واران - بي‍ژن كامكار - آلبوم سيب سرخ - شعري از پرتو كرمانشاهي

واضح آرشیو وب فارسی:پی سی سیتی: واران - بي‍ژن كامكار - آلبوم سيب سرخ - شعري از پرتو كرمانشاهي

واران . آلبوم : سیوی سور (سیب سرخ)
آواز : بیژن کامکار . موسیقی : تهمورس پورناظری . شعر : پرتو کرمانشاهی

دریافت کنید (http://www.4shared.com/file/38125862/dc9f2c14/warandelawaznet.html)(لینک غیرمستقیم . کیفیت خوب)

دریافت از لینک مستقیم (کیفیت متوسط) (http://artweb.ir/music/waaraan%5Bdelawaz.net%5D.wma)

كــه‌م بــوش بچم ديره ، لــه‌ي شرشر وارانـه

يــه‌ شو بــمينــه لامــان ، مــه‌ر ايره بيــاوانــه

ئامــان وه تو هاوردم ، دي بال و په‌رم نه‌شكن

چــو كوتــر زه‌خــمي‌گم ، هــامه‌ ليو اي بــانه

عــمــريــگه‌ چــوه ريتــم ، پــامــال جــوانيتــم

بيلا كـه ده‌مــي ته‌ر كه‌م ، لو چك چك زلفــانه

كــه‌م بوش بچــم ديره ، ئه‌ر مردمه چو هيلـم

ئاخه شوی ‌كه‌ت خيسه، لي وه‌خت زمسانه

كم بگو : بروم دير است ؛ در اين شرشر باران

يك شب پيش ما بمان، مگر اينجا بيابان است

به تو پناه آوردم،دیگر بال و پرم را نشكن

مانند كبوتري زخمي روي اين بام هستم

عمريست چشم انتظارت هستم پایمال زیبایيت شده‌ام

بگذار تا از آن چك چك موهايت دهاني تر كنم

كم بگو بروم ، دير است ، اگر بميرم هم نمي‌گذارم

آخر پيراهنت خيس است ، در اين وقت زمستان

منبع http://www.delawaz.net

غزلی از پرتو کرمانشاهی ، که به استاد محمدرضا شجریان تقدیم شده است (http://p30city.net/showthread.php?t=5358)

پرتو كرمانشاهي رو كه حتما ميشناسيد با شعر بسيار زيباي ارمني كه سعي خواهم كرد به

زودي اون رو در سايت بگذارم

اين شعر رو هم بسيار زيبا سروده و آقاي كامكار هم انصافا زيبا ميخونه مخصوصا قسمت اوج

اونرو كارهاي كامكار براي من هميشه شنيدني بوده و هميشه پيشرفت و نوآوري رو ميشه در

كارهاي اين گروه پركار و باسواد ديد

آلبوم سيوي سور رو كه كاست اون موچود هست رو حتما تهيه كنيد و گوش كنين
-----------------------------------------------------------------------------------------
نميدونم من خيلي بين شعر ارمني و زمستان اخوان احساس قرابت ميكنم و الان بين ارمني و اين شعر هم همينطور
زمستانه شبه بارندگي هست و عاشق خطاب به معشوق پناهدگيشو ميگه
ئامــان وه تو هاوردم ، دي بال و په‌رم نه‌شكن
يا در ارمني :‌ ترسم وه گه‌ردم تا نه‌که‌ی بیوشی بچوو ده‌ر وا نه‌که‌ی (ترسم كه مرا نپذيري و بگويي برو و در را به رويم نگشايي)
البته در اين شعر اميد بيشتري موج ميزنه و وصال محتملتر و اين بار معشوق است كه نزد عاشق آمده است
:confused:

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: پی سی سیتی]

[مشاهده در: www.p30city.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 12019]