قدرتهاي جهاني حمله به ديگر كشورها

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: به گزارش خبرگزاري فارس، پايگاه اينترنتي "گلوبال ريسرچ " در مقالهاي به قلم "ريك روزوف " گزارش كرد: در تاريخ هفتم اكتبر 2001، كابل پايتخت افغانستان مورد حملات همه جانبه هوايي و زميني آمريكا و انگليس قرار گرفت. علاوه بر هواپيماهاي جنگي، ناوگان دريايي آمريكا و انگليس با استفاده از موشكهاي هدايت شونده "توماهاوك " خاك افغانستان را بمباران كردند و كمي پس از آن نيروهاي ويژه آمريكايي عمليات زميني را آغاز كردند و حمله ديگري نيز توسط ارتش دائمي و ثابت آمريكا صورت پذيرفت، بمباران هوايي و نبرد زميني در افغانستان بيش از 8 روز به طول انجاميد.
اين نويسنده معروف سايت خبري "گلوبال ريسرچ " در ادامه افزود: دولتمردان آمريكا و ناتو در نظر داشتند نيروي نظامي متجاوز از 150 هزار سرباز را به افغانستان اعزام كنند اما كشورهاي عضو ناتو به تعهداتشان عمل نكردند همانطور كه در سپتامبر جاري نيز تقريبا 120 هزار سرباز آمريكايي در عراق حضور داشتند و فقط عده معدودي از نيروهاي نظامي ديگر اعضاي ناتو آنها را همراهي ميكردند.
وزير دفاع آمريكا "رابرت گيتس " در سخنانش اظهار داشت: بايد جنگ در خاورميانه را در اولويت برنامههايمان قرار دهيم. پنتاگون بايد در حالت آماده باش جنگي باشد و ما نميتوانيم بخاطر آينده نامشخص جنگ، دست از عمليات نظاميمان در خاورميانه برداريم. براي نخستين بار در دهههاي اخير شاهد آن هستيم كه اشخاص برجسته سياسي در آمريكا براي دستيابي به يك هدف اساسي مشترك و مطابق با عملكرد پنتاگون با يكديگر متحد شدهاند.

