نگاهی به روند تخریب مناطق گردشگری و تفرجگاه ها

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: پارک جنگلی وکیل آباد نزدیک ترین تفریحگاه و ییلاق عمومی مشهد است که در فاصله ۸ کیلومتری جنوب غربی مشهد قرار گرفته و بولوار عریض و بسیار زیبای وکیل آباد - میدان آزادی را به پارک جنگلی وکیل آباد متصل می نماید .این مکان را حاج حسین آقای ملک وقف عموم مردم نموده است .
وکیل آباد ، قبل از انقلاب معروف ترین تفرجگاه مشهد بود. اطراف آن هیچ دیوار و حصار یا فنس و سیم خارداری وجود نداشت. هیچ ساختمان بلندی آنرا احاطه نکرده بود . عکس برداری از تمام نقاط و اطراف آن آزاد بود. بیشتر مشهدی هایی که آن زمان به این مکان رفته اند ، بهترین خاطرات خود را مربوط به حضور در آن جا می دانند.این مکان الهام بخش بسیاری از هنرمندان بود . صدها نقاش معروف از محیط بکر و طبیعی آن تابلو های زیبایی را خلق نمودند ، صدها عکاس مناظر آنرا به جهانیان عرضه نمودند، شعرای زیادی در مورد آن یا تحت تأثیر آن شعر های زیبایی سرودند، چه داستانها و قصه هایی که نامی و یادی از وکیل آباد داشت. همه و همه رفتند، آنروز های پر از جذبه فقط در خاطره ها ماند ، و ندانسته یا دانسته آن به سر وکیل آباد آمد که نمی بایست می آمد. به ظاهر مرمت گردید و در باطن ناشیانه به اکوسیستم محیط آنجا زیان وارد نمودند.
اکنون دیر زمانی است که بجای توسعه و گسترش مکان های گردشگری ، بعضی از مراکز و ارگانهای دولتی در دخل و تصرف اینگونه مکانها ، مسابقه گذاشته اند. همان گونه که در یکی ازعکس ها در وبلاگ گردشگری مشهد به آدرس
http://mashhadtour.blogspot.com
در قسمت وکیل آباد مشاهده می فرمایید دور تا دور اینگونه مکان ها به اشغال ساختمانها و بنا های این عزیزان در آمده است. بخاطر ناخوشایند بودن اینگونه عکسها ترجیح دادم عکس های گردشگر پسندتر را انتخاب کنم. متولیان و مردم می توانند با بازدید از محل به صورت واقعی تر در متن کار قرار بگیرند. تمام منظره های طبیعی پارک به ساختمانها و مقر این عزیزان ختم می شود. اگر برنامه ، طرح و مدیریت صحیح و کار آمدی در اینگونه مراکز و ارگانها حاکم نباشد، ناخواسته و ندانسته عملکردشان برخلاف مصالح ملی سوق پیدا می کند. اگر از نیروهایی که برای مردم عزیز هستند اینگونه رفتار نا آگاهانه ای سر بزند ، مردم اعتمادشان را به آنها از دست خواهند داد، و این بزرگترین ضربه به پیکره ی امنیت ملی خواهد بود. ما باید با برنامه ریزی های کارشناسی شده و مرارت های فراوان برای اجرای برنامه های مفید، دوستی مان را به مردم را ثابت کنیم بعد بگوییم ما با هم برادریم.
به عنوان یک مثال اگر محیط گردشگری با محیط نظامی تداخل یا مجاورت پیدا کند، دیگر ویژگی های آن محیط تحت هیچ شرایطی مناسب گردشگری نخواهد بود و هر گونه مشکلی که در گیرو دار کارها و فعالیتهای مجاورین این فضا پیش بیاید، ناراحتی گردشگر را در پی خواهد داشت. متولیان وظیفه دارند امنیت ، بهداشت و آسایش جسمی، و روحی و روانی گردشگر را تأمین نمایند. بدیهی است که بسیاری از سازمانها از جمله سازمان حفظ محیط زیست، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ، اداره حفاظت مراتع ، شورای شهر ،شهرداری ها و... در این موارد کوتاهی نموده اند.ما ز یاران چشم یاری داشتیم. با توجه به وضعیت بحرانی آلودگی هوا در مشهد و کمبود سرانه فضای سبز در ایران ، به ویژه کلان شهر هایی مانند مشهد، جا داشت که فضای محیط های گردشگری از جمله وکیل آباد ، به صورت کارشناسی شده ، ده ها برابر گسترش یابند. حال آنکه ما شاهدیم با دخل و تصرف در مراتع و محیط هایی که که تنها تنفس گاه های شهر هستند، وظعیت شهر و تفرجگاه های آن بسیار بحرانی گردیده است.
محیط های گردشگری حیاط خلوت هیچ مرکز دولتی یا غیر دولتی، نیست و نباید باشد. دیر یا زود متفکرین اجتماع و سپس دیگر افراد در می یابند چه بلایی به سر منابع و منافع ملی آنها آمده و آنگاه گله خواهند نمود که چرا در حق آنها کارهایی ناروا، انجام شده است. فرزندان همه ی ما ،فرزندان همین آب و خاک هستند . برای آنها ،کارآیی ، صداقت و نگرشهای مثبت انسان دوستانه را به ارث بگذاریم نه نادیده گرفتن حق قانونی مردم را. دیر یا زود ما خواهیم رفت و نسلی دیگر جای ما را خواهد گرفت، با آینده نگری و تلاش سازنده ، زمین سبز تر و صلح آمیز تری را به آنها هدیه کنیم. ما وارث منحصر بفرد موهبتهای زمین نیستیم، ما امانت دار این موهبتها هستیم و باید با دل و جان در حفظ و نگهداری آنها بکوشیم تا نسلهای آینده هم بتوانند از وجود آنها لذت ببرند.
اگر ارگان یا سازمان های مربوطه متخصصین لازم را ندارد می تواند با مشورت با مشاوران آگاه و دلسوز در راه پیشرفت و توسعه سبز و عاقلانه پسند گام بردارد.مدیریت صحیح و کلان نگر ایجاب می کند که با توجه به امکانات و تجهیزات فعلی بسیاری از مراکز دولتی، مکانهای جدید و غیر قابل استفاده را به مکانهای مفید برای خود و مردم تبدیل کنند، نه اینکه به روشهای مختلف، مکانهای متعلق به مردم را که افراد دیگری آنها را بوجود آورده اند یا جزء مراتع طبیعی می باشد ، تصرف نمایند. این کار با هیچ منطقی برازنده ی یک دولت مردمی نیست. در اکثر تفرجگاههایی مانند وکیل آباد به این روز در آمده، گردشگران احساس می کنند که در حال باز دید از محل های اشغال شده هستند و در نتیجه با استرس در هنگام گردشگری روبرویند ، لذا اینگونه مدیریتها و عملکردها ، در مردم اثر نامطلوبی دارد و بنیانهای مفید مردمی را دستخوش تزلزل می نماید. در آخر دود این آتشی که ندانسته ،افروخته شده به چشم تمام آحاد ملت آنهم بدون استثناء ، رفته و می رود. بر خلاف هزینه هایی که برای مرمت و باز سازی این محیط شده است ، هم به دلایلی که ذکر شد و هم به دلیل عدم هماهنگی مناسب با یک محیط طبیعی، انتظار یک محیط ملی گردشگری را بر آورده نمی کند. به عنوان مثال وقتی آبشار درود نیشابور را با سیمان به صورت مصنوعی باز سازی می کنند ،یعنی جاذبه طبیعی آن محیط را از بین برده اند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 397]