عوارض ديابت در كودكان متفاوت است

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: عوارض ديابت در كودكان متفاوت است
خبرگزاري دانشجويان ايران - واحد علوم پزشكي ايرانسرويس : گزارش ها/ديابت ديابت اثر بسيار ويژه اي بر روي كودكان و خانواده هايشان دارد و زندگي روزمره كودكان به خاطر نياز به كنترل قند خون ، دريافت دارو و تنظيم ميزان فعاليت هايشان با مقدار غذا به شدت به هم مي ريزد .به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) واحد علوم پزشكي ايران و به نقل از انجمن آموزش ديابت گابريك : ديابت ممكن است بر فعاليت ها و پيشرفت هاي عادي دوران كودكي و نوجواني از جمله موقعيت هاي تحصيلي و دوران بلوغ تاثير بگذارد . براي كمك به كودك و خانواده ديابتي به منظور درك و تحمل اين شرايط و قرار دادن كودك در بهترين شرايط از نظر سلامت جسمي و روحي ، براي مراقبت از كودك به تيمي سخت گير با اطلاعات كامل نياز داريم . همچنين مراقبات و كارمندان مدرسه هم بايد كاملا آگاه باشند چرا كه تنها در اين صورت است كه كودكان ديابتي نوع يك و دو با كمترين آسيب ممكن به دنياي بزرگسالي قدم مي گذارند . مشكلات اجتماعي و روان شناختي مي توانند مانع دريافت مراقبت هاي پزشكي و نتيجه گيري مناسب از درمان ها شوند . كودكان ديابتي و خانواده هايشان علاوه بر نيازهاي اجتماعي و احساسي كه در همه سنين حساس رشد با آنها درگير هستند ، دچار نيازها و توقعات غير قابل اجتنابي هستند .فراري از اين بيماري وجود ندارد بيماري ديابت همه جنبه هاي زندگي كودك را تحت تاثير قرا رمي دهد و حجم وسيعي ازمسئوليت و فشار را به كودك وارد مي كند كه بايد توسط خود كودك ، خانواده ، مدرسه و جامعه د رمسير درست هدايت شود . كنترل ديابت فشار رواني زيادي را به كودكان و خانواده هايشان وارد مي كند . مخصوصا در مواقعي كه كنترل و درمان بسيار حساس هستند (مثل نگه داشتن قند خون در نزديك ترين اندازه قند نرمال) ورود به دنياي نوجواني از كودكي براي همه ما سخت تر بوده ، براي كودكان ديابتي اين مرحله هميشه با مشكلاتي اساسي براي كنترل قند خون ، كمبود اعتماد به نفس ، افسردگي و مشكلات گوارشي همراه مي شود كه براي اين كودكان عادي است . كودكان ديابتي در سنين جواني د رمعرض خطر دچار شدن به پيچيدگي ها و مشكلات رشد هستند با وجود پيشرفت هاي درماني 50 درصد اين بچه ها 12 سال بعد از تشخيص بيماري به اين مشكلات دچار مي شوند . كنترل دقيق و درمان ديابت به كودكان اجازه مي دهد كه زندگي كامل و سالمي داشته باشند ، با اين حال ديابت مي تواند باعث افت قند خون شود كه اگر به دفعات اتفاق بيفتد و عادي شود ، مي تواند پيشرفت مغز و كامل شدن آن را در بچه ها دچار مشكل نمايند پس بسيار مهم است كه سيستم كنترل قند خون با در نظر گرفتن سن بيمار ، اهدافي را تعريف كند و طبق آن پيش رود . ديابت تنها براي بزرگسالان نيست ديابت نوع دو قبلا به عنوان يك بيماري مخصوص بزرگترهاي بالاي 40 سال در نظر گرفته مي شد ، با اين حال با توجه به اينكه تعداد كودكان چاق و كم فعاليت روز به روز بيشتر مي شود ، تعداد جوانان و كودكان مبتلا به ديابت نوع دو هر روز زيادتر مي شود . رشد سريع ديابت نوع دو ناشي از تغييرات اساسي در رژيم هاي غذايي است . در سر تا سر جهان اغلب مردم غذاهاي پر كالري با تركيبات پيچيده و داراي فيبر كم مصرف مي كنند خانواده ها هر روز بيشتر غذاي بيرون مي خورند . بيشتر كودكان مبتلا به ديابت نوع دو (85 درصد) در زمان تشخيص بيماري اضافه وزن داشتنه اند و چاق بوده اند ، تخمين زده مي شود كه از هر 10 كودك در جهان يكي از آنها اضافه وزن دارند كه اين رقم شامل 30 تا 45 ميليون كودك و نوجوان چاق مي شود كه 22 ميليون آنها زير پنج سال وهمه اين بچه ها در معرض خطر ابتلا به ديابت هستند . فاكتورهايي همچون سابقه ديابت نوع دو در خانواده ، نژاد ، فشار خون بالا ، چربي ، كم تحركي و نيز وزن كم يا زياد هنگام تولد در ابتلا به ديابت نوع دو موثر هستند . اغلب كودكان ديابتي نوع دو سابقه اين بيماري را در خانواده دارند ، نژاد معمولا يك فاكتور مهم است در آمريكا 80 درصد كودكان ديابتي نوع دو ، آفريقايي هستند . شواهد نشان مي دهند كه بچه هاي مادرهايي كه ديابت بارداري داشته اند ، احتمال ابتلا به ديابت نوع دو را دارند . وابستگي به والدين و مراقبان براي كنترل ديابت ، برنامه غذايي و فعاليت غير منظم و همچنين مشكل مراقبان براي تشخيص رفتارهاي عادي از رفتارهاي ناشي از ديابت ، درد ناشي از تزريق انسولين و اندازه گيري قند خون و نيز افت قند به دفعات از مهمترين مشكلات كودكان و نوجوانان ومراقبان آنها به شمار مي روند . همچنين انطباق با محيط مدرسه به جاي محيط منزل ، ايجاد رابطه با ساير بچه ها ، آموختن اينكه به تنهايي قند خونشان را كنترل كنند ، ديابتشان را با محيط و قوانين مدرسه تطبيق دهند همچنين در نوجوانان حساسيت بيشتر به تزريق انسولين در دوران بلوغ ، تغيير سريع رفتار ، افزايش خطر ابتلا به افسردگي ، اضطراب و نداشتن اعتماد به نفس و ورود به دنياي بزرگسالي از مشكلات ديگر آنها هستند .انتهاي پيام
سه شنبه 30 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 739]