واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: حتماً مي دانيد در مورد آخرالزمان، آينده عالم و فرجام امت اسلامي، به شيوه اي خاص در قرآن و اسناد تاريخي صحبت شده است. اما آخرالزمان چه مقطعي از تاريخ حيات بشري را به خود اختصاص مي دهد؟! آيا آخرالزمان با ظهور مهدي موعود(عج) همراه است؟! اين سؤالات و بسياري پرسش هاي ديگر حتماً در ذهن شما، مخاطب گرامي، بارها و بارها گذشته است. در اين گفتگو با حجةالاسلام علي اکبر مهدي پور به واکاوي اين مسايل مهم تاريخ پرداخته ايم. مهدي پور از محققان نام آشناي عرصه محوريت و انتظار است. او نزديک به 37 اثر تأليفي در اين زمينه دارد. در اين گفتگو به بخشي از مسايلي که در خصوص آخرالزمان مطرح مي شود، پرداخته ايم که در ادامه مي خوانيد.
جناب مهدي پور! آخرالزمان چه معنايي دارد و به چه برهه اي از تاريخ بشريت اطلاق مي شود؟
** آخرالزمان از روز بعثت پيامبر آغاز شده، به پيامبر هم رسول آخرالزمان مي گويند و خود پيامبر اکرم(ص) فرمودند که: (من و قيامت مثل اين دو انگشت کنار هم هستيم.) در نتيجه اين روايت آخرالزمان، روايات بسيار وسيع و دامنه داري هستند و نشانه هايي که براي آخرالزمان گفته شده، از زمان رسول اکرم(ص) آغاز شده است. ما روايات بسياري داريم که به عنوان مثال در کتاب «الفتن» تأليف مروزي که قبل از تولد امام زمان(عج) از دنيا رفته است، در اين کتاب 2004 حديث براي فتنه ها و آشوب هاي آخرالزمان مطرح شده است. کتاب ديگري اخيراً چاپ شده است به نام «معجم الفتن» که هزار و هشت مدخل دارد، که به نشانه هاي آخرالزمان اشاره مي کند. بنابراين نشانه هاي آخرالزمان بسيار فراوان است ولي همه اين مسايل شرط تحقق در زمان ما را ندارد چون فقط خدا مي داند که ظهور مهدي و آخرالزمان کي اتفاق مي افتد. ما برخي از علايم را غير حتمي مي دانيم، مثلاً در تاريخ آمده که 90 درصد، 9 درصد و يا 7 درصد جمعيت زمين از بين مي روند امکان دارد اين اتفاق نيفتد و مردم به سوي خدا برگردند. در کتابي به نام «يوم الفلاح» که به نام «روزگار رهايي» در دو جلد ترجمه شده است و 1850 حديث دارد و مورد 600 شانه از نشانه هاي آخرالزمان را در بردارد. وي نوشته که پيامبر اکرم(ص) اين نشانه ها را طوري بيان کرده که در طول زندگي هر انساني تعدادي از اينها اتفاق بيفتد تا ايمان مردم تقويت شود يعني مردم در هر دوره اي ببينند، ائمه ما و پيشوايان معصوم(ع) با اين ايام را گويي به چشم خود ديده اند و براي رهايي از فتنه هاي آن زمان دستورالعمل هايي ارايه کرده اند.
بنابراين، اين طور نيست که همه روايات و مسايل مربوط به روزهاي پاياني دوران غيبت کبري باشد. بلکه از قبل تولد صاحب الزمان(عج)، اين نشانه ها آغاز شده تا حال حاضر که 1100 سال تمام از دوران غيبت کبري مي گذرد. در اين 11 قرن حوادثي روي داده و در زمان ما هم حوادثي اتفاق افتاده است. نکته مهم در مسأله آخرالزمان اين است که ما تصور مي کنيم واژه آخرالزمان يک بار منفي بسيار قوي دارد، در حالي که اين گونه نيست. واژه آخرالزمان را بايد به دو بخش جدا و متمايز تقسيم کنيم. آخرالزمان قبل از ظهور و آخرالزمان پس از ظهور.
