ازدواج آنلاین (انتخاب همسر اینترنتی)

واضح آرشیو وب فارسی:پی سی سیتی: انتخاب همسر،آن لاین!؟

http://img.tebyan.net/big/1388/09/4952291731211691181092481336819184154122174.jpg

در حال حاضر در کشور ما ۳۹ سایت همسریابی فعالیت می کنند که در این بین دو بنگاه همسریابی اینترنتی نیز به صورت اسلامی تأسیس شده اند و این درحالی است که سوء استفاده ها و آسیب های اجتماعی ایجاد شده در این زمینه نگرانی های جدی را در مورد شکل گیری یک بحران اجتماعی در آینده موجب شده است.

ازدواج اینترنتی و همسریابی آن لاین برای نخستین بار در فرانسه و در یکی از شهرهای اطراف پاریس شکل گرفت. آن هم در شرایطی که نزدیک به دو دهه از فعالیت موسسات همسریابی می گذشت و این موسسات به فعالیت خود شکل روشن تری داده بودند. از این روز برخی از آنها به بنگاه های اقتصادی تبدیل شده و به این دلیل برای بازاریابی و کسب درآمد بیشتر دامنه فعالیت خود را به اینترنت نیز کشاندند.
معیارهای همسریابی باید منطبق با فرهنگ جامعه و افراد باشد و دو نفر که دارای ملاکهای مورد قبول ازدواج هستند با محوریت کانون خانواده ،باهم بیشتر آشنا شوند.

در ایران نیز هرچند استقبال از سایت های غیر رسمی همسریابی اینترنتی در میان کاربران به شدت افزایش یافته است اما این پدیده در کشور ما سابقه ای سه ساله دارد و هنوز مدت زمان زیادی از تاسیس و راه اندازی نخستین بنگاه های همسریابی اینترنی نمی گذرد. با اینهمه تعداد این سایت ها و مراکز همسریابی مجازی و اینترنتی در حال حاضر در کشور ما به ۳۹ سایت می رسد که بر اساس تحقیق صورت گرفته توسط سازمان ملی جوانان به نظر می رسد در میان این ۳۹ سایت، دو بنگاه همسریابی اینترنتی به صورت اسلامی تاسیس شده و در این چارچوب به فعالیت می پردازند.

تمایل به ازدواج اینترنتی و استفاده از سایت های هسمریابی در حالی از سوی جامعه شناسان و آسیب شناسان اجتماعی نوعی بحران به شمار می رود که در شرایط فعلی و بر اساس آمار اداره کل مطالعات اجتماعی و بررسی های اجتماعی ناجا، ۶۳ الی ۶۸ درصد چت روم ها در اختیار جوانان قرار دارند؛ و در این میان جوانان ایرانی حتی گوی سبقت را از آمریکایی ها و کانادایی ها هم ربوده اند.

http://img.tebyan.net/big/1388/08/193219859701492402082168081132219988495.jpg
از سوی دیگر گفته می شود محتوای ۴۸ درصد این چت رومها را اطلاعاتی چون عکس در برگرفته و همین مساله تاثیرپذیری نوجوانان و جوانان را افزایش می دهد. به این ترتیب فعالیت های سایت های همسریابی اینترنتی در چنین فضایی پدیده عجیب منحصر به فردی به نظر نمی رسد چرا که در حال حاضر بسیاری از جوانان مدت های طولانی از وقت خود را به صورت متناوب صرف نشستن پای دوستی های

مجازی می کنند.

مقامات قضائی در حالی خبر از تشدید برخورد با عوامل اصلی سایتها و مراکز همسریابی می دهند که این مراکز همچنان به فعالیت خود ادامه می دهند. کافی است واژه “همسریابی” را در اینترنت جستجو کنید تا پنجره صدها سایت و مراکز مرتبط با آن در مقابلتان گشوده شود.

افزایش سایت های همسریابی و خطر جدی که به دنبال فعالیت غیرقانونی این سایت ها نسل جوان را تهدید می کند باعث شده تا برخورد قضائی با عوامل اصلی و فعالان این سایت ها در دستور کار قرار گیرد.

آنچه مسلم است معیارهای همسریابی باید منطبق با فرهنگ جامعه و افراد باشد و دو نفر که دارای ملاکهای مورد قبول ازدواج هستند با محوریت کانون خانواده برای معارفه بیشتر و بهتر گفت و شنودی داشته باشند و پدر و مادر نظارت داشته باشند و کمک کنند که مسئله ازدواج به انحراف کشیده نشود.