جنگافروزي انگليس، شوروي و آمريكا در افغانستان

متاسفانه در طول 10 سال گذشته دولتمردان واشنگتن و همپيمانان نظاميشان، در اروپا و ساير نقاط جهان پايگاههاي نظامي را بر اساس پيمان "آتلانتيك شمالي " تاسيس كردهاند كه اين امر موجب نگراني مردم در سرتاسر جهان شده است.
جنگ در كشورهاي يوگسلاوي، افغانستان و عراق و عمليات نظامي در كشورهايي مانند كلمبيا، يمن، فيليپين، ساحل عاج، سومالي، چاد، جمهوري آفريقاي مركزي و اوستياي جنوبي و ... كه نسبت به جنگهاي مذكور از اهميت پايينتري برخوردارند به حق قانوني و انحصاري آمريكا و اعضاي ناتو مبدل شده است، آنقدر كه بسياري از كشورها فراموش كردهاند در مقابل حمله يك كشور غيرغربي چه واكنشي نشان دهند؟
نويسنده مقاله يادآور شد: 30 سال قبل و در تاريخ 24 دسامبر اولين گروه از نيروهاي نظامي شوروي وارد خاك افغانستان شدند تا با شورشي كه تحت حمايت دولت آمريكا در پاكستان به پا شده بود، مقابله كنند و در روزهاي پاياني همان سال تعداد نفرات ارتش شوروي در افعانستان به 50 هزار سرباز رسيد.
در سال 1839 افغانستان مورد تهاجم ارتش 21 هزار نفري انگليس كه شامل سربازان انگليسي و نيروهاي مستعمراتي هندوستان بودند، قرار گرفت و دولت انگليس در سال 1878 براي كاهش قدرت روسيه در افغانستان نيروهاي نظامياش را در اين منطقه دو برابر كرد.
در 23 ژانويه سال 1980 رئيس جمهور آمريكا "جيمز ارل كارتر " (جيمي كارتر) در آخرين سخنراني سالانهاش قبل از آغاز به كار كنگره آمريكا با اشاره به حمله شوروي به افغانستان افزود: اين تهاجم تهديدي جدي براي صلح جهاني است.
از 15 مي 1988 كه ارتش شوروي شروع به خارج كردن نيروهايش از خاك افغانستان كرد تا 15 فوريه 1989 كه كليه نيروهايش را به شوروي بازگردانده بود بيشترين نيروي نظامي ارتش شوروي كه در افغانستان مستقر بودند در حدود 100 هزار نفر بود.
رياست جمهوري آمريكا "باراك اوباما " در يكم دسامبر 2009 اعلام كرد علاوه بر 68 هزار سرباز آمريكايي مستقر در خاك افغانستان، 30 هزار نيروي نظامي جديد نيز به افغانستان اعزام خواهند شد و دو روز بعد رابرت گيتس به كنگره آمريكا گفت كه نيروهاي پشتيباني كه به افغانستان خواهيم فرستاد دستكم 33 هزار نفر برآورد شدهاند. به عبارت ديگر تعداد سربازان آمريكايي در افغانستان به بيش از 100 هزار نفر خواهد رسيد.
در 25 نوامبر سخنگوي كاخ سفيد "رابرت گيبس " با اشاره به حضور 9 ساله نيروهاي نظامي آمريكا در افغانستان به مردم آمريكا اين اطمينان را داد كه به زودي نيروهاي نظامي آمريكايي به كشور باز خواهند گشت و دولت آمريكا قصد ندارد سربازانش را تا 8 يا 9 سال ديگر در افغانستان نگه دارد. با توجه به لحن گفتار رابرت گيبس، اين سوال در ذهن مخاطب ايجاد ميشود كه آيا اين امكان وجود دارد كه جنگ در افغانستان تا سال 2017 به طول بيانجامد؟
طولانيترين جنگي كه تا به امروز در تاريخ آمريكا به ثبت رسيده است، جنگ در ويتنام است. مشاوران نظامي آمريكا كه از اواخر سال 1950 در ويتنام بودند عمليات مخفيشان را تا اوايل سال 1960 ادامه دادند اما در سال 1965، پس از واقعه "خليج تانكين " كه ارتش ويتنام به نيروي دريايي آمريكا حمله كرد پنتاگون عمليات نظامي همه جانبهاي را در شمال و جنوب ويتنام آغاز كرد. آخرين حمله نظامي آمريكا قبل از ترك جنوب ويتنام، به سال 1972 يعني 7 سال پس از شروع جدي درگيري ميان نيروهاي آمريكايي و ارتش ويتنام بر ميگردد.
اين تحليلگر غربي در ادامه با اشاره به عملكرد اتحاد جماهير شوروي در طول دهه 80 كه هيچ نيروي نظامي را از كشورهاي عضو "پيمان ورشو " به افغانستان اعزام نكرد، افزود: در حال حاضر تقريبا 4500 سرباز از برخي كشورهاي عضو ناتو مانند (بلغارستان، جمهوري چك، مجارستان، لهستان، روماني، اسلواكي و آلمان) در افغانستان مستقر هستند. علاوه بر اين سربازان، نيروهاي نظامي نزديك به 50 كشور جهان كه عضو ناتو هستند و يا از اعضاي سازمان "پيمان آتلانتيك شمالي " هستند و يا به زودي به عضويت ناتو در ميآيند، در صحنه جنگ افغانستان-پاكستان حضور دارند.

