واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: ـآمار اعتیاد در کشور رو به افزایش است، به. ویژه جوانان که قشر هدف به شمار می.آیند. پخش مواد مخدر صنعتی در میان این قشر، رشدی فزاینده پیدا کرده و کارگاه.ها و لابراتوارهای زیرزمینی تهیه و توزیع مخدرهای جدید، قارچ گونه می.رویند و تکثیر می.شوند. جامعه به شدت نیازمند یک برنامه.ریزی دقیق و مدون است تا ضربات مهلک و تباه کننده این افراد سودجو را خنثی کند.
اکنون بپندارید که در این برهه حساس، تصمیم و سیاستگذاری اشتباهی صورت بگیرد؛ دیگر نه تنها عرصه را به سوداگران مواد تنگ نکرده.ایم، بلکه موقعیت مناسبی نیز در اختیارشان گذاشته.ایم؛ اسیر حاشیه خواهیم شد و اصل بر جا خواهد ماند.
به گزارش «تابناک»، شاید اندکی دقت به بیماران معتاد جامعه کافی باشد تا تغییرات محسوس و کاملا حساب شده.ای را ببینیم که نشان از یک برنامه.ریزی دقیق و مافیایی می.دهد؛ برنامه.ای که تباه کردن جوانان، شاید تنها هدف کوتاه مدتش باشد.
امروزه مواد مخدری شایع شده که با مخدرهای قدیمی تفاوت.های بسیار دارد؛ با بررسی.های صورت گرفته در این زمینه، می.توان راحت دریافت که مخدرهای امروزی، بسیار آسان به دست مصرف کننده می.رسد و برای مصرف آن، تدارک و زمینه چینی، به شکلی که برای مصرف مخدرهای قدیمی لازم بود، نیاز نیست، به گونه.ای. که می.توان بسیار آسان، با وسایل ساده و در همه مکان.ها، آن.ها را به کار برد؛ نه دود و بوی زیادی دارند و نه نیاز است که برای رسیدن به نشئگی، مقدار بسیاری از آن مصرف کرد؛ افزون بر آن حجم کمی هم دارند و به راحتی می.توان آن را پنهان کرد.!
تغییرات حاصل شده تنها این نیست، چرا که سن مصرف نیز پایین آمده و با کاهش میانگین سنی در آمار افراد مصرف کنندگان مواد مخدر نیز روبه .رو هستیم و شاید از همه مهمتر اینکه، اثرات سوء مواد مخدر جدید، بیشتر بر سیستم اعصاب و روان افراد است تا بر جسمشان.
به عبارتی، بازار سیاه مصرف مواد مخدر تغییر اساسی کرده است و هم.اکنون با محصولاتی روبه.رو هستیم که در گذر زمان تغییر می.کنند و جایشان را به محصول خانمان.برانداز دیگری می.دهند. متغیر.ها هم زیاد.تر شده.اند و به تناسب طریقه مصرف، سن، جنسیت، شرایط مالی و فرهنگی و حتی اقلیمی، بازار تولید و پخش گسترده.تر شده و اصلا سیاستگذاری صاحبان این تجارت سیاه همین بوده است.
کاهش آسیب یا قطع آسیب؟
برای مقابله و یا درمان افراد تحت سیطره چنین مافیای قوی و هوشمندی، باید بسیار محتاط و حساب شده کار کنیم؛ به عبارتی، در مقوله.های پیشگیری و درمان اعتیاد. ـ که دو بحث متفاوت و در عین حال مرتبط هستند ـ باید دوراندیشی فراوانی کنیم و نباید با اندک نتایج مثبت مقطعی و کوتاه مدت، این نتایج را به عنوان قانونی جامع به کار بگیریم.
در بحث اعتیاد، همیشه دو هدف کاهش آسیب و قطع آسیب در نظر گرفته می.شود؛ قطع آسیب که.. همان درمان قطعی است، اما کاهش آسیب یعنی درمان موقتی که تنها می.تواند جلوی برخی ضرر.ها را بگیرد و شبیه مسکن درد عمل می.کند.
در بسیاری از موارد که قطع آسیب بسیار سخت می.شود، هدف از درمان اعتیاد باید محدود به کاهش آسیب شود؛ اما این نگرش نباید آنقدر راحت باشد که در مواردی که می.توان با تلاش بیشتر و یک سیاست.گذاری دقیق به قطع آسیب رسید، تنها به کاهش آسیب بسنده کرده و هیچ تلاشی برای درمان نهایی بیمار انجام ندهیم.
امروزه بحث درمان اعتیاد با داروی «متادون»، از جمله مواردی است که باعث دوگانگی و شک و تردیدهای فراوانی در امر درمان اعتیاد بین درمانگران و حتی بیماران شده است؛ دارویی که تنها توانایی کاهش آسیب را دارد و قادر به درمان بیماری نیست. زنگ خطری جدید به صدا درآمده است. پخش فراوان و بی.حساب «متادون»، تبلیغات فراوان برای درمان اعتیاد با این دارو و فراوانی مراکز متادون درمانی در شهر.های گوناگون، موجب شده که خود این دارو، در طول زمان به یک ماده مخدر جدید و قانونی تبدیل شود!
البته این نخستین بار نیست که چنین اتفاقی رخ می.دهد؛ اگر کمی به گذشته برگردیم و به جامعه اروپا دقت کنیم، خواهیم دید که تبلیغات فراوان و گوشخراش کشف یک داروی جدید درمان قطعی و آسان اعتیاد و همچنین بیماری.های اعصاب و روان، همه اروپا و سپس دنیا را در بر گرفته بود، در حالی که آن داروی جادویی چیزی نبود جز «هروئین».
توزیع بی.رویه این دارو (البته دیگر دارو نام مناسبی برایش نیست!) در میان بیماران، تبلیغات فراوان جهت مصرف آن و یادآوری این نکته که تنها راهکار قطعی درمان اعتیاد است، موجب رواج یکی از کشنده.ترین مخدرهای دنیا شد که همه جوره (خوراکی، تدخینی، مشامی و تزریقی) قابل مصرف است؛ اشتباهی که بعد.ها خود محققین به آن اعتراف کردند.
شاید آن.ها نیز مانند برخی کلینیک.های ترک اعتیاد کشور ما، تنها به فکر درمان بدون سختی کشیدن بیماران خود بودند و یا شاید تحت تأثیر شدید تفکرات معتادگونه بیمارانی قرار گرفته بودند که به دنبال ترک راحت می.گشتند؛ غافل از اینکه این بیماری مشابه بیماری.های جسمی نیست و بعد روانی آنچه بسا مهمتر و قوی.تر از بعد جسمانی.اش باشد.
تکرار تجربه تلخ اروپاییان
متادون در ۱۹۳۷ در آلمان ساخته شد. پس از پایان جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت و از ۱۹۶۰ در کنترل اعتیاد به کار گرفته شد. بنا به یک افسانه مشهور «دولوفین» (Dolophine) نام تجاری دارو از نام آدولف هیتلر گرفته شده، اما در واقع این نام از واژه لاتین (dolor) به معنای درد و فین به معنای پایان می.آید.
درمان راحت و بی.دردسر که از توجه زیاد به ابعاد جسمانی بیمار و بی.توجهی به بعد روانی بیماری اعتیاد نشات می.گیرد، می.تواند عاملی باشد برای مصرف و بازگشت.های پی در پی بیماری. در مورد داروی متادون نیز متاسفانه تاریخ در حال تکرار است. دارویی که به عنوان مسکن، برای بیمارانی ساخته شده است که با سرطان دست و پنجه نرم می.کنند و به کمک آن می.توانند بر دردهای فراوان ناشی از شیمی درمانی فائق آیند. یا آن دسته از بیمارانی که به دلیل دردهای جسمانی فراوان، به مسکن نیاز دارند، شاید هم برای بیماران تزریقی که ممکن است با تزریق ماده مخدر، برای خودشان و محیط اطرافشان، شیوع بیماریهای عفونی نظیر ایدز را موجب شوند و یا حتی برای مکانهای نظارتی مثل زندان.ها که با اعمال قانون قوی قابل کنترل می.باشند... یعنی در مواردی که هدف، کاهش آسیب بوده است نه درمان!
این در حالی است که بر پایه آمار، نتایج استفاده از این دارو برای درمان بسیار نا.مطلوب است. به گونه.ای که در بسیاری از موارد که می.شده بیمار را با چند روز کنترل و نگهداری تحت درمان قرار داد، با تجویز این دارو، نه تنها درمان رخ نداده، بلکه بیمار وارد جریان تازه.ای از مصرف مواد مخدر شده تا جایی که بسیاری از این دست بیماران، اذعان دارند که نشانه.های قطع مصرف متادون (به اصطلاح عامیانه: خماری) در مواردی بسیار شدید.تر از ماده مخدری است که مصرف می.کرده.اند و اثرات وابستگی روانی این دارو نیز گا.ه شدید.تر از مواد مخدر گزارش شده است.
