تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816912175
به اهالی جنگ بی حرمتی می کنند
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > ظهیرالدینی، محمود - متن حاضر بخش هایی از گفت و گوی بنده با خبرگزاری آریا می باشد.لازم به توضیح است اینجانب تنها دبیرعکس وچندرسانه ای خبرآنلاین هستم.ضمنا عکاسان وفیلمبرداران ستاد تبلیغات جنگ گروه "چهل شاهد" نام داشتند -یک عکاس جنگ می گوید: شرایط در جامعه جوری رقم خورده است تا کسی که سالها جنگیده با بی حرمتی به او و تمام ارزش هایی که یک روز برای آن مبارزه کرده است زیرسوال می برند و برخی اوقات وجود او در جامعه زیادی تلقی می شود . ظهیرالدینی در خصوص موقعیت عکاسان خبری در زمان جنگ، به خبرنگار آریا گفت: قبل از جنگ تعداد عکاسان خبری انگشت شمار بود، در آن زمان عمده کار روتین آنها عکسهای خبری از دیدار، مذاکره، مصاحبه یا عکسهای پوستری بود.اکثر عکاسان خبری برای مردم آنچنان شناخته شده نبودند. تا قبل از انقلاب و جنگ هم اتفاق خاصی در کشور رخ نداده بود که خیلی بارز باشد به همین خاطر در ایران عکاسی خبری زمینه ای برای مطرح شدن نداشت. دبیر عکس خبرآنلاین در خصوص اینکه همه عکاسان خبرگزاری و یا روزنامه در جنگ حضور پیدا کردند، افزود : نه ،در آن سالها هر عکاسی حاضر به شرکت در جنگ نبود و تعداد عکاسان جنگ کم بود، نوع نگاه به عکاسی جنگ به همین دلیل رونق بیشتری پیدا کرد و تاثیر گذاری آن زیاد بود. ظهیرالدینی تصریح کرد:بعد از عکاسان جنگ ، بیشتر عکسهای ثبت شده از افراد عادی بود که ستاد تبلیغات جنگ به تعدادی از رزمنده آموزش عکاسی و فیلمبرداری می داد. دبیر عکس خبر ورزشی تصریح کرد: سال 66 در عملیات کربلای 5 شیمیایی شدم و برگشتم ولی به سهم خودم حضورم را ادا کردم و در ثبت صحنه های جنگ حضورم را نشان دادم، وعکس های من تاثیر خودش را بر روی دنیای خبری آن روزها گذاشته بود. وی در خصوص اینکه آیا لحظه ای بوده که به عنوان عکاس جنگ نتواستید آن را ثبت کنید، بیان کرد: بله اتفاق های متعددی برای من پیش آمده که از مهمترین آنها، یک ستون نظامی بود که در حال آمدن بر روی یک خاک ریز بودند که من دوست داشتم یک زاویه خوبی داشته باشم و کمی صبر کردم تا آنها نزدیکتر شوند که عکسم را ثبت کنم . فوکوس و نور سنجی را تنظیم کردم و فقط باید شاتر می زدم که یکباره خمپاره روی خاکریز خورد و نتواستم آن صحنه را ثبت کنم و هنوز در حسرت آن لحظه هستم. وی در ادامه افزود: لحظه هایی هم بود که ای کاش آن را نمی دیدم و ثبت نمی کردم مثل انبوهی از شهدائ خودمان که هنوز بعد از سالهای سال عکس آن چاپ نشده و هر شب قاب آن عکس در خوابم مرور می شود؛ ای کاش آن لحظه را ثبت نمی کردم. ظهیرالدینی تصریح کرد: شرایط در جامعه جوری رقم خورده است تا کسی که سالها جنگیده با بی حرمتی به او و تمام ارزش های که یک روز برای آن مبارزه کرده است زیرا سوال می برند و برخی اوقات وجود او در جامعه زیادی تلقی می شود . وی در پاسخ به این سوال که آمار عکس های که شما ثبت کرده اید چه تعداد است، بیان کرد: آماری از عکس های که به ثبت رساندم ندارم، زیرا من همیشه نسبت به تعهدی که آن روزها اعتقاد بر این بود که نگاتیو بردن برای خودمان حرام است و می بایست در اختیار ایرنا قرار می دادیم و الان عکس ها در اختیار آرشیو عکس ایرنا هستند و هر سال به مناسبت سالروز عملیات های مختلف از آن نمایشگاه عکس و یا اینکه عکس ها در کتاب چاپ می شود و یا اینکه روی سایت خبرگزاری بدون نام صاحب اثر به نمایش گذاشته می شود. وی در ادامه افزود: سالهاست که عکس های ما در اختیار خبرگزاری ایرنا است بدون آنکه هیچ حقی از آن ها داشته باشیم و اگر هم عکسی منتشر شود با ما برخورد می شود که چرا عکس ها را به معرض دید قرار دادید و با اجازه "چه کسی؟"، در صورتی که من صاحب اثر هستم. محمود ظهیرالدینی تصریح کرد: چنانچه امروزه عکاسان خبری که عکس می گیرند اما یک کپی از عکس هایش به رسانه خود می دهد و گلایه ای نیست چون حق طبیعی عکاس است ولی در زمان ما نگاتیو ها را تحویل آنها می دادیم و هر آنچه عکس گرفته بودیم را در اختیار خبرگزاری قرار دادیم که متأسفانه امروز هیچ حقی برای ما قائل نیستند. ظهیرالدینی در خصوص اینکه وضعیت عکسی در دو سال اخیر را چگونه ارزیابی می کنید ، بیان کرد:عکاسان خبری از بقالی هم نمی توانند عکس بگیرند یعنی اینکه جرأت عکس گرفتن را ندارند و محدودیت های زیادی در مقابل آنان وجود دارد. وی در ادامه افزود: عکاسی معنی اصلی خود را از دست داده است و در این دو سال اخیر عکاسان دچار بحران شده اند و نمی توانند به راحتی صحنه های خبری را به تصویر بکشند. نگاهی به فعالیتهای آقای ظهیر الدینی ؛ او از سال 63 عکاسی را با جنگ شروع کرد . در خبرگزاری جمهوری اسلامی به عنوان عکاس وارد شد تا به جبهه برود . قبل از آن هم به عنوان رزمنده در جنگ بود اما این بار به عنوان عکاس استخدام شد و عکاسی را در جنگ آموخت. تا سالهای که جنگ بود ، عکاس جنگ و بعد از آن عکاس خبری بود . در طول دوران عکسی خبری به کشورهای متعددی سفر داشتو بهمراه مقامات نیز در سفرهای داخلی و خارجی تجربیاتی اندوختن و در چندین جشنواره داخلی و خارجی شرکت کرده و جوایزی دریافت نمود. از سال 73 به عنوان رییس اداره فیلم و عکس ایرنا و دبیر عکس روزنامه ایران منصوب شد. در طول این سالها با روزنامه های ابرار، انتخاب ، جام جم و چندین نشریه و مجله دیگر به عنوان دبیر عکس همکاری داشت، همچنین در چندین جشنواره و مسابقه عکاسی بعنوان داور انجام وظیفه کرد. در حال حاضر دبیر عکس روزنامه خبر و خبر آنلاین است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 345]
-
گوناگون
پربازدیدترینها