واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: همدلی ازهم زبانی بهتراستتنظیم مرام نامه ی خانوادگی (1)
خانواده های ناشاد هر یک به گونه ای خاص ناشاد هستند ولی خانواده های خوشبخت دارای وجوه مشترک بوده و از اصول یکسان پیروی می کنند. اینک در معرض خانواده شاد و راضی به بیان ویژگی های مختص آن می پردازیم.اگر وقت ندارید که یک شب حتی یک ساعت در هفته با اعضای خانواده تان دور هم جمع شوید پس خانواده خود را در اولویت قرار نداده اید. بچه ها نباید مهم ترین درس های زندگی را از شخصیت های سینمایی یاد بگیرند بلکه از یک خانواده ی دلسوز که برایشان کتاب می خواند، با آنها صحبت می کند، کار می کند، به آنها گوش می دهد و اوقات خوشی را با آنها می گذراند. وقتی که بچه ها احساس می کنند که پدر و مادر آنها را دوست دارند و این دوست داشتن واقعی است، پیشرفت می کنند.اگر ما خانه های محکم تر و بهتری نسازیم مجبور خواهیم شد زندان های بیشتری بسازیم.بزرگترین کاری که می توانید برای بچه هایتان انجام دهید دوست داشتن همسرتان است. مستحکم کردن روابط خصوصی در ازدواج سبب احساس امنیت کل خانواده می شود.به جلسات هفتگی خانوادگی، ملاقات های برنامه ریزی شده و فعالیت های روزانه پایبند باشید. سعی کنید هر هفته یک جلسه ملاقات خصوصی با یکی از فرزندانتان ترتیب دهید. کودکان را وادار کنید یک جدول تهیه کنند که در آن فهرست کارهای اجباری که در طول هفته باید انجام دهند و نیز کارهای تفریحی که از آن لذت می برند را به آنها یادآوری کند.مختصات خانواده خوشبختاگر هر یک از ما در جهت های متفاوتی حرکت کنیم و همیشه با هم در جنگ و دعوا باشیم، کارها بر وفق مراد نخواهد بود. اگر همه ما دارای یک نظام ارزشی مشترک باشیم کارها آسانتر پیش می رود. توافق در قبال انتظار ایفای نقش ها، راهبردهای حل مسئله و ارزش ها در یک ارتباط «رسالت مشترک» نامیده می شود. یک رسالت نامه به معنی قانون اساسی زندگی خانوادگی شماست. وقتی که شما از هدف وفرصت های خود، دید روشنی داشته باشید موفق ترید.پس زمانی را برای بوجود آوردن رسالت نامه ازدواج صرف کنید تا مطمئن شوید که شما و همسرتان در یک مسیر مشترک پیش می روید. از طریق رسالت نامه خانوادگی، شما می توانید به فرزندان تان تفهیم کنید که شما کاملاً به آنها متعهد هستید و اینکه این پیمان والد- فرزندی هرگز شکسته نخواهد شد. با نوشتن رسالت نامه خانوادگی به خانواده تفهیم می کنیم که خانواده هم برای موفق شدن نیاز به برنامه دارد.دقت کنید:1- اگر اعضای خانواده احساس کنند که رسالت نامه منعکس کننده نظرهای آنها نیست، از آن حمایت نمی کنند. هر کسی باید نسبت به رسالت نامه احساس تعلق کند. شرکت نداشتن افراد در رسالت نامه، برابر است با عدم تعهد به آن.2- نوشتن رسالت نامه فقط شروع کار است. نتیجه ی اصلی موقعی به دست می آید که شما آن رسالت نامه را به تمام ساختار زندگی خانوادگی و در لحظه به لحظه زندگی روزمره تان انتقال داده باشید.3- فرآیند انجام کار به اندازه محصول نهایی اهمیت دارد.رسالت نامه بیانگر افکار و احساسات تمام اشخاص شرکت کننده در آن است.پس از نوشتن رسالت نامه می توانید آن را بر روی تابلو در معرض دید همگان نصب کنید. دو نمونه از رسالت نامه های نصب شده بر درب ورودی دو خانه را با هم می خوانیم:نمونه یک:- هیچ چیز را از هم مخفی نمی کنیم.