كنار تشك هاى المپيك - تيم ما و تيم هاى آ نها

واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: كنار تشك هاى المپيك - تيم ما و تيم هاى آ نها
مهدى رستم پور
Mahdi Rostam pour

مراسم معارفه فينال ۹۶كيلوگرم كشتى فرنگى المپيك آتن، جلوه اى آموزنده داشت. ميركو انگليش از آلمان بايد با اصلانبك خوشتوف از روسيه روبرو مى شد. مربيان آن ها هم مايك بولمان و كوگى كوگواشويلى بودند. هر دو در همين وزن بارها قهرمان جهان شده بودند و مدال المپيك هم گرفته بودند. مربيان آلمان و روسيه، زمانى به دنيا آمده بودند كه سال ها از خداحافظى محمدعلى صنعتكاران مدير تيم هاى ملى كشتى آزاد و فرنگى ايران مى گذشت!
تماشاگران آلمان، تى شرت هاى يكدستى را پوشيده بودند كه روى آن نوشته شده بود: MIRKO ، پرچم آلمان هم روى آن حك شده بود. اما تماشاگران ايران كه اغلب روساى زحمتكش هيات هاى كشتى، مربيان و پيشكسوتان و قهرمانان اين رشته بودند، حتى راهى براى ورود به سالن نمى يافتند و در جست وجوى بليت، اين در و آن در مى زدند. آن مسابقه را، الكساندر كارلين براى تلويزيون روسيه و رولان گاردنر براى امريكايى ها گزارش كردند. تشويق، هيجان، احساسات خاص ميادين ورزشى، مبارزه، تكنيك، تنوع تاكتيكى و سرانجام، پايان رقابت به سود روسيه.

روسيه
گفتيم پايان رقابت به سود روسيه. پس از روس ها آغاز مى كنيم. در كشتى آزاد، هشت مربى روس را كنار تشك ها ديديم. جامبولات تديف، ويكتور الكسيف، ساگيد مورتاز على يف، استاد ديميترى ميندياشويلى، حاجى مراد ماگومدوف و سه مربى منطقه اى از اوستياى شمالى، ياكوتيا و كراسنويارسك!
بياييد پاسخ اين معادله را بيابيم كه چگونه تيم ايران فقط توسط سه نفر كوچ مى شد مگر نگفته بودند كه سهميه از اين بيشتر نداريم و حتى محمد طلايى هم نمى تواند آى دى كارت داشته باشد ! پس روس ها چگونه توسط هشت نفر راهنمايى مى شدند مگر جز اين است كه آى دى كارت هايى كه بايد نصيب محمد طلايى و ساير مربيان مى شد، به افرادى تعلق گرفت كه يا تخصصى در كشتى نداشتند و يا تمايلى در آن ها براى كوچينگ وجود نداشت جعفر اوليا با آى دى كارتش چه كمكى به تيم هاى ملى كرد استاد صنعتكاران چطور
روس ها غير از اين هشت مربى، تماشاچيان خود را نيز به بهترين وجهى سازماندهى كرده بودند. همان دو آتشه هايى كه وقتى سايتى يف طلا گرفت او را مثل شمع دربرگرفتند و سالن را به رنگ پرچم كشورشان در آوردند. يك رييس فدراسيون مقتدر و كاربلد هم به تمام اين امور نظارت داشت. مردى كه ديسيپلين، تخصص، توانمندى و ساير صفات تحسين انگيزش در جهان كشتى زبانزد است. جناب آقاى ميخائيل مامياشويلى.

اوكراين
عالى ظاهر شدند. واسيلى فدروشين نقره گرفت اما حقش طلا بود. آندره استانيچ هم نايب قهرمان ۶۶ كيلو بود. تاراس دانكو بازنده هميشگى رضا يزدانى هم روى سكوى سوم ايستاد. تازه نماينده ۹۶كيلوى اوكراين هم در آستانه كسب مدال متوقف شد.
روسلان ساولوخوف كه مربى جامبولات تديف هم هست، كنار تشك اوكراينى ها بود. گريگورى دانكو و ...هم حضور داشند. اما جالب ترين نكته اين جا بود كه هدايت نفرات اين تيم را البروس تديف مستقيماً بر عهده گرفته بود. فردى كه اينك رييس فدراسيون كشتى اوكراين هم هست. عنايت داشته باشيد كه تديف در همين المپيك ۲۰۰۴ آتن هم كشتى گرفت و به مدال طلا رسيد! مربيان ما محصول كدام دوره زمانى بودند !

