این فیلم را حتما باید ببینید

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: حالا ما هم باید از دیدن فیلم فارسی.های مدرن که «چراغ خاموش» تولید می.شوند و بی دردسرتر از هر فیلمی نوبت اکران می.گیرند، لذت ببریم منتها از لذتی به طعم رها بودن در یک رودخانه که اگر کمی وحشی باشد، لذتش هم بیشتر است!

اخبار فرهنگی / خبر آنلاین : محسن حدادی- «شان پن» در فیلم «دور زدن» ساخته الیور استون دیالوگی دارد که حکایت این روزهای سینما و شاید حوزه فرهنگ ماست: «همه ما مثل چوب.های شناور در یک رودخانه.ایم که باید از سواری لذت ببریم...»
حالا ما هم باید از دیدن فیلم فارسی.های مدرن که «چراغ خاموش» تولید می.شوند و بی دردسرتر از هر فیلمی نوبت اکران می.گیرند، لذت ببریم منتها از لذتی به طعم رها بودن در یک رودخانه که اگر کمی وحشی باشد، لذتش هم بیشتر است!
در چنین فضای لذت.بخشی(!) که گاه بلمی پیدا می.شود برای نجات جان آدمی که زیاد اهل «لذات آبکی» نیست، موج.های هدایت شده چنان بلم را در هم می.کوبند که باز هم رودخانه پذیرای چوب.های تکه تکه و سرگردان می.شود؛ بلایی که مدیریت سینما یا مدیریت اکران بر سر «کیفر» آورد بی.شباهت به داستان بلم و چوب.های روان در رودخانه فرهنگی کشور نیست.
حالا اما باز هم بلمی روی آب آمده است: «پسر آدم، دختر حوا» فیلمی که «باید آن را دید» باید آن را تبلغ کرد و «باید» برای فروش آن کمپین تشکیل داد. البته به 2 علت: اول اینکه صاحبان و ارادتمندان و مریدان «اخراجی.ها و افراطی.ها و اسقاطی.ها» را از توهم هنرمندی بیرون بیاوریم، دوم اینکه مردم و به ویژه خانواده.ها را با یک سینمای پاک و سرگرم.کننده آشتی دهیم. مردمی که سلیقه و ذائقه. سینمایی.شان مسموم شده است! شک نکنید که سینمای امروز هم مثل آب معدنی.ها، کمی نیترات دارد که بدون کار آزمایشگاهی، می.توان گفت برای خانواده.ها بویژه کودکان و بانوان مضر است.
«پسر آدم، دختر حوا» اگر چه کمی بی.جهت کش.دار می.شود و در یک سوم پایانی از ریتم و ضرباهنگ خوب ابتدایی عقب می.ماند اما به خاطر داشتن فیلمنامه.ای قابل.قبول، روایتی فانتزی و دلنشین، دعوایی حیثیتی، دیالوگ.های به.جا و بازی.های باورپذیر، به شدت ارزش دیدن و توصیه کردن برای دیده شدن را دارد.
داستان فیلم هم با وجودی که در مرز کلیشه و تکرار قرار می.گیرد اما به خوبی از این دام رها می.شود تا خانم و آقای وکیل از سرناچاری و البته رقابت و روکم.کنی در مسیری قرار بگیرند که تیغ دو لب «ازدواج و طلاق» را برای تماشاگری که صبح تا شام با همین تیغ بران از نزدیک برخورد می.کند، به تصویر بکشد.
شوخی.های فیلم، دیالوگ.ها، فضاسازی.ها و همچنین استفاده خلاقانه از مشاغل و مناصب دولتی و حکومتی، وجه تمایز فیلم «رامبد جوان» با سایر به اصطلاح کمدی.های روی پرده است.
فیلم البته عاری از مشکل و کاستی نیست اما به واقع در دوران حیات «روحوضی.های سینمایی» یک عتیقه ستودنی است که نه با کلوزاپ.های دل فریب و نه با عشوه.های چشم.نواز و نه حتی با شش و هفت خوانی.های دسته جمعی و داستان.های تخیلی - جنسی مخاطب را در طول 2 ساعت در سالن سینما نگه می.دارد؛ یک فیلم سینمایی دوست.داشتنی، مفرح و سالم که می.توان با خیال آسوده، در یک عصر گرم تابستان همراه با اعضای خانواده، به تماشایش نشست و از حضور در سینما آن هم در 31 سالگی انقلاب اسلامی احساس شرمندگی نکرد!
به هر حال وجود یک «کمدی رمانتیک» در فضای فعلی سینما که از عنوان.بندی تا پایان.بندی و شوخی با نیروی انتظامی و مجمع تشخیص مصلحت نظام تا بازی بازیگران کم نقش را هم در خدمت «ژانر» فیلم قرار داده و با وجود نام فیلم، طرفداری و جانبداری.اش بیشتر به سمت زنان و دختران سوق داده شده، بسیار ستودنی است هر چند که باز هم مانند بسیاری از فیلم. و سریال.های تولید داخل، حرفه روزنامه.نگاری و روزنامه.نگاران را بسیار دم دستی نشان داده باشد و در عوض در نمایش چهره صاحبان معاملات ملکی - بنگاهی.ها - بسیار درخشان رفتار کرده باشد.
این لج ولج بازی کمدی را حتما باید به همراه خانواده ببینید و از بازگشت به سینمایی ایرانی و سالم و البته تصمیم خود برای تماشای این فیلم، خرسند شوید.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 186]