آخرالزمان پيش از ظهور شامل: قتل، خيانت، آشوب و ناامني است اما آخرالزمان پس از ظهور، رفاه، آسايش و عدالت را در بردارد. ما 148 حديث به اين تعبير داريم که: خداوند به وسيله امام زمان(عج) زمين را پر از عدل و داد مي کند، همان طور که پر از ظلم و ستم شده است. يعني تا روز قبل از ظهور جهان آکنده از ظلم و ستم است.
* جنابعالي به يکسري مسايل و تصاوير که در مورد آخرالزمان مطرح شده اشاره کرديد، اما در يک بررسي کامل تر چه مسايل ديگري در آموزه هاي اسلامي در اين مورد مطرح شده است؟
** روايات بسيار فراواني وجود دارد که غالباً در مورد قبل از ظهور است. مثلاً مي فرمايد که در آخرالزمان و قبل از ظهور برامت من بلايي نازل مي شود که در اذهان شنيده نشده، تا جايي که زمين با آن همه وسعت و گستردگي بر آنها تنگ مي شود. يا در تعبير ديگر مي گويد: بلايي به امت من مي رسد که مردم پناهگاهي نمي يابند که از ستم، حاکمان ظلم به آنجا پناه ببرند. خشکسالي، قحطي شهرها را در بر مي گيرد. در بيان ديگري امام باقر(ع) مي فرمايد: قائم ما(ع) قيام نمي کند، مگر پس از وحشت شديد، زلزله ها، فتنه ها، بلاهاي فراگير که بر مردم چيره شود، طاعون همه گير شود. (واژه طاعون در احاديث فراوان به عامل مرگي اشاره دارد که منهاي کشتار است.) مثل بيماريهاي ناشناخته امروز. باز اشاره مي کند که اختلاف در ميان مردم بسيار زياد مي شود، امور مذهبي مردم مختل مي شود و هر صبح و شام آرزوي مرگ مي کند. در اين دوره مردم به خون هم تشنه مي شوند. اما در ادامه مي فرمايد: شما را بشارت مي دهم به ظهور مهدي، آن هنگامي که مشکلات و مصائب بسياري پديد آيد. در بياني امام صادق(ع) مي فرمايد: که فتنه اي همانند قطعه هاي شب يلدا افق زندگي شما را تيره و تار خواهد ساخت. خانه اي از خانه هاي امت من در شرق و غرب عالم از اين فتنه مصون نمي ماند، محل امن از اين فتنه، قله هاي کوه و کرانه هاي درياست و سالم تر از هر کرانه، سرزمين حجاز است. آنگاه فتنه ها فراگير مي شود. ديگر کسي خدا را به يکتايي ياد نمي کند. نمازگزار براي اين که مردم او را ببينند، نماز مي خواند، در اين هنگام از اجتماعات بگريزيد.
* اما در مورد فتنه هاي آخرالزمان که بي شباهت با زندگي کنوني ما نيست، چه موارد ديگري در بيان معصومين(ع) مطرح شده است؟
** در بيان معصوم(ع) به برخي ديگر از فتنه هاي آخرالزمان اين چنين اشاره شده که مردم در اين دوره به کنار قبور پدران و مادرانشان مي روند و از سختي دنيا مي گويند اي کاش ما جاي شما بوديم. قرآن به عامل اين فتنه ها اين طور اشاره مي کند که: اينها خدا را فراموش کرده اند و خدا هم اين افراد را از ياد برده است. در حال حاضر، جهان عرصه پوچ گرايي شده است و افراد پوچ گرا، خودشان را هم فراموش کرده اند. نکته ديگر در خصوص اين ايام، سختي نگه داشتن دين است که مردم متدين روز را شب مي کنند و تا روز بعد اين خود را از دست داده اند. مسأله ديگر تظاهر به دينداري و در مقابل دين فروشي است که در اين زمان هم بسيار ديده مي شود. در احاديث به ناهنجاريهاي اجتماعي بسياري اشاره شده و متأسفانه ما هم اين ناهنجاريها را مي بينيم. اگر در تاريخ و اسناد و روايات بررسي داشته باشيم، دقيقاً مسايل مطرح شده از فتنه هاي آخرالزمان را در زندگي امروز به وضوح مي بينيم.
