تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 6 آذر 1403    احادیث و روایات:  امام رضا (ع):ما اهل بيت، وعده‏هاى خود را براى خودمان، بدهى و دِين حساب مى‏كنيم، چنانكه رسول اكر...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

خرید نهال سیب

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

رفع تاری و تشخیص پلاک

پرگابالین

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1834498223




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

ورود زنان به جایگاه مدیریتی راه حل مفاسد مالی و اداری


واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > چهره ها  - زهره الهیان مریم هدیه لو: زهره الهیان از جمله نمایندگان زن مجلس شورای اسلامی است که به قلت حضور زنان انتقاد داشته و فوایدی را برای حضور زنان در عرصه سیاست برمی شمرد. زهره الهیان نماینده مردم تهران در دوره هشتم مجلس شورای اسلامی از نمایندگانی است که از همان سال اول ورود به مجلس به عضویت هیأت رئیسه کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی درآمد و امسال نیز با رأی آوری دوباره در این سمت ابقا و به فعالیت خود این این کمیسیون ادامه می‌دهد. مسئله پیشنهاد رئیس‌جمهوری به وی برای تصدی وزارت رفاه چندان بعد رسانه​ای نیافت زیرا وی معتقد بود که چون مراجع نسبت به وزارت زنان نظر مساعدی ندارند وی نیز وظیفه​ای برای قبول این مسئولیت احساس نمی​کند. وی حضور زنان در رأس مدیریت​های کلان کشور را نیازمند فرهنگ‌سازی درتمامی ابعاد می‌داند و می‌گوید که حتی در پوشش خبری اخباری که نمایندگان زن منشاء آن هستند نسبت به نمایندگان مرد تفاوت​های زیادی گذاشته می‌شود و به مین دلیل است که فعالیت زنان در مجلس کمرنگ به نظر می‌رسد. وی که پزشک متخصص داخلی است هنوز هفته​ای یک روز را به طبابت اختصاص می‌دهد تا شغل اصلی‌اش را همچنان به​روز نگاه دارد. با این نماینده زن مجلس هشتم درخصوص محورهایی که بیشتر حول محور مشکلات زنان بود به گفت و گو نشستیم. وی معتقد است که اعتماد به حضور زنان توانمند در مدیریت​های کلان در کشور راه حلی برای کاهش فساد اداری خواهد شد... ****  برایم جای سؤال دارد که چه دلیلی برای رد پیشنهاد وزارت رفاه از سوی رئیس‌جمهوری و عدم حضور در پست مدیریت کلان وزارت را داشتید؟ این مسئله را در حد خودتان نمی​دانستید یا پای مسئله دیگری مثل فشار مجلسیان و یا فشار​های بیرونی در میان بود؟ هر نماینده​ای که برای یک وزارتخانه در حد یک وزیر معرفی می‌شود باید رأی نمایندگان را داشته باشد. من چند دلیل برای عدم پذیرش این پیشنهاد داشتم: اول فضای حاکم بر مجلس بود که چندان فضای موافقی نداشت و سرانگشتی هم که حساب می‌کردیم با وجودی که آقایان کار ما را قبول داشتند اما در مورد وزارت «ان قلت​هایی» داشتند که من را به این نتیجه رساند که برای ورود به این وادی احتمال این که رأی آوری نباشد، وجود دارد، از سوی دیگر باید به نوعی در مقابل همکاران قرار می‌گرفتیم و در همان ابتدا نیز که این مسئله نه از طریق من بلکه از سوی سایرین مطرح شد برخی از دوستان در حمایت و برخی در مخالفت بحث‌هایی را با بنده داشتند که من همان زمان هم گفتم که برای من نظر مجلس مهم است و اگر نظر مجلس موافق باشد ورود پیدا می‌کنم. مسئله مطرح در این میان این است که گفته می‌شود که مراجع با حضور و مشارکت زنان در پست​های رده اول مدیریتی در کشور مخالف هستند و این را ما در مورد معرفی سه وزیر زنی که رئیس‌جمهوری معرفی کرد به وضوح دیدیم. نظر شما چیست؟ بله مطلب مهم دیگر در آن زمان مخالفت علما و مراجع بود. به علت ارادت خاصی که به جایگاه مراجع دارم، احساس کردم در این راستا موضوع برایشان شفاف نیست و بر روی قضیه ابهام داشته و به نوعی احساس می‌کنند که مصالح نظام در این نیست که یک زن انتخاب شود. بنابر این به جهت لحاظ نظرات علما و مراجع احساس کردم که وظیفه​ای برای وزارت ندارم. زیرا ما مراجع را پایه‌ها و ستون​های استوار نظام می‌دانیم و از این بابت حضور حضرت آیت الله صافی هم رسیدیم و ایشان از توجهی که به نظرات علما شد بسیار تشکر و تقدیر کردند و حتی دستخط مبارک خودشان را هم در این تقدیر و تشکر دادند و نگاه بسیار بالایی هم نسبت به حضور ارزشی زنان داشتند. در آن جلسه ما هم مسائلی را که اقتضائات جامعه فعلی و مسائل بین‌المللی بود مطرح کردیم و در مجموع خواستیم که این ارتباط با مراجع از سوی خانم‌ها در مجلس مستمر بماند. بنابر این شما نظر مراجع را نهایتاً برای عدم حضور در پست وزارت رفاه لحاظ کردید؟ واقعاً این مسئله تا چه حد به لحاظ فقهی وجود دارد که زنان نمی​توانند وزیر شوند. در این باره هم میان علما اختلاف نظراتی وجود داشت و برخی هم موافق بودند. چه فصل الخطابی دراین باره باید در نظرگرفت در حالی که به نظر می‌آید امام دیگاه دیگری داشتند.در بحث حضور زنان در عرصه​های سیاسی و مدیریتی از نظر اسلام، به جز در جایگاه ولایت و رهبری جامعه که زنان نمی​توانند حضور داشته باشند در سایر سطوح منع فقهی و قانونی وجود ندارد. اما باید شرایط و مصالح جامعه و نظرات علما و مراجع را در نظر گرفت و پذیرش مسئولیت در شرایط سبک و سنگین شود و در نهایت تصمیمی مبنی بر حضور در هر عرصه​ای به ویژه عرصه​های نوظهور و کلان را اتخاذ کرد. به ویژه آن بحث فرهنگ‌سازی و پذیرش جامعه برای حضور زنان در سطوح مدیریتی باید لحاظ شود و به‌تدریج روی آن کار شود. بنابراین با توجه به نظر امام در ابتدای انقلاب، دلیل مخالفت علما برای حضور بانوان در پست​های رده اول مدیریتی کشور از نظر شما چیست؟ اجازه بدهید در این باره توضیحی را در ابتدا بدهم. ما پس از 1400 سال از صدر اسلام یک حکومت اسلامی تأسیس کرده​ایم. حتماً بسیاری از موارد در این میان نوظهور است و باید توسط مراجع و علما و آنهایی که در علوم اسلامی تبحر ویژه​ای دارند چاره​ای برای آنها اندیشیده شود. این موضوع کاملاً مورد اختلاف نظر است زیرا درسطح وزارت برای زنان تا به حال پیشینه​ای نداشته‌ایم و می‌توان آن را مصداق همان موارد نوظهور برشمرد. برخی از علما را داریم که با حضور زنان موافقند و این حضور را برای حل چالش​های حوزه زنان لازم می‌دانند و برخی مخالف هستند و آن را خلاف مصالح نظام می‌دانند باید به لحاظ تئوریک روی این مسئله بحث شود و باید در راستای فرهنگ‌سازی روی آن کار شود. من در اینجا نمی​خواهم صرفاً قضاوت کنم و این نظرات را رد یا تأیید کنم. ما به هر حال حضرت امام را بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران و به عنوان فردی که در جامعه اسلامی نگاه حکومتی داشتند و با همین نگاه هم ورود پیدا کردند، را می‌دانیم و همین نگاه هم منجر به انقلاب اسلامی و تشکیل حکومت اسلامی شد. بسیار شایسته است که ما در جامعه نگاه حضرت امام را در مورد حضور زنان بازنگری کنیم. این که نگاه امام نسبت به حضور زنان در عرصه​های کلان و مدیریت چه بوده که اگر این اتفاق بیفتد در شرایط فعلی بسیار راهگشا است و شاید دغدغه حضور زنان در مدیریت​های کلان در جامعه را جا بیندازد. یکی از نمودهای نگاه امام به حضور زنان در عرصه​های کلان مدیریتی انتصابی است که درابتدای انقلاب داشتند و خانم مرضیه دباغ را که از رنجدیده​های دوران رژیم ستم شاهی و از مبارزان سرسخت بودند و خانواده و همسر و فرزندان را رها کرده و از دست ساواک گریخته و با امام به فرانسه رفته بوده و سال​های متمادی را در حضور امام خدمت کرده بودند، امام با شناختی که نسبت به توانمندی​های این خانم داشتند ایشان را به عنوان فرمانده سپاه همدان منصوب کردند که چند استان مرزی را هم زیرمجموعه خودش داشت. ما آن زمان در استان​های مرزی و همدان حملات و تهدیدات متعددی داشتیم و چون در ابتدای انقلاب بود تلاش‌ها برای براندازی ادامه داشت و خانم دباغ بدون تجربه کارهای مدیریتی کلان در آن جا مشغول می‌شوند و بسیار لازم است خاطرات ایشان خوانده و پوشش رسانه​ای داده شود که چطور در این صحنه عمل کردند و امام چه نگاه ویژه​ای در این عرصه بر حضور ایشان داشتند. خانم دباغ در آن دوره با اقتدار فرماندهی سپاه همدان را در اختیار می‌گیرند که غالب زیرمجموعه ایشان هم آقایان بودند. به نظر من حضرت امام برای ما پیامی با این انتصاب داشتند. این پیام از نظر شما چه بود؟ به جامعه زنان این پیام را داشتند که به مسئولیت​های خطیری که در آینده می‌توانند در اختیار بگیرند توجه داشته باشند و این که خودشان را به توانمندی​های لازم برای اداره آینده کشور مجهز کنند. حضرت امام (ره) در جایی می‌گویند که زنان باید در مقدرات اساسی مملکت دخالت کنند و این نوع نگاه در همه سطوح بالای سیاسی و مدیریتی بود. امام پیامی را نیز برای آقایان داشتند. در ابتدای انقلاب و با آن فضای مخالفت‌هایی که باحضور زنان وجود داشت، ایشان با چنین انتصابی این پیام را داشتند که زنان توانمندی​های زیادی دارند که باید از آنها به نحوی شایسته استفاده شود و در راستای حل چالش​های جامعه از آنها استفاده کرد و اگر این دو پیام را جامعه دریافت کند، بسیاری از مسائل برای بانوان و جامعه ما حل می‌شود. مقام معظم رهبری خطاب به نمایندگان زن مجلس می‌فرمایند هیچ مانعی جهت حضور در هیچ یک از عرصه​های فرهنگی - سیاسی - مبارزاتی و انقلابی برای زنان نیست فقط حجاب را رعایت کنید و وارد میدان مبارزات شوید و نیز ایشان می‌فرمایند هیچ مانعی برای حضور زنان در مقامات عالیه وجود ندارد. به نظر من نگاه به توانمندی​های یک فرد ابتدا به ساکن باید جدای از جنسیت آن فرد باشد و جامعه باید عادت کند که فلان خانم این توانمندی و تخصص را دارد ودر مواجهه با خانم‌ها قبل از فکر به این که وی یک خانم است باشیم، به توانمندی، بینش، دانش، و قدرت اجرایی این خانم توجه شود. در واقع بر اساس شایسته سالاری انتخاب کنند که این خانم در این جایگاه به کار گرفته شود یا خیر. وظیفه خود بانوان در این میان چیست؟ خانم​های ما شاید چندان هم به دنبال مقام و موقعیت و عرصه​های کلان مدیریتی نباشند به جهت این که زنان ما طبق همان فرهنگ دغدغه شان خانواده و رسیدگی به امور همسر و فرزندان باشد اما اگر یک خانمی در سطح بالایی از توانمندی و قدرت مدیریتی بدون این که خودش به دنبال قدرت باشد این توانمندی را برای اداره سطوح بالای مدیریتی داشته باشد، نظام اسلامی باید حضور وی را قدر بشمرد، و مسئولان باید استقبال کنند و توانمندی​های وی را برای نظام به کار بگیرند که در واقع بتوانیم از ظرفیت این قشر50 درصدی به نحوی بهینه استفاده کنیم. اصراری که ما داریم این است که زنان در سطوح سیاست‌گذاری حضور ارزشمند خود را حفظ کنند و آن را گسترش دهند و تا یک خانم در سطوح بالای مدیریتی و سیاست‌گذاری به کار گرفته نشود، چالش​های جامعه زنان حل نخواهد شد زیرا زنان در درون مشکلات زنان رشد کرده‌اند و به مسائل این قشر کاملاً واقف هستند. اما اگر آقایان بخواهند برای جامعه زنان نسخه بپیچند دستی از دور بر آتش است و نقاط اساسی و نقاط کور و چالش​زای جامعه زنان را ممکن است نبینند و به آفات آن هم توجه نکنند. به همین دلیل است که در 30 سال گذشته از انقلاب در بعد داخلی مشکلات و آفات زیادی داشته‌ایم و از بعد خارجی و بین‌الملل و در خیلی از حیطه​های حقوق بشر و حقوق زنان هم تحت فشار بوده​ایم. امیدواریم حضور زنان در عرصه​های مدیریتی کلان کمک کند تا بسیاری از این چالش‌ها با اختیارات خانم​های مدیر توانمند به حداقل برسد. آیا به نظرتان این سطح از مشارکت سیاسی زنان در کشور ما در حد هشت نماینده مجلس و یک وزیر در کابینه در حد کلان کافی است؟ من از این که شما به این موضوعات در این حوزه می‌پردازید تشکر می‌کنم زیرا منشاء ثمرات و اثرات زیادی در مورد مسائل زنان کشور ما خواهد شد. برای حضور زنان در حیطه​های مختلف در این راستا به فرهنگ‌سازی نیاز داریم و این فرهنگ‌سازی است که می‌تواند جامعه را به تدریج به سمت توانمندی‌ها و پتانسیل‌هایی سوق دهد که زنان جامعه ما دارند. رسانه‌ها در این راستا نقش مهمی را در فرهنگ‌سازی جامعه ایفا می‌کنند. سی سال از انقلاب ما می‌گذرد، انقلابی که مبدع بسیاری از تحولات در جامعه ایرانی شد و اساساً در بسیاری از حوزه‌ها با نگاه ویژه امام وارد شد. نگاه تحول خواهانه امام نسبت به زوایای جامعه ایرانی - اسلامی به عنوان بنیان‌گذار این مسئله در کشور ما ایده​های نویی را در ساختار​های حکومتی و اجتماعی بر اساس مبانی ناب اسلام در ایران بنیان گذاشت و این نگاه نیز در نوع خود نسبت به سایرینی که نگاه​های دیگری را داشتند بی‌نظیر بود. ایشان به جامعه اسلامی بسیار عمیق‌تر و تا حدی متفاوت نسبت به سابقین خود فکر می‌کردند و همین نیز باعث شد که بتوانند بنیانگذار یک نظام نوینی باشند که توانست تحولی را در ساختار سیاسی و اجتماعی ایران ایجاد کند که به جهان هم تسری یافت. یکی از این تغییرات و تحولات در بعد سیاسی و اجتماعی نگاه حضرت امام به حضور زنان در عرصه​های مختلف بود. قبل از انقلاب جامعه در گیر مسائلی و مناسبات اجتماعی شد که بر اساس مبانی اسلامی نبود و همین باعث شد که زنان متعهد و توانمند ما عرصه​ای برای حضور نبینند و اگر هم عرصه​ای بود بسیاری از آنها تمایلی برای حضور نداشته باشند، ضمن این که علما و صاحبان فکر هم اعتقادی به حضور زنان در آن شرایط نداشتند. حتی ما قبل از انقلاب خانواده​های متدین و مذهبی را داشتیم که اجازه حضور دختران را در مدارس نمی​دادند زیرا آن امنیت لازم متناسب با شئونات اسلامی در آن دوره وجود نداشت و همین مسئله فاصله زیادی را بین دختران و پسران باسواد به وجود آورده بود که به دلیل عدم اطمینان دختران برای حضور سالم و ارزشی در مدارس از تحصیل به ویژه تحصیلات عالیه بازمی​ماندند. این مسئله طبق آمار و ارقام قابل بررسی است که در فرصتی می‌توان آن را مورد توجه قرار داد. فاصله بین سواد آموزی دختران و پسران پس از انقلاب کم کم کاهش یافت تا این که در مدارس به صفر رسید و در دانشگاه‌ها هم که دختران بیش از پسران به تحصیلات عالیه پرداختند و این از نوع نگاه بنیان‌گذار انقلاب نتیجه شد. پس از انقلاب عده​ای از آقایان با امام این مسئله را مطرح کردند که دیگر نیازی نیست که زنان در ادارات باشند و انقلاب اسلامی شده و زنان بهتر است در خانه‌ها بمانند و حتی در ادارات دولتی یا در مجلس نیز در همان زمان برای حضور زنان بحث‌ها و نظرات منفی وجود داشت. ولی حضرت امام مخالفت کردند و اعتراضشان هم این بود که شما می‌خواهید جامعه را از نصف خودش محروم کنید. ایشان این اجازه را ندادند و نگاه و مجوزی که از سوی امام صادر شد باعث رشد حضور زنان در جامعه و در عرصه​های مختلف اجتماعی و سطوح مختلف آموزشی و تحصیلاتی شد که در حال حاضر نیز پس از گذشت 30 سال از انقلاب اسلامی، بانوان بسیار توانمندی در سطوح عالی، استاد محقق، پژوهشگر، مدیر و مسئول و... داریم و این شرایط پس از انقلاب فراهم شد. با این وجود از نظر مقایسه با گذشته آیا ما در حال حاضر در سطح ایده​آلی هستیم یا هنوز راه بسیاری باید وجود داشته باشد... این پتانسیل و توان را باید به صورت جدی مورد توجه قرار داد تا از توان بانوان در سطوح بالای مدیریتی و مشارکت​های سیاسی و اجتماعی چه در بخش دولتی و چه در زمینه​های غیر دولتی استفاده شود. در عرصه غیر دولتی نمونه این فعالیت‌ها شبکه سازمان​های مردم نهاد یا NGOهای زنان است که اعضای زیادی دارد و با تشکل​های تخصصی که دارد فعالیت​های زیادی می‌کند. بنابراین در عرصه​های غیر دولتی که راه بسیار باز و در حال گسترش است که به برکت انقلاب با حضور زنان در عرصه​های مختلف مواجه شده است. در عرصه​های دولتی نیز در شرایط متفاوتی از گذشته هستیم و خانم‌هایی بسیار متعهد و ارزشی با توان احراز مدیریت​های کلان را داریم که فعالیت می‌کنند. نمود اوج این