اين بيماري واگير دارد!

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: اين بيماري واگير دارد!
عمومي- مهدي صارمي فر:
«جمهوري اسلامي ايران هم‌اكنون رتبه نخست را در زمينه علوم پزشكي در ميان كشورهاي منطقه به‌خود اختصاص داده است.»

جملاتي شبيه به اين را از زبان مسئولان بخش علم و فناوري كشور زياد شنيده بوديم. عباراتي مثل كسب رتبه نخست در فلان رشته علمي، كسب مقام اول در بهمان رشته علمي، فتح قله‌هاي نستوه علم در اين شاخه علمي و ظفر در كارزار سنگين در آن شاخه علمي؛

و البته بارها هم در جواب اين فتح و ظفرها گفته شد كه چرا، چطور، چگونه و با كدام معيار؟ هميشه هم آخر در مي‌آمد كه تنها معيار، تعداد مقالات ISI است.

كار البته به جايي رسيد كه حتي عده‌اي از سياستگذاران علمي كشورمان به‌خود اجازه دادند، بگويند كه با اين وضع مي‌توانند اهداف سند چشم‌انداز 20ساله را در عرض 5 سال تامين كنند!

تكرار اين ادعا و حتي قراردادن هدف تعداد مقالات، در پيش نويس نقشه جامع علمي براي ما تنها يك معني بيشتر ندارد: «هدف علم را گم كرده‌ايم.» هدف علم، همان طور كه در تمام طول تاريخ ديده‌ايم (البته با مقدمات و روش شناسي ) آسان‌تر كردن زندگي بشر بوده است.

كاملا منطقي به‌نظر مي‌رسد كه هدف تنظيم‌كنندگان سند چشم‌انداز 20ساله از داشتن ايراني كه رتبه اول علمي را در منطقه در سال 1404 داشته باشد هم همين بوده است.

بديهي است كه اين هدف وقتي به دست مي‌آيد كه علم طوري در همه شئون زندگي ما ايراني‌ها (حداقل شئون مادي) رسوخ كند كه اثر آن را كه پيشرفت‌هاي فناوري و درنهايت آسان‌تر شدن زندگي است، در سال 1404 مشاهده كنيم.

مثلا وقتي مي‌گوييم ايران 1404 «كشوري است توسعه يافته با جايگاه اول اقتصادي، علمي و فناوري در سطح منطقه» در پزشكي معني‌‌اش اين مي‌شود كه در خدمات بهداشتي و درماني، وضعيت بيمارستان‌ها، استفاده از تكنيك‌ها و روش‌هاي نوين در پزشكي، شناخت دقيق و تلاش براي درمان و پيشگيري از بيماري‌ها، ايران در منطقه بي‌نظير خواهد بود.

اين اصلا به اين معني نيست كه تعداد مقالات ما در اين و آن ژورنال علمي چقدر باشد.
البته كاملا بديهي است كه افزايش مقالات، يكي از شروط مهم و از ملزومات اصلي اين هدف است، اما نبايد از اين غافل شويم كه اين امر در قشري‌ترين و پايين‌ترين سطح قرار دارد.

نگاهي به وضعيت بيمارستان‌هاي دوبي، به خوبي نشان مي‌دهد كه آيا ما در پزشكي در سطح اول منطقه قرار داريم يا نه.

به‌نظر مي‌رسد كه ماجراي ISI‌يا همان بيماري علمي ايراني (Iranian Scientific Illness) بدجوري واگير دارد.

جمله نخست اين يادداشت از قول اميرحسين قاضي‌زاده، نماينده مشهد در مجلس و عضو كميسيون بهداشت و درمان در خبرگزاري‌ها نقل شده بود.

اما تناقض اين گفته وقتي روشن مي‌شود كه به جمله دوم ايشان هم توجه كنيم:
«هم‌اكنون در عرصه توليد داروها، اقتصاد دارو و سطح خدمات پزشكي در منطقه رقيب نداريم، هر چند برخي كشورها مانند تركيه هستند كه آن را در 2 يا 3 سال آينده پشت ‌سر خواهيم گذاشت.»

بالاخره ما از تركيه جلوتريم يا قرار است در 2 يا 3 سال آينده جلو بزنيم؟!
جمعه 15 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 152]