آي قصه قصه قصه ؛ من ترسويم

واضح آرشیو وب فارسی:قدس: آي قصه قصه قصه ؛ من ترسويم
الهام موسوي

دوست دارم هميشه كنار بقيه باشم حتي وقتي دارم تلويزيون نگاه مي كنم. دلم نمي خواهد يك لحظه هم تنها بمانم. تنهايي خيلي

ترسناك است. وقتي تنها هستي همه چيز مثل هيولاها گنده ديده مي شود. جالباسي گنده با آن همه لباس رويش شبيه يك اژدهاي بزرگ آتش پران است. عروسك قورباغه اي قشنگم توي تاريكي مثل يك موجود فضايي بدجنس ديده مي شود. وقتي تنها هستي حتي صداي گنجشك ها كه روي درخت آواز مي خوانند تو را مي ترساند. براي همين است كه جرأت نمي كنم تنهايي توي حياط بروم. حتي اگر صبح باشد. برادرم به من مي گويد ترسوي كوچولو. من دوست ندارم يك ترسوي كوچولو باقي بمانم.اما شجاع بودن هم به همين راحتي نيست. وقتي مي تواني شجاع باشي كه خودت تنهايي حمام بروي و شب ها توي اتاق خودت تنهايي بخوابي، تنهاي تنها. واقعاً كار سختي است! مادرم مي گويد: تنهايي ترس ندارد. هيچ چيزي نيست كه تو از آن بترسي.
بابا مي گويد: وقتي تنها مي شوي، با خودت حرف بزن تا نترسي. من هم همين كار را مي كنم. برادرم مي گويد: تا وقتي ترسو باشي، هيچ وقت بزرگ نمي شوي. من خيلي دوست دارم زود بزرگ شوم. بعضي وقت ها سعي مي كنم شجاع باشم. وقتي تنها مي مانم سعي مي كنم به چيزهاي خوب فكر كنم؛ مثل يك بستني ميوه اي بزرگ خوشمزه كه رويش پر از كاكائو است. يا به يك دوچرخه قشنگ آبي آسماني كه هميشه دوست دارم داشته باشم. اين جور وقت ها اصلاً به تنهايي فكر نمي كنم. وقتي تنها مي شوم نبايد به صداهاي عجيب و غريبي كه دور و برم مي شنوم، گوش كنم. نه اين فقط صداي يك موتور است كه از توي خيابان رد مي شود. شايد هم صداي يك اره برقي كه توي خانه همسايه دارد شاخه هاي اضافي درخت را مي برد! يا شايد هم...
همين كه تنها مي شوم اسباب بازي هايم را دورم جمع مي كنم و بازي مي كنم. خرس گنده پشمالويم خيلي شجاع است و وقتي كنارش باشم، از چيزي نمي ترسم. با خودم مي گويم: توي تنهايي هيچ چيز ترسناكي نيست. نه هيولا، نه شبح و نه هيچ چيز ديگري. فقط همه جا ساكت است. تازه وقتي تنها باشي مي تواني با خيال راحت يك نقاشي قشنگ بكشي. مي تواني اتاقت را مرتب كني. يك كاردستي براي مامان درست كني. حتي مي تواني با صداي بلند آواز بخواني و حسابي كيف كني. تنهايي خيلي هم بد نيست. فقط بايد كمي صبر داشته باشي. بقيه خيلي زود برمي گردند و دