اخلاق همسر من : روانشناسی و مشاوره

واضح آرشیو وب فارسی:آشپز آنلاین: سلام دوستای عزیز...من تازه عضو شدم و اومدم ازتون راهنمایی بخوام..لطفا فقط پیشنهاداتونو بگین تا عملی کنم...من 22 ساله و همسرم 23ساله هست..نزدیک 9 ماهه ازدواج کردیم...شوهرم خیلی پسر خوبیه..اما من از بعضی اخلاقاش متنفرم..می خوام کمکم کنید چکار کنم و اگه جای من بودین چکار می کردین..من اخلاقای خوب و بد شوهرمو میگم شما ارزیابی کنی...
اخلاقای خوبش:
1:از لحاظ مادی برام کم نمی زاره و فقط کافیه بگم اینو دوست دارم می خره برام..
2:خیلی پاکه و من مطمئنم اگه صدسال تنها باشه حتا نگاه به به دخترم نمی کنه و واقعا بهش اعتماد دارم...
3:روشن فکره گاهی اوقات..مثلا هرگز به آرایشم یا تیپم یا موهام گیر نمیده و در این مورد آزادم گذاشته..
4:اصلا وابسته خونوادش نیست درواقع من بیشتر براش مهمترم..
5:از اینکه گاه و بی گاه مهمون داشته باشیم بدش نمیاد و سنگ تمام می زاره به خصوص وقتی فامیلای من میان..
اخلاقای بدش:
1:زود عصبی میشه
2:وقتی عصبی میشه بددهن میشه چرت و پرت میگه تا منو آزار بده..هر چند وقتی آشتی می کنیم میگه از لج تو گفتم..
3:دست به زدن داره..مشت می زنه و....
4:خیلی مغروره اصلا معذرت خواهی نمی کنه...

حالا من موندم چکار کنم هر چی باهاش حرف می زنم هیچی نمیشه...نمی دونم تا کی باید ادامه داشته باشه..جای من بودین می موندین یا جدا می شدین؟

روژان عزيز ،به نظر شما چه طور مي تونه يك مردي روشن فكر باشه بعد به خودش اجازه بده به شخصيت شما توهين كنه؟ اينها نقطه مقابل همديگه هستند به نظر من هر وقت چرت و پرت گفت و يا دست روي شما بلند كرد بايد يك برخورد خيلي جدي نشان بدهي و اصلاً به اون اجازه اين كار رو نده مثلاً اگر قهر مي كني زود كوتاه نيا و دربرابرش كم نيار اون بايد بفهمه كه بايد به شما احترام بذاره البته شما هم بايد به اون احترام بذاري اگر در اين مدت كوتاه بخواد روتون به هم باز بشه به نظر من ديگه نمي توني درستش كني هر چه زودتر اقدام كني موفق تري .دربرابر هر آدمي وقتي كوتاه مي آيي زود دور برميداره .موظب خودت باش عزيزم.

اغلب مردها زود عصبانی می شن و در حین عصبانیت چرت و پرت زیاد می گن. شوهرم منم همینطوریه. فقط وقتی عصبانی می شه زیاد دور و برش نباش و آتیش عصبانیتش رو تند تر نکن و حاضر جوابی نکن. صحنه رو ترک کن. چون اگه ادامه بدی کار به نکته سومی میرسه که خودت بهش اشاره کردی. بزن و بکوب.

در ضمن مشکلاتی که سایر دوستامون با همسراشون دارند رو با دقت از اول تا آخر بخون چون با توجه به سن کمی که داری می تونی درسهای خوبی از تجربیاتشون بگیری. موفق باشی.

rojan jon نوشته است:
سلام دوستای عزیز...من تازه عضو شدم و اومدم ازتون راهنمایی بخوام..لطفا فقط پیشنهاداتونو بگین تا عملی کنم...من 22 ساله و همسرم 23ساله هست..نزدیک 9 ماهه ازدواج کردیم...شوهرم خیلی پسر خوبیه..اما من از بعضی اخلاقاش متنفرم..می خوام کمکم کنید چکار کنم و اگه جای من بودین چکار می کردین..من اخلاقای خوب و بد شوهرمو میگم شما ارزیابی کنی...
اخلاقای خوبش:
1:از لحاظ مادی برام کم نمی زاره و فقط کافیه بگم اینو دوست دارم می خره برام..
2:خیلی پاکه و من مطمئنم اگه صدسال تنها باشه حتا نگاه به به دخترم نمی کنه و واقعا بهش اعتماد دارم...
3:روشن فکره گاهی اوقات..مثلا هرگز به آرایشم یا تیپم یا موهام گیر نمیده و در این مورد آزادم گذاشته..
4:اصلا وابسته خونوادش نیست درواقع من بیشتر براش مهمترم..
5:از اینکه گاه و بی گاه مهمون داشته باشیم بدش نمیاد و سنگ تمام می زاره به خصوص وقتی فامیلای من میان..
اخلاقای بدش:
1:زود عصبی میشه
2:وقتی عصبی میشه بددهن میشه چرت و پرت میگه تا منو آزار بده..هر چند وقتی آشتی می کنیم میگه از لج تو گفتم..
3:دست به زدن داره..مشت می زنه و....
4:خیلی مغروره اصلا معذرت خواهی نمی کنه...

حالا من موندم چکار کنم هر چی باهاش حرف می زنم هیچی نمیشه...نمی دونم تا کی باید ادامه داشته باشه..جای من بودین می موندین یا جدا می شدین؟

مردی دست رو زن بلند می‌کنه مرد نیست و هیچوقتم نمیتونی‌ آدتشو ترک بعدی دستی‌ که هرز شده،هرز شده تا قطع نشه درست بشو نیست
من نمیگم شما این کارو کنی‌ این نظر شخصی‌ من ، اگر من بودم ۱لحظه‌ام با این آقا زندگی‌ نمیکردم
اینکه‌ بتونی اخلقشو عوض کنی‌ سخت در اشتباهی‌(اگه شنیدی کوه از جاش تکون خورد باور کن اما اخلاق یه آدم عوض شد باور نکن)

شما خیلی راحت میتونید طوری با سیاست باهاش رفتار کنید که به اون مرز از عصبانیت نرسه که بخواد رو شما دست بلند کنه اینو واقعا میگم اولین آتیشه دعوارو کل کل کردن شعله ور میکنه.من خودم موقعی که دوست دخترم عصبیم میکنه البته فقط یکبار اتفاق افتاده خیلی بی اختیار شروع کردم به زدنه خودم.(البته موضوعه بحثه ما ناموسی بود).و این کارو کردم تا رویه اون دست بلند نکنم من خودم مردم ولی واقعا نظرم اینه مردی که دست رو زنش بلند میکنه قبله اینکه دستش پایین بیاد.خودشو به لجن کشیده و گل گرفته.باور کنید عصبی شدنه مردا با خانمها خیلی فرق داره در ضمن شوهر شما هنوز خیلی سنش کمه واسه همین رفتار با زنشو شاید هنوز خوب بلد نیست بهش فرصت بدید و با سیاست رفتار کنید زمانیکه شروع کردن به داد زدن سعی نکنید جبهه بگیرید این موقع بهترین کار اینه که خودتونو تو بغلش جا بدید و با کلماتی که احساس میکنید آرومش میکنه باهاش حرف بزنید و اگر حق با شما بود معذرت خواهی نکنید چون با توجه به غروری که داره این بعدها برای شما دردسر ساز خواهد شد.دوست دختره من اینکارو خوب بلده و با این کارش خیلی راحت دهنه منو میبنده اما زن و شوهر خیلی با دوست دختر و دوست پسر فرق دارن.سعی کنید بیش از این روشو به خودتون باز نکنید و پرده های حرمت رو ندرید.این موضوع با گذره زمان و سیاست شما قابله حله.طلاق رو توصیه نمیکنم چون به قوله مادرم آدم هزار تا تلخی و تحمل میکنه به خاطره یه شیرینی پس شما هم اخلاق های خوبشو تقویت کنید و با بدیهاش با سیاست رفتار کنید و تا حلشون نکردید ادامه بدید.مطمئن با شید برنده نهایی شما هستید نه اون .موفق باشید و خوشبخت.

با توجه به كم سن و سال بودن خودت و همسرت ، حالا حالاها زمان داريد تا همديگه رو بشناسيد. ولي از من به شما نصيحت سعي كن هيچوقت باعث عصبانيتش نشي. جر و بحث و كل كل كردن توي زندگي زناشويي ريشه همه مشكلاته
سعي كن باهاش راه بياي . با خصوصيات مثبتي كه داره ، جا داره كه يه كم كوتاه بياي و عصبيش نكني . به مرور زمان اخلاق همديگه رو مي شناسيد و اين شما هستي كه بايد مديريت كني كه مسائل به جاهاي حاد نرسه و مشكل عميق و ريشه دار نشه

