محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827790805
تحت فشار قرار نگرفتم
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: تحت فشار قرار نگرفتم گفتگو با احمد توكلي احمد توکلی، نماینده تهران و از حامیان سابق احمدینژاد در ماههای اخیر انتقاد از دولت اصولگرا را با صراحت در دستور کار خود قرار داده است. او کشتی اقتصادی دولت را بدون قطب‌نما توصیف می‌کند، نمره مثبت به عملکرد اقتصادی دولت نمی‌دهد، از سفرهای استانی احمدینژاد انتقاد می‌کند، در انتقاد از سیاست‌های خارجی دولت نامه سرگشاده می‌نویسد و فرافکنی در موردعلل تورم و نسبت ناروا دادن به مجلس را در شأن رئیس جمهوری نمی‌داند. توکلی این روزها از شنیده‌هایی خبر می‌دهد که مبتنی بر آنها، دولت بی‌توجه به تفاهماتش با مجلس، راه خود در بودجه‌نویسی را پیگیری می‌کند. او هشدار می‌دهد که اگر دولت به تفاهمات خود با مجلس پایبند نباشد لایحه بودجه در مجلس اصلاح خواهد شد. آقای دکتر شما نامه سرگشاده‌ای خطاب به آقای احمدینژاد نوشتید و از سیاست‌های اخیر خارجی دولت در مورد شرکت در اجلاس دوحه استقبال از گزارش 16 نهاد اطلاعاتی آمریکا به شدت انتقاد کردید، اما چرا دو روز بعد از آن مصاحبه‌ای با خبرگذاری فارس انجام دادید و موضع‌تان را تغییر دادید؟ آیا به دلیل نگارش آن نامه تحت فشار بودید و به شما اعتراض شد؟ نه اصلا بحث فشار نبود و تحت فشار قرار نگرفتم. ولی مواضع شما در مصاحبه 180 درجه تغییر کرد... بنده در آن نامه هم در دو بند خوبی‌ها و بدی‌ها را گفته بودم و فقط در بند سوم بود که اصلاً از خوبی‌ها نگفته بودم. اما نامه سرگشاده شما سراسر انتقاد بود. گرچه شما بازگو کننده انتقادات بسیاری از جریانات سیاسی چپ و راست بودید. عیب ندارد. بعد من خودم به این نتیجه رسیدم که سفر آقای احمدینژاد به دوحه بعضی خوبی‌ها هم داشته که من وظیفه داشتم آنها را هم بگویم. آدم باید اینجوری باشد. به نظر نمی‌رسد که شما شخصیتی باشید که ابتدا نامه شدیداللحن انتقادی سرگشاده بنویسید و بعد به ابعاد قضیه فکر کنید و بخواهید اصلاح کنید. چرا می‌شود. شخصیت من هم این ضعف‌ها را دارد. هر شخصیتی ضعف‌هایی دارد. نامه‌ای در سه بند نوشته شد و در دو بند آن دفاع کرده بودم و فقط یک بندش را اصلاح کردم. پس هر اعمال فشاری را رد می‌کنید؟! بله. واقعاً کلمه‌ای هم از طرف دولت به من گفته نشد. البته به من انتقاد شد اما از طرف دوستان خودم و آنهایی که به سیاست خارجی بیشتر واقف هستند مثل آقای شیخ‌الاسلام که حرف‌شن را در «الف» هم درج کردیم. بنابراین آدم باید در انتقاد منصف باشد و اگر روزی خودش هم مورد انتقاد قرار گرفت انتقاد منصفانه را بپذیرد. اما آقای احمدینژاد موضع‌گیری تندی علیه آن نامه داشتند... از برکات انتقادات من به این سفر این بود که پاسخ داشت. فضا باز است، گرچه همیشه تحمل وجود ندارد اما ما می‌گوییم و می‌شنویم و به آن افتخار می‌کنیم. برخی از سایتهای حامی دولت انتقادات اخیر شما را به برکناری وزرای آموزش و پرورش و صنایع ارتباط می‌دهند و می‌گویند چون وزرای پیشنهادی شما از کابینه برکنار شدند شما معترض شدید. آیا این ادعا را قبول دارید؟ آنها وزرای پیشنهادی من نبودند که برکناری آنها موجب اعتراض من باشد. در مورد گزارش‌های مرکز پژوهش‌ها نیز گفته می‌شود که گزارش‌های شما گرایشات سیاسی پیدا کرده است. من قبول ندارم. گزارش‌های ما موضع سیاستی داشته است، اما سیاسی بودن با سیاستی بودن فرق می‌کند. سیاستی یعنی اینکه مجلس هفتم سیاست‌هایی دارد که در گزارش‌ها هم این سیاست‌ها رعایت می‌شود. مرکز پژوهش‌ها در موضوعاتی که مجلس هفتم روی آنها حساس است، اگر سفارش هم نشود کار می‌کند، موضوعاتی مثل معیشت مردم. اما گزارش‌های ما سیاسی به این معنا نیست که حقیقتی را در پژوهش‌هایمان متوجه شویم و به خاطر مصلحت سیاسی، جناحی کتمان کنیم. گزارش‌های اخیر مرکز پژوهش‌ها بیشتر حول برخی تصمیمات دولت و شخص آقای احمدینژاد بوده است، مانند ساعت کار بانک‌ها، تغییر ساعت رسمی کشور، سفرهای استانی یا نرخ تورم. به همین دلیل عنوان می‌شود که سیاسی کاری شده است. اگر می‌خواست سیاسی باشد که باید موافق دولت می‌شد چون مجلس پشتیبان این دولت است. ولی شما از سوی حامیان دولت متهم هستید که در گزارش‌هایتان علیه دولت موضع‌گیری داشته‌اید. گزارش‌هایی که به نفع دولت بوده را چطور توجیه می‌کنند؟! تعداد گزارش‌های همسو با دولت که بیشتر بوده است. ما اصلاً متعهد به موافقت یا مخالفت با دولت نیستیم. کار پژوهشی می‌کنیم و اگر روش پژوهش درست باشد به نتیجه‌اش وفادار می‌مانیم. البته ممکن است در کار پژوهش درست باشد به نتیجه‌اش وفادار می‌مانیم. البته ممکن است در کار پژوهش در حوزه علوم انسانی اختلاف نظر وجود داشته باشد و افراد با روش‌های مختلف به نتایج متفاوت برسند، اما اگر روش درست باشد من به عنوان کار کارشناسی از آن دفاع می‌کنم، فارغ از نتیجه‌اش. قبول دارید کار کارشناسی در دولت نهم کم صورت گرفته است؟! آیا مرکز پژوهش سعی داشته است که این بار را به دوش بکشد؟! من کاری به دولت ندارم. دولت تعداد زیادی مرکز پژوهشی دارد. اما انتقادی که به دولت وارد است، حذف کار کارشناسی در تصمیمات است. «حذف» که منصفانه نیست، بگوییم به نظر من به نسبتی که باید کار کارشناسی انجام شود، انجام نشده است. آیا مرکز پژوهش‌ها قصد جبران این کمبود را داشته است؟ مرکز پژوهش‌ها حداقل برای مجلس این کار را می‌کند و از مجلس پشتیبانی پژوهش می‌کند و از نظرات مجلس و از درخواست نمایندگان حمایت کارشناسی می‌کند. مجلس اخیر با لوایح دولت که با عنوان متمم بودجه و اصلاحیه به مجلس آمده مخالفت کرده است. علت مخالفت با متمم‌های دولت چیست؟! بحث ارقام کلان و بزرگی است که دولت می‌خواهد در مدت کوتاه، بدون کار کارشناسی کافی مجلس در موردش تصمیم‌گیری کند. در برخی لوایح مانند لایحه واردات کالاهای اساسی که در قالب متمم برداشت یک میلیارد و دویست میلیون دلار از حساب ذخیره بود، مجلس محتوای لایحه را قبول نداشت و به دو و یک فوریت آن رای نداد. آیا این مخالفت‌ها حاکی از وجود نوعی اختلاف میان دولت و مجلس نیست؟! اصلاً مشکلی بین دولت و مجلس نیست. ممکن است مشکل به معنای تشخیص متفاوت باشد، اما مشکل سیاسی مطرح نیست. این تصمیمات کارشناسی است. دولت اصلاحیه آورده که 3600 میلیارد دلار پول می‌خواهد و گفته است که به ما اجازه بدهید از هر کجا خواستیم برداریم. مجلس به این طرز اجازه خواستن ایراد می‌گیرد. چرا که دولت جدول دارد و باید مشخص باشد که کجا بودجه کم دارد و از کجاها می‌خواهد بردارد. مطابق جدول اگر این نیاز به به اطلاع مجلس برساند می‌تواند مصوبه بگیرد. الان اما اختلاف نظر کارشناسی وجود دارد و نمایندگان به دو فوریت راین نمی‌دهند تا فرصت اصلاح وجود داشته باشد. آقای توکلی آيا شما در بحث لایحه بودجه مخالف برداشت از حساب ذخیره ارزی هستید یا نه؟ من خودم مخالف هستم اما از طرف مجلس حق ندارم حرف بزنم. شما به تازگی در یکی از مصاحبه‌هایتان هم از خبرها و شنیده‌هایی گفتید که مبتنی بر آنها، گویی دولت به تفاهمات و توافقاتش با مجلس در مورد بودجه سال 87 عمل نمی‌کند و راه خود را می‌رود. این تفاهمات چه بوده است؟ در جلسات مشترک میان برخی از نمایندگان مجلس و دولت توافقاتی در تدوین لایحه بودجه سال 87 وجود داشته است. مبتنی بر این تفاهم ردیف بودجه به دستگاه‌هایی که قانون و اساسنامه مستقل مصوب دارند باید به صورت مشخص تعلق بگیرد. علتش هم این است که اگر دستگاهی زیر‌مجموعه یک وزارتخانه است و مجلس جداگانه برایش قانون تصویب کرده و وظایفی مشخص دارد، مجلس باید خاطر جمع باشد که بودجه به آن دستگاه می‌رسد. دولت در ابتدا قصد داشت تنها برای 60 دستگاه ردیف دهد که توافق شد برای تمام دستگاه‌های مستقل ردیف بودجه به مجلس بیاورند. اما تا آنجایی که اطلاع دارم دولت به این توافق پایبند نبوده است. اگر دولت برای دستگاه‌هایی که طبق قانون اساسنامه مصوب دارند ردیف مستقل نیاورد مجلس لایحه بودجه را چگونه بررسی می‌کند؟! ما امیدوار هستیم دولت به تفاهمات عمل کند اما اگر اینطور نشود حدس می‌زنم مجلس خودش این کار را خواهد کرد و آن تفاهم را مبنای کار بررسی بودجه قرار می‌دهد. مرکز پژوهش‌ها هم مقدمات کارشناسی آن را انجام داده و به مجلس کمک خواهد کرد. آیا احتمال دارد طرح جداگانه‌ای در کنار لایحه بودجه دولت تهیه و جایگزین شود؟! طرح نه اما لایحه‌ای که تقدیم مجلس می‌شود را بررسی و اصلاح می‌کنیم. اصلاحات بر مبنای آن تفاهمات صورت می‌گیرد. دولت 60 ردیف هم می‌دهد که ما تصویب می‌کنیم و مثلاً حدود ششصد ردیف هم می‌دهد که تا صرفاً نمایندگان مطلع باشند. ما اما از آن 600 ردیف که برای اطلاع ما داده شده است، ردیف دستگاه‌هایی که قانون داشته باشند را در می‌آوریم و خودمان در جدول اول می‌گذاریم و بودجه‌اش را مشخص می‌کنیم. در گزارشی که مرکز پژوهش‌ها به تازگی ارائه داد عنوان شده است که دولت برای برخی دستگاه‌ها و بخش‌ها بودجه خواسته است که این دستگاه‌ها تعریف و اساسنامه قانونی ندارند. مجلس در مورد آنها چه تصمیمی می‌گیرد؟! مجلس بنا بر آن تفاهم عمل می‌کند و اگر دستگاهی اساسنامه مصوب مجلس نداشته باشد، آن دستگاه را زیر مجموعه دستگاه بالادستی‌اش که مصوبه دارد، قرار خواهد داد. آقای توکلی شما دو سال از دولت حمایت کردید اما در ماه‌ها اخیر در مسیر انتقاد قدم گذاشته‌اید. می‌دانید که متهم هستید که در آستانه انتخابات کار تبلیغاتی انجام می‌دهید؟ من ارتباطی بین انتخابات و انتقادات نمی‌بینیم، عنوان می‌شود که چرا رد دو سال گذشته سکوت کردیم و انتقادی نبود. طبیعی است که در اوایل کار دولت نقاط ضعف و قوت دولت مشخص نبود تا از آن حمایت یا انتقاد کنیم. باید مدتی می‌گذشت تا نقاط ضعف و قوت نمایان شود. ما باید فضا را برای گسترش انتقادها از هر سو آماده کنیم چرا که در غیر این صورت به جای اینکه انتقادها شنیده شود فضا صرف دفاع‌های شخصی خواهد شد و این به مصلحت کشور نیست. برخی می‌گویند که احمد توکلی تاوان حمایت بی چون و چرایش از دولت را می‌دهد. نظرتان چیست؟ عیب ندارد. دفاع کردم و الان هزینه‌اش را هم می‌دهم. پشیمان نیستید؟ من در سیاست دیر پشیمان می‌شوم. منبع :شهروند امروز
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 442]
-
گوناگون
پربازدیدترینها