تجلي قرآن در شعر سهراب سپهري

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: تجلي قرآن در شعر سهراب سپهري
گروه خبرنگاران افتخاري / مسعود بهشتي: برخي از اشعار «سهراب سپهري» با الهام‌پذيري از آيات قرآن سروده شده است كه در متن ذيل به اشاره‌اي كوتاه به آن‌ها داريم.
امروزه، شعر نو به عنوان يك سبك ادبي توانسته است جاي خود را در عرصه ادبيات محكم كند.

در اين ميان سهراب سپهري شاعري است كه به قرآن، اين كلام جاودانه الهي عنايت خاصي داشته است. بعضي از اشعار اين شاعر بزرگ از آيات الهي الهام گرفته است كه به نمونه‌اي از آنها اشاره مي‌شود:

سپهري در اوايل «صداي پاي آب» چنين آورده است:

...و خدايي كه در اين نزديكي است

لاي اين شب بوها، پاي آن كاج بلند

اين قرب خداوند متعال به ماناظر به آيه «نحن اقرب اليه من حبل الوريد» (آيه 16 سوره ق ) و نيز آيه «ولقد راه نزله اخري عند سدره المنتهي» (سوره نجم آيات 13 و 14) است.

****

يا در همين شعر آمده است: و بشر را در نور و بشر را در ظلمت ديدم كه اشاره به عبارت قرآني «الله ولي الذين امنوا يخرجهم من الظلمات الي النور والذين كفروا اولياؤهم الطاغوت يخرجونهم من النور الي الظلمات» (سوره بقره آيه 257) دارد.

***اين شاعر توانا در بعضي از قسمت‌هاي اشعارش به هبوط آدم و حوا به زمين اشاره دارد مانند:

من از هجوم حقيقت به خاك افتادم.

***

يكي از موارد مورد توجه او، مرگ و زندگي پس از آن است. او مرگ را يك موضوع مبهم و هولناك نديده بلكه آنرا پديده اي دلنشين و زيبا مي بيند وبه سراغ آن مي‌رود چرا كه مي‌داند و باور دارد كه «كل نفس ذائقه الموت» (سوره عنكبوت آيه 57)

آري، ما غنچه يك خوابيم

غنچه خواب؟ آيا مي‌شكفيم؟

يك روزي، بي‌جنبش برگ

اينجا؟

ني، در دره مرگ،

تاريكي، تنهايي؟

ني، خلوت زيبايي

و در «صداي پاي آب» اينگونه سروده است:

و نترسيم از مرگ، مرگ پايان كبوتر نيست ...

مرگ در آب و هواي خوش انديشه نشيمن دارد

مرگ در ذات شب دهكده از صبح سخن مي‌گويد...

و همه مي‌دانيم ريه‌هاي لذت پر اكسيژن مرگ است
شنبه 27 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 604]