دوست خوبم سلام
راستش از شخصيت خودت خيلي خوشم اومد
بخاطر همين با اينكه امروز اصلا حالم خوب نيست كه بتونم درست راهنماييت بكنم بايد
بخاطر شخصيتت خوب و طبع بلندت بهت تبريك بگم
اينكه قبل از اينكه همسرت رو مورد انتقاد قرار بدي نقاط قوت همسرت رو بيان كردي برام بسيار لذت بخش بود
از نظر من هم همسر خوبي داري كه نقاط مثبتش از معايبش قابل تامل تره
در مورد دست بزن و بد دهن بودنش بايد بگم مشكل حادي نيست كه نشه حل كرد
اصلا نسبت به شوهرت كينه به دل نگير
يه سر اين مشكل از خود شماست كه با يه سري راهكار به مروركم و كم تر مي شه
كليد اين مشكل تو دستان خودته عزيزم
سر فرصت بهت مي گم چطور اين رفتارش رو كنترل كني
با بعضي از حرفها هم ناميد نشو و از شوهرت غافل نشو
مرد بد دهن خيلي بهتر از مرد بد چشم و بد ذاته
خودتو اينطوري دلداري بده تا بتونيم اين مشكل رو راحت تر از ميون برداريم

منم این مشکلو داشته ام، ا زوقتی اومدم اینجا و مشکلات بقیه رو میخونم، قدر همسرمو بیشتر می دونم و با چشم سپاسگذاری نگاهش می کنم و محبتم رو بیشتر بهش ابراز می کنم. انقدر آروم تر شده، بچه های اینجا برام یادآوری کردن که مردها تشنۀ محبتن، مثل ما، شاید بیشتر(در مورد همسر من) اون وقتی میرسه خونه اول به صورت من نگاه می کنه تا تصمیم بگیره چطور باشه، اگه خوبم و لبخند میزنم لبخند میزنه، اگه لبخند نمی زنم(حالا هر دلیلی که میخواد داشته باشه، خستگی، استرس کاری ....) اونم ناراحت میشه.
با کوتاه اومدن و بیشتر کردن محبت و کنار گذاشتن غرور و بهش با کلام و عمل گفتن اینکه: برام از همه مهمتره و دوستش دارم میخوام کاری کنم که دعوا پیش نیاد. البته من هم به طلاق فکر کرده ام اما به خودم و اون تو دلم یه مهلت دادم، چون می دونم آدم عصبانی اگه نخواد و ایرادی در خودش نبینه درست نمیشه، اما بالاخره وقتی می بینه تو برای خواسته اون کوتاه میای اون هم همین کارو میکنه، قدر محبتو می دونه و دعواها کمتر و کمتر میشه انشاالله. میشه بیشتر بگی از موضوع دعواها و ازحساسیت های همسرت؟

شاید شما فکر میکنین وقتی راجع به چیزی اختلاف نظر دارین با صحبت منطقی میتونین رفعش کنین. اما تجربۀ من نشون داده که نمیشه، و تو 90 درصد مواقع به ناراحتی کشیده میشه چون حرف و منظور همو نمیفهمیم و همسرم سریعا برداشت منفی می کنه و بهش بر میخوره. شاید همسر شما هم همینطورن.

منم مثل شوهرتم.قاطی کنم حرف بی خوذی زیاد میزنم.ولی تو دلم چیزی نیست.شوهرمم میدونه.جدیدا تا قاطی میکنم.شوهرم.سکوت میکنه.و میره تو اتاق.منم شرمنده میشم.زودی میرم عذر خواهی.اونم زود میبخشدم

niliya نوشته است:
rojan jon نوشته است:
سلام دوستای عزیز...من تازه عضو شدم و اومدم ازتون راهنمایی بخوام..لطفا فقط پیشنهاداتونو بگین تا عملی کنم...من 22 ساله و همسرم 23ساله هست..نزدیک 9 ماهه ازدواج کردیم...شوهرم خیلی پسر خوبیه..اما من از بعضی اخلاقاش متنفرم..می خوام کمکم کنید چکار کنم و اگه جای من بودین چکار می کردین..من اخلاقای خوب و بد شوهرمو میگم شما ارزیابی کنی...
اخلاقای خوبش:
1:از لحاظ مادی برام کم نمی زاره و فقط کافیه بگم اینو دوست دارم می خره برام..
2:خیلی پاکه و من مطمئنم اگه صدسال تنها باشه حتا نگاه به به دخترم نمی کنه و واقعا بهش اعتماد دارم...
3:روشن فکره گاهی اوقات..مثلا هرگز به آرایشم یا تیپم یا موهام گیر نمیده و در این مورد آزادم گذاشته..
4:اصلا وابسته خونوادش نیست درواقع من بیشتر براش مهمترم..
5:از اینکه گاه و بی گاه مهمون داشته باشیم بدش نمیاد و سنگ تمام می زاره به خصوص وقتی فامیلای من میان..
اخلاقای بدش:
1:زود عصبی میشه
2:وقتی عصبی میشه بددهن میشه چرت و پرت میگه تا منو آزار بده..هر چند وقتی آشتی می کنیم میگه از لج تو گفتم..
3:دست به زدن داره..مشت می زنه و....
4:خیلی مغروره اصلا معذرت خواهی نمی کنه...