حضور نيروهاي نظامي بيش از 50 كشور جهان در خاك افغانستان

جنگهايي كه اخيرا در يوگسلاوي، افغانستان و عراق بوقوع پيوستند و تيتر نخست خبرگزاريهاي كل دنيا را به خود اختصاص دادند به ابزاري براي قدرت گرفتن ناتو در جهان مبدل شدند. سخنراني اخير باراك اوباما مبني بر اعزام نيروهاي پشتيباني به افغانستان، اتحاد اعضاي ناتو را براي يك تهاجم گسترده در افغانستان مستحكمتر كرد و وزير امور خارجه آمريكا "هيلاري كلينتون " و دبيركل سازمان ناتو " آندرياس راس موسن " در نشست وزراي خارجه كشورهاي عضو ناتو نهايت تلاششان را كردند تا اعضاي ناتو سربازان بيشتري را به افغانستان بفرستند.
اين تحليلگر غربي در ادامه مقاله خود افزود: به گفته يكي از مقامات ارشد ناتو، نهايتا 25 كشور تصميم گرفتند كه براي سال آينده در حدود هفت هزار نيروي نظامي جديد را به افغانستان اعزام كنند و اين دقيقا مطابق با خواسته وزير امور خارجه آمريكاست. در اجلاس بروكسل علاوه بر وزراي خارجه اعضاي ناتو، فرمانده ارشد نظامي آمريكا و ناتو "ژنرال استنلي مككريستال " و وزير امور خارجه افغانستان "رنگين دادفر سپنتا " و تعدادي از وزريران امور خارجه كشورهايي كه عضو ناتو نيستند و به افغانستان نيرو اعزام كردهاند نيز حاضر بودند. هم اكنون 42 هزار سرباز غيرآمريكايي و 35 هزار سرباز آمريكايي تحت نظارت ناتو در افغانستان مستقر هستند و چنانچه سال آينده هفت نيروي جديد به آنها افزوده شود، حتي بدون در نظر گرفتن 33 هزار نيروي آمريكايي جديدي كه قرار است به افغانستان فرستاده شوند تعداد نيروهاي نظامي ناتو در افغانستان 85 هزار نفر خواهد بود كه در مقايسه با 50 هزار سربازي كه در سال 1999 از 39 كشور جهان در كوزوو مستقر شدند رقم بسيار قابل توجهي است.

واكنش اعضاي ناتو در زمينه اعزام نيروي نظامي جديد به افغانستان

از ميان كشورهاي عضو پيمان ناتو اخيرا وزير دفاع ايتاليا "ايگنازيو لا روسا " اعلام كرد ايتاليا هزار نيروي جديد به افغانستان اعزام ميكند بنابراين تعداد سربازان ايتاليايي در افغانستان چهار هزار و 500 نفر خواهد بود كه 50 درصد بيشتر از نيروهايي نظامي ايتاليايي مستقر در عراق خواهد بود.
لهستان نيز علاوه بر نيروهاي نظامي كه در افغانستان دارد از فرستادن 700-600 سرباز جديد به افغانستان خبر داد و اين بيشترين نيروي نظامي است كه در تاريخ اين كشور به خارج از خاك اروپا اعزام شدهاند.
انگليس هم 500 سرباز ديگر در اختيار ناتو قرار خواهد داد كه جمع كلي نيروهاي انگليسي مستقر در افغانستان را به 10 هزار سرباز خواهد رسانيد.
وزير دفاع بلغارستان "نيكولاي ملادنو " هفته گذشته با اشاره به احتمال افزايش نيروهاي نظامي بلغارستان در افغانستان تصريح كرد: ممكن است ما برخي از هزينههاي مربوط به ارتشمان را كاهش دهيم اما هميشه بودجه مورد نياز براي اعزام نيروهاي نظاميمان به خارج از كشور را داريم. اين در حالي است كه 3 روز قبل نيكولاي با اشاره به بحرانهاي مالي موجود در جهان از كسري بودجه در نظر گرفته شده براي ارتش اين كشور خبر داده بود اما گويا تعهداتي كه پيوستن به ناتو ايجاد ميكند مقدم بر همه چيز است.
واشنگتن در آوريل گذشته، كرواسي را تحت فشار گذاشت تا نيروي نظامي بيشتري را به افغانستان اعزام كند. نخست وزير كرواسي نيز در واكنش به اظهارنظر مقامات آمريكايي اعلام كرد كه كرواسي به عنوان يكي از اعضاي ناتو به تعهداتش عمل ميكند.
وزير دفاع جمهوري چك "مارتين بارتاك " نيز پس از سخنراني اخير باراك اوباما مبني بر اعزام نيروي نظامي جديد به افغانستان با تهديد پارلمان اين كشور اظهار داشت: جمهوري چك بايد به متحدانش توضيح دهد كه چرا نميخواهد نيروي نظامياش را در افغانستان تقويت كند در حالي كه اسلواكي و انگليس توان نظاميشان را در افغانستان افزايش دادهاند. در ضمن اسلواكي نيز اعلام كرده است كه نيروهاي نظامياش را در افغانستان دو برابر خواهد كرد.
بنا به گفته پارلمان آلمان تا سال آينده تعداد نيروهاي نظامي اين كشور در افغانستان به چهار هزار و 500 نفر خواهد رسيد. اگر چه بر اساس مذاكراتي كه در تاريخ 28 ژانويه در لندن صورت پذيرفت آلمانيها توافق كرده بودند كه نيروهاي نظاميشان را تا هفت هزار نفر افزايش دهند. پس از جنگ جهاني اول اين اولين نبرد زميني نيروهاي مسلح آلمان است.
بر اساس گزارش منتشر شده در تاريخ سوم دسامبر سفير آمريكا در تركيه "جيمز جفري "، دولت تركيه را تحت فشار گذاشت تا عده مشخصي از نيروهاي نظامياش را به افغانستان اعزام كند و در مورد چگونگي استقرار نيروهايش در افغانستان زياد سختگيري نكند و اين بدين معناست كه بر اساس پيمان ناتو آنكارا نيز بايد همچون ساير همپيمانانش به افغانستان نيرو اعزام كند.
پس از ملاقات معاون رئيس جمهور آمريكا "جوزف بايدن " با نخست وزير مجارستان در تاريخ چهارم دسامبر دولت مجارستان نيز متعهد شد علاوه بر 360 سربازي كه در حال حاضر در افغانستان دارد، 200 نيروي نظامي ديگر را به منطقه جنگي افغانستان در جنوب آسيا بفرستد. اين به اين معناست كه دولت مجارستان قصد دارد نيروهاي نظامياش را در افغانستان به ميزان 60 درصد افزايش دهد.
در خصوص اعزام نيروهاي نظامي كشورهاي عضو ناتو به افغانستان، جانشين معاون وزير دفاع آمريكا "رابرت سيمونز " در ارمنستان حاضر شد تا از استقرار نيروهاي نظامي اوكراين كه براي نخستين بار است به افغانستان نيرو ميفرستد، اطمينان حاصل كند. با اقداماتي كه "رابرت سيمونز "، نخستين نماينده ويژه ناتو در آسياي مركزي و كشورهاي حوزه قفقاز انجام داده است تا سال آينده نيروهاي آذربايجان در افغانستان دو برابر خواهند شد و گرجستان 1000 سرباز ديگر به افغانستان اعزام خواهد كرد.

