محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1847276789
عذر بدتر از گناه
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > خاورمیانه - مهدی شکیبایی _ نقدی بر گفتگوی ابومازن با الشرق الاوسط محمود عباس (ابومازن) رییس حکومت خودخوانده فلسطین و مهندس قرار داد اوسلو در سال 1993 در تازه ترین موضعگیری خود در گفتگو با روزنامه الشرق الاوسط که ترجمه آن را سایت خبر آنلاین منتشر کرده، از معماری این قرار داد تبری جسته و اعلام کرده است که راه حل های موقتی را نمی پذیرد. او همچنین مدعی شده که در محاصره غزه به اشتباه متهم به همراهی با اسراییل شده است. مرد میانه رو از دید غرب و سازشکاراز دید مردم فلسطین در این باره می گوید: "از ابتدای شروع محاصره نوار غزه، ما از اولین کسانی بودیم که درخواست صلح (!) کردیم و امروز هم هنوز ما خواستار آرامش هستیم...". او البته در این گفتگوی مشروح بر فریبش از سوی اسراییل در امضای قرار داد اوسلو تاکید کرد اما بازهم در لابلای صحبتهایش از ابراز امیدواری نسبت به تعامل مثبت طرف اسراییلی با خود در آینده سخن گفت بدون آنکه در جستجوی دلایل این فریب باشد. او همچنین در مقام دفاع از بوش برامده و گفته است که "من نمی توانم بوش را برای شکست مذاکرات مسئول بدانم. موضوع خیلی ساده بود، ما نتوانستیم (با طرف اسراییلی) به توافق برسیم. در خصوص موضعگیری های اخیر ابومازن اشاره به چند نکته ضروری است: نخست؛ اینکه او از طریق این مصاحبه می کوشد از بار فشار افکار عمومی فلسطین در خصوص تبانی با غرب علیه ملت فلسطین رهائی یابد. چه اینکه با ارائه شاهد مثال هایی از نشست های خصوصی خود با بوش، اولمرت و رایس سعی کرده است به افکار عمومی فلسطین القا کند که او حتی تحت فشار بوده اما به مردم خیانت نکرده است. این در حالی است که مردم فلسطین در کرانه باختری و نوار غزه در انتخابات سال 2006 با واریز آرا به صندوق حماس غیر مستقیم با مذاکره و فساد ناشی از بی تدبیری سران تشکیلات خودخواند مخالفت و بر گزینه مقاومت تا دستیابی به حقوق ملت فلسطین تاکید کرده اند. ابومازن در حالی از متهم شدن به همراهی با اسراییل در محاصره غزه گلایه دارد و ان را ادعا می داند که به عنوان مثال طی یکسال و اندی پس از سیطره کامل حماس بر نوار غزه حقوق کارمندان حکومتی اهل غزه را بلوکه کرده است. کارمندانی که اگر بپذیریم او رییس جمهور فلسطینیان (به زعم خود) است بنابراین نباید تفاوتی بین شهروندان فلسطینی قایل شود. ازپذیرفتن حجاج فلسطینی اهل غزه برای انتقال آنان از طریق کرانه باختری به اردن و سپس عربستان سعودی به دلایلی سرباز زده است. او در مصاحبه اش با الشرق الوسط هیچ سخنی از لایه های زیرین رفتار اعمالی اش با اهالی غزه نکرد و تنها به رفتارهای اعلامی بسنده نمود. ابومازن نگفت که چرا 35 هزار نیروی امنیتی تشکیلات خودگردان به همراه شش هزار نیروی بدر وابسته به ستاد کل ارتش اردن در کرانه باختری به حال آماده باش درآمده اند. آیا او خود را برای ریاست یک دولت نیم بند در کرانه باختری و منهای غزه آماده می کند؟ اینها پرسش هایی است که اینک در بین افکار عمومی فلسطین نسبت به رفتارهای ابومازن بدون پاسخ مانده است. دوم؛ او در حالی نسبت به آینده رفتار اسراییل با قضیه فلسطین خوشبین است که از یک سو از سابقه رفتارهای قبلی اسراییل در برخورد با پرونده فلسطین بویژه توسعه ارضی(شهرک سازی و مصادره زمین) به خوبی آگاه است و از سوی دیگر وضعیت آینده این رژیم را با توجه به تغییر تحولات منطقه ای و جهانی نیک می داند. با توجه به شکست آمریکا در عراق و افغانستان و بروز بحران مالی و اقتصادی این کشور و قدرت یابی همزمان چین، روسیه و تا حدودی هند در عرصه رقابت های جهانی، آمریکا بیش از هرزمان دیگر در حل معضل اسراییل(تامین امنیت) ناتوان شده است تا جاییکه به تعبیر بسیاری از ناظران سیاسی موضوع اسراییل به یک بحران دست دوم برای ایالات متحده تبدیل خواهد شد. این در حالی است که بحران در شبه قاره هند به دلیل وجود رقبای استراتژیک آمریکا در این منطقه به اولویت نخست (یا بحران دست اول) سیاست خارجی آینده آمریکا تبدیل می شود. در چنین شرایطی اسراییل چه وضعیتی خواهد داشت؟ آیا غیر از این است که از محور توجه سیاست ها و حمایت های آمریکا جبرا و نه اختیارا خارج خواهد شد؟ موضوعی که فلسطینی ها بالاتفاق سال ها منتظر آن بوده و از ان به عنوان فرصتی بی بدیل یادکرده اند. شکی نیست چنانچه چتر حمایتی غرب و قدرت های بزرگ جهان از اسراییل برداشته شود ظرفیت بالای نسل جدید فلسطین خواهد توانست به بسیاری از موضوعات از جمله پایان اشغالگری پاسخ دهد. شرایط کنونی منطقه و جهان نشانه هایی از همین روند است. در چنین شرایطی ابومازن امید وار به دست و دل بازی! اسراییل است. اگر او قدرت تحلیل داده ها و آینده تحولات منطقه و جهانی را ندارد دست کم باید نگاهی به سوابق تعامل رژیم تل آویو با پرونده فلسطین داشته باشد. سوابقی که تاکید می کند اسراییل به دلایل امنیتی، سیاسی،اقتصادی و جمعیتی حاضر به ارائه هیچ گونه امتیازی به طرف فلسطینی نیست. شاهد مثال این رفتار اسراییل اقدامات او پس از اجلاس آناپلیس است. ساخت 1167 واحد مسکونی در کرانه باختری،افزایش 300 درصدی تجاوزات به مناطق فلسطینی نشین و مخالفت با بازگشت آوارگان فلسطینی به موطن خود در چارچوب کمیته های منبعث از این اجلاس از جمله رفتارهای سابقه دار اسراییل محسوب می شود. قرار بود دولت مورد نظر تشکیلات خودخوانده فلسطین در 42 درصد از مناطق کرانه باختری در چارچوب توصیه های اجلاس آناپلیس تا پیش از پایان سال جاری (2008) میلادی تشکیل شود. دقایقی بیشتر تا پایان سال جاری باقی نمانده است و هیچ نشانه ای از تشکیل یک دولت حتی نیم بند در فلسطین وجود ندارد. دلیل آن مخالفت اسراییل با حاکمیت زمینی و هوایی این دولت، مخالفت با بازگشت آوارگان، مخالفت با پایتختی قدس و مخالفت با حتی داشتن سلاح های سبک برای این دولت فرضی بود. حال آقای ابومازن به چه لطف اسراییل دل بسته است پرسشی بی پاسخ می نماید. همه این رفتارها در حالی است که مردم فلسطین باانتخاب گزینه مقاومت و اصلاح دست کم از اغاز هزاره سوم میلادی شاهد پیشرفت های کم نظیر در دستیابی به حقوق خود شده اند. تحمیل خواست تشکیل دولت فلسطینی به طرف اسراییلی و آمریکایی، اجبار اسراییل به حصار کشی به دور خود با ساخت دیوار نژادپرستانه حایل (2003)، اجبار اسراییل به خروج از نوار غزه در اگوست سال 2005 میلادی، پیروزی جریان مقاومت اسلامی در انتخابات پارلمانی (2006)، تشکیل اولین دولت اسلامی در فلسطین، موفقیت در اجرای استراتژی اسارت نظامیان اسراییلی برای مبادله با اسرای فلسطینی، تحمیل اولین آتش بس تحمیلی بر اسراییل بااستفاده از سلاح استراتژیک(موشک) در سال 2008 و... همه جزو افتخاراتی است که مردم فلسطین آن را از طریق مقاومت و ایستادگی در برابر رژیم اسراییل به دست آورده اند نه مذاکره چه اینکه اگر چنین بود یاسر عرفات رییس فقید تشکیلات خودگردان فلسطین پس از بازگشت از اجلاس کمپ دیوید 2 در سال 2000 مقاومت را بر مذاکره ترجیح نمی داد. بااین وصف آنچه از روح کلی گفتگوی ابومازن با روزنامه عربستانی الشرق الاوسط قابل دریافت است تلاش او برای سرپوش گذاشتن بر طرح ها و خطاهایی بود که دست کم در سه سال اخیر هدفی جز تنبیه مردم فلسطین برای انتخاب این گزینه نداشت. تلاشی که یاد آور مثل " عذر بدتر از گناه" است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 413]
-
گوناگون
پربازدیدترینها