حضور نيكبخت در پرسپوليس، نماد بي‌انضباطي؟!

واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: حضور نيكبخت در پرسپوليس، نماد بي‌انضباطي؟!
نيكبخت كه بنا به ظاهر قضايا، با اين كار قصد داشت از نشستن روي نيمكت تيم ملي تحت هدايت دايي خودداري كند، هنوز باور نمي‌كرد كه با بازيكن سرحال و آماده سال‌هاي گذشته، فاصله زيادي گرفته و گلزني‌هاي اخير وي نيز براي باشگاهش، بيشتر در سايه حمايت‌هاي قطبي بوده، نه چيز ديگر.
برخورد با بداخلاقي‌هاي ورزشكاران در ميدان‌هاي ورزشي، يكي از مهمترين وظايف جامعه ورزش و باشگاه‌هايي است كه لقب «فرهنگي» را نيز در كنار لقب ورزشي خود به يدك مي‌كشند. اين برخوردها با توجه به اين‌كه چهره‌هاي ورزشي از محبوبترين چهره‌هاي جامعه ما هستند و در بيشتر مناسبت‌هاي سياسي و مذهبي از آنها براي انتقال پيام‌هايي به مردم استفاده مي‌شود، مي‌تواند تأثير بسياري بر نسل جواني بگذارد كه اين‌گونه افراد را الگوي خود قرار مي‌دهند.

پرونده عليرضا نيكبخت واحدي، بازيكني كه در چند سال تغيير بسياري كرده، آزمون مهمي براي كميته انضباطي، فدراسيون فوتبال و باشگاه پرسپوليس است.

نيكبخت كه پس از دعوت به تيم ملي از سوي علي دايي براي بازي با قطر، به طرز عجيبي از پرواز تيم ملي جا ماند و ساك ورزشي او در قطر وبال دست مازيار زارع شد، توجيحاتي را براي اين كار خود آورده بود كه نه براي سرمربي تيم ملي و نه فدراسيون، قانع‌كننده نبود.

شماره 10 قرمزپوشان كه مسير سقوطي وي در فوتبال ما از زمان آغاز شهرت گرفتن وي و رفتن به تيم‌هاي بزرگ پايتخت آغاز شد، مدتهاست در زمين پاك و مقدس ورزش و بيرون از آن، رفتارهايي را از خود نشان مي‌دهد كه مردم از يك بازيكن تيم ملي انتظار ندارند.

موضعگيري‌هاي وي در برابر سرمربي پرسپوليس، به جايي رسيد كه پس از گلزني براي تيمش به طرز بسيار زننده در آغوش قطبي پريد تا بسياري اين نوع رفتار و كشاندن گردن سرمربي به سمت بدن خود را نوعي تظاهر به دوستي با قطبي به رغم اختلاف‌هاي موجود تلقي كنند.

اين رفتار كه پيامد نوع نگاه‌هاي وي به سرمربي پرسپوليس پس از تعويضش در دربي پايتخت بود، بيش از پيش وجهه وي را پايين آورد اما برخي حمايت‌هاي نادرست از وي همچنان ادامه يافت تا اين راه سقوطي ادامه يافته و جوان خوش‌آستيل روزهاي ابومسلم و استقلال را از خواب بيدار نكند.
همچنين مانور نيكبخت براي سرپيچي از سفر به قطر، حلقه آخر زنجيره‌‌اي بود كه به كميته انضباطي فدراسيون فوتبال منتهي شد.

نيكبخت كه بنا به ظاهر قضايا، با اين كار قصد داشت از نشستن روي نيمكت تيم ملي تحت هدايت دايي خودداري كند، هنوز باور نمي‌كرد كه با بازيكن سرحال و آماده سال‌هاي گذشته، فاصله زيادي گرفته و گلزني‌هاي اخير وي نيز براي باشگاهش، بيشتر در سايه حمايت‌هاي قطبي بوده، نه چيز ديگر.

در اين ميان، همه توجيهات معطوف به كميته انضباطي فدراسيون فوتبال بود تا با اقدامي بموقع، به همه بازيكنان نشان دهد كه قداست پوشيدن پيراهن تيم ملي، فراتر از هر نام و نشان باشگاهي است.

كميته انضباطي فدراسيون فوتبال با محروم كردن نيكبخت از بازي‌هاي ملي و اجازه حضور در مسابقات باشگاهي در برابر اين بازيكن، كرنش كرد تا اين پرسش ايجاد شود كه قضيه حضور نيافتن بازيكني كه بنابر ميل خود از حضور در تيم ملي سر باز زده است، در تيم ملي و نه باشگاهي، اساسا تنبيه به شمار مي‌رود؟

مي‌توان گفت، محروميت نيكبخت از مسابقات ملي، همان چيزي بود كه به نيكبخت كمك كرد تا از بروز موقعيتي اينچنيني در آينده جلوگيري كند تا نيات واقعي وي آشكار نشود و با داشتن مجوز حضور در مسابقات باشگاهي به وي اجازه ادامه رفتارهاي نادرست او را داد. به اين ترتيب، ديگر بازيكناني نيز كه به دليل مشكلات شخصي مي‌توانند تمايلات پنهان مشابهي را داشته باشند، تشويق به گام نهادن در راهي مي‌شوند كه نيكبخت با موفقيت آن را پيمود.
حال حضور دوباره نيكبخت در پرسپوليس، مي‌تواند نماد بي‌انضباطي و ‌بي‌قانوني باشد كه كميته انضباطي مسئول اجراي آن است.

در عين حال، باشگاه پرسپوليس نيز مي‌توانست با برخورد با اين بازيكن، نشان دهد كه حرمت پيراهن تيم ملي يا پيشكسوتان و مربيان اين ميدان، بسيار بيشتر از گلزني در يك مسابقه يا حضور مؤثر در زمين است. با كمال تعجب، اين داريوش مصطفوي بود كه همه را از شر اين تفكر نيز رهانيد و با درخواست بخشش نيكبخت از فدراسيون، نشان داد كه شايد لقب «فرهنگي» براي باشگاه‌هاي ما تنها لقبي بيش نيست.

حضور نيكبخت روي نيمكت تيم ملي مي‌توانست فرصتي مناسب براي آغاز اوج‌گيري دوباره او باشد، اما اكنون نه تنها از اين كار جلوگيري شده، بلكه راه را براي ادامه اين سقوط باز شده است.
چهارشنبه 29 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تابناک]

[مشاهده در: www.tabnak.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 168]