حجة الاسلام و المسلمين اديب يزدي: «ثامن الحجج(ع)» مغناطيس همه خوبيهاست

واضح آرشیو وب فارسی:قدس: حجة الاسلام و المسلمين اديب يزدي: «ثامن الحجج(ع)» مغناطيس همه خوبيهاست
* مليحه پژمان

امام رضا(ع) را همه ما به كرامت و رأفت مي شناسيم و ياد آن آهوي سرگشته بيابان كه به آن حضرت پناهنده شد، هرگز از ذهن

هايمان زدوده نمي شود. امام مهرباني كه لطف بي انتهايش نصيب آهوي خسته مي شود، بعيد است كه ما را از درگاه لطف خود محروم كند. اما شايد براي همه سؤال باشد كه چرا امام هشتم(ع) و ساير امامان معصوم(ع) هرگز از رحمت و لطف در برابر بندگان خدا دريغ نمي كنند؟ اصلاً آستانه اين همه عاطفه از كجا نشأت مي گيرد؟...
همزمان با ايام ميلاد پربركت حضرت رضا(ع)، گفتگوي كوتاهي داشته ايم با حجة الاسلام والمسلمين اديب يزدي، مدير مجموعه فرهنگي بلال تا از آن حضرت بيشتر بدانيم.
در ابتداي بحث آنچه به ذهن مي آيد اين است كه چرا مردم از اقصي نقاط دنيا، تا اين حد به حضرت رضا(ع) عشق مي ورزند، حجة الاسلام والمسلمين اديب يزدي در اين مورد مي گويد: اين سؤال جوابهاي بسياري دارد، اول از همه اين كه محبت امام معصوم(ع) نسبت به مردم از محبت پدر به فرزند هم بيشتر است. تمام وجود امام سرشار از رحمت و رأفت است و اين درياي محبت، ناخودآگاه وجود هر عاشقي را فرا مي گيرد. وجود مقدس حضرت رضا(ع) از همان درياي محبتي كه نثار فرزندشان حضرت جواد(ع) مي كردند نثار محبين و علاقه مندان مي كنند و انسان را در هر شرايطي مي پذيرند. همه عاشقان آن حضرت وقتي به زيارت ايشان مي آيند، غمهاي دلشان از بين مي رود و طبق فرمايش رسول خدا(ص) كه فرمودند: «هر كس به زيارت فرزندم در خراسان مشرف شود، خداوند غمهاي دلش را زايل مي كند.»
در اين شرايط همه ما وقتي ايشان را از روي ارادت و شناخت زيارت مي كنيم، سرشار از انرژي، اميد و رستگاري بارگاه آن حضرت را ترك مي كنيم. چه اين كه نور حقيقت و محبت حضرت حتي وقتي از ايشان هم دور باشي همچنان باقي است. از حجة الاسلام والمسلمين اديب يزدي در مورد علم لدني امامان معصوم مي پرسم و جايگاه ويژه حضرت رضا(ع) به عنوان عالم آل محمد(ص) كه در ادامه مي گويد: علم امام معصوم(ع) علم لدني يعني متصل به خداست، آنچه را كه اراده كند مي داند و تفاوت علم امام با خدا در همين است كه علم پروردگار عالميان علم حضوري است و همه مخلوقات عالم در سيطره قدرت و ديد پروردگارند اما امام معصوم(ع) بايد اراده كند تا بداند. پس اراده مي كند و مي داند. خوب است به نمونه اي از جايگاه علمي حضرت رضا(ع) اشاره كنم. وجود مبارك حضرت علي بن موسي الرضا(ع) عادت داشتند كه هر شب سوره واقعه را بخوانند و انس ويژه اي با آن داشتند. در هنگام خواندن سوره، وقتي به آيات دهم و بيستم مي رسيدند صداي صوت قرآن حضرت لرزان مي شد، به آيه سي و چهل كه مي رسيدند صداي ناله ايشان مشهود بود و در مقابل آيات عذاب به ايشان حالتي شبيه غش دست مي داد. وقتي قرآن ايشان تمام مي شد اطرافيان مي پرسيدند: يابن رسول ا...، اين چه حالتي بود كه به شما دست داد كه حضرت مي فرمودند: «آنچه را كه قرآن به آن اشاره مي كرد با چشمهايم ديدم. من جهنم را ديدم و شعله هاي سركش آن را كه دوزخيان را در برداشت. من بهشت را در آيه هاي قرآن ديدم و چهره هاي نوراني و متبسم اهل بهشت را.»
