واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > انرژی - علی شمس اردکانی در ایران همواره برخی گروه ها تمایلی به کاهش وابستگی اقتصاد کشور به نفت نداشته اند چرا که حفظ وضع موجود سودهای میلیونی عایدشان کرده است. بنابراین با آزادسازی قیمت ها بالاخص در بخش فرآورده هایی چون بنزین و گازوئیل باید منتظر شکل گیری اعتراض هایی باشیم اما نباید این واکنش ها ذره ای دولت را در تصمیمی که اتخاذ کرده است، مردد سازد. چرا که ایران برای رسیدن به اهداف چشم انداز 20 ساله و تحقق آروزی کسب جایگاه اولین اقتصاد منطقه چاره ای جز افزایش قیمت ها و کاهش یارانه ها ندارد. در حال حاضرخزانه ایران در ازای فروش هر لیتر بنزین در بهترین شرایط 500 تومان فقیر می شود در حالیکه در اکثر کشورهای پیشرفته و در حال توسعه در ازای فروش هر لیتر فرآورده خزانه آنها غنی تر می شود. چرا که در اکثر کشورهای اروپایی قیمت این فرآورده ها طوری تعیین شده که 50 درصد قیمت فروش هر لیتر آنها خزانه را غنی تر کند. در قالب مثالی نزدیک تر، می توان از ترکیه یاد کرد. در حال حاضر هر لیتر بنزین در این کشور 2400 تومان بفروش می رسد و در ازای فروش هر لیتر این فرآورده 1300 تومان خرانه این کشور غنی تر می شود. در این شرایط به نظر می رسد باید قشر فقیر این کشور افزایش یافته باشد و حمل ونقل این کشور با مشکلات عدیده ای مواجه باشد اما سوال اینجاست که با وجود گرانی بنزین در این کشور بازار ایران پر از اجناس ترکیه ای شده یا بازار ترکیه پر از اجناس ایرانی ؟ کاملا واضح است که در حال حاضر بازار ایران پر از اجناس ترکیه ای است در حالیکه اگر قیمت ارزان بنزین و گازوئیل ملاکی برای فقیر و غنی شدن جامعه بود در حال حاضر باید اجناس ایرانی در بازار ترکیه حضور پر رنگی داشته باشد. در حالی که روند معکوس این فرض مشاهده می شود. بنابراین این تجربه به ما نشان می دهد که افزایش قیمت بنزین و گازوئیل و حذف یارانه ها در این بخش می تواند موتور محرک اقتصاد یک کشور باشد و بخش تولید را فعال تر کند. در واقع باید به سمتی حرکت کرد که هر بشکه نفت ما به یک بشکه سرمایه گذاری تبدیل شود. شاید بهتر باشد این گونه توضیح داده شود که اگر هر بشکه نفت به قیمت جهانی را 80 دلار فرض کنیم باید با فروش آن چه به بخش داخلی و چه خارجی از محل همین 80 دلار به درآمد کشور افزوده شود. نه آن که نفت خام به داخلی ها به قیمت پایین تر فروخته شود و به خارجی ها 80 دلار. به طوری که اگر قرار است نفت را در جهت تصفیه و تبدیل به فرآورده ای دیگر به پالایشگاه ها تحویل شود، این عرضه هم باید به نرخ 80 دلار باشد تا هر بخشی که نیاز به تامین مثلا بنزین دارد خود هزینه روز این فروآرده را به پالایشگاه پرداخت کند. بدین معنی که باید پالایشگاه ها نیز نفت را به قیمت جهانی بخرند و فرآورده های خود را با احتساب تمام هزینه ها و قیمت جهانی آن به مصرف کننده عرضه کنند. اما به هر حال نباید فراموش کرد که ترک عادت ارزان خریدن یک فرآورده یا یک جنس در جامعه به راحتی به دست نخواهد آمد و به طور حتم این تغییر عواقبی ناخوشایند پدید خواهد آورد که از امروز باید برای مهار آنها چاره اندیشی کرد. البته نباید فراموش کرد که برای رسیدن به آروزهای اقتصادی خود به اعمال سیاست های همسوی بسیاری نیاز است که حذف یارانه ها اولین قدم است. *رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 239]