محمدمهدي عسگرپور: بحران فعلي ما عدم سياست‌گذاري است

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: محمدمهدي عسگرپور: بحران فعلي ما عدم سياست‌گذاري است
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و هنر - سينما

محمد مهدي عسگرپور كارگردان و مديرعامل خانه سينما نيز به عنوان يكي از مهمانان آخرين روز همايش « سي سال انقلاب اسلامي: دستاوردها، آسيب‌ها و فرصت‌ها» در دانشگاه صنعتي شريف حضور پيدا كرد و به بهانه‌ي سينماي دهه‌ي 80 از شرايط امروز سينماي ايران سخن گفت.

به گزارش خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين كارگردان در پاسخ به سوالي پيرامون حضور زن در سينما توضيح داد: موضوع سينما با محوريت زن، پيش از اين هم بحث برانگيز بوده و طي 10 سال گذشته از زماني كه سينما شكل‌هاي جديد‌تري از خود را بروز داده، اظهار نظرهاي مختلفي در اين زمينه انجام شده است اما بسياري از اين بحث‌هاي مطرح شده نيز متعلق به افرادي است كه پيش از اين هم درباره‌ي دفاع مقدس سوال داشته‌اند و بدين ترتيب ما در برهه‌اي از زمان با امري به شدت متفاوت با زمان فعلي، مواجه شديم و شايد عده‌اي با برداشتي كاملا حسي با اين مسائل برخورد كردند.

او گفت: قطعا امروز صحبت كردن درباره‌ي مساله زن در سينما شكلي متفاوت خواهد داشت. من بارها و بارها در جشنواره‌هاي خارجي ديدم كه فيلم‌هاي ايراني بسيار مورد توجه قرار مي‌گيرند و حتي كارگردانان خارجي مي‌گويند اگر اين فيلم‌ها در محدوديت به اين شكل ساخته شده‌اند و اگر محدوديت تا اين اندازه بر آن‌ها اثر گذاشته ما هم ترجيح مي‌دهيم در محدوديت كار كنيم.

مديرعامل خانه سينما همچنين عنوان كرد: گاه منتقدان از هر امر ساده و حسي فيلم، تفسيري فلسفي ارائه مي‌دهند و اين موضوع موجب خوشايند برخي كارگردانان مي‌شود و آن‌ها مي‌گويند پس بهتر است دفعات بعدي نيز همين گونه ساده فيلم بسازيم. اما واقعيت آن است كه مديريت سينما امر ساده‌اي نيست.

اين كارگردان مطرح كرد: واقعيت آن است كه اگر بخواهيد نظر من را درباره‌ي حضور بخش دولتي در سينما بدانيد، بايد بگويم كه معتقدم اگر دولت از سينما كناره‌گيري كند سينما تعطيل خواهد شد. به عقيده من حتي اگر رابطه‌ي سينما با دولت را حذف كنيم، آنگاه مشاهده خواهيم كرد كه باز هم برخي خودسانسوري‌ها وجود دارد كه بخشي از آن جزء ارزش‌هاي ماست و حتي مي‌توان بر روي آن تحقيق كرد. اما اين مساله تنها در سينما حاكم نيست بلكه در صنعت و ساير موارد نيز هست.

عسگرپور افزود: گاه فراموش مي‌كنيم كه تنها حوزه‌اي كه در برخي موارد خود را بيش از حد متعارف نشان مي‌دهد، سينما است. گاه عده‌اي از ما به تعريف از سينماي آمريكا مي‌پردازيم و از فيلم‌هاي خوب آن‌ها كه خيلي سريع هم DVD هاي آن‌ها وارد ايران مي‌شود حرف مي‌زنيم، اما يادمان باشد كه اين فيلم‌ها يكي از هزاران فيلم توليد شده در آمريكا هستند و آنها در كنار اين فيلم‌ها فيلم‌هاي سطحي هم دارند، كه در بازار هم نمونه‌هاي آنها زياد است. چندي پيش در يكي از مراكز فروش فيلم خواندم كه اولين فيلم «دي‌كاپريو» موجود است. حال آنكه اولين فيلم او متعلق به زماني است كه او هنرجوي تازه‌كار سينما بوده و از نظر من حتي اگر يك هنرجوي تازه‌كار انجمن سينماي جوانان ما هم بخواهد فيلم بسازد، از آن فيلم بهتر خواهد بود.

او در ادامه درباره‌ي بحث سي سال گذشته افزود: واقعيت اين است كه درباره‌ي سال‌هايي صحبت مي‌كنيم كه مشكلات متعددي حاكم بود. در آن زمان نگاتيو فيلم‌ها را بايد از خارج از كشور تهيه مي‌كرديم و همين موضوع نشان مي‌دهد كه در آن هنگام بحث فيلمسازي تا چه اندازه جدي بوده است. در آن زمان تلويزيون هم بحث خاصي نداشت و شايد يك و نيم شبكه به طور نيمه وقت برنامه داشتند.

مديرعامل خانه سينما، در بخش ديگري از اين نشست و در پاسخ به سوالي كه مبني بر نگاه مديران مطرح شده بود نيز اظهار كرد: زمان نگاه از بالا گذشته است در حاليكه نام اين جريان را سياست‌گذاري مي‌گذاريم، اما از نظر من بحران بزرگ فعلي ما عدم سياست‌گذاري است و اگر از اين سياست‌گذاري‌ها بهره مي‌برديم، مشكلات ما به مراتب كمتر بود. در حال حاضر، بسياري از مشكلات با تغيير ديدگاه مديران در هم آميخته، در صورتي كه اگر بخواهيم سينماي بعد از انقلاب را مورد توجه قرار دهيم، متوجه مي‌شويم كه مانند مدرسه‌اي است كه همه در آن، در حال تجربه كردن هستند و هر فرد، دوره‌اي خاص را در آن تجربه مي‌كند. در دوره‌اي برخي سياست‌گذاري‌ها در سينما به خوبي جواب داد و مديران بعدي نيز سعي كردند با استفاده از همان سياست‌ها نتايج قبلي را تكرار كنند و بدين ترتيب عده‌اي، كمي ماست را داخل يك ليوان ريختند و از آن دوغ ساختند. عده‌اي ديگر گفتند كه حال اين دوغ خوب شده از آن يك دريا دوغ درست كنيم. وضعيت سينما نيز به همين شكل است. زماني پس از ايجاد محدوديت در سينما، بسياري فيلم‌ها به جشنواره‌هاي مختلف جهاني راه يافتند. مديران بعدي نيز گفتند پس اگر اين مراقبت‌ها را افزايش دهيم نتايج بهتري هم حاصل خواهد شد.

او تاكيد كرد: سينماي ما ديگر مانند مدرسه نيست، بلكه ما با يك دانشگاه مواجهيم. افراد رشد كرده‌اند و شرايط زمانه و كشور تغيير كرده است و ما ديگر نمي‌توانيم اين بخش را به شكل همان مدرسه اداره كنيم.

او ادامه داد: اين مساله را خود ما نيز به دوستان فعلي بارها و بارها گفته‌ايم كه اين سينما را نمي‌توان بدين شكل اداره كرد. ما نيز گفته‌ايم كه همه چيز با محدوديت درست نمي‌شود. مشكل تاريخي ديگر سينما هم، بحث اقتصاد است. طي سال‌هاي پس از انقلاب اين بحث هيچ گاه جدي نبوده و ما هميشه سعي كرده‌ايم نگاه خود را به ديدگاه سرمايه‌گذار نزديك كنيم، چرا كه نتوانسته‌ايم جايگاه اصلي خود را پيدا كنيم و تا وقتي افراد نتوانند جايگاه خود را پيدا كنند، وضعيت كلي سينما به همين شكل خواهد بود. همه مي‌خواهيم فيلم بسازيم و مدام در پي فروش هستيم و به اين ترتيب شرايط ارتباط عمومي ما با مخاطب كاهش يافته است.

مديرعامل خانه سينما در بخش ديگري از اين نشست هم عنوان كرد: در مورد مساله سانسور بايد بگويم، حتي اگر روزي هم سانسورچي‌ها كنار بروند، خود ما با توجه به شرايط ديني و اجتماعي‌مان، باز به همين شكل فيلم خواهيم ساخت. چرا كه حتي ممكن است در صورتي كه غير از اين باشد، مخاطبان سينماها را به آتش بكشانند.