اول انتخاب بعد خواستگاري!

از بله گفتن خاله خانباجي تا ازدواج اينترنتي!

http://img.tebyan.net/big/1388/09/4952291731211691181092481336819184154122174.jpg

عمه‌جان با اين كه عاشق شوهرش بود، اما هميشه مي‌گفت كه «بله» سر عقد را نگفته است و هنوز هم نمي‌دانست كه كدام يك از خاله خانباجي‌ها از پشت سر او «بله» عروس خانم را با كلي آب و تاب به زبان آورده و قال قضيه را كنده است!
عمه‌جان هميشه عاشق شوهرش بود؛ گر چه بله را خودش نداده بود؛ اما انگار سال‌ها كنار هم زندگي كردن و همراهي و همدلي آنها در طول ساليان سال، كار خودش را كرده بود و آن عروس فراري از داماد، حالا ديگر با همسرش زندگي خوبي داشت! اين را نه در حرف، كه مي‌شد از مرام و رفتار هر دو فهميد!
داستان زندگي عمه‌جان، قصه تكراري روزهاي دور است؛ قصه‌اي كه اين روزها به ندرت اتفاق مي‌افتد! آن وقت‌ها ديگران مي‌بريدند و مي‌دوختند و تن عروس و داماد، لباس عروسي و دامادي مي‌كردند؛ بدون آن كه از هيچ يكي از آن دو نظري خواسته شود. دختر و پسرهاي آن دوره هم اهل نظر دادن و سبك و سنگين كردن طرفين نبودند و اين بود كه زندگي‌ها زود سر و سامان مي‌گرفت و حتي كسي مثل عمه جان هم كه جرأت ابراز مخالفت داشت، مجبور بود با شخصي زير يك سقف برود كه نه او را مي‌شناخت و نه مي‌خواست!
بعدها كم كم كه نسل ديگري پا گرفت و خواستگاري با حضور داماد رسم شد اما دل لرزان و چشمان نگران و شرمگين داماد، مانع مي‌شد صورت عروس خانم را جز به يك نظر ببيند. گرچه باز هم انتخاب همان بود كه بزرگ‌ترها كرده بودند و تصميم هم همان!
نسل بعدي، اما چشم و گوش بازتر بود . او خودش انتخاب مي‌كرد يا بر سر انتخاب ديگران، اما و اگر مي‌آورد؛ سبك و سنگين مي‌كرد؛ در جلسه خواستگاري، با همسر آينده‌اش گفت و شنود مي‌كرد؛ چشم مي‌چرخاند و لفاظي مي‌كرد و از خواسته‌ها و توقعات كم و زيادش مي‌گفت و بعد از اين همه، بالاخره يا انتخاب مي‌كرد و عروسي سر مي‌گرفت يا نه! پدر و مادر هم انگار پذيرفته بودند كه نبايد زياد در تصميم‌گيري بچه‌ها دخالت كنند و همين كه بالاي سرشان بودند و ازشان كسب اجازه مي‌شد، راضي بودند.
همزمان با اين نسل، كم كم نسل بعدي كه اتفاقاً زودتر از قبلي‌ها به فكر انتخاب شريك زندگي افتاده بود، وارد گود شد و شكل آشنايي‌ها هم تغيير كرد.
قرارهاي سركوچه، گفت‌وگوهاي تلفني و ملاقات‌هاي طولاني در كافي‌شاپ‌ها و پارك‌ها، جاي خواستگاري‌هاي معمول را گرفت. گرچه اين روابط نيز «اگر» به ازدواج منجر مي‌شد، پله آخرش باز هم خواستگاري بود و به اصطلاح، احترام به حرف‌ها و سنت‌ها؛ اما گام جديدي در عرصه آشنايي و روابط دخترها و پسرها به شمار مي‌رفت كه ابتداي امر، حرف و حديث‌ها و جنجال‌هاي خانوادگي زيادي را هم - به ويژه در خانواده دختر - با خود به همراه داشت؛ حالا بماند كه آيا عشق اين زوج‌هاي خياباني، مثل عشق عمه‌جان و شوهرش تا لب گور هم مي‌ماند يا سر سال به جدايي و نفرت مي‌انجاميد!

