واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > چهره ها - دبیر اجرایی شورای احزاب زنان اصولگرا معتقد است اهمیتی ندارد اگر وزرای زن به تأیید مجلس نرسند. اعظم محبی: رئیس دولت دهم با انتخاب سه وزیر زن، بخشی از خواسته قدیمی جامعه زنان که مشارکت سیاسی است را تحقق بخشید اما این اقدام که از سویی دولت دهم را به عنوان اولین دولتی که وزیر زن دارد معرفی میکند و از سوی دیگر سعی دارد حامیان دولت در میان زنان را هم نشان دهد.انتقاداتی نیز به انتخاب این سه زن مطرح شده است که بخشی از آن ناشی از نگرشهای جنسیتی درباره مسئولیتهای اجتماعی است اما بخش دیگری از این انتقادات بحث مرتبط نبودن تخصص، نداشتن سابقهکار اجرایی و عدم توانمندی را دربرمیگیرد و این سؤال را پیش میآورد که آیا آقای رئیسجمهور در میان حامیان و همفکران خود در جامعه زنان گزینههای متخصص و توانمندتری نداشت.این در حالی است که خود آقای رئیسجمهور دلایلی مانند اخلاقی کردن کابینه و داشتن احساس صمیمیت با مراجعان سازمان بهزیستی و بازنشستگی کشور را دلیل انتخاب وزرای زن اعلام کرد. با «منیره نوبخت» دبیر اجرایی شورای احزاب زنان اصولگرا درخصوص دلایل معرفی این سه وزیر زن گفتوگو کردیم که میخوانید.انتخاب سه زن در کابینه دولت دهم تحلیلهای متفاوتی در پی داشت از جمله این که دو وزیر انتخابی رئیسجمهور تخصص مرتبط، سابقه اجرایی یا توانمندی لازم برای اداره وزارتخانه را ندارند. فکر نمیکنید آقای رئیسجمهور میتوانست گزینههای بهتری از میان زنان را معرفی کند؟این که رئیسجمهور میتوانست از گزینههای بهتر استفاده کند مسئلهای است که همیشه در انتخاب یک وزیر مطرح میشود، در مورد وزرای پیشنهادی مرد هم میتوان این استدلال را داشت که افراد بهتری هم وجود داشتند و در واقع این مجلس است که باید تشخیص دهد که این وزیر پیشنهادی توانایی اداره وزارتخانهایی که در دست میگیرد را دارد یا نه؟اما مسئلهای اینجاست، این که زنانی که به عنوان وزیر دولت دهم به مجلس معرفی میشوند نماینده جامعهای هستند که تاکنون پستهای بالا و کلیدی مانند وزارت به آنها سپرده نشده بود بنابراین به نوعی معرفی جامعه خود هستند و با این حساب بهتر نبود در انتخاب وزرای زن دقت بیشتری میشد؟رئیسجمهور در مورد انتخاب زنان کابینه، مجموع شرایط را در نظر گرفتند و شاید افراد قویتر دیگری هم مورد نظر رئیسجمهور بودند اما خود آنها نخواستند یا آمادگی نداشتند که این پست را به دست بگیرند، همانطور که آقای رئیسجمهور در خصوص کل کابینه توضیح دادند که معیارهای مختلفی از جمله آمادگی خود افراد برای تعیین آنها شرط بوده است.چقدر احتمال میدهید که مجلس به این سه وزیر پیشنهادی زن رأی اعتماد دهد؟نگرانیای که در خصوص مجلس نسبت به وزرای زن وجود دارد این است که چون برای اولین بار کابینهای با وزیر زن به مجلس معرفی میشود، مجلس بیش از حد دقت داشته باشد و با ملاحضاتی خاصتر در مورد آنها نظر دهد در صورتی که انتظار میرود همان ملاحضاتی که در خصوص آقایان در نظر گرفته میشود در مورد خانمها هم در نظر گرفته شود و در بررسیهای نمایندگان برای رأی اعتماد توانمندیها و تخصص وزرای زن مانند وزرای مرد مورد توجه باشد. البته باید این نکته را هم در نظر داشته باشیم که اگر مجلس برای انتخاب وزرای پیشنهادی زن به نتیجه نرسید حتماً دلایل مستدلی داشته و نباید نگران شد چنانکه با توجه به زحماتی که گروه کاری رئیسجمهور برای انتخاب وزرا کشیدهاند امیدواریم همه آنها رأی بیاورند اما اگر این اتفاق در خصوص وزرای زن نیفتاد مسئله خیلی مهمی اتفاقی نیفتاده است و از آقای احمدینژاد میخواهیم که مجدداً از میان زنان متخصص و شایسته وزرای را پیشنهاد کنند.