- درباره نیازها و خواسته هایمان با هم کاملاً روراست خواهیم بود.- در غیبت هم به یکدیگر وفادار خواهیم بود.- در صورت رنجش، آن را بیان کرده و به دیگران فرصت دهیم تا آن را برطرف کنند.نمونه دو:- دوست داشتن یکدیگر- کمک کردن به هم- باور داشتن هم- استفاده عاقلانه از وقت، منابع و استعدادها برای خوشحال کردن دیگران- ستایش یکدیگر برای همیشههمدلیروابط خانوادگی نیاز به توجه مداوم دارد زیرا نیاز به حمایت عاطفی دائمی است. در ژرفای دل هر خانواده درد حقیقی، همان فقدان همدلی است. یکی از دلایلی که در پس مختل شدن روابط وجود دارد این است که طرفین مربوط، یک اتفاق را به طور متفاوتی تفسیر می کنند و تجارب گذشته آنها را وادار به این کار می کند تا زمانی که نتوانیم عینک مان را کنار گذاشته و جهان را با چشم دیگران بنگریم، نخواهیم توانست روابط عمیق و حقیقی برقرار کنیم و ظرفیت تاثیر مثبت گذاشتن بر دیگران را به دست نخواهیم آورد. تا وقتی که با همدلی گوش نکنید همانطور در چارچوب خودتان باقی می مانید و نمی فهمید آنها واقعاً دنیا را چگونه می بینندو خود را چگونه نگاه می کنند. گوش کردن واقعی برای ورود به ذهن و قلب شخص دیگر، گوش کردن همدلانه نام دارد. گوش کردن باهمدلی، یعنی بکوشیم با چشمهای دیگری دنیا را ببینیم. گاهی اوقات سکوت کامل همان همدلی کردن است.همدلی فرآیندی صمیمانه و متواضعانه است. هر چه سطح اعتماد بالاتر باشد راحت تر می توانید در پاسخهای همدلانه شرکت کنید، اما اگر اعتماد متزلزل شده است مجبورید زمان بیشتری صرف کنید و صبور باشید.وقتی به یک غریبه، بیشتر از افراد عزیز زندگیتان ارزش می دهید باید برای عذرخواهی، طلب بخشش، ابراز علاقه، قدردانی، ارزش دادن و جلب اعتمادهم تلاش کنید. همیشه با زبان عشق با او حرف بزنید. هرگز درباره شخص قضاوت نکنید. حساب شخص را از رفتارش جدا کنید.به او بگوئید: دارم سعی می کنم منظورت را بفهمم.اصلاً قصد ارزش گذاری، موافقت و یا مخالفت و قضاوت کردن ندارم. می خواهم آنچه را تو می خواهی درک کنم.از پیامهای «من» استفاده کنید، زیرا پیامهای «من» سیری افقی دارد اما پیامهای «تو» عمودی است، یعنی تلویحاً می فهماند که یکی برتر از دیگری است. پیامهای «من» مثل:- این برداشت من است.- نگرانی من این است.- من این طور موضوع را می بینیم.- من این طور احساس می کنم.80- 70 درصد روابط غیرکلامی هستند. به زبان چهره و بدن، لحن صدا و موقعیت موجود توجه کنید. همدلی گاهی فقط تکان دادن سر است. تمرین کنید برای این منظور پانتومیم بازی کنید. از بچه ها بخواهید حس عصبانیت،اندوه، شادی یا ناامیدی را نشان دهند و از بقیه اعضای خانواده بخواهید حدس بزنند آن حس چیست. از این طریق به فرزندان تفهیم کنید که از تماشا کردن چهره و حرکات بدن افراد به سادگی می تان چیزهای زیادی در مورد آنها آموخت.تعاون و همکاریهر مشکل فرصتی برای یک سرمایه گذاری است. گرفتاری ها شبیه به جوانه هایی است که سیستم ایمنی جمع خانواده را تقویت و فعال می کند. بخش مهمی از همکاری، یادگیری این نکات است که:الف) از توانمندیها و استعدادهای دیگران تمجید و قدردانی کنیم.ب) بیاموزیم به تفاوتها ارزش دهیم.ادامه دارد...منبع:همشهری :احساس خوشبختی کنیدکلید قلب همسرمدو گوش ویک دهاندلداده های هم فکرزمان دردست توچگونه دیگران را برنجانیم!نیمرو بخور، ولی لذت ببر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 290]