نسل امروز اما در يك گام به جلو - نه، ببخشيد! در چند گام به جلو و يا يك جهش بلند - نوع ديگري از ازدواج‌ها را اختراع كرده كه البته معتقد است محصول دنياي جديد و وسايل ارتباطي جديد است؛ «ازدواج اينترنتي»؛ يعني گونه‌اي از ازدواج كه در گفتمان اغلب كارشناسان امور اجتماعي، فرهنگي و روان‌شناسان به عنوان يك پديده از آن ياد مي‌شود.

http://img.tebyan.net/big/1388/09/5616655146241181661401156651274546194.jpg

در اين شيوه، دختر يا پسر الزاماً به قصد انتخاب همسر، پاي رايانه نمي‌نشينند! او الزاماً همان كسي نيست كه توصيف مي‌كند و الزاماً متعهد نيست كه صداقت داشته باشد و حقايق را بگويد! دنياي مجازي اينترنت، آدم‌هاي مجازي‌اي را مي‌سازد كه قادرند در آن واحد، چند نفر باشند؛ با ويژگي‌هاي آرماني، خاص و متمايز و کسي هم نيست كه تحقيق كند و پي به

واقعيت گفتار آنها ببرد يا از كذب و صدق بودنش، اطمينان حاصل كند.در اين روش ازدواج، دكمه‌هاي مونيتور كامپيوتر قادر است كار چشم و گوش و زبان و فكر آدم و به عبارتي كار همه آدم‌هاي دخيل در ازدواج را بكند؛ كار سنت‌ها، عرف‌ها، تحقيق‌هاي خانواده‌ها قبل از ازدواج و... حتي كار شرم و حياي دختر و پسر را در روز خواستگاري!

سيروس محمدپور، جامعه‌شناس و پژوهش‌گر، مي گويد: «همين كه طرف مقابل را ببيني، همين كه سرخ و سفيد شدنش را بفهمي، همين كه فيزيك و ظاهر او را درك كني، خيلي از مسائل برايت روشن مي‌شود و مي‌فهمي كه از چه چيزهايي خوشش مي‌آيد و چشمانش برق مي‌زند يا از چه چيزهايي غمگين مي‌شود و دلش مي‌گيرد. همه اينها شناخت متفاوتي از فرد به تو مي‌دهد كه در ارتباط اينترنتي، دست يافتن به آنها، فقط با اعتماد به سخنان طرف مقابل ممكن است».
محمدپور اساساً ارتباط اينترنتي منتهي به ازدواج را صحيح نمي‌داند و معتقد است گردوي سربسته ازدواج، در اين شكل از آشنايي، يك در هزار، سالم و پر و در بقيه موارد، پوك و توخالي و شكننده است.

موضوع خانواده و پذيرش شرايط و ويژگي‌هاي اين نوع ازدواج از سوي آنها، مسئله بسياري از جواناني است كه از اين طريق همديگر را پيدا مي‌كنند. طيف گسترده‌اي از پدران و مادران ما، چه بسا اكثريت قريب به اتفاق آنان، محصول و پرورده افكار و انديشه‌هاي همان نسلي هستند كه عروس را در جلسه خواستگاري بيش از يك نظر نمي‌ديدند! چطور مي‌توان از آنها انتظار داشت كه به راحتي به اين تغيير بزرگ در سنت‌ها و عرف‌ها گردن نهند؟

دكتر مير حسيني، استاد دانشگاه و روان‌شناس نيز مي‌گويد: معمولاً شخصيت افرادي كه پشت كامپيوتر مي‌نشينند و پا به دنياي مجازي و گفت‌وگوي اينترنتي مي‌گذارند، شباهت زيادي با خود واقعي آنها ندارد. «تظاهر» در اين نوع ارتباط، جاي صداقت را مي‌گيرد و افراد، شخصيتي را از خود ارائه مي‌دهند كه طرف مقابل دوست دارد؛ نه آن چه واقعاً هستند و اين، سنگ بناي محكمي براي يك زندگي مشترك نسبت».
وي نمونه‌هاي متعددي از اين ازدواج‌هاي شكست خورده را برمي‌شمرد و مي‌گويد: «احتمال موفقيت در انتخاب‌هاي اينترنتي، چه بسا كمتر از يك درصد باشد. شما بياييد و افرادي را كه پس از شكست در رابطة اينترنتي‌شان كه منجر به رابطه عاطفي شده، ببينيد. اين افراد در ابتداي مراجعه به روان‌شناس، آدم‌هايي هستند كه از نظر روحي پژمرده و بسيار پريشانند و ديگر به هيچ چيز و هيچ كس، اعتماد ندارند؛ حتي به خودشان و اين، بدترين و البته ابتدايي‌ترين نتيجة انتخاب‌هاي غلط است».
اين كه در دنياي مجازي هر كسي مي‌تواند هر آن كسي باشد كه دلش مي‌خواهد، نه آن كسي كه واقعاً هست، موجب مي‌شود كه تميز و شناخت واقعيت از دروغ و انتخاب شريك هميشگي زندگي از ميان اين همه تنيدگي و پيچاپيچي دروغ و واقعيت، بسيار سخت باشد و درجه بالايي از ريسك‌پذيري را مي‌طلبد.

