امام حسن(ع) و مهربانى با يتيمان

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: محبت و عطابخشى اهل بيت(ع)به ويژه امام حسن مجتبي(ع)زبانزد عام و خاص گرديده بود. او كه داراى قلبي پاك و رؤوف و پرمهر نسبت به دردمندان و تيره بختان جامعه داشت، همانند پدرش على بن ابى طالب(ع)با خرابه نشينان دردمند و اقشار مستضعف و كم درآمد همراه و همنشين مي شد، درد دل آنان را با جان و دل مى شنيد و به آن، ترتيب اثر مى داد و در اين حركت انسان دوستانه جز خدا را نمى ديد و اجرش را جز از او نمى طلبيد و او بارزترين مصداق آيه شريفه ذيل بود:.
الَّذينَ يُنْفِقُونَ أمْوالَهُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرّاً وَعَلانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلاخَوْف عَلَيْهِمْ وَلاهُمْ يَحْزَنُونَ‏ (1)؛
آنانى كه اموال خود را شب و روز، پنهانى و آشكارا انفاق مى كنند، مزدشان در نزد پروردگارشان خواهد بود، نه ترسى و نه غم و اندوهى بر دل آن ها راه پيدا خواهد كرد.
از اين روى هر ناتوان و ضعيف و درمانده اى درِ خانه آن حضرت را مى كوبيد. چه بسا افرادى از شهر و ديارهاى ديگر به اميد دستگيرى امام مجتبي(ع)به مدينه منوره مى آمدند و از آن درياي جود و كرم بهره مى جستند. در ميان مستمندان سادات و غيرسادات و درراه ماندگان و از راه رسيدگان و... ديده مى شد. گاه بر اساس خواسته آنان، هزينه سفر، ازدواج و زندگى، هزينه مداواى مريض و ديگر نيازمندى هاى آنان را پرداخت مى نمود و گاه بدون هيچ گونه پرسش بر آنان ترحم مى كرد.
كمك و دستگيرى از مستمندان، سالخوردگان و فقرا از سوى آن حضرت، در دوران حاكميت اميرالمؤمنين(ع)و حكومت خود در كوفه و مدينه و بعد از آن به دو صورت انجام مى گرفت:.
الف) كمك هاى مستمر و هميشگى كه شامل سالمندان، ايتام، خانواده هاى شهدا، اصحاب صفّه و... مى شد و در چهارچوب منظمى به صورت ماهيانه انجام مى گرفت. گويا آنان حقوق بگيران دايمى از خاندان اهل بيت(ع)بودند كه بخش عمده اى از موقوفات و صدقات رسول خدا(ص)و اميرمؤمنان(ع)و فاطمه اطهر(س)و اموال شخصى حضرت مجتبي(ع)به اين امر اختصاص مي يافت. امام حسن(ع)پيش از آن از سوى پدر بر اين كار بزرگ انتخاب و منصوب شده بود و بعد همچنان ادامه يافت. حكم تاريخى علىّ بن ابى طالب(ع)كه در بخش (وظايف امام مجتبي(ع)در زمان حكومت پدرش) آورده ايم، گواه اين مطلب است. سياست و برنامه بر اين بوده كه اصل موقوفات حفظ گردد و از درآمد آن، فقرا و كسانى كه مال بر آنان وقف شده بود (موقوف عليهم) را تأمين نمايند.
ب) كمك هاى مقطعي آن حضرت به فقرا، بيچارگان و مساكين در همه فرازونشيب هاى زندگى. اين كمك ها به طورى زياد بود كه بخشش و دستگيرى آن ها زبانزد عموم مردم شده بود.
از امام مجتبي(ع)پرسيدند: چگونه است هر سائلى كه بر در خانه شما مى آيد، نااميدش برنمي گردانيد.
حضرت فرمود: من هم نيازمند و محتاجى هستم به درگاه خداوند متعال كه دوست ندارم او مرا دست خالي برگرداند، خداوندى كه نعمت هايش را بر ما ارزانى داشته، هرگز نمى خواهد بندگانش را محروم كنم، مى ترسم اگر سائلى را رد كنم، او هم مرا دست خالى برگرداند
[B]پى نوشت: 1. بقره(2) آيه‏274. منبع : حقايق پنهان، ص 266به قلم احمد زمانى[/B]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 346]