بلغارستان
براتان سنوف، ايوان سنوف، سيمون اشتروف و ... همگى دهه ۸۰ و دهه ۹۰ از قهرمانان جهان و اروپا بوده اند. تيم كشتى آزاد بلغارستان كه چند روز مانده به وزن كشى، نماينده پر اميد ۶۰كيلوگرمش را به دليل مصدوميت از دست داد، باز هم دست خالى نماند و كريل ترزيف در ۷۴ كيلو و رادوسلاو وليكوف در ۵۵ كيلو را روى سكوى المپيك ديد. در فرنگى و زنان هم مدال گرفتند. بارها والنتين يوردانف را ديديم كه از روى سكوها، نقش فرماندهى تيم ملى را به خوبى ايفا مى كند. هرگاه ضرورت داشت وارد عمل مى شد و در غير اين صورت، پرچم بلغارستان را به دست مى گرفت و صرفاً به تشويق مى پرداخت كه بارها اين تصوير را ديديم.

غارتگران مدال ها
قزاقستان با وزير ورزش مقتدرش، مدال هاى متعددى را از اين المپيك به يغما برد. دولت تورليخانوف وزير ورزش قزاقستان كه اين روزها دايماً به پر و پاى مارتينتى هم مى پيچد، در سالن وزنه بردارى حضور يافت تا قهرمانى ايليا ايلين در دسته ۹۴ كيلوگرم را ببيند. در سالن كشتى هم مثل مامياشويلى، ناظر تيزبين تمام رخدادها بود. او نوربخت تنگيزبايف ۶۰كيلوگرمى را به اتفاق آست مامبتوف ۹۶ كيلوگرمى روى سكو فرستاد. حتماً صنعتكاران مى داند كه اين دو نفر، مغلوبين هميشگى فرنگى كاران ايرانى بوده اند. اگرچه دانستنش هم ديگر دردى را دوا نخواهد كرد. او تيموراز تيگى يف را نيز در ۹۶كيلوگرم كشتى آزاد به مقام نايب قهرمانى المپيك رساند. ماريد موتاليموف هم برنز ۱۲۰كيلو را نصيب خود و ملتش كرد. چه سعادتى از اين بالاتر
قرقيزستان نيز نمايش باشكوهى داشت. روسلان تومن بايف كه قبلاً به سوريان و اشكانى باخته بود، در ۶۰ كيلو مدال گرفت. كاناتبك بگاليف مغلوب دست و پا بسته حميد ريحانى نيز در ۶۶ كيلوگرم روى سكو رفت و نقره را به گردن آويخت. تركيه هم با مربيگرى آدم بركت و متين توپاكتاش و ايساك ايربايخانوف، يك طلاى ناب در ۶۶ كيلو به كف آورد. رمضان شاهين حالا حالاها قهرمان بى رقيب اين وزن خواهد ماند. نظمى آولوجا هم در كشتى فرنگى روى سكو رفت.
از فرانسوى ها هم بگوييم كه در كشتى فرنگى، با مربيگرى استاد پاتريك موريه، يك طلا و يك برنز توسط استيو گينو و كريستوف گينو نصيب خود كردند. تازه يانيك ژيپانيك و ملونين نومونوى هم دو مقام پنجمى را كسب كردند. ايتاليا را بگو! آنها اصلاً فدراسيون كشتى ندارند و سه رشته جودو، كاراته و كشتى را زير نظر يك نفر اداره مى كنند! اما آندريا مينگوتزى را به آقايى در المپيك رساندند. مدال ها را غارت كردند. ما هم فقط تماشا مى كرديم و حسرت مى خورديم. هنوز كسى هم پيدا نشده كه فقط اندازه يك سر سوزن خودش را مقصر بداند. ختم كلام اين كه اگر از همين امروز با يك برنامه ريزى فضايى و همه جانبه براى المپيك لندن استارت بزنيم، شش روز را هدر داده ايم!
چهارشنبه 6 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايران ورزشی]

[مشاهده در: www.iran-varzeshi.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]