حالا من موندم چکار کنم هر چی باهاش حرف می زنم هیچی نمیشه...نمی دونم تا کی باید ادامه داشته باشه..جای من بودین می موندین یا جدا می شدین؟

مردی دست رو زن بلند می‌کنه مرد نیست و هیچوقتم نمیتونی‌ آدتشو ترک بعدی دستی‌ که هرز شده،هرز شده تا قطع نشه درست بشو نیست
من نمیگم شما این کارو کنی‌ این نظر شخصی‌ من ، اگر من بودم ۱لحظه‌ام با این آقا زندگی‌ نمیکردم
اینکه‌ بتونی اخلقشو عوض کنی‌ سخت در اشتباهی‌(اگه شنیدی کوه از جاش تکون خورد باور کن اما اخلاق یه آدم عوض شد باور نکن)

دوست عزیزم تو هرگز توی شرایط من نبودی..باور کن منم قبل ازدواج اگه اینجور چیزی می شنیدم سریعا می گفتم مرده بی جا می کنه و طلاق...اما الان فرق می کنه...اون خوبی هم داره..من برای نجات زندگیم حاضرم هر کاری بکنم..چون معتقدم هم من و هم شوهرم باید جا بیفتیم و خیلی چیزارو بفهمیم...می خوام بجنگم با اخلاقش تا خوب شه...مرسی از نظرت عزیز

ماندگار نوشته است:
دوست خوبم سلام
راستش از شخصيت خودت خيلي خوشم اومد
بخاطر همين با اينكه امروز اصلا حالم خوب نيست كه بتونم درست راهنماييت بكنم بايد
بخاطر شخصيتت خوب و طبع بلندت بهت تبريك بگم
اينكه قبل از اينكه همسرت رو مورد انتقاد قرار بدي نقاط قوت همسرت رو بيان كردي برام بسيار لذت بخش بود
از نظر من هم همسر خوبي داري كه نقاط مثبتش از معايبش قابل تامل تره
در مورد دست بزن و بد دهن بودنش بايد بگم مشكل حادي نيست كه نشه حل كرد
اصلا نسبت به شوهرت كينه به دل نگير
يه سر اين مشكل از خود شماست كه با يه سري راهكار به مروركم و كم تر مي شه
كليد اين مشكل تو دستان خودته عزيزم
سر فرصت بهت مي گم چطور اين رفتارش رو كنترل كني
با بعضي از حرفها هم ناميد نشو و از شوهرت غافل نشو
مرد بد دهن خيلي بهتر از مرد بد چشم و بد ذاته
خودتو اينطوري دلداري بده تا بتونيم اين مشكل رو راحت تر از ميون برداريم

مرسی عزیزم....باید واقع گرا باشم دیگه...

Trista نوشته است:
منم این مشکلو داشته ام، ا زوقتی اومدم اینجا و مشکلات بقیه رو میخونم، قدر همسرمو بیشتر می دونم و با چشم سپاسگذاری نگاهش می کنم و محبتم رو بیشتر بهش ابراز می کنم. انقدر آروم تر شده، بچه های اینجا برام یادآوری کردن که مردها تشنۀ محبتن، مثل ما، شاید بیشتر(در مورد همسر من) اون وقتی میرسه خونه اول به صورت من نگاه می کنه تا تصمیم بگیره چطور باشه، اگه خوبم و لبخند میزنم لبخند میزنه، اگه لبخند نمی زنم(حالا هر دلیلی که میخواد داشته باشه، خستگی، استرس کاری ....) اونم ناراحت میشه.
با کوتاه اومدن و بیشتر کردن محبت و کنار گذاشتن غرور و بهش با کلام و عمل گفتن اینکه: برام از همه مهمتره و دوستش دارم میخوام کاری کنم که دعوا پیش نیاد. البته من هم به طلاق فکر کرده ام اما به خودم و اون تو دلم یه مهلت دادم، چون می دونم آدم عصبانی اگه نخواد و ایرادی در خودش نبینه درست نمیشه، اما بالاخره وقتی می بینه تو برای خواسته اون کوتاه میای اون هم همین کارو میکنه، قدر محبتو می دونه و دعواها کمتر و کمتر میشه انشاالله. میشه بیشتر بگی از موضوع دعواها و ازحساسیت های همسرت؟

