واضح آرشیو وب فارسی:فارس: از رنجشى ساده تا خشمى تمام عيار گاهى كه نگاه مان به زندگى طلبكارانه است
مهرى موسى وندخشونت رايج در جهان كنونى گرچه غريب به نظر مى رسد اما قريب نيز هست و همچنان همدلى را برمى انگيزد. گاه كه ناراحتيم و سردرگم، از سر بى طاقتى در گشودن ناموفق مسائل لاينحل، پرخاشگر مى شويم و بى منطق. مى دانيم كه نگاهمان به زندگى طلبكارانه است و به محض كوچكترين رنجش فورا همه را محكوم مى كنيم و داورى و قضاوت به عدل و انصاف را زير پا مى گذاريم.وانگهى هر چند مدام از اين مى گوييم كه خشونت را از درون و بيرونمان بزداييم اما درعمل هر روز به آن ميدان بيشترى مى دهيم و هر روز بيشتر به آن حقانيت و مشروعيت مى بخشيم و آن را آشكارا و بى پرده به صحنه زندگى اجتماعى و در حوزه خصوصى و عمومى آن مى كشانيم. با اين همه، بنا به توصيه كارشناسان تن و روان در بيان خشم خود بايد جسور و منطقى باشيم نه پرخاشگر!از كوره در نرويم!خشم مى تواند يك رنجش و ناراحتى زودگذر باشد و يا يك عصبانيت تمام عيار ،در هر حال پديده اى كاملا طبيعى و مانند ديگر احساسات نشانه سلامت، تندرستى و عواطف انسانى است، اما هنگامى كه از كنترل خارج شود مى تواند به حسى ويرانگر و مخرب بدل شود و پيامدهاى ناگوار در محيط كار، روابط شخصى و در تمامى عرصه هاى زندگى مان به وجود آورد.خشم كنترل نشده، جنون استهمه ما با حالت روحى خشم آشنا هستيم و در زندگى بارها آن را تجربه كرده ايم. خشم نوعى هيجان روحى است كه اغلب در پى واكنش فرد نسبت به رفتار ناشايست ديگران بروز مى كند. خشم همچنين مى تواند حس خودبزرگ بينى را در ما زنده كند و زودتر از آنچه تصور مى كنيم به سلامتمان آسيب برساند.خشم يك نوع احساس است كه همواره بين دو حالت متغير است: خشم مى تواند عصبانيت و ناراحتى جزيى و يا در نوع حاد آن واكنشى جنون آميز باشد.جسور و منطقى باشيم نه پرخاشگرعصبانيت مى تواند به دليل حوادث و رخدادهاى بيرونى و يا تغييرات درونى باشد. ممكن است ما از فرد خاصى مانند همكاران، اعضاى خانواده و يا همسايه و رئيس خود رنجيده باشيم و يا ترافيك و شلوغى شهر ما را خشمگين كند و حتى فكر كردن و نگرانى در مورد مسائل و مشكلات روزمره و يا به يادآوردن وقايعى كه قبلا سبب خشم و ناراحتى ما شده اند نيز از عواملى هستند كه مى توانند خشم مان را برانگيزد.بيان خشم و صحبت كردن پرخاشگرانه و واكنش تند و خشن حالتى غريزى است كه بيشتر ما هنگامى كه عصبانى مى شويم از خود بروز مى دهيم، اما ابراز آن به اين معناست كه بايد جسور و منطقى باشيم نه پرخاشگر. اين روش منطقى ترين راهكار براى ابراز خشم است. ما بايد ياد بگيريم كه چگونه رفع سوءظن و اتهام كنيم و چگونه به اين هدف بدون آسيب رساندن به ديگران، برسيم.جسارت به معناى قلدرى نيست!جسور بودن به معناى قلدر بودن نيست بلكه معناى آن ارزش قائل شدن براى خود و ديگران است. از ديگر سو، سركوب كردن خشم راه حل ديگرى است براى مهار عصبانيت و سركوب خشم و جهت دادن و تبديل آن به رفتارهاى ديگر. بهترين راهكار بدين صورت است كه هنگامى كه خشمگين مى شويم درباره موضوعى كه سبب خشم ما شده فكر نكنيم و به جاى آن به چيزهايى خوب و مثبت بينديشيم، گرچه كارى سخت و گاه به نظر غيرممكن به نظر مى رسد.
شنبه 20 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 179]