ريسكي كه البته پذيرفتن آن، يعني پذيرفتن احتمال شكست‌هاي جدي عشقي، عاطفي و خانوادگي. شكي نيست كه اينترنت، ويترين زيبا و جذابي از آدم‌ها، انديشه‌ها، فرهنگ‌ها و بينش‌هاي متفاوتي است كه در اين ميانه خوش‌رنگ و لعاب‌تر هم به نظر مي‌رسند؛ اما بايد دانست كه كيفيت انتخاب ما مي‌تواند اين جذابيت را بيشتر يا كمتر كند.
در اين زمانه، گريزي از استفاده از اينترنت نيست؛ اما بايد دانست كه اينترنت فقط يك ابزار كمكي براي ارتباط است و نه همه آن و اگر مديريت استفاده از اين وسيله ارتباطي را نياموزيم، قطعاً در آن غرق خواهيم شد و دست و پا زدن غريق براي دست يافتن به ساحل نجات، او را بيشتر غرق خواهد كرد.
به هر حال، ازدواج اينترنتي هم گزينه‌اي از شيوه‌هاي انتخاب همسر است و اين ما هستيم كه براي رسيدن به اين هدف، بايد بهترين راه را انتخاب كنيم؛ تا ان‌شاء‌الله بهترين انتخاب را انجام دهيم!
امروزه ديگر نه دوره بله گفتن خاله خانباجي‌ها به جاي عروس خانم است و نه مي‌ارزد كه همه آينده و آرزوهاي‌ خود را فداي استفاده از تكنولوژ‌هاي روز كنيم. اعتدال، هميشه بهترين راه است!

منبع : پرسمان - با تلخيص

خواستگاری در چت روم

http://img.tebyan.net/big/1387/11/186716151972282049494322413719969180198.jpg

به دنبال چاپ گزارشی در هفته‌نامه سلامت با تیتر «9/98 درصد کاربران اینترنتی با جنس مخالف چت می‌کنند» خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا) در صدد برآمده است تا در همین راستا به واکاوی عواقب ازدواج‌های اینترنتی در گفتگو با صاحب‌نظران و کارشناسان حوزه خانواده بپردازد...

واقعیت این است که ورود اینترنت به جوامع در حال توسعه ای همچون ایران در کنار تمام محاسن و نوآوری‌هایی که به دنبال داشته است دارای جوانب منفی و آثار سویی نیز بر فرهنگ کشورمان بوده است. شاید بتوان تغییراتی در شیوه ازدواج جوانان را یکی از تبعات ورود این فناوری در ایران دانست که به «ازدواج‌های اینترنتی» مرسوم شده‌اند اما مساله مهم در این میان این است که آیا می‌توان اشتراک سلیقه افراد در «چت‌روم» را نخستین گام برای ازدواج دانست؟
هرچند ضرورت ازدواج به هنگام از جمله موضوعاتی است که تاکیدات قرآنی متعددی درباره آن وجود دارد. اما در کنار این موضوع، احکام اسلامی‌همواره بر این ضرورت تاکید دارند که تشکیل خانواده باید با درایت و آگاهی صورت گیرد چرا که بی‌توجهی به این امر از قوام این نهاد که اساس جامعه را تشکیل می‌دهد کاسته و زمینه‌ساز بروز مشکلات متعددی می‌شود.

