ورزش - يا تيم‌ملي يا فوتبال امارات

واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: ورزش - يا تيم‌ملي يا فوتبال امارات
ورزش - يا تيم‌ملي يا فوتبال امارات

در غياب وحيد هاشميان، تيم‌ملي ايران براي بازي با كره‌شمالي تنها دو مهاجم تخصصي در مجموعه خود داشت. رسول خطيبي و سيدمهدي سيدصالحي كه بعضا در عرصه باشگاهي هم كارنامه قابل دفاعي نداشتند به نوبت مقابل كره‌شمالي به ميدان رفتند و هرچند موقعيت گلزني قابل ذكري نصيب‌شان نشد اما حركات آنها حتي در فضاي پشت محوطه جريمه و ميانه زمين اعتراض جمعيت حاضر در ورزشگاه را برمي‌انگيخت. اگر بپذيريم وحيد هاشميان به‌طور ميانگين تقريبا يك بازي در ميان مصدوم مي‌شود با اين واقعيت گزنده مواجه مي‌شويم كه فوتبال ايران پس از خداحافظي مردي كه امروز به عنوان سرمربي روي نيمكت تيم‌ملي مي‌نشيند با معضل رونمايي از جانشين او مواجه است و طعنه‌آميز اينكه حتي جست‌وجو در ميان گزينه‌هاي گلچين‌شده ليگ‌ برتر هم نام يك گلزن نجات‌ بخش و قابل اعتماد ديده نمي‌شود.

وخامت اوضاع وقتي بيشتر جلب توجه مي‌كند كه مي‌بينيم اكثر منتقدان تنها به واسطه درخشش سه تا چهار هفته‌اي آرش برهاني آن هم پس از سه سال و اندي دست و پا زدن در ورطه ناكامي، عدم دعوت از او را كج‌سليقگي مي‌دانند و صداي اصابت كفگيرها به ته ديگ را واضح‌تر از هميشه به گوش مي‌رسانند.

علي دايي به عنوان سرمربي تيم‌ملي موظف است از بازيكناني كه به اردو دعوت مي‌شوند در مقابل انتقادها حمايت كند اما بي‌ترديد خود او به عنوان مهاجم جاه‌طلبي كه ركوردي دست‌نيافتني را در عرصه گل‌هاي ملي خلق كرده، از عملكرد مهاجماني مثل خطيبي و سيدصالحي راضي نيست و تنها دلخوشي‌اش در شرايط فعلي به موقعيت‌سنجي و چارچوب‌شناسي غلامرضا رضايي مربوط مي‌شود. دليل اصلي اين فقر نگران‌كننده را بايد در يك اتفاق تكراري و كليشه‌اي فوتبال ايران جست‌وجو كنيم. اكثر قريب به اتفاق مهاجمان موفق سال‌هاي اخير ليگ ‌برتر راه خود را به سمت فوتبال امارات كج كردند، در خوشبينانه‌ترين حالت در همان سطح كيفي كه قرار داشتند درجا بزنند و پسرفت نكنند. مهاجماني مثل علي سامره و جواد كاظميان امروز مبالغ هنگفتي را از تيم بي‌كيفيتي مثل عجمان امارات دريافت مي‌كنند و مهرداد اولادي اكثر مسابقات الشباب را از روي سكوها ديد مي‌زند. آنها از بين دو گزينه پول خوب به علاوه تيم‌ملي و پول هنگفت منهاي تيم‌ملي دومي را انتخاب كردند. از سويي علي دايي هم كه سابقه حضور در فوتبال باشگاهي قطر و امارات را دارد خوشبينانه به لژيونرهاي اماراتي فوتبال ايران نگاه نمي‌كند و حتي در اظهارنظري رسمي اعلام كرد بازيكنان ايراني شاغل در فوتبال امارات را لژيونر به حساب نمي‌آورد. به اين ترتيب او فهرست تيم‌ملي را براي بازي حساس مقابل امارات تنها با حضور شش لژيونر - چهار اروپايي و دو اماراتي - بست تا كم‌لژيونرترين تيم‌ملي سال‌هاي اخير فوتبال ايران پيش از يك بازي رسمي، شكل بگيرد.

تبعات منفي نگاه بدبينانه دايي به فوتبال باشگاهي امارات در خط حمله تيم‌ملي نمود پررنگي دارد و منتقدان زماني در مواجهه با اين اتفاق جري‌تر مي‌شوند كه از ميان بازيكناني مثل عنايتي، ميداوودي، اولادي و كاظميان، رسول خطيبي كه حتي در فوتبال امارات هم كارنامه گلزني جالبي نداشته، به اردو دعوت مي‌شود. پيش از علي دايي، برانكو و قلعه‌نويي به دليل توجه خاص و بيش از اندازه به لژيونرهاي اماراتي انتقاد مي‌شد و سرمربي فعلي تيم‌ملي قصد دارد با بها دادن به ليگ داخلي روند مهاجرت ستاره‌ها به آن سوي آب‌ها را تعديل كند. آنچه هرچند اقدام جسورانه و در بلندمدت تاثيرگذاري است اما ممكن است در كوتاه‌مدت تاوان سنگيني چون عدم راهيابي به جام‌جهاني 2010 را موجب شود. به هر حال در ميان 10 لژيونر ايراني شاغل در فوتبال امارات مهاجمي مثل ميلاد ميداوودي وجود دارد كه بدون ترديد در مقايسه با خطيبي و سيدصالحي كيفيت بالاتري دارد يا محمد نصرتي كه حداقل در غياب هادي عقيلي مي‌توانست مشكلات خط دفاعي را به حداقل برساند.

حضور رسول خطيبي در اردوي تيم‌ملي پارادوكس بزرگ اين ماجراست. هرچند كه اگر امارات‌زدايي دايي به عدم حضور در جام‌جهاني منجر نشود مي‌توان به پايان اين ماجرا اميدوار بود. شايد در آينده‌اي نزديك‌تر «يا تيم‌ملي يا امارات» به يكي از قوانين لازم‌الاجراي فوتبال ايران تبديل شود.
يکشنبه 26 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]

[مشاهده در: www.donya-e-eqtesad.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 111]