واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد - تکنولوژی روز نداریم .ازراه های ساده هم استفاده نمی کنیم .نتیجه عدم النفع بیش از دو میلیارد دلاری ناشی از صادرات نفت فوق سنگین سروش و نوروزطی سه سال است . آذرجزایری: به گفته مسوولان نفتی کشور از میادین سروش و نوروز که این روزها خبرها حاکی از متوقف شدن صادرات نفت فوق سنگین این میادین به ریلاینس هند است روزانه حدود 136 هزار بشکه نفت فوق سنگین تولید می شود که البته بخش عظیمی از این تولید صادر می شود . براین اساس ، گفته می شود نفت فوق سنگین 15 دلار ارزان تر از نفت سنگین در بازارهای بین المللی بفروش می رسد و شرکت ریلاینس هند نیز با خرید این نفت و تبدیل آن به نفت سنگین و فروش ان سود کلانی را در سال به جیب می زد که امسال به دلیل به توافق نرسیدن بر سر قیمت با ایران قرارداد خرید خود را تمدید نکرد. این در حالی است که علی رغم اینکه تبدیل کردن نفت فوق سنگین به سنگین و سبک تکنولوژی های پیجیده ای دارد اما می توان با تزریق میعانات گازی و یا نفتا این نوع نفت را به نفت سنگین بدل کرد و در بازارهای جهانی 15 دلار گران تر فروخت . در این بین ایران با برخورداری از نعمت میعانات گازی و نفتا می تواند با افزودن مقداری از این فراورده ها به نفت فوق سنگین این نفت را تبدیل به نفت سنگین کند که در مقایسه با نفت فوق سنگین از متقاضیان بیشتری برخوردار است ضمن انکه می تواند منفعت بیشتری را برای کشور رقم زند . تزریق میعانات گازی و نفتا به نفت فوق سنگین را می توان در کشتی حمل نفت فوق سنگین نیز تنها با پهلو گرفتن در بندر عسلویه و تزریق درجا انجام داد و قطعا این امر نیاز چندانی به تکنولوژی های پیشرفته و زمان چندان زیادی ندارد. این در حالی است که ایران می توانست طی سه سال گذشته با فروش نفت این میادین به عنوان نفت فوق سنگین دو میلیارد و 203 میلیون و 200 هزار دلار منفعت بیشتری نصیب کشور کند.به قولی دیگر مابه التفاوت فروش نفت فوق سنگین به نسبت سنگین 15 دلار عنوان می شود که در صورت محاسبه این رقم و میزان تولید این میدان (136هزار بشکه ) عدم النفع ایران از فروش نفت فوق سنگین به جای نفت سنگین روزانه حدود دو میلیون و 40 هزار دلار است که اگر این عدم النفع را در سه سال تولید این میدان در نظر بگیریم در واقع ایران بیش از 2 میلیارد دلار ضرر کرده است . این در حالی است که ایران می توانست با استفاده از تکنولوژی های روز و یا حتی استفاده از ساده ترین راه ها این نفت را به سنگین تبدیل و از عدم النفع موجود جلوگیری کند . اگرچه در این میان باید به طرح تبدیل نفتخام فوق سنگین به قیر و نفتخام سبک اشاره کرد که در اواخر سال گذشته توسط مسوولان پژوهشگاه صنعت نفت آغاز مراحل اجرایی آن اعلام شد ولی تحقق آن همچنان راه درازی دارد و یا شاید بتوان به احداث پالایشگاه هرمز نیز اشاره کرد که قرار است نفت فوق سنگین را به سنگین بدل کند .اما قطعا اجرای این پروژه ها به زمان بیش از دو تا سه سال نیاز دارد و قطعا تولید نفت از این میادین و فروش ان به قیمت های فعلی عدم النفعی خواهد بود که منافع ملی را هدر می دهد . در این بین اشاره کردن به این موضوع که از ابتدای توسعه میادین فوق سنگین که این روزها تعدادشان در کشور کم نیست باید به فکر ایجاد تکنولوژی های تبدیل بود چندان ضروری به نظر نمی رسد چرا که پیش از این نیز بارها بر این مطلب تاکید شده است . از سویی دیگر شاید تحلیل برخی از مسوولان نفتی و کارشناسان برای تزریق نکردن میعانات گازی به نفت فوق سنگین صادرات میعانات گازی و قیمت مناسب آن در بازارهای جهانی باشد که از سویی دیگر برای کشور درآمدهای میلیاردی را بر رقم میزند اما با توجه به آنکه ایران خوشبختانه نیازبه واردات میعانات گازی ندارد و خود از این نمعمت برخوردار است می تواند با برداشت اندکی از میعانات و تزریق آن به نفت فوق سنگین از دو سو بر منفعت کشور بیفزاید.در این بین باید تاکید داشت در حال حاضر توسعه برخی از میادین نفتی فوق سنگین چون کوه موند تقریبا 4 سالی است که با تاخیر مواجه شده که قطعا نبود تکنولوژی های تبدیل را می توان یکی از دلایل اصلی این تاخیرها دانست .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2407]