بی‌اعتمادی در بین زوج‌ها، عمده‌ترین آسیب ازدواج اینترنتی
بابک سعیدی، روانشناس، از جمله منتقدان ازدواج‌های اینترنتی است که در این خصوص معقتد است بی‌اعتمادی یکی از عمده‌ترین آسیب‌هایی است که زندگی زوجینی را که به‌واسطه آشنایی در فضای مجازی با یکدیگر ازدواج می‌کنند، تهدید می‌کند چراکه همواره این دغدغه با آنهاست که «آیا همسرشان با افراد دیگری هم چت می‌کند.» وی می‌گوید: «آشنایی در فضای چت‌روم‌ها بعدها در روابط زوج‌ها تأثیرات عمیقی می‌گذارد چراکه آنها در مرحله نخست برای برقراری ارتباط با یکدیگر ناگزیرند در برخی از موارد خود را بسیار ایده‌آل معرفی کنند اما این مساله زمان زیادی طول نخواهد کشید.»
به باور این روانشناس این نوع ارتباط زمانی می‌تواند به یک آشنایی سالم تبدیل شود که با بلوغ هیجانی هر دو فرد، نظارت موسسات ذی‌صلاح در این امر و مشاوره متخصصان فضای مجازی همراه شود. وی حمایت خانواده‌ها از فرزندانشان را راهکار مناسبی برای کنترل آسیب‌های ناشی از همسریابی اینترنتی می‌داند و می‌گوید: «اگر والدین از دریچه منع به این وسیله ارتباطی نگاه کنند قطعا فرزندانشان به شکل دیگری آسیب خواهند دید چراکه اینترنت واقعیت روز جامعه ماست و نمی‌توانیم این واقعیت را انکار کنیم اما این سخن نیز به آن معنا نیست که فرزندمان را در برابر ابزارهای جدید تنها رها کنیم بنابراین والدین مسئول، کسانی هستند که علاوه بر دلسوزی با بصیرت به این فناوری و خدمات آن نگاه کنند.»

http://img.tebyan.net/big/1387/11/1094414763145151131103150233412430119104149.jpg

نگاه پسران به مقوله همسریابی اینترنتی صرفا نوعی سرگرمی‌است
روانشناسی دیگر که از جمله منتقدان ازدواج‌های اینترنتی است که معتقد است. بیشتر دختران از شیوه همسریابی اینترنتی برای انتخاب همسر مناسب استفاده می‌کنند و این در حالی‌است که پسران بیشتر با نگرش سرگرمی‌وارد «چت‌روم» می‌شوند. شاید بتوان

ادعا کرد که آشنایی در چت‌روم‌ها بتواند به کاهش سن ازدواج کمک کند. اما نمی‌توان توقع داشت این الگو در جامعه ما نیز جوابگو باشد زیرا بیشتر تعاملات جوانان در فضای مجازی انتزاعی و دور از واقعیت است و همین موضوع زمینه‌ای برای افزایش مشکلات و آسیب‌های همسریابی اینترنتی در جامعه ما است.»او تصریح می‌کند: «مشکل کنونی ما این است که پسران حاضر به قبول مسئولیت ازدواج نیستند و در نهایت این جامعه زنان هستند که از این شیوه ازدواج آسیب می‌بینند.» وی عنوان می کند بهترین راهکار برای رفع مشکلات ناشی از فضای مجازی فرهنگ‌سازی است به این معنی که مسئولان فرهنگی جامعه با ارایه مشاوره به والدین و همچنین تولید برنامه‌های مختلف به آموزش خانواده‌ها و جوانان نسبت به نقاط قوت و ضعف استفاده از اینترنت و خدمات آن بپردازند.
ازدواج‌های موفق که ریشه در آشنایی اینترنتی دارد نیز توسط افرادی صورت گرفته است که از شخصیت‌های پخته‌ای برخوردار بوده‌اند به این معنی‌که به‌طور تصادفی با هم در اینترنت آشنا شده‌اند نه اینکه از این طریق با هم ازدواج کنند.

