همجوشی هستهای

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: همجوشی هستهای

همجوشی (گداخت) هستهای فرآیندی عکس عمل شکافت هستهای است. در فرآیند همجوشی هستهای هستههای سبک مانند هیدروژن، دوتریوم و تریتیوم با یکدیگر همجوشی داده شده و هستههای سنگینتر و مقداری انرژی تولید میشود.
برای اینکه همجوشی امکان پذیر باشد هستههایی که در واکنش وارد میشوند باید داریای انرژی جنبشی کافی باشند تا بر میدان الکترواستاتیکی پیرامونشان فائق آیند. بنابر این دماهای وابسته به واکنشهای همجوشی فوق العاده بالاست.
همجوشی طبیعی
همجوشی به صورت طبیعی هم رخ میدهد. انرژی گرمایی که هر روزه زمین و منظومه شمسی را گرم میکند ناشی از واکنشهای همجوشی در خورشید است به این نحو که در خورشید (یا در ستارگان دیگر) نیروهای گرانشی قوی باعث میشوند ایزوتوپهای هستههای هیدروژن به اندازه کافی به هم نزدیک و با هم ترکیب شوند تا هسته هلیوم و مقداری انرژی تولید شود.البته براي آغاز همجوشي بايد هسته هاي مورد نظر را بايد به اندازه كافي به هم نزديك كنيم.براي نزديك كردن هسته ها به هم بايد بر نيروي دافعه كولني ميان هسته ها غلبه كنيم كه اين كار نياز به انرژي بسيار بالايي دارد.بطور مثال براي آغاز همجوشي مخلوطي از دوتريوم و تريتيو بايد دماي سوخت را تا دماي 100 ميليون درجه سانتيگراد بالا ببريم!
مزیتها
مزیت همجوشی هستهای نسبت به شکافت هستهای مقایسه میشود:
منابع سوخت آن بسیار فراوان است. به عنوان مثال دو تریوم حدود ۱۵۳ ۰/۰ درصد اتمی ازهیدروژنهای آب اقیانوسها را تشکیل میدهد. تریتون نیز در فرایند جذب نوترون توسط لیتیوم قابل تولید است. به ازاء هر نوکلئون از ماده سوخت، انرژی تولیدی نسبت به روش شکافت بیشتر است. معضل پسماندهای هستهای را ندارد، اینکه در هنگام وقوع حوادث احتمالی، راکتور همجوشی از کنترل خارج نمیشود. به عنوان مثالی از انرژی تولیدی در یک راکتور همجوشی میتوان گفت اگر یک گالن از آب دریا را که دارای مقدارکافی دوترون است در واکنش همجوشی استفاده کنیم معادل ۳۰۰ گالن گازوئیل انرژی بدون آلودگی تولید میکند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 357]