شعر کردی به لهجه کرمانجی در وصف مادر با ترجمه فارسی

واضح آرشیو وب فارسی:پی سی سیتی: شعر کردی به لهجه کرمانجی در وصف مادر (http://p30city.net/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.showan.blogfa.com%2Fpost-122.aspx)

داییک

بلند به‌ژنا له سه‌ر چئ‌نگئ چيانێ
ئازێز داييكێ، غه‌ريبا ناڤ ديانێ

تو دایيكا هه‌رچئ ئه‌رمان هه‌رچئ ده‌نگێ
له‌ڤا ده‌ريايئ وه تووفان نه‌هه‌نگێ

هه‌دوورا هه‌رچئ داييكئ بايدا لاوێ
ئارئ پاك مای ژه زه‌رتشت ئه‌لاوێ

داييك هێلێن وه‌تالێ دڵ وه ئارێ
له هه‌ر‌چئ فه‌سلی بئ باران ده‌بارێ

داييك رووناهيا چاڤئ‌نه پايێ
تو ئاخر به‌رگا ژه ديرووكئ مايێ

داييك ئالا وه‌ به‌ژن هين وه پئ يێ
سا هه رچئ داييك چاڤ له رئ تو رئيێ

بڵورێن داييك ئيرو دڵ وه ژانن
بڵورێن هيلكێ وه تال بزانن

بروسكا ئاسمان هيجاندئ دززين
گوريفا سه‌وري ته داييك سا خوه زين

داييك ئشكه‌ستئ مه‌رخا فه‌ك وه خوينێ
نه‌قلئ لاچينێ له حه‌بسئ ده‌خويينێ

داييك وه ده‌رد بئ‌ويژ خانئ كه‌لميشێ
له‌ڤا يوردئ غه‌ريب فكرئ مه بكشێ

له ناو ده‌نگي برينه هه‌ر چئ به‌خشێ
ناڤێ ته ئه‌ز ده‌بيم ئازيز وه ره‌فشێ

داييك ئه‌رمان ده‌بين ئه‌رمان ديسا تئ
چيايئ گوڵ لئ بوي خه‌رمان ديسا تئ

داييك وه پئ بمێن رئ ئاڤره‌شێن كه
كوراسێ يووسوفي هانين تو بێن كه

وه لات ساته را كه‌نعانه ئازێز جان
چاڤئ گيشتئ ويدا پانه ئازێز جان

وه‌ره رئ‌كووچئ وه‌ندا بووی وه رئ كه
چيان ژه رئ هلێن هێلێنئ چئ كه

هێلێنئ قه‌وسئ له مێڤان وه به‌هار كه
وه ره ره‌فشئ زه‌مينئ له مه پار كه

• • •

ترجمهء شعر مذکور به فارسی؛

بلند قد سر تیغ کوهستانی
عزیز مادری غریب میان مادرانی

تو مادر هر چه آرزو هر چه صدایی
در این دریای طوفانی نهنگی

آرزوی هر چه مادر پسر از دست داده ای
آتش پاک مانده از زرتشت شعله ای

مادر آشیانه خالی دل آتشی
به هر چه فصل بی باران است میباری

مادر روشنایی چشمهای بیداری
تو آخرین برگ از تاریخ مانده ای

مادر پرچم بلند و هنوز افراشته ای
برای هر چه مادر چشم به راه تو راهی

لالایی بگو مادر امروز دلها دردمند هستند
لالایی بگو گهواره را خالی بدان

صاعقه ای که آسمان را تکان داد دزدیدند
گلوگه صبر تو را برای خود رشته کردند

مادر شکسته سرو دهن خون آلود هستی
قصه لاچین را در حبس می خوانی

مادر با تمام درد بگو به خان کلمیشی
در این سرزمین غریب فکری برای ما بکش

در میان آواهای هر چه خواننده است
اسم تو را می گویم عزیز و زیبا هستی

مادر آرزو می گوید آرزو باز می آید
کوه گل در آن رویش کرده خرمنی باز می آید

مادر سر پا به ایست راه را آب و جارو کن
پیراهن یوسف را آوردند تو بویش کن

سرزمین برای تو کنعان است عزیز جان
چشم تمام آنها بیدار است عزیز جان

بیا کوچ گم شده را راه به راه کن
کوهها را از سر راه بردار آشیانه را درست کن

آشیانه پاییز را برای مهما نها بهار کن
بیا زیبایی زمین را بین ما تقسیم کن

چیای شایجیانی

شاعر وعارف نامی کرمانج جعفرقلی زنگلی (معاصر ناصر الدین شاه قاجار) در توصیف این کوهستان چنین سروده:

یه نگی جه وانی یی چوومه چیای شایجیانی

له وی مات وحیرانووم یه زکه تمه گومانی

***

کانی له وی ره وانن ، گول و گیا نه موودار

بینی چادر نشینان شوون وشوون لی به رقه دار

***

کیفی و گور و پلنگ وهشو تیرن له پیکار

قودره تی په روه ردگا ر زه هه رکودنا شکار

***

قا چیا کیمیایه به رفی له وی ده وایه

یه وسرفی په روره ردگار سه واشاه و گه دایه

***

چی بیژم سی شایجیانی ، شایان، شاهی جهانه

یه و وه به رفو بارانه ، وه کانی نه ره وانه

***

چی چوکو جی قه ره میغ مه رخ وشیلان تی دانه

ژه بینی گول وآنوخ آده م ده وی م

***

چیا ناوی میناوی سه رفه راز ونا قدار

تو که س ناوی مینامی له وی مه ستو هووشیار

فارسي

من در اوج جوانی رفتم به کوه شاه جهان
در آفرینش آن مبهوت واندر گمان

چشمه هایش روان وگل وگیاه نمودار
چادر کوچ نشینان جا به جا وبرقرار

آهو گرگ و پلنگ وحش وطیران در پیکار
قدرت پروردگار از هر طرف آشکار

این کوه کیمیا وبرف آنجا دوا است
سفره پروردگار بهر شاه وگداست

چه گویم بهر شایجان،شایجان،شاه جهان است
هم با باران وبرف چشمه های روان

چوک زرشک واُرس ونسترن اندر آن فراوان است
از بوی گل وگیاه آنوخ آدم مست وحیران

هیچ کوهی نیست همچو او سرفراز ونامدار
هیچ کس آنجا مثل من نبود مست وهوشیار

جعفر قلي زنگلي

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: پی سی سیتی]

[مشاهده در: www.p30city.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 2123]