واضح آرشیو وب فارسی:فارس: جهان ديگر جهان گذشته نيست
مقاله جديد زكريا درباره بحران مالي امريكا:
از دهه 1980 تاكنون، امريكايي ها فرهنگي را ترويج داده اند كه بيش از آنكه توليد و مصرف كنند، هميشه اين اختلاف را با قرض گرفتن جبران كرده اند.
به گزارش رجانيوز، فريد زكريا در مقاله جديد خود در هفته نامه نيوزويك نوشت: ما در شرايطي هستيم كه يكي از دردناك ترين، بزرگ ترين و وحشتناك ترين بحران هاي مالي را پيش رو داريم. اين بحران را مي توان با بحران هاي 1907و 1929 مقايسه كرد. ما هنوز دقيقاً نمي دانيم كه اين اتفاقات نتيجه و پيامد سيستم مالي، اقتصادي، اجتماعي يا همه آن است.
معضل امروز امريكا به عادات اشتباهي برمي گردد كه طي چندين دهه قبل به صورت مداوم انجام شده است و اگر بتوانيم اين عادات را ترك كنيم، شايد بتوان بر مشكلات فائق آمد.
من قول مي دهم كه در پايان، دولتمردان جهان مي توانند در جدال با اين وحشت پيروز شوند. آنها به طور بالقوه ابزارهاي نامحدودي را در مبارزه عليه اين بحران در دست دارند، بخصوص اگر با هم متحد هم باشند كه بهتر. كشورهاي جهان مي توانند كارخانجات خود را ملي كنند، اوراق مشاركت خريداري كنند، خانه هاي زيادي را در گرو بگذارند، به خصوص دولت امريكا كه مي تواند اسكناس هاي بيشتري چاپ كند. تمامي اين راه حل ها مي تواند راه نجاتي باشند ولي در مقايسه با قدرت سقوط بالقوه سيستم مالي كار چنداني نمي توانند انجام دهند. به نظر مي رسد كه واشنگتن هر كاري كه از دستش بيايد براي نجات اين سيستم انجام داده است. ولي يك پرسش مهم هنوز بي پاسخ مانده است؟ چه مدت ديگري اين روند بحران زا ادامه خواهد داشت و روندي كه بازارهاي جهاني را دچار وحشت كرده است، به پايان خواهد رسيد؟ البته انتظار آن نيست كه به سرعت به وضعيت سابق رشد و بالندگي بازار برسد.
از دهه 1980، امريكايي ها فرهنگي را ترويج داده اند كه بيش از آنكه توليد كنند، مصرف كنند و هميشه اين اختلاف را با قرض گرفتن جبران كرده اند.
2 دهه پس از درآمد بالا و ابداعات درعرصه بالارفتن توان مالي، اين مسئله به ما القا شد كه هر كس هر مقداري كه بخواهد، با هر هدفي مي تواند پول قرض كند. اگر ما خانه بزرگ تر، تلويزيون بهتر و ماشين سريع تري مي خواستيم، به سرعت بدست مي آورديم و پولي هم واقعاً براي آن پرداخت نمي كرديم. هيچ مشكلي نبود، ما همه آن را به پشتوانه كارت هاي اعتباري خود به راحتي مي خريديم.
مقدار بدهي هاي امريكا از 680 ميليارد دلار در سال 1974 امروز به 14 تريليون دلار رسيده است. ما تنها با قرض گرفتن مي خواهيم جواب اين همه معضلات را بدهيم.
جهان ديگر جهان گذشته نيست. اگر سايه هزينه هاي هنگفت جنگ در عراق بر سياست و ارتش سنگيني مي كند، اما اين بحران مالي مي تواند اقتصاد و قدرت مالي امريكا را به نابودي بكشاند. ما مجبوريم ديگر كشورها را متقاعد كنيم كه در معضلات خارجي به ما كمك كنند. ما مجبوريم يك استراتژي مشخص را انتخاب كنيم. ما نبايد به فكر گسترش موشك هاي دوربرد خود درمرزهاي روسيه و يا وارد كردن گرجستان و اوكراين در ناتو باشيم و توقع داشته باشيم كه روسيه با برنامه هاي هسته اي ايران همكاري نكند. ما نمي توانيم يك روزعليه سرمايه گذاران چيني و عرب در امريكا اقدام كنيم و روز ديگر اميدوارباشيم كه آنها 4 ميليارد دلاراوراق مشاركت از ما خريداري كنند.
ما نمي توانيم جهان را به سوي دموكراسي و كاپيتاليسم هدايت كنيم درحالي كه تمامي خانه هاي ما ديگر قابل استفاده نيست.
نظرات كاربران:
سه شنبه 23 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]