رابطه توافقنامه بغداد - واشنگتن با زمزمه خروج ارتش آمريكا از عراق

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: رابطه توافقنامه بغداد - واشنگتن با زمزمه خروج ارتش آمريكا از عراق
بغداد - مقام هاي آمريكايي اين روزها جريان رسانه اي گسترده اي را حاكي از ترديد در مورد اوضاع عراق و "بازگشت به عقب " در مساله امنيت اين كشور و نيز خروج نيروهاي نظامي خود از عراق به راه انداخته اند.

اين درحالي است كه بحث و جدل پيرامون توافقنامه امنيتي آمريكا و عراق نيز به اوج خود رسيده
است.
در اين خصوص دفتر ايرنا در بغداد، ضمن مروري بر روند اوضاع امنيتي عراق، به اهداف آمريكا از تصميم به خروج هشت هزار نظامي از عراق و تحليل هاي پيرامون آن، پرداخته است.
از جمله اينكه آيا تصميم بوش يك حركت تبليغاتي در چارچوب انتخابات رياست جمهوري امريكا است يا به توافقنامه امنيتي بلند مدت واشنگتن بغداد ارتباط دارد؟
بحث خروج نظاميان آمريكايي از عراق ، اولين بار از حدود يك سال پيش در جريان تبليغات انتخاباتي دمكرات ها شروع شد. اما همان زمان جمهوريخواهان در كنگره از درخواست فرماندهي ارتش آمريكا در عراق مبني بر اعزام نيروي اضافي به اين كشور حمايت كردند كه به دنبال آن نزديك به 30 هزار نيروي جديد وارد عراق شد.
با ورود نيروهاي جديد يك سلسله عمليات تهاجمي و پاكسازي عليه القاعده آغاز شد كه نتيجه اين عمليات، پس از چند ماه منجر به بهبود نسبي اوضاع امنيتي گرديد و در حقيقت مي توان گفت كه اين موضوع، وضعيت جمهوريخواهان و دولت بوش را در مقابل دمكرات ها تا حدودي بهبود بخشيد.
با اين حال همان زمان، هم دولت آمريكا و هم عراقي هايي كه در واكنش هايي بسيار خوشبينانه موضوع بهبود امنيت عراق را در تبليغات رسانه اي پي مي گرفتند، مي دانستند كه بهبود ايجاد شده امنيتي را نمي توان يك امنيت پايدار قلمداد كرد.
از جمله دلايل اين مدعا را مي توان در اين مساله دانست كه القاعده در تغيير صحنه عمليات مسلحانه و بازسازي تشكيلات مسلح خود توانمندي بالايي دارد.
اين برداشت را اولين بار ژنرال "مارك هرتزلينگ " فرمانده آمريكايي عمليات موصل در بهمن ماه گذشته بر زبان آورد.
برخي ناظران سياسي در بغداد معتقدند، اگرچه بغداد از اواخر 2007 ديگر صحنه جنگ هاي شهري نبوده و از وقوع انفجارها و عمليات انتحاري نيز تا حدود زيادي كاسته شده، اما همه اينها را نمي توان دليل وجود امنيت واقعي و پايدار تلقي كرد بطوري كه طي ماه هاي اخير، گروه هاي تروريستي توانسته اند بارها بغداد پايتخت عراق را از وضعيت عادي خارج سازند.
برخي تحليلگران نيز مي گويند اوضاع عراق آنگونه كه برخي آمريكايي ها و مقامات نظامي عراق "غيرقابل بازگشت " توصيف مي كنند، نيست و دامنه ناآرامي هايي كه هم اكنون در استان هاي موصل و دياله وجود دارد، بار ديگر مي تواند به بغداد كشيده شود.
اما سووال اينجاست كه چرا مقام هاي آمريكايي كه از اواسط 2007 سعي داشتند نتيجه پنج سال عمليات نظامي در عراق را با علامت "پيروزي " همراه سازند، در روزهاي اخير يكباره اظهارات ترديد آميز بر زبان مي رانند؟، بطوري كه "رايان كروكر" سفير آمريكا در عراق ، "رابرت گيتس " وزير دفاع آمريكا و نيز "مايكل مولن " رييس ستاد ارتش آمريكا، در اظهاراتي از احتمال بازگشت و تغيير اوضاع در عراق سخن گفته اند.
اين زمزمه ها از هنگامي شروع شد كه "جورج بوش" رييس جمهوري آمريكا هفته گذشته تصميم خود را براي خروج هشت هزار نظامي آمريكايي از عراق و اعزام نيمي از آنان به افغانستان ، به فرماندهان ارشد نظامي اين كشور ابلاغ كرد.
دولت عراق و جريان هاي سياسي اين كشور طي يك هفته اي كه از اعلام اين خبر گذشته هنوز واكنش صريحي نشان نداده اند و به نظر مي رسد درك اين حركت واشنگتن كمي دشوار باشد : "حركتي در چارچوب بازي توافقنامه ؟" يا "جرياني با سمت و سوي تبليغات انتخاباتي جمهوري خواهان ؟".
