سياهچاله هاي کيهاني دوازده ميليارد سال عمر دارند

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: سياهچاله هاي کيهاني دوازده ميليارد سال عمر دارند

تصاوير تازه يک تلسکوپ در هاوايي را نشان ميدهند که اين سياهچاله ها، دوازده ميليارد سال پيش و در پيدايش نخستين کهکشان ها پديد آمدهاند.
بدين ترتيب، سياهچاله هاي کيهاني به مراتب زودتر از زماني پيدا شدهاند که تاکنون پژوهشگران فرض کرده بودند.

بر پايه فرضيهاي که ستاره شناسان تاکنون داشتند، سياهچالههاي کيهاني، نخست پس از شکل گيري سيستم ستاره ها پيدا شدهاند.

«روب ايويزون»، مدير پژوهشي مرکز فناوري فضانوردي در ادينبورگ اسکاتلند مي گويد: احتمالا سياهچالههاي بيشتري از آنچه تاکنون پنداشته ميشد، در کيهان و فضا وجود دارد.
ستاره شناسان اسکاتلندي نيز تصادم و برخورد دو کهکشان را کشف کردند که هر يک از آنها يک حفره و سياهچاله سياه در وسط خود داشتند.

سياهچاله ها تقريبا در تمام نقاط گيتي و کيهان وجود دارند و ستاره شناسان در اين ميان حدس ميزنند که تقريبا در مرکز هر کهکشاني يک سياهچاله ابرجرم نهفته است.
براي نمونه در کهکشان عظيم «اي.اس.او. 325- جي 004» نيز يک سياهچاله عظيم پنهان و نهفته است که چندين ميليارد برابر جرم خورشيد است.

ستاره شناسان آمريکايي نيز به تازگي مدعي شدند که بالاترين حد و مرز جرم سياهچالههاي عظيم را کشف کردهاند.
بر پايه مطالعات جديد، اين سياهچاله ها که تقريبا در مراکز همه کهکشان ها پنهان هستند، حدود ده ميليارد برابر خورشيد، جرم دارند. اين جرم، حدود يک درصد جرم کهکشاني است که در آن قرار دارند.
راه شيري نيز چنين سياهچاله بزرگي در مرکز خود دارد که جرم آن سه تا چهار ميليون برابر جرم خورشيد است.

از سوي ديگر، تحقيقات «اي. ترايستر» از دانشگاه هاوايي و «پ. ناتاراريان» از دانشگاه ياله نشان ميدهد که سياهچاله هاي هيولا و بزرگ، ظاهرا نميتوانند جرم بيشتري به خود بگيرند و از يک جرم مشخص که ده ميليارد برابر جرم خورشيد است، جذب و کشش مواد به خود را متوقف کرده و بيش از اين مقدار رشد نميکنند.

بر پايه اين مطالعات، اين امر همگاني است و مستقل از زمان و مکان در گيتي و کيهان، مشمول همه سياهچالهها ميشود.
ناتارايان مي گويد: اين رخدادها صرفا مربوط به امروز نيست و رشد سياهچالهها در هر دوره اي از گيتي و کيهان، متوقف شده است. فيزيکدانان نجومي اين نتايج را از راه ارزيابي دادهها از مشاهدات سياهچالههاي ابرجرم به دست آوردند.

«ترايستر» و «ناتارايان» توانستند، نشان دهند که داده هاي ارزيابي شده تک تک سياهچالهها صرفا در يک زمان مشخص با يکديگر تطبيق دارد که رشد سياهچاله ها متوقف شوند.

ترايستر مي گويد: ارزيايي اصولي مشاهدات سياهچاله هاي کيهاني با کمک اشعه ايکس و همچنين عميق ترين مشاهداتي که «چاندرا» تلسکوپ فضايي اشعه ايکس داشته است، يک قطعه مهم و تعيين کننده پازل را ارايه مي کند.

براي نمونه، ستاره شناسان توانستهاند با کمک پرتو ايکس و تلسکوپ ها، سياهچاله قديمي را پيرامون کهکشان راه شيري شناسايي کنند.

اين تئوري که سياهچالههاي کيهاني مي تواند رشد خود را محدود کنند، تازه نيست و پژوهشگران مختلفي اين تئوري را طرح کردهاند.
بنا بر فرضيه پژوهشگران، رشد و توسعه کهکشان ها و سياهچاله ها در مرکز آنها، يک ارتباط تنگاتنگ با يکديگر دارد.

ناتارايان حتي اين تئوري را طرح کرده است که يک سياهچاله از يک جرم مشخص، به اندازه اي زياد انرژي منتشر ميکند که در نهايت تأمين گاز خود از اطراف را قطع مي کند.
اين انرژي در نزديکي سياهچاله رها و آزاد مي شود، پيش از اين که ماده براي هميشه در سياهچاله نابود شود.

منبع: روزنامه آلماني برلينرسايتونگ، هفدهم اکتبر

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 150]