فکر میکنید چقدر دیدگاههای سیاسی در انتخاب وزرای پیشنهادی زن موثر بوده است؟اول اینکه باید در نظر داشته باشیم که این مسئله در خصوص انتخاب وزرای مرد هم هست، بعد هم مسلم است که رئیسجمهور سعی میکند مجموعه تحت کنترلش هماهنگ حرکت کند.در دولتهای قبلی هم تلاش میشد که گروه اجرایی دولت با هم هماهنگ و هم نظر باشند، ضمن این که برای انتخاب یک وزیر 90 درصد کارآیی و برنامههای راهبردی آن مدنظر قرار میگیرد و حدود 10 درصد بینش سیاسی و آن هم از این منظر که فرد معرفی شده با بقیه کابینه تفاوت فکری جدی و اساسی نداشته باشد و با یک نگرش کاملاً متفاوت در مجموعه دولت قرار بگیرد.عدم تفاوت نگرش دیدگاهها به قول خود شما در دولتهای دیگر هم مدنظر قرار گرفته است، اما مسئله اینجاست که چرا آقای رئیسجمهور از تمامی پتانسیلهای موجود استفاده نکرده است و زنانی که به لحاظ سیاسی مستقل هستند اما شایستهتر و متخصصتر هستند را برای این پست معرفی نکرد؟در این زمینه باید گفت در خصوص زنان مسئله خاصی اتفاق نیفتاده است و همان معیارها و ملاحظاتی که رئیسجمهور در این زمینه برای مردان در نظر داشته در خصوص زنان هم مدنظر قرار داده است و به نظر نمیرسد که در مورد زنان مسئله خاصتر بوده است.به نظر شما چرا آقای احمدینژاد در دوره اول ریاست جمهوری خود وزیر زن نداشت و در دوره دوم این تصمیم را گرفت؟اتفاقاً این مسئله برای من هم سؤال بود و منتظر بودم که رئیسجمهور توضیح دهند که چرا 4 سال پیش وزیر زن معرفی نکردند؛ اما شاید شرایط اکنون نسبت به دوره قبل متفاوت شده است. جدا از این مسائل باید این نکته را هم در نظر بگیریم که خواسته قدیمی جامعه زن تحقق یافته است و این یک تصمیم مهم و مفید برای نظام محسوب میشود.فکر می کنید با معرفی زنان برای وزارت میتوانیم امیدوار باشیم که دیگر خواستههای جامعه زنان در دولت دهم تحقق یابد و توجه به زنان در این دولت بیشتر شود؟مسلماً حضور زنان در کابینه برای پیگیری مسئله زنان بسیار مهم است چراکه وقتی در جلسات هیأت دولت موضوعاتی مربوط به زنان مطرح میشود وجود اعضای زن هیأت دولت در پیگیری خواسته زنان بسیار موثر است. اما به طور کل نمیتوان از وزرای زن توقع داشت که در حوزه فعالیت خود تنها به مسائل زنان بپردازند چراکه آنان نسبت به کل جامعه مسئول هستند اما در خصوص موضوعات کلی که در هیأت دولت مطرح میشود، حضور زنان بسیار تأثیرگذار است تا دقیقتر و کارشناسیتر مسائل زنان بررسی شود. البته حضور موثر زنان مسئلهای است که اکنون مجلس با آن درگیر است و میبینیم که تعداد اندک نمایندگان زن تأثیر منفیای در حل مسائل و مشکلات زنان داشته است که امیدواریم این نقص در هیأت دولت احمدینژاد وجود نداشته باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 472]