واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > بازرگانی - گفتگو با مسعود دانشمند تراز منفی اقتصاد ایران بودن درآمدهای حاصل از فروش نفت خام ومیعانات گازی در شرایطی که روز به روز بحران رکود جهانی در حال اوج گیری است، بحثی است که می تواند تبعات سنگینی برای اقتصاد ملی در پی داشته باشد در این زمینه گفتگویی کوتاه با مسعود دانشمند عضو هیات رئیسه اتاق ایران انجام دادیم . - در حال حاضر وضعیت تراز تجارت خارجی ایران بدون احتساب نفت خام چگونه است؟ تراز تجاری ایران بدون در نظر گرفتن دوقلم نفت خام ومیعانات گازی از ابتدای سال 87 تاکنون منفی 35 میلیارد دلار است. - پیش بینی شما از وضعیت این تراز در سال آینده چیست؟ در صورتی که دولت سیاست مهار واردات را در پیش نگیرد و فرایند فعلی را اصلاح نکند با توجه به کاهش روز افزون قیمت نفت و ثابت بودن حجم واردات کشور حتی اگر عامل کاهش قیمت های جهانی را پر رنگ کنیم می توان پیش بینی کرد در سال آینده در همین موقع تراز منفی تجارت خارجی کشور به رغم 40 میلیارد دلار رسیده باشد. - تبعات این وضعیت را چگونه ارزیابی می کنید؟ معضلاتی مانند بیکاری، کاهش رشد اقتصادی، معضلات اجتماعی که می تواند مشکلات جدی سیاسی در پی داشته باشد جزء تبعات ثابت شده این نوع فرایندهای اقتصادی است. - برای حل مشکل چه راه حلی می توان اتخاذ کرد؟ اول باید باور کنیم بحث اقتصاد بدون دخالت دولت دیگر از دور خارج و به خاطره ها پیوسته است، ما درشرایطی قرار داریم که بخاطر بحران موج ملی سازی ها در اقتصاد امریکا آغاز شده است و اقتصاد کشورها بدون حمایت دولتها نمی توانند ضامن منافع ملی باشند وبه ورطه ورشکستگی می افتند. - یعنی دولت باید برای حمایت وارد چرخه اقتصادی شود؟ بدون حمایت دولت نمی توان از این بحران اقتصادی نجات پیدا کرد، در حال حاضر دیگر تولید بدون یارانه های دولتی ممکن نیست و دولتها نیز برای آنکه در بلند مدت هزینه های سنگین تری نپردازند به تولید یارانه می دهند. - منظور شما از هزینه های سنگین تر چه هزینه ای است؟ دولت چین و بسیار دیگر از کشورهای توسعه یافته در حال حاضر به تولید کنندگان خود سوبسید می دهند زیرا در صورتی که این سوبسید را پرداخت نکنند واحدهای تولیدی ورشکست شده و بیکاری در جامعه ایجاد می شود و این بیکاری می تواند نارضایتی ها و مشکلات اجتماعی و سیاسی در پی داشته باشد و برای آنکه دولتها می دانند باید در آینده هزینه بحران های سیاسی را برعهد بگیرند امروز با پرداخت یارانه کارگران را در کارخانه ها نگه می دارند و کالاهای تولیدی را باقیمت ارزان به بازارهای هدف عرضه می کنند. - این فشار زیادی به دولت ها وارد می کند. بله ولی باید توجه داشت که برای دوران های بحرانی باید تصمیمات متناسب گرفته شود این کشورها با پی گرفتن سیاست صادرات بیکاری از اقتصاد های ملی خود حمایت می کنند و بازار های خارجی خود را حفظ می کنند ولی در مقابل کشورهایی که اقدام به واردات کالاهای تولیدی کشوری مانند چین می کنند در حقیقت ضمن فشار وارد کردن به واحدهای تولیدی خود در عمل بیکاری را به اقتصاد خود تزریق می کنند. این در حالی است که بر اساس دولت چین بر اساس تعهداتی که در سازمان تجارت جهانی دارد نباید به تولیدات خود یارانه بدهد ولی به دلیل اینکه منافع ملی اش در گرو چنین اقدامی است تمام تعهدات خود را زیر پا می گذارد. - البته نباید یادمان برود که ما در این هم به تولید یارانه می دهیم. درست است ولی دولت تلاش دارد همین سوبسید اندکی را هم که در نظام مالیاتی، فشار تورمی و سیل واردات ازبین می رود به صورت نقدی در جامعه تزریق کند که این مسئله در عمل به جز افزایش تورم و افزایش فشار به واحدهای تولیدی هیچ نتیجه ای نخواهد داشت و ما را همچنان مصرف کنند بیکاری کشورهایی مانند چین نگه می دارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 307]