برترین فناوری‌های جهان در جام جهاني 2010

واضح آرشیو وب فارسی:پی سی سیتی: در پشت هر حرکت جام جهانی امسال، یک فناوری نهفته است
این روزها همه در تب و تاب بازی‌های جام جهانی فوتبال به سر می‌برند. در جام جهانی امسال، شرکت‌های معتبر ورزشی تا آن‌جایی که قوانین اجازه می‌دهد، سعی کرده‌اند فناوری را به دنیای فوتبال بیاورند.
در بازی‌های این دوره تکنیک‌های مهندسی پیچیده‌ای استفاده شده که ممکن است بسیاری از آن‌ها به چشمان بینندگان این بازی‌ها نیاید.

http://www.khabaronline.ir/images/position1/2010/5/adidas_ball.jpg

از سال 1976 تاکنون در هر دوره از بازی‌های جام جهانی، یک توپ جدید استفاده شده که همه آن‌ها را آدیداس ساخته است. آخرین آن‌ها در سال 2006 / 1385 بود، توپ Teamgeist که برای اولین بار قطعات چهارده‌گانه آن به جای دوخته شدن، با حرارت به یکدیگر متصل شده بودند.

اما ‌ کاهش مقاومت توپ در برابر هوا، سبکی و عملکرد متفاوت در هنگام رطوبت باعث مطرح شدن انتقاداتی از جانب برخی از بازیکنان برتر جام جهانی شد. به همین دلیل تعدادی از دانشمندان ارشد موسسه فناوری ورزشی دانشگاه لاخ برو دست به کار شدند تا توپ متفاوتی را برای جام جهانی 2010 عرضه کنند.

http://khabaronline.ir/images/2010/5/10-5-25-54958historical_balls.jpg

توپ بازی‌های جام جهانی آفریقای جنوبی، جامبولانی نام دارد که به زبان ایسی‌زولو (یکی از زبان‌های رسمی آفریقای جنوبی) به معنای «جشن گرفتن» است. قطعات این توپ نیز به کمک حرارت در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند، با این تفاوت که این بار تعداد قطعات آن به 8 عدد کاهش یافته. هر کدام از این قطعات به صورت کروی قالب‌گیری شده‌اند که باعث شده این توپ، کروی‌ترین توپ کل دوران بازی‌های جام جهانی باشد. علاوه بر آن، دکتر اندی هارلند و تیم همراهش لایه برجسته‌ای را به سطح توپ اضافه کرده‌اند تا میزان تماس توپ با کفش بازیکن افزایش پیدا کند.

http://khabaronline.ir/images/2010/5/10-5-25-54156ball.jpg

ترتیب چسباندن قطعات نیز با الگوی خاصی انجام شده تا مشکلات توپ‌های قبلی را خنثی کند. در توپ‌های قبلی روش قدیمی دوختن قطعات به یکدیگر به توپ کمک می‌کرد تا در هنگام پرواز و گذر هوا از الگوهای خاصش ثبات داشته باشد. اما با چسباندن لایه‌ها به یکدیگر با کمک گرما، توپ ثبات پرواز خود را از دست می‌داد. بعد از مشاوره با دکتر مارتین پاسمور، کارشناس آیرودینامیک از دپارتمان مهندسی مکانیک و علوم فضانوردی دانشگاه، توپ جامبولانی در تونل هوای دانشگاه آزمایش شد و محققان به ایده اضافه کردن شیارهای هوایی در سطح توپ رسیدند تا این ثبات از دست رفته در هنگام پرواز را دوباره به توپ‌های جدید بازگردانند.

بعد از انجام آزمایش‌های پی‌در‌پی با پاهای روباتیک، نسخه نهایی توپ آماده شد. در قسمتی از کمپین آدیداس، این توپ توسط همه بازیکنان مطرحی که در آخرین سال‌های بازی خود قرار دارند، امضا شده است. البته آزمایش اصلی این توپ در تاریخ 11 ژوئن / 21 خرداد انجام خواهد شد.

استوک
برای کفش هم انتخاب‌های زیادی وجود دارد، اما آدیداس با ارائه کفش F50 adiZero در صدر اخبار قرار گرفته است. دلیل توجه بیش از حد به این مدل آن است که قرار است بازیکن سال فیفا، لیونل مسی این کفش‌ها را به پا کند.

http://khabaronline.ir/images/2010/5/stock.jpg

adiZero سبک‌ترین کفشی است که تاکنون توسط آدیداس ساخته شده است. وزن این کفش برای اندازه 8.5 در استاندارد انگلستان فقط 165 گرم است. ایده مهم در این کفش، سرعت بالای دویدن با آن است. هر چه کفش شما سبک‌تر باشد، پاهای شما وزن کم‌تری حمل خواهد کرد و شما راحت‌تر می‌توانید از تکل‌های خشن فرار کنید.

پیراهن ورزشی
آدیداس در طراحی پیراهن‌های خود استفاده از فناوری را فراموش نکرده است. امروزه بسیاری از بازیکنان در زیر لباس خود زیرپیراهنی می‌پوشند. لباس‌های زیرین به صورت شیاردار باقی خواهند ماند تا به تهویه و گردش هوا کمک کند. اما نکته مهم در این لباس‌ها، تکنیکی است که برای کمک به بازیکنان در زیر آفتاب آفریقای جنوبی مورد استفاده قرار گرفته است. در روش جدید، سیستم ساده‌ای شامل گروهی از منافذ در قسمت‌های کلیدی لباس جایگزین لباس‌های میکروفیبری منفذدار شده است. با این روش جریان هوایی در زیر لباس بازیکن به وجود می‌آید که هوای گرم را به بیرون از لباس فرستاده و هوای خنک‌تر را به داخل می‌کشد.

http://khabaronline.ir/images/2010/5/messi.jpg

هم‌چنین در یقه این لباس‌‌ها وزنه‌هایی به کار رفته تا وقتی بازیکنان ضربه سر می‌زنند، لباس‌ آن‌ها روی صورتشان قرار نگیرد. حذف شانه‌ها هم میزان اصطحکاک لباس با پوست بازیکنان را کاهش می‌دهد.

فناوری‌های غایب
یک بار دیگر رقابت‌های جام جهانی آغاز شد و باز هم هیچ نشانه‌ای از سیستم ویدیویی هاوک-آی (چشم شاهین) برای پیشگیری از تصمیمات اشتباه در مورد گل‌ها نیست.

ایده استفاده از این فناوری توسط هیئت مدیره ارشد بازی‌ها در سال 2008 رد شد. اما زمانی که شما به فناوری نهفته در این سیستم دقت می‌کنید، از مخالفت با به‌کارگیری آن در بازی‌های جام جهانی شگفت‌زده می‌شوید.

در این سیستم دوربین‌هایی با فناوری بالا استفاده شده که به موازات هم در دو طرف دهانه دروازه متصل شده‌اند. این دوربین‌ها با سرعت 500 فریم در ثانیه کار می‌کنند و به این ترتیب می‌توانند عبور توپ از خطر دروازه را در کسری از ثانیه تشخیص دهند. اطلاعات دریافت شده از این دوربین‌ها توسط یک سیستم رایانه‌ای پیشرفته به صورت لحظه‌ای پردازش شده و اطلاعات نهایی مستقیما به یک ماشین مرکزی فرستاده می‌شود. این ماشین این اطلاعات را تجزیه و تحلیل کرده و نتایج را به طور خودکار به ناظر یا داور بازی می‌فرستد. تمام این اتفاقات در کم‌تر از نیم‌ثانیه رخ می‌دهد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: پی سی سیتی]

[مشاهده در: www.p30city.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 144]