حمله شدید مشرق نیور به گزارش یک جشن: حاتمی.کیا، عریان و بی.پرده حتاکی و بی ادبی را به اوج رسانده

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: گزارش یک جشن از انتقاد و اعتراض فراتر رفته و به یک بیانیه تند سیاسی با لحنی بی.ادبانه تبدیل شده است.

قسمتی از نوشته مشرق نیوز در باب فیلم های ابراهیم حاتمی کیا و کمال تبریزی:
...فیلم هایابراهیم حاتمی.کیا و کمال تبریزی به سفارش مستقیم یا مدیریت غیرمستقیم و پنهان و یا شاید کنترل از راه دور جریان فتنه مراحل مختلف تولید، از قبیل مقدمات، تدارکات، لجستیک، تبلیغات و... را پشت سر گذاشتند و به جشنواره رسیدند.
...در مقایسه دو فیلم «گزارش یک جشن» و «خیابان.های آرام» می.توان گفت فیلم کمال تبریزی کمی تا قسمتی حرمت نگه داشته و خود را کاملاً در آغوش اپوزیسیون نیانداخته است. همه حرف «خیابان.های آرام» این است که نباید جامعه را پلیسی-امنیتی کرد و هرچه حاکمیت بخواهد بیشتر جامعه را پلیسی-امنیتی کند و آزادی اندیشه و بیان را محدود کند، جامعه بیشتر نسبت به آن از خود مقاومت نشان می.دهد و در نهایت نیز حاکمیت محکوم به کوتاه آمدن و تلطیف روش.های گذشته است.
در «خیابان.های آرام» جغرافیای فیلمساز کاملاً مشهود است. او موضع اپوزیسیون مسائل نمی.نگرد و تلاش می.کند با ادبیات منتقدانه یک معضل و گره سیاسی را به حاکمیت گوشزد نماید. فیلمساز از آنجا که هنوز خود را جزئی از خانواده نظام سیاسی حاکم می.داند، همچنان به نجابت خانوادگی پایبند است و به همین دلیل یک ساختار و قالب طنز و فانتزی را برای فیلم خود انتخاب کرده است تا مضمون و محتوای فیلم برای مخاطب تلخ و گزنده نباشد. او از آنجا که بنای مخالف.خوانی علنی ندارد - روشی که در این دوره از زمانه مد روز شده و بازار داغی هم دارد – شهر فرضی فیلمش را ناکجاآباد نشان می.دهد و زمان وقوع رویدادها را به آینده می.برد تا بگوید قصد و نیت او نه تقابل و ضدّیت با نظام بلکه نقد درون گفتمانی است.
اما «گزارش یک جشن» یک تفاوت بنیادین با «خیابان.های آرام» دارد و اینکه حاتمی.کیا بر خلاف تبریزی در جزیره سرگردانی لنگر انداخته است و به همین دلیل از زاویه دید اپوزیسیون و ویزور دوربین را مقابل چشمان مخاطب می.گشاید و همین خطاهای عمد، بزرگترین اتهام کارگردان گزارش یک جشن است. حاتمی.کیا عریان و بی.پرده همه حرفش را زده است و حرفش از انتقاد و اعتراض فراتر رفته و به یک بیانیه تند سیاسی با لحنی بی.ادبانه تبدیل شده است. قهرمان فیلم حاتمی.کیا ملغمه.ای است از کاراکتر میرحسین و بانویش که قطعاً بانوی شهر ما نیست و شخصیت.های اصلی فیلم، همه ما به ازای چهره.ها، جریان.ها و عناصر مؤثر سیاسی و حاکمیتی.اند. فیلمنامه در حدی سخیف و ضعیف و کلیشه.ای است که اگر کسی می.خواست فیلمنامه.ای به شیوه «مل بروکس» در هجو سینمای حاتمی.کیا بنویسد، بهتر از این درنمی.آمد، اما فیلم به مدد تجربه کارگردان در ایجاد جذابیت.های بصری و فرمالیستی توانسته است روی پای خود بایستد. گزارش یک جشن به لحاظ ارزش.های سینمایی و هنری برای حاتمی.کیا یک سقوط است و به لحاظ ارزشی و اعتقادی سقوطی به مراتب دردناک.تر.

/مشرق نیوز/

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 241]