* يکي از راههاي رهايي از فتنه هاي آخرالزمان، تمسک به قرآن، اهل بيت(ع) و شناخت حق امامان معصوم(ع) ذکر شده است. جنابعالي چه توضيحي در اين مورد داريد؟
** تعبيري حضرت علي(ع) در نهج البلاغه دارد که: (هنگامي که فتنه ها مثل قطعات شب تيره و تار افق زندگي شما را تاريک کنند، به قرآن پناه ببريد از گناه، که راه رهايي از اين فتنه ها قرآن است و اين کتاب مقدس شفاعت کننده اي است که شفاعت او رد نمي شود.) پس از آن حضرت در بيان ديگري مي فرمايد: (کسي با داشتن قرآن به چيزي نياز ندارد و کسي بدون قرآن نمي تواند که احساس بي نيازي کند.) در مقابل هم به اهل بيت(ع) تأکيد بسياري شده و به کشتي نجات تعبير شده اند و راه امن دامان تمسک به اهل بيت(ع) است، چون اين بزرگواران همسنگ قرآن هستند و از هم جدا نمي شوند، چنانچه در حديث معروف ثقلين به اين موضوع تأکيد بسيار شده است. لذا بايد دراين شرايط به قرآن و اهل بيت(ع) پناه ببريم مثل دو بال يک پرنده که اگر يکي نباشد امکان پرواز کردن ندارد. احساس نياز و اضطرار نسبت به ائمه(ع) نجات بخش است.
* شرايط امروز جامعه ما سمت و سوي متفاوتي دارد و طبق فرمايش حضرتعالي ممکن است روز دين دار باشيم و شب دين نداشته باشيم، آنچه بيشتر ديده مي شود، ظلم و دروغ و رفتار رياکارانه است، در اين شرايط لغزنده اعتقادي چه بايد کرد؟!
** روزي امام صادق(ع) فرمود: قبل از ظهور قائم ما، 12 نفر ادعاي مهدويت مي کنند و هر کدام طوري برنامه را رديف مي کنند که حق و باطل آميخته مي شود- يکي از مخاطبين بسيار گريه کرد. حضرت فرمود: چرا گريه مي کني؟! گفت: بر آن شيعيان آخرالزمان گريه مي کنم که آنها چه کنند؟! از روزنه اي آفتاب به آن محل مي تابيد. حضرت فرمود: اين چيست؟ گفت: آفتاب. فرمود: شک داري؟ آن مرد گفت: نه. حضرت فرمود: به خدا سوگند، راه ما از اين روشن تر است و اگر اين گونه نبود حق مشخص نمي شد. در اين شرايط کساني که امر بر آنها مشتبه شده اگر به اين آموزه هاي ديني رجوع و در آنها تأمل کنند، اين اشتباه از آنها برطرف مي شود. ما در مورد غيرمعصوم هيچ وظيفه اي نداريم که بگوييم اين حق است يا آن! لزومي ندارد که ما وارد يک جناح بشويم، جناح مقابل را ناحق بدانيم و خودمان را حق بدانيم. در اين شرايط ميزان معصوم(ع) است. در مورد غيرمعصوم هم به ما دستور داده شده که حق را تشخيص بدهيم و افراد را با آن بسنجيم نه اينکه اگر کسي هم در دنيا معروف شده و همه او را ستايش مي کنند، حق را با او قياس کنيم! در اين شرايط دچار اشتباه مي شويم. در حال حاضر هم آن گونه نيست که سردرگمي وجود داشته باشد بلکه در هر زماني نشانه هايي هست که اگر ما به آنها دقت کنيم، يقيناً حق را از غير حق تشخيص مي دهيم. در اين زمان کسي را پيدا نمي کنيم که نداند رضايت خدا و امام زمان(عج) در چيست. بنابراين اگر اين مسأله را دنبال کنيم هرگز دچار اشتباه و سردرگمي نخواهيم شد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 321]