نسرین حاجی‌زاده، رییس مرکز مشاوره «مهرگان» با بیان این مطلب که نمی‌توان ادعا کرد همه ازدواج‌هایی که از طریق اینترنت صورت گرفته، محکوم به جدایی است، می‌گوید: «آشنایی قبل از ازدواج مهم‌ترین معیار تشکیل یک زندگی موفق است بنابراین صرف‌نظر از شیوه انتخاب همسر، جوانان باید مبنای خود برای آغاز زندگی مشترک را شناخت صحیح قرار دهند.» وی دختران را بیشترین متقاضیان این شیوه همسریابی می‌خواند و می‌گوید: «فارغ از جنس متقاضیان، بیشترین افرادی که از طریق همسریابی اینترنتی مبادرت به آغاز آشنایی می‌کنند شامل گروه‌هایی هستند که محدودیت‌هایی دارند؛ حالا این محدودیت‌ها ممکن است مربوط به مشکلات فردی، خانوادگی، ظاهری و فرهنگ حاکم بر محیط زندگی فرد باشد.» این کارشناس ارشد مشاوره با اشاره به نقاط ضعف این نوع از همسریابی می‌افزاید: «در فضای مجازی تضمینی وجود ندارد که اطلاعات ارایه ‌شده توسط کاربران تا چه حد صحت دارد زیرا در بسیاری از موارد افراد ایده‌آ‌ل‌های خود را به طرف مقابل منعکس می‌کنند.»

http://img.tebyan.net/big/1387/11/244561261256225142531621582058315219420421.jpg
حجت‌الاسلام سالاری‌فر، عضو هیات علمی ‌و گروه روان‌شناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه نیز در این باره معتقد است آشنایی خانواده‌ها با همسریابی اینترنتی نیازمند گذر زمان به نسبت طولانی است البته درصورت فراگیری آن نیز فرهنگ حاکم بر جامعه ایران زمینه‌ای را فراهم می‌کند که خانواده‌ها از این شیوه استقبال نکنند و ترجیح دهند امر ازدواج را با شیوه سنتی آن پیگیری کنند. وی می‌افزاید: «فضای مجازی مجال خوبی برای افرادی است که به دلایلی منزوی شده‌اند و قادر به برقراری ارتباط اجتماعی صحیحی نیستند. بسیاری از افراد در ارتباط چهره به چهره قادر به ارایه

پرسش‌های خود نیستند از همین‌رو فضای مجازی در این زمینه نیز راهگشاست. البته این نقاط مثبت به دلیل بی‌برنامگی و نبود مدیریت به نقطه ضعف تبدیل شده است.»

سالاری‌فر اظهار می‌کند: «از آنجا که شناخت افراد در فضای مجازی نسبت به یکدیگر چهره به چهره نیست، بسیاری از کاربران درصدد فریب همدیگر برآمده و به ارایه اطلاعات غیرواقعی می‌پردازند که این روند نه تنها به ازدواج منجر نشده بلکه تبدیل به موضوعی سرگرم‌کننده می‌شود که بی‌توجهی به آن آسیب‌های زیادی را به دنبال دارد.»
بیشترین افرادی که از طریق همسریابی اینترنتی مبادرت به آغاز آشنایی می‌کنند شامل گروه‌هایی هستند که محدودیت‌هایی دارند.

این کارشناس دینی درباره ارایه راهکار درباره کاهش آسیب‌های همسریابی اینترنتی می‌گوید: «ایجاد محدودیت در برخی سایت‌ها یکی از این راهکارهاست به این معنی که گزینه همسریابی در همه پایگاه‌های اینترنتی موجود نباشد و تنها برخی از سایت‌های دینی و فرهنگی از این امکان برخوردار شوند همچنین پرهیز از ارتباط مجازی طولانی‌مدت را نیز باید دیگر راهکار دانست به طوری که پس از آنکه کاربران اطلاعات مقدماتی را از یکدیگر کسب کردند، شرایط آشنایی چهره به چهره آنها تحت نظر خانواده فراهم شود تا رابطه مجازی محدود به مدت کوتاهی شود».