در یک تحقیق ساده در بین ۶۲ بیمار که با قرص و یا شربت.های متادن در حال درمان بودند، پس از دو ماه، ۴۵ نفر از آن.ها به ادامه درمان و افزایش دوز متادن اصرار داشتند و با کم کردن داروی متادن خود مخالف کردند، در این افراد نشانه.های وابستگی به این دارو به وفور دیده می.شد. پس از گذشت شش ماه، ۲۳ نفر از این بیماران که پرسشنامه.هایی را پر کرده بودند، اعتراف به خستگی و نارضایتی و همچنین وابستگی جسمانی و روانی شدیدی به داروی متادون کرده و خواستار راهکاریی برای قطع یکباره این دارو بودند.
البته باید اذعان داشت که داروی متادون در برخی موارد، نتایج خوبی به همراه داشته و می.توان از آن به عنوان داروی مفید برای کمک به درمان اعتیاد نام برد، ولی نمی.توان آنرا را تنها راهکار درمان اعتیاد دانست. اما زنگ خطر هنگامی به صدا درمی.آید که این دارو در معرض عموم جامعه قرار بگیرد و بی.حساب و کتاب و کنترل نشده توزیع شود؛ جایی که متوجه شویم خرید و فروش این داروی مخدر، در بین جوانان رایج شده و به راه.های خوراکی و حتی تزریقی مورد استفاده قرار می.گیرد.
مؤثرترین راه درمان اعتیاد
برخی برای درمان اعتیاد، به روش.هایی مانند متادون درمانی و غیره روی می.آورند، در حالی که راه.های بسیار موثری هست که به قول معروف «امتحان پس داده..اند» و به میزان بالایی موقیت در پی خواهند داشت. یکی از این راه.ها که موفقیت زیادی هم در امر درمان اعتیاد داشته، بستری و کنترل نشانه.های بیمار برای چند روز و سپس انتقال سریع بیمار به جلسات گروه درمانی است. اگر بیماران معتاد را در محیطی مناسب و تجهیز شده مطابق استانداردهای درمان اعتیاد، چند روز نگهداری کرده و علایم جسمانی ناشی از قطع مصرف مواد مخدر را با داروهای رایج و ساده کنترل کنیم و پس از بهبودی علایم وابستگی جسمانی، آن.ها را وارد گروه.های درمانی و کلاس.های روان.شناسی و مددکاری نماییم، نتیجه بسیار موفقیت آمیزی را شاهد خواهیم بود. اگر این کار را برای آن دسته از بیمارانی که زمان بسیاری از شروع مصرف مواد مخدر آن.ها نمی.گذرد، در منزل انجام دهیم، نتیجه بسیار موثر.تر خواهد بود.
درمان این بیماری با داروهایی چون متادون یا ترامادول، برای بیمار بسیار لذت بخش و آسان.تر است، در حالی که باید این نکته را مدنظر قرار دهیم که توجه صرف به راحتی و لذت بخش بودن درمان در این نوع از بیماران، بیشتر نتیجه عکس داده است. این... همان حلقه گمشده درمان بیماران معتاد است.
البته می.توان از درآمیختن چند روش هم برای درمان این بیماری بهره جست؛ کارسازترین رویکردی که در جهان برای درمان این بیماری مورد استفاده قرار رفته، روش درمان بستری است که در کمپ صورت گرفته و همراه با گروه درمانی و تزریق افکار و اخلاقیات درست به روان بیماران، به خوبی پاسخ داده است.
تجربیات نشان می.دهد که در بسیاری از موارد، روش.های سنتی و قدیمی درمان اعتیاد نتایج خوبی داشته و بیمار ارزش سختی و رنجی را که در مبارزه با وسوسه.های این بیماری داشته و همفکری و همکاری مستمر با همدردانی نظیر خود را می.داند و با مرور این عجز و سختی.ها بهتر می.تواند درمان را بپذیرد و مدت زمان زیادتری را به دور از مواد زندگی کند.
جایی که پزشک و بیمار هر دو یک درد را تجربه کرده.اند و می.توانند پس از «تولد دوباره» نیز به یکدیگر کمک کرده و مراقبان خوبی برای هم باشند؛ کسانی که از سقوط نجات یافته.اند و اکنون قدرت دستگیری و هدایت این نوع بیماران را هم به دست آورده.اند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 78]