جنگ افغانستان بدترين واقعه قرن 21 نخواهد بود

در طي يك مصاحبه مطبوعاتي در مركز فرماندهي ناتو در نخستين روز اجلاس سران ناتو در خصوص جنگ افغانستان در تاريخ سوم دسامبر، دبيركل سازمان ناتو "آندرياس راس موسن " از اقدامات اخير امارات متحده عربي براي اعزام نيرو به افغانستان و ميزباني كنفرانس بينالمللي پيمان ناتو-امارات متحده عربي و ارائه برنامههايش در طرح همكاري استانبول در اكتبر گذشته اظهار خشنودي كرد.
در حاشيه اجلاس سران ناتو كه سال 2004 در تركيه برگزار شد، طرح همكاري استانبول آغاز به كار كرد تا همكاري نظامي ناتو را با كشورهاي حوزه مديترانهاي (الجزاير، مصر، رژيم صهيونيستي، اردن، موريتاني، مراكش و تونس) و كشورهاي عضو شوراي همكاري خليج فارس (بحرين، كويت، عمان، قطر، عربستان سعودي و امارات متحده عربي) تقويت كند.
روزوف در ادامه افزوده است: در مقالهاي كه يك خبرگزاري نظامي آمريكايي در تاريخ سوم دسامبر منتشر كرد، آمده است: هيئت نظارتي كه هر 4 سال يكبار مسايل امنيتي را مورد بررسي قرار ميدهند هم اكنون در پنتاگون مشغول ارزيابي پيشرفتهاي دفاعي آمريكا در طول 4 سال گذشته ميباشند تا امنيت را به جامعه جهاني بازگردانند.
اين تحليلگر غربي در پايان يادآور شده است: عليرغم ادعاي باراك اوباما، جنگي كه 8 سال پيش در افغانستان آغاز شده است نه تنها تا پايان سال 2011 پايان نخواهد پذيرفت بلكه پاكستان را نيز فرا ميگيرد و تا آسياي مركزي و ايران پيش ميرود. بحران اساسي كه جهان با آن روبهروست جنگ در جنوب آسيا نيست بلكه جنگهايي است كه ابرقدرتها در سرتاسر جهان به راه انداختهاند و حمله نظامي به تمامي كشورها را حق مسلم خود ميدانند. بنابراين اگر جامعه بينالمللي به جنگ در افغانستان خاتمه ندهد، جنگ در افغانستان آخرين رويداد قرن حاضر نخواهد بود و جامعه جهاني شرايطي بدتر از اين را تجربه خواهد كرد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]