در كتاب فضايل الشيعه از قول شيخ صدوق روايت شده كه حضرت رضا(ع) فرمودند: اي شيعيان ما، ديده نشديد حتي يك نفر از شما در آتش. به خدا قسم هر چه به آتش نگاه كردم شيعيان و محبينم را نديدم. اما وظيفه ما در مقابل اين همه رحمت و شفقت حضرت رضا(ع) چيست؟!مدير مجتمع فرهنگي بلال در اين مورد مي گويد: مهمترين وظيفه، شناختن حق امام رضا(ع) است و اين كه به استناد شفاعت ايشان و ساير امامان معصوم(ع) لغزش و خطا نكنيم. محبت امام را درك كنيم و با همين شناخت سعي در نشر فضايل و نيكويي آنها در ميان مردم داشته باشيم. خوب است انتهاي صحبت را با نمونه ديگري از رحمت امام هشتم(ع) زينت بدهيم. در تاريخ نقل شده كه همين صحن عتيق كه ما آن را به عنوان قديمي ترين صحن حرم حضرت رضا(ع) مي شناسيم، اول توسط عالم فرزانه و بزرگوار شيعي، مرحوم شيخ بهايي طراحي شده بود. شيخ نقشه صحن را طوري طراحي كرده بود كه ميزان جاذبه مغناطيسي زمين، نسبت به كساني كه به زيارت حضرت مي آيند در نظر گرفته شود و زاويه هاي ورودي صحن را طوري طراحي كرده بود كه آدمهاي گناهكار ميل و رغبتي براي ورود به حرم پيدا نكنند. توجه ايشان به جاذبه زمين و رفتار دروني افراد، مهندسي ماورايي است نه مهندسي عمران.
شيخ بهايي همراه خودش چند معمار ماهر اصفهاني آورده بود تا صحن را بسازند. اتفاقاً فرزند جوان شيخ بهايي در اصفهان از دنيا رفت و ايشان مجبور بود به اصفهان برود. معماران را جمع كرد و گفت تا زمان برگشتم، دست به ساختار طرح نزنيد و صبر كنيد من برگردم. اين ماجرا گذشت و شيخ پس از 4 ماه برگشت و با كمال تعجب ديد صحن ساخته شده و هيچ كدام از نكات موردنظر او رعايت نشده است. ناراحت شد و معماران را صدا زد و توضيح خواست. سرپرست معماران به شيخ گفت: وقتي شما رفتيد، در عالم رؤيا حضرت رضا(ع) را ديدم كه به من امر كردند كار را دنبال كنم همانطور كه موردنظر خودم است. گفتم آقا!: شيخ بهايي طرح ديگري دارد. امام(ع) گفتند: «به شيخ پيغام من را برسانيد كه طرح شما را قبول ندارم، چون ما نمي خواهيم فقط دوستداران و خوبان به زيارت بيايند بلكه مي خواهيم گناهكاران هم بيايند. ما همه مردم را با هر شرايطي دوست داريم». و اين يكي از بزرگترين نمونه هاي محبت و رحمت امام نسبت به شيعيان و علاقه مندان خودشان است و امروز بارگاه ملكوتي حضرت رضا(ع) مورد توجه خيل عاشقان ايشان از سراسر دنياست.
سه شنبه 21 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس]

[مشاهده در: www.qudsdaily.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]