او ادامه داد: در مورد موضوع خودسانسوري نيز فكر مي‌كنم، نگاه دم دستي به سينما باعث مي‌شود كه ما با قضيه‌اي به نام خودسانسوري مواجه شويم و اگر بخواهيم نگاهي مصلحانه به سينما داشته باشيم و بدانيم مشكل از كجاست، بايد اين مسائل را مورد بررسي قرار دهيم.

كارگردان «اقليما» با اشاره مجدد به مساله اقتصاد سينما گفت: نداشتن تحليل و منش در حوزه اقتصاد هنر باعث مي‌شود، دائم افراد اين حوزه نسبت به يكديگر دچار سوء تفاهم شوند و در اين اواخر هم شاهد اظهارنظرهاي مختلف فيلمسازان نسبت به هم بوده‌ايم، چرا كه هنوز اين افراد نتوانسته‌اند جايگاه خود را پيدا كنند و همين قضايا، قطعا موجبات خودسانسوري را فراهم مي‌كند.

كارگردان سريال «گل‌هاي گرمسيري» در ادامه، درباره وضعيت تلويزيون نيز عنوان كرد: در رسانه‌ي ملي نيز شاهد نوعي گرايش به سمت سلايق مسوولان هستيم و به طور مثال اگر مسوول فعلي به سمت فيلم‌هاي عرفاني گرايش دارد، بخش مهمي از فيلم‌سازان فيلمنامه‌هايي در اين زمينه ارسال مي‌كنند. در حالي كه ممكن است آن كارگردان تا به حال هيچگاه در اين زمينه كار نكرده باشد و منش او بسيار متفاوت با اين موضوع باشد.

عسگرپور ادامه داد: از نظر من خودسانسوري همين است كه فرد در جايگاه واقعي خود قرار نگيرد. ما بايد ابتدا جايگاه واقعي افراد را بشناسيم. براي من نيز اين مساله بسيار مهم است و معتقدم اگر مديري بتواند به اين مهم دست يابد، مدير موفقي خواهد بود.

او با تاكيد مجدد بر نقش مسائل فرهنگي و مذهبي در مساله مميزي از فيلمسازان درخواست كرد تا كمي سطح خودسانسوري را نيز ارتقا دهند.

به گزارش ايسنا، عسگرپور در پاسخ به سوالي كه درباره‌ي گلشيفته فراهاني، بازيگر سينما مطرح شده بود نيز گفت: در رابطه با اين موضوع نكته‌ي خاصي براي گفتن ندارم.

مديرعامل خانه سينما در پايان صحبت‌هايش در پاسخ به سوالي كه مبني بر نظر او درباره‌ي دهه‌ي 80 سينماي ايران مطرح شده بود، هم خاطرنشان كرد: در حال حاضر، فضاي عجيب و غريبي در سينما حاكم شده، اما شدت اين حركت اين نويد را مي‌دهد كه ممكن است در سينما انقلابي صورت گيرد و در دهه 90 با تغييراتي مواجه شويم. در حال حاضر، بسياري از افرادي كه در حوزه سينما تصميم مي‌گيرند، متوجه شده‌اند كه نمي‌توانند در اين عرصه اقدامي كنند. از نظر من نيز در سينما اكنون نوعي تنازع براي بقا حاكم است و ممكن است اين تنازع شديدتر هم شود. اين تهديدات، همواره اين فضا را براي سينما ايجاد مي‌كنند كه دهه‌ي 80 را با خاطراتي تلخ به ياد آوريم. فضايي كه موجب ورود به فضايي جديدتر مي‌شود و نويد مشاركت جدي‌تري را مي‌دهد.

حسين معززي نيا منتقد و مجري اين برنامه هم در اين همايش عنوان كرد: در اين نشست سه روزه قصد داشتيم سينماي سي سال اخير را مورد بررسي قرار دهيم. درست است كه سي سال از انقلاب گذشته، اما احساس مي‌كنم، مي‌توانم بگوييم كه در اين سه دهه سينما نداشته‌ايم چون لازم است به هنگام صحبت از سي سال حداقل 30 فيلم خوب داشته باشيم، اما متاسفانه ما اين تعداد فيلم نداريم.

امير پوريا و آرش خوشخو از ديگر منتقدان اين نشست بودند.

انتهاي پيام
جمعه 8 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 195]