برخي تحليلگران و حتي "اسامه النجفي " نماينده پارلمان عراق سعي كرده اند تصميم بوش را "مصرف داخلي " براي جمهوريخواهان تلقي كنند و خيلي ازعراقي ها هم علاقه دارند، چنين باشد، اما باور اين مطلب كمي دشوار به نظر مي رسد، چرا كه اگر هم مصرف داخلي داشته باشد، بي ربط به سرنوشت عراق نيست.
بي شك عراقي ها هم زيربار امضاي توافقنامه اي كه حاكميت ملي و استقلال اين كشور را نقض كند نخواهند رفت، اما اين نكته مهم را نيز نبايد فراموش كرد كه دولت عراق و غالب جريان هاي سياسي اين كشور، خروج بي برنامه نظاميان آمريكايي از كشورشان را به مثابه بازگشت به عقب اوضاع امنيتي تلقي مي كنند.
از همين رو، عراقي ها خواستار تعيين يك جدول زماني هستند كه مرحله به مرحله برنامه خروج آمريكايي ها را مشخص كرده و در نهايت زمان نهايي خروج كامل اين نيروها و واگذاري مسووليت كامل امنيت كشور را تعيين كند و البته همزمان نيروهاي عراقي نيز بايد طي اين مدت آمادگي كامل را براي تحويل مسووليت امنيت كامل عراق كسب كرده باشند.
ديدگاه برخي كارشناسان سياسي در خصوص خروج نظاميان آمريكايي، بر اين اصل مبتني است كه ارتش جوان و نيروهاي امنيتي نوپاي عراق، هنوز جا نيفتاده و از اعتماد به نفس لازم جهت تحويل گرفتن مسووليت كامل سراسر عراق برخوردار نيستند.
اين كارشناسان بويژه تاكيد دارند كه طي پنج سال گذشته، اگرچه ارتش و نيروهاي امنيتي عراق نقش اساسي در بهبود اوضاع امنيتي عراق داشته و بيشترين هزينه از نظر تلفات انساني و مادي را پرداخته اند، اما همواره در سايه نظاميان آمريكايي قرار داشته اند.
حتي ديدگاه بدبينانه تري هم در اين خصوص وجود دارد، اينكه : "ارتش عراق هنوز بطور كامل يك ارتش ملي نيست، به طوري كه گرايش هاي قومي فرماندهان ارشد نظامي، بر گرايش هاي ملي آنان غلبه دارد."
از طرفي عراقي ها اين را هم مي دانند كه آمريكايي ها به رغم سركوب گروه هاي تروريستي طي سال هاي اخير، روزنه هايي را نيز عمدا براي بازگشت اوضاع به عقب بازگذاشته اند و طي يك سال اخير نيز خود آنان بارها به اين نكته كه احتمال بازگشت وجود دارد، اشاره كرده اند.
از همين رو نگراني و دغدغه بازگشت اوضاع همواره با رهبران سياسي عراق همراه خواهد بود و به نظر مي رسد آمريكايي ها از آن به عنوان يك برگ برنده در حال سوء استفاده هستند.
ناظران سياسي كه اعتقاد دارند، هدف آمريكايي ها از اعلام طرح كاهش نيرو در عراق ، آن هم خارج از يك جدول زماني، بيشتر "تهديد رهبران سياسي عراق به برهم زدن بازي و رها كردن سرنوشت اين كشور، در صورت رد خواست آمريكا در خصوص توافقنامه است "، معتقدند كه آمريكايي ها قلبا خواستار خروج از عراق نيستند و آن را مغاير منافع ملي خود در چارچوب استراتژي امنيت ملي آمريكا در بلند مدت مي دانند.
اين كارشناسان اعتقاد دارند، اعلام خروج هشت هزار نيروي آمريكايي ، آن هم يك هفته مانده به مهلت واشنگتن براي ارائه پاسخ به پيشنهادهاي عراق در خصوص "مصونيت نظاميان آمريكايي ، تعيين جدول زمانبندي خروج نيروها و بحث جابجايي و تحرك نيروها در عراق "، بايد در چارچوب بحث و جدل ها در خصوص توافقنامه بلند مدت امنيتي ميان آمريكا و عراق مورد ارزيابي قرار گيرد.
به هرحال طي دو روز آينده موعد پاسخ آمريكايي ها به اعتراض و پيشنهادهاي طرف عراقي در خصوص متن پيش نويس تنظيم شده از سوي واشنگتن فرا مي رسد و اين پرونده پر ماجرا به پارلمان عراق مي رود تا در آنجا مورد بررسي قرار گيرد، جايي كه پيشاپيش اعلام شده ، براحتي ، به توافقنامه اي كه حاكميت عراق را نقض كند، راي نخواهد داد.
بي شك بوش در مهلت اندك باقي مانده به پايان رياست اش بر كاخ سفيد به دنبال كسب يك دستاورد بزرگ از جنگ پنج ساله در عراق است و توافقنامه امنيتي ، اگر آنگونه كه تنظيم شده ، با دولت عراق به امضا برسد، عملا اين دستاورد براي او تحقق يافته است ، ضمن آنكه يك امتياز براي نامزد جمهوريخواهان نيز محسوب خواهد شد و علاوه بر آن برگ "خروج نظاميان از عراق " را نيز از دمكرات ها خواهد گرفت .
خاورم/1770**1368
شنبه 23 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 177]