درمورد خیلی چیزای الکی دعوامون میشه...البته باید بگم اوایل خیلی شدیدتر بود اما الان بهتر شده و دعواهامون کمتر شده..مثلا سر اینکه با بعضی دوستاش خیلی بیرون میره و یا من می پرسم مثلا اینکه بهت زنگ زد چکارت داشت...حالا دیگه نمی گم..اما انگار خیلی اخلاقاشو نشناختم...

rojan jon نوشته است:
Trista نوشته است:
منم این مشکلو داشته ام، ا زوقتی اومدم اینجا و مشکلات بقیه رو میخونم، قدر همسرمو بیشتر می دونم و با چشم سپاسگذاری نگاهش می کنم و محبتم رو بیشتر بهش ابراز می کنم. انقدر آروم تر شده، بچه های اینجا برام یادآوری کردن که مردها تشنۀ محبتن، مثل ما، شاید بیشتر(در مورد همسر من) اون وقتی میرسه خونه اول به صورت من نگاه می کنه تا تصمیم بگیره چطور باشه، اگه خوبم و لبخند میزنم لبخند میزنه، اگه لبخند نمی زنم(حالا هر دلیلی که میخواد داشته باشه، خستگی، استرس کاری ....) اونم ناراحت میشه.
با کوتاه اومدن و بیشتر کردن محبت و کنار گذاشتن غرور و بهش با کلام و عمل گفتن اینکه: برام از همه مهمتره و دوستش دارم میخوام کاری کنم که دعوا پیش نیاد. البته من هم به طلاق فکر کرده ام اما به خودم و اون تو دلم یه مهلت دادم، چون می دونم آدم عصبانی اگه نخواد و ایرادی در خودش نبینه درست نمیشه، اما بالاخره وقتی می بینه تو برای خواسته اون کوتاه میای اون هم همین کارو میکنه، قدر محبتو می دونه و دعواها کمتر و کمتر میشه انشاالله. میشه بیشتر بگی از موضوع دعواها و ازحساسیت های همسرت؟

درمورد خیلی چیزای الکی دعوامون میشه...البته باید بگم اوایل خیلی شدیدتر بود اما الان بهتر شده و دعواهامون کمتر شده..مثلا سر اینکه با بعضی دوستاش خیلی بیرون میره و یا من می پرسم مثلا اینکه بهت زنگ زد چکارت داشت...حالا دیگه نمی گم..اما انگار خیلی اخلاقاشو نشناختم...

پس نشونش دادی که حساسی!
آقایون تا ما یه چیز عادی میگیم فکر میکنن میخوایم کنترلشون کنیم یا تغییرشون بدیم .میدونی چرا این فکرو می کنن چون خیلی از این قضیه می ترسن. بیشترم بخاطر اینه که دوستاشون یا شوهرای جوون و یا مسن تو فامیل تو گوششون خوندن و از این قضیه شکایت می کنن که زن ما نمیذاره جم بخوریم.
برای اینکه این طرز فکرش عوض شه باید صبور باشی و ملایم و بهش گیر ندی.خب اون اول ازدواجشه و میخواد فضای خصوصیشو برای خودش نگه داره(به نظرم حق داره) ممکنه تلفن مهمی نباشه ها ولی بخاطر اینکه شما تو همۀ همۀ همۀ مسایل و فضای خصوصیش بعد ها نخوای نظر بدی و کنترل کنی(از نظر اون) به تو دوست نداره بگه ،تا عادت نکنی که گیر بهش بدی. اون هم میخواد تو رو اونطور که دوست داره تربیت کنه همونطور که خودتم اومدی اینجا واسه اینکه بتونی ایشون رو اونطور که میخوای بسازی.
بنظر من هردوطرف، بخصوص مرد ها نیاز دارن حس کنن که تا یه حدی آزادند، برای اینکه زنگی تبدیل به قفس نشه براشون و در آرزوی یک لحظۀ تنهایی نباشن.
در مورد دوستان هم، فکر کنم رفت و آمد با دوستای خوب و عاقل و خیرخواه برای هر دو طرف، مثل یجور سوپاپ اطمینان میمونه برای زندگی زناشویی. بعضی وقتا از حرف زدن با دوستامون و دیدن اینکه اونام حسایی مشابه ما دارن، با امید بیشتری به زندگی خودمون نگاه میکنیم.
نباید بجنگی ،باید آروم باشی. تغییر عادت ها زمان می بره و خب همۀ ما عادت هامونو از مجردی به تأهل میاریم.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آشپز آنلاین]

[مشاهده در: www.ashpazonline.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 2172]