انتخاب همسر باکمک رایانه

http://img.tebyan.net/big/1387/08/2525227635226218182424616537972413723.jpg

چت روم‌ها محل مناسبی برای همسریابی نیست.
خبرگزاری فارس: یك روان‌شناس با بیان اینكه چت‌ روم‌ها محل مناسبی برای همسریابی نیستند، گفت: جوانان با كنار گذاشتن واقعیت‌ها، به ازدواج‌های اینترنتی اقدام می‌كنند.
وی اظهار داشت ازدواج، فرآیندی است كه در زندگی فرد رخ داده و در هر جامعه آداب و رسوم خاص خود را دارد.
عموماً نوآوری‌ها از 2 طریق شامل اختراع یا اكتشاف حاصل می‌شود؛ هر جامعه‌ با توجه به فرهنگ خاص خود باید بتواند این مسئله جدید را در خود هضم كند و شكل دهد.
احمدی‌زاده تورزنی ادامه داد: اگر نوآوری‌ها داخلی باشد ، به دلیل آشنایی با آن و تناسب با فرهنگ جامعه به راحتی پذیرفته می‌شود اما اگر نوآوری‌، یك پدیده خارجی همانند اینترنت و چت در جامعه ما باشد ، مطمئناً فرهنگ خود را نیز به همراه خواهد آورد كه در پی آن علاوه بربرخی مزایا، معایب و مشكلات را نیز به همراه خواهد داشت.
این روان‌شناس با بیان اینكه، روان‌شناسان معتقدند در هر پیوندی باید به دنبال یافتن شباهت‌هایی باشیم، اظهار داشت: زوجین باید 70 تا 80 درصد شباهت در ابعاد مختلف فردی و اجتماعی داشته باشند.
وی اضافه كرد: شباهت اولیه زوجین از قبیل عواطف نسبت به امور زندگی، نوع تفكر نسبت به دلیل و چگونگی تشكیل خانواده، نوع رفتار با والدین، فرزندان، شباهت طبقاتی و فرهنگی است. اگر سطح هوشی در بین زوجین نسبتاً مساوی باشد، زوج‌های جوان از زندگی بهتری برخوردار خواهند بود.
روابط ایجاد شده از طریق چت بین نوجوانان و جوانان از احساس هیجانی حاصل می‌شود كه در ورای آن تنها یك تفكر هیجانی و غیرمنطقی وجود دارد؛ در این ارتباطات تنها یك صمیمیت و گاهی حتی وابستگی بدون آگاهی و حضور خانواده‌ها ایجاد می‌شود كه این خود مشكل‌ساز خواهد بود.

این روان‌شناس در ادامه با بیان اهمیت حضور خانواده‌ها در این مسیر، افزود: اگر حمایت خانواده نباشد، طی این مسیر برای رسیدن به یك زندگی موفق بسیار مشكل و حتی می‌توان گفت غیرممكن است.
وی با اشاره به نحوه استفاده از چت در بین یك قشر خاص گفت: خانواده‌ها اگر به فرزندان خود آگاهی لازم را درباره شرایط دهند ، آنها كمتر دچار اشتباه و احساسات زودگذر خواهند شد و به خوبی می‌توانند به احساس واقعی خود پی برده و آگاهی لازم را نسبت به خواسته‌ها و نیازهای واقعی خود داشته باشند.
احمدی‌زاده تورزنی ادامه داد: عده كمی از این افراد ممكن است از طریق این‌گونه آشنایی‌ها، زندگی نسبتاً خوبی را تشكیل دهند اما واقعیت این است كه ما نباید تنها به نحوه زندگی این عده بسیار قلیل استناد كنیم.
وی با اشاره به معایب چت، گفت: در بسیاری موارد دیده شده است كه افراد از این طریق با چهره فرد مقابل آشنا شده و آن را می‌پسندند اما در ادامه با دریافت اطلاعات بیشتر به تضادها و اختلافات در فرهنگ و خانواده خود و فرد مقابل پی می‌برند؛ در این مرحله به دلیل ایجاد نوعی وابستگی ترجیح می‌دهند واقعیت را نادیده بگیرند.
این روان‌شناس خاطرنشان كرد: گاهی این آشنایی‌ها به ازدواج منجر می‌شود كه با گذشت مدت كوتاهی از زندگی مشترك، زوج جوان با اختلافاتی در نوع تفكر، فرهنگ و رفتار در خود و خانواده‌ها روبه‌رو می‌شوند كه بسیار مشكل‌ساز است؛ در واقع آن وقت متوجه حقیقت شده و واقعیت را لمس می‌كنند.
احمدی‌زاده تورزنی اضافه كرد: گرچه در میان ازدواج‌هایی كه از طریق مراسم خواستگاری سنتی به سرانجام رسیده است نیز شاهد بروز مشكلاتی از قبیل دعوای بین زوجین و حتی طلاق هستیم اما آمارها نشان ‌می‌دهد با این اوصاف زندگی‌هایی كه با حمایت و آگاهی خانواده‌ها آغاز شده است كمتر دچار مشكل حاد بوده و رضایت طرفین را در پی داشته است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: پی سی سیتی]

[مشاهده در: www.p30city.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 467]