فعالیت در دولت دهم بود که رئیس‌جمهوری محترم شرایطی را برای حضور بانوان در این سطح فراهم کردند. ما در حال حاضر در حیطه بهداشت و درمان وزیر زن داریم و معاونت مهم علمی و فناوری و معاونت حقوقی رئیس‌جمهوری را زنان تقبل کرده‌اند. از بین جامعه زنان افراد دیگری را هم داریم که در این سطوح به صورتی بسیار توانمند در حال فعالیت هستند و از پتانسیل نظام اسلامی می‌توانند به خوبی استفاده کنند. جامعه ارزشی زنان به نظر من خصوصیاتی دارند که جامعه آقایان اگر به آنها برنخورد! فاقد آن هستند. خانم‌ها بسیار مسئولیت شناس هستند و دقت بسیار مناسبی در کار‌ها دارند و وقتی مسئولیتی را می‌پذیرند تمامی تلاششان این است که آن مسئولیت را به خوبی به انجام برسانند. خصوصیت دیگر زنان این است که در وادی زد و بند‌ها و مسائلی که منجر به فساد مالی و اداری است وارد نمی​شوند و این نکته​ای است که برای سلامت نظام اداری ما لازم است تا خانم​های متعهد و متخصص را به کار گرفته و با این کار به محدود کردن روند فساد اداری کمک کند. به نظر من این انتخاب دقیق راه حلی برای مفاسد مالی و اداری در کشور است و اگر شما دقت کنید در بسیاری از ادارات مباحث مالی و حسابداری به بانوان سپرده می‌شود. این انتخاب بسیار شایسته​ای است که فساد اداری را به عنوان یکی از معضلات ما کاهش می‌دهد و این شاخصه حتماً باید مورد توجه مسئولان قرار بگیرد.   اگر ما تا این حد اقبال برای پذیرش مسئولیت در جامعه زنان داریم بنابر این دلیل این که تعداد نمایندگان زن در مجلس شورای اسلامی تا بدین حد کم است، چیست؟ این البته چند علت دارد و باید از ابعاد مختلف به آن بپردازیم. من دوست دارم این صحبت‌ها پیامی برای بانوان ما باشد. ما در برخی از اوقات مشاهده می‌کنیم که بانوان نگاه واقعی به توانمندی​های خودشان ندارند و در برخورد‌ها می‌بینیم وقتی پستی به آن پیشنهاد می‌شود می‌گویند فلان آقا بهتر از ما می‌تواند این شغل را اداره کند. این نگاه باید تعدیل شود و جایی که زنان می‌بینند توان در اختیار گرفتن مسئولیتی را دارند دیگر تواضع و خضوع را باید کنار بگذارند و با اقتدار به صحنه بیایند و این حضور آنها در صحنه​های مدیریتی فتح بابی برای ایجاد فرهنگ حضور بانوان درعرصه​های مختلف می‌شود. جامعه ما نوپا است و 30 سال عمر زیادی برای یک جامعه نیست. ما باید الگو‌سازی کنیم تا زنان این طور بیندیشند که اگر در یک مسئولیت می‌توانند از توان خودشان استفاده کنند برای دختران و نسل​های آینده پیامی دارند و دختران ما می‌توانند تلاش و مجاهده کرده و علم کسب کنند و سطح بینش خود را برای آینده نظام و انقلاب بالا ببرند. این الگو‌سازی باعث می‌شود که بسیاری از آفت‌هایی که میان دختران به لحاظ توجه به مسائل بی‌ارزش وجود دارد از میان برود و فکر دختران ما به سوی تعالی و کسب کمالات برای خدمت‌ به آینده کشور جلب می‌شود. نگفتید مشکل از نظر شما دقیقا کجاست؟ فرهنگ، حضور کمرنگ و یا... بعد مهم و اثر‌گذار دیگر، نگاه مردسالارانه نسبت به حضور زنان است. وقتی به گزینه​های احزاب سیاسی و فهرست آنها در انتخابات مختلف برای شرکت در انتخاباتی مانند مجلس که سطح بالایی از مشارکت سیاسی است نگاه می‌کنید متوجه می‌شوید که خانم‌ها آن طور که باید در آنها لحاظ نمی​شوند و در حوزه​های انتخابیه مختلف خانم‌ها امید چندانی به رأی آوری ندارند زیرا نگاه مردسالارانه باعث می‌شود که آقایان به سمت معرفی یک نماینده مرد بروند. در حال حاضر در بسیاری از شهر​های بزرگ ما حتی یک نماینده خانم وجود ندارد و این یک نقص است. اگر ما بخواهیم حضور زنان در سطوح بالای مشارکت سیاسی محقق شود به این صورت فایده​ای ندارد و علت آن هم فرهنگی است که باید در بین آقایان جا بیفتد که زنان نیز می‌توانند در عرصه مشارکت سیاسی نقش​های بی‌بدیلی را ایفا کنند. نمونه آن درمجلس هفتم حتی از مجلس قبل هم کمتر بود و باید روی این موضوع آسیب‌شناسی انجام شود. آقایانی که در عرصه فعال هستند باید بیایند و به این مسئله بیندیشند که این نوع نگاه چه آفاتی می‌تواند داشته باشد. یکی از مسائلی که در مجلس داریم قلت عدد بانوان است و با وجود افق دیدی که به حل معضلات زنان در میان ما وجود دارد نمی​توان با این تعداد کم بانوان به آن دست یافت و شاید نتوانیم به آن نقطه مطلوب نزدیک شویم. بنابر این قبول دارید که در این بعد حضور زنان در مجلس کمرنگ است؟ چه راهکاری برای این موضوع وجود دارد؟ما نیاز داریم نه یک نفر بلکه چند نفر از بانوان در کمیسیون​های تخصصی حضور داشته باشند تا ایده​هایشان را مطرح کنند. این موضوع هم در مورد رفاه، مشکلات اجتماعی و فرهنگی زنان و هم در خصوص چالش‌هایی که در امور زنان وجود دارد، منشأ اثر خواهد شد. بسیاری از کمیسیون‌ها از حضور زنان کاملاً خالی است و بنده نماینده به عنوان یک خانم در کمیسیون خودم ناگزیر هستم به اندازه چند خانم فعالیت داشته باشم. البته تمامی تلاشمان را می‌کنیم که از هر فرصت و شرایطی استفاده کنیم که از موارد مربوط به امور زنان غافل نشویم.  اما نکته​ای که باید باه آن اشاره شود این است که وقتی ما با کارشناسان بیرونی و حتی نمایندگان مرد داخل مجلس هم صحبت می‌کنیم معتقدند حضور نمایندگان زن در مجلس حضور پررنگی نیست و دلیل آن هم این است که نمایندگان زن در صحن علنی که نمود تمامی فعالیت‌های آنها پیش چشم سایرین و رسانه‌ها یا حتی مخاطبان عام است حضور چندانی ندارند و به صورت کلی بگویم که این حضور چندان اثر‌گذاری را از خود نشان نمی​دهد... فکر نمی​کنید علت این که احزاب یا گروه‌ها زنان را به دلیل قدرت کمتری که از خود درچانه زنی‌ها نشان داده‌اند اقبال کمی برای گنجاندنشان در لیست​های انتخاباتی دارند؟ من البته این صحبت‌ها را در بخشی قبول دارم و دربخشی قبول ندارم. در همین مدتی گذشته از عمر مجلس هشتم در موارد متعددی خود من نطق داشتم و مستندات آن هست و مواردی که به مقتضای شرایط به وجود آمده چه در صحن و چه در رابطه با دستور و مورد طرح ‌ها و لوایح نطق داشتم. بحث دیگر اینکه همین جا باید اشاره کنم، این که ما در همین نقطه هم دچار یک سیکل معیوب هستیم و همان خبرنگاری که خبر را تنظیم می‌کند نوع نگاهش به فعالیت زنان و نطق آنها و خبری که خانم منشاء آن هستند نسبت به نمایندگان مرد متفاوت است و نمایندگان مرد را بیشتر پوشش خبری می‌دهند. در بسیاری از موارد بوده که نمایندگان زن مسائلی را مطرح کرده‌اند که قابلیت پوشش رسانه​ای وسیع داشته است ولی بازخورد آن در رسانه‌ها به آن وسعت نبوده و این باز هم سیکل را به سوی رسانه‌ها بازمی​گرداند. البته در برخی موارد نیز پوشش خبری به نسبت بد نبوده است و ما توانسته‌ایم پوشش رسانه​ای مناسبی را داشته باشیم. خوب است این نکته را نیز در این جا اشاره کنم که من مصاحبه‌ها و موارد نشست​های خبری را جمع آوری می‌کنم که مجموعه مناسبی شده و هرچند همه آن هم نیست و برخی از آنها از دست ما خارج می‌شود اما بعداً این‌ها قابل استفاده هستند و اسناد خوبی برای دفاع از جایگاه زنان در مجلس به شمار می‌روند. همچنین در کمیسیون‌ها نمایندگان زن مشارکت مناسبی دارند و من در کمیسیون برای دو سال متوالی عضو هیأت رئیسه کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی شده‌ام که می‌دانید از کمیسیون​های مهم و تأثیر‌گذار است و اتفاقا در آن جا مشارکت خوبی به اذعان آقایان داشته‌ام وبسیاری از آنها از دفاعیات و پیشنهادات ما ابراز رضایت دارند و این رضایت را حتی به زبان می‌آورند. به همین دلیل برای سال دوم و با رأی بالا برای عضویت در هیأت رئیسه کمیسیون برگزیده شدم. بنابراین در کمیسیون وقت ما صرفاً برای مسائل زنان اختصاص پیدا نمی​کند و به مسائل عام وکلان کشور چه در سیاست خارجی و چه در مورد مسائل بعد از انتخابات می‌پردازیم. اگر به آقایان برنخورد و به جهت این که من باید از خانم‌ها و از توانمندی آنها دفاع کنم و اگر حتی لازم باشد در این جا ریا کنم و باز هم برای دفاع از عملکرد بانوان در مجلس بگویم که اتفاقا در برخی از موارد حضور ما نسبت به آقایان در بسیاری از مسائل پس از انتخابات مناسب‌تر و پررنگ‌تر بوده است. به نظر نمی​رسد که این گفتن‌ها ریا باشد. سهم نمایندگان زن در مجلس سهم عصاره همان وجود 50 درصدی از کل حضور است. این مسئله مهمی است که آنها حتی این سهم را دنبال و تبلیغ کنند. (با خنده) این عصاره دیگر خیلی فشرده شده و در حد هشت نفر گنجانده شده است اما وقتی صحن تمام می‌شود و نمایندگان به میان خبرنگاران می‌آیند خانم​های نماینده گاهی حتی برای سؤالات خبرنگاران نمی​ایستند و به سرعت از راهرو‌ها خارج می‌شوند و همین مسئله باعث می‌شود که در میان رسانه‌ها کمتر به حضور نمایندگان زن بها داده شود. گویی آنها واقعاً حرفی برای گفتن ندارند. این به گزارش​ها و اخبار کمیسیون هم تسری می‌یابد.  البته من در مورد خودم باید صحبت کنم و بقیه بانوان نماینده باید در مورد خودشان نظر بدهند. خود من معمولاً اگر آن لحظه جلسه​ای نداشته باشم و در تعجیل نباشم حتماً می‌ایستم و پاسخ می‌دهم و بسیاری از موارد بوده است که من خودم به سمت خبرنگاران رفتم و موردی را مطرح کرده‌ام که اهمیت داشته است. یا موضوعی را اعلام کرده‌ام که مهم بوده و گفته‌ام حاضر هستم مصاحبه کنم. اما همین جا هم می‌بینیم که خبرنگاران بیشتر سمت آقایان نماینده می‌روند و حتی موقعیت‌هایی بوده که ما تمایل به مصاحبه داشتیم و یا موضوعی در ذهن ما بوده است که اگر کمی روی آن تمرکز می‌کردیم می‌توانست در افکار عمومی تأثیر‌گذار هم باشد اما از سوی خبرنگاران توجهی نشده و اینها همان مسائلی است که به هم مرتبط است و باید روی آن کار شود. من می‌خواهم نکته​ای را بگویم و آن این است که در برخی از مجالس گذشته مثلاً در مجلس ششم اگر کوچک​ترین قدمی در مورد عملکرد در حیطه زنان در مجلس برداشته می‌شد رسانه​های همسو پوشش وسیع رسانه​ای می‌دادند و جنجال و سر و صدا به راه می‌انداختند و در واقع این مسئله بسیار جدی بود که اخبار زنان پوشش داده شود. اما در این دوره به رغم این که کارهای بسیار مهمی در حوزه زنان اتفاق افتاده و در مجلس دنبال شده است اما تعجب آنجاست که چرا حتی برخی از موارد با سکوت رسانه​ای برگزار شد و این همان نگاهی است که باید تغییر کند.  در حیطه زنان در مجلس هشتم چه اتفاقاتی رخ داده است؟اگر در حیطه زنان بخواهیم صحبت کنیم نیازمند جلسه​ای جداگانه درخصوص اقدامات مجلس هستیم که در مجلس هشتم مطرح و پیگیری و نتیجه گرفته شده است. این موضوعات در این یک سال و اندی که از عمر مجلس هشتم می‌گذرد شامل مسائلی می‌شود که برای کل زنان کشور منفعت دارد ولی به آن توجه نمی​شود. اگر همین مسئله در خارج از کشور رخ می‌داد به طور مثال در مورد دیه در موارد قتل زنان، آنچه در مجلس هشتم مصوب شد یکی از اهرم​های فشار در کشور​های مختلف از بعد حقوق زن و حقوق بشر روی ایران بود که به واسطه همین مسئله ما را زیر سؤال می‌برند و از این مسئله مطلع بودند اما در ایران که ما این موضوع را درمجلس به واسطه پیگیری بانوان حل می‌کنیم هیچ پوششی داده نمی​شود. درحالی که ما با حل این مسئله توانستیم این دستاویز دشمنان را خلع کنیم تا کمتر در باب حقوق زن ما را زیر سؤال ببرند. پس از این اقدام انتظار بود که رسانه‌ها بیشتر به این مسئله بپردازند اما دیدیم که پوشش چندان مناسبی داده نشد و این معضل در ارتباط با بحث رسانه‌ها است که باید به آن پرداخته شود. حرف​های ناگفته خانم​های نماینده برای ابراز وجود خودشان چیست؟ من احساس می‌کنم در وزارت زنان که از بین نمایندگان، خانم آجرلو معرفی شدند، فارغ از تخصص داشتن یا نداشتن آنها بسیاری از نمایندگان در گفت و گوهایشان مستقیم و غیرمستقیم می‌گفتند که چه ضرورتی دارد که بانوان وارد این عرصه شوند؟ من فکر می‌کنم این مشکل ناشی از تفکرات نمایندگان مرد در مورد باور حضور زنان در عرصه​های مدیریتی است که به نظر چالشی اساسی است. در مدت حضورتان با چه مشکلات و موانعی در مجلس مواجه بوده اید؟ در مجلس همین نگاه عدم ضرورت حضور بانوان در سطوح بالای مدیریتی حاکم است. یکی از مسائل عدم اعتقاد به حضور زنان در هیأت رئیسه است و حتی مخالفت‌هایی وجود دارد و من فکر می‌کنم همان فرهنگی که حضور بانوان را در لیست‌ها کمرنگ می‌کند، دراین جا هم حاکم است. البته برخی از آقایان هم هستند که به ما اعتراض می‌کنند که چرا جدی‌تر به مسائل و انتخابات هیأت رئیسه ورود پیدا نمی​کنید و ما رأی می‌دهیم ولی این آقایان در اقلیت هستند. وقتی هم خانمی شرکت می‌کند رأی نمی​آورد. یکی ازموانع این است که ما در مجلس خانمی نداریم که به عنوان رئیس کمیسیون نقش آفرین باشد و در این حیطه هم اعتقادی در برخی از آقایان برای حضور بانوان وجود ندارد. این نگاهی است که در مجلس وجود دارد و حرف چندان ناگفته​ای هم نیست. ما حتی با دکتر لاریجانی نیز در این رابطه صحبت کرده و از این نوع نگرش حاکم بر مجلس گلایه کرده​ایم. برنامه مشخصی در فراکسیون زنان مجلس برای تغییر نگاه موجود مطرح شده است؟ من قبل از حضور در مجلس در بررسی‌هایم درخصوص مسائل زنان احساس می‌کردم اگر بنایی برای ورود به این عرصه دارم باید یک ورود کارشناسی باشد و مطالعاتی را آغاز کرده‌ام و نهایتاً به عدم حضور جدی زنان در مناسب مدیریت​های کلان و سیاست‌گذاری در مجلس به عنوان یکی از چالش‌ها رسیدم. از همان ابتدای ورود به مجلس هشتم طرحی را به مرکز پژوهش​های مجلس دادم که مربوط به بررسی موانع حضور زنان در عرصه​های مدیریتی کشور بود که در دست اجرا است و در حال مطالعه و تحقیق روی آن هستد که می‌تواند پایه​ای حداقل به لحاظ فکری و مطالعاتی برای رفع مشکلات بدنه زنان جامعه باشد. از نظر فرهنگ‌سازی نیز این طرح مورد بررسی قرار گرفته است. از نظر شما می‌توان حضور ارزشی زنان را معروف و عدم حضور و یا حضور بدون حفظ ارزش​های انقلاب را منکر دانست؟ «ما معروف و منکر را در این زمینه حضور و یا عدم حضور نمی​بینیم بلکه حضور ارزشی و یا عدم حضور ارزشی می‌دانیم. جایی که بانوان حضور پیدا می‌کنند و با معیار​های اسلامی و انقلابی است این نوع حضور را می‌توان به عنوان یک معروف و قابل ترغیب و تشویق شناخت که برای ما هم قابل توجه است اما زمانی که این ارزش​ها کنار گذاشته شود این از نظر ما یک حضور ارزشی نیست و می‌تواند نوعی منکر به حساب بیاید. این آرزو را داریم که زنان ما حضرت زینب را سرلوحه خودشان قرار دهند.» (خلاصه این مطلب در سرتیترها بیاید) فعالیت​های نمایندگی و شغلی به حضور شما در خانواده لطمه​ای نزده است؟ قاعداتا اگر حمایت خانواده و پشتیبانی همسر و فرزندان نباشد مشکل ایجاد می‌شود و ما اعتماد به نفس لازم را برای حضور درعرصه​های مختلف نخواهیم داشت و دائما این دغدغه را داریم که مشکلی متوجه خانواده و همسر و فرزندان نباشد. حمایت و کمک چه فیزیکی و چه به ویژه به لحاظ روحی خانواده است که شرایط را برای حضور ما فراهم می‌کند و البته برای رسیدگی به همه ابعاد برنامه​ریزی​های خاصی را می‌طلبد. به هر حال ما ناگزیریم برخی از مسائلی را که به صورت روزمره خانم‌ها در برنانه​های روزمره​شان معمولاً لحاظ می‌کنند، حذف کنیم و بسیاری از میهمانی‌ها را نمی​رویم و فقط در حد ضرورت و واجبات صله رحم داریم و مواردی مانند رفت و آمد با دوستان هم کم می‌شود و مجموعا سعی می‌کنیم با مدیریت زمان به هر دو موضوع خانواده و کار برسیم. خانم الهیان! تخصص شما چیست؟ من پزشک متخصص بیماری​های داخلی هستم. هنوز طبابت می‌کنید؟ بله هفته​ای یک روز. به هر حال من پزشک هستم و باید پس از دوره نمایندگی به شغلی اصلی خودم برگردم. البته من همیشه در کنار طبابت در عرصه​های سیاسی نیز فعال بوده و خواهم بود.




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 590]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن