واضح آرشیو وب فارسی:آریا نیوز: اميد تازه اي براي گفتار درماني ناشنواها با كشف جديد دانشمندان
خبرگزاري آريا- دانشمندان با كشف تازه اي كه مي تواند زمينه را براي گفتار درماني ناشنوايان هموار سازد، اعلام كردند كه اداي لغات واضح و روشن تا حدودي از سيگنال هاي عصبي ناشي از مسير صوتي سرچشمه مي گيرد.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري آريا به نقل از خبرگزاري فرانسه ، آنها گفتند ماهيچه ها و گيرنده هاي موجود در دهان و گلو وضعيت و حسي را كه در زمان اداي يك لغت پيدا مي كنند، حفظ كرده و سيگنال هاي آنها اطلاعاتي را براي آماده سازي قدرت تكلم در اختيار مغز قرار مي دهد.
“ديويد استري” و “سجاد نصير” محققان “دانشگاه مك گيل” در “مونترال اين معماي قديمي را مورد بررسي قرار دادند كه چرا بسياري از افراد ناشنوا برخي اوقات پس از گذشت سال ها از از دست دادن شنوايي خود هنوز مي توانند واضح و روشن صحبت كنند.
آنها پنج فرد ميان سال را كه شنوايي خود را در بزرگسالي از دست داده بود و اكنون ناشنواي كامل هستند مورد بررسي قرار دادند. اين افراد براي جمع آوري صداها از حلزون پيوندي گوش استفاده مي كردند.
محققان، فعاليت حلزون پيوندي گوش اين افراد را كار انداختند و فك پاييني آنها را بوسيله ابزار كوچكي كه به دندان هاي پيشين رديف پايين آنها بسته شده بود اندكي به جلو كشيدند.
سپس از آنها خواستند تا چهار لغت خاص را تكرار كنند.
حركتي كه محققان به فك پاييني اين افراد دادند، بسيار اندك بود اما همين تغيير بسيار كوچك باعث شد اصواتي كه از دهان داوطلبان خارج مي شد، تغيير كند.
محققان در اين آزمايش مي خواستند دريابند كه آيا داوطلبان حتي درصورتيكه قادر به شنيدن صداي توليدي خود نباشند، مي توانند با تغيير شكل ناگهاني اداي كلمات تطابق پيدا كنند يا خير.
saw” “say,” “sass” و”sane” چهار لغتي بودند كه داوطلبان بايد ادا مي كردند. اين لغت ها به دليل حروف صدادارشان، واكه مركب و حروف صامتشان انتخاب شده بودند و براي اداي واضح و مشخص اين حروف لازم بود كه فك در وضعيت بسيار دقيق و درستي قرار گيرد.
با وجود اينكه داوطلبان قادر به شنيدن اصوات تغيير يافته اي كه خود ادا مي كردند نبودند اما به تدريج اموختند تا اشتباهاي تلفظي شان را تصحيح كنند.
درحقيقت افراد ناشنوا نيز به همان سرعتي كه گروه كنترل ،اشتباهاي تلفظي خود را تصحيح كردند اين كار را انجام دادند.
گروه كنترل از همسالان شنواي افراد ناشنواي مورد مطالعه تشكيل شده بود و آنها نيز همين آزمايش را انجام دادند.
استري به خبرگزاري فرانسه گفت، با استفاده از يك وسيله، فك داوطلبان فقط در حد چند ميليمتر تغيير جا داده بود.
وي افزود، اين آزمايش نشان داد، حتي زمانيكه افراد نمي توانند چيزهايي را كه ادا مي كنند بشنوند اگر مسير حركت فكشان ولو به ميزان بسيار اندكي تغيير كند، يك واكنش تصحيحي آغاز مي شود.
اين مطالعه در نشريه اينترنتي مجله “علوم عصبي نيچر” منتشر شده است.
وي و نصير معتقدند كه اين قدرت تطابق قابل توجه ناشي از وجود “گيرنده هاي مكانيكي” يا اعصاب و بافت هاي نرم موجود در مسير صوتي است.
اعصاب و بافت هاي نرم موجود در مسير صوتي بياد مي آورند كه در زمان تلفظ صحيح يك لغت چگونه احساسي بايد داشته باشند.
استري گفت، اين كشف نشان مي دهد كه مغز، گفتار ما را از طريق دو اطلاعات همزمان — يكي از طريق شنيدن صدايي كه ايجاد مي كنيم و ديگري از طريق علائم دقيق بازخوردي، تصحيح مي كند.
وي گفت، كودك زماني كه سخن گفتن را ياد مي گيرد ، دو نوع اطلاعات دريافت مي كند.
يكي اطلاعات شنيداري كه از صداي توليدي خود كسب مي كند و ديگري ،اطلاعاتي كه همزمان از گيرنده هاي موجود در پوست و ماهيچه ها ، مي گيرد.
وي گفت، اين آزمايش تنها روي ماهيچه هاي فك و بافت متمركز بود اما نتايج بدست آمده از اين آزمايش نشان داد كه احتمال دارد “گيرنده هاي مكانيكي” در لب ها، زبان و ماهيچه هاي حنجره نيز وجود داشته باشند.
وي گفت، اين كشف قطعا پايه اي براي گفتار درماني خواهد بود.
وي افزود، زماني كه شخصي ناشنوا مي شود، يكي از دو سيستم اساسي را كه گفتار پشتيباني مي كنند از دست مي دهد اما هنوز سيستم ديگر براي او باقي مي ماند.
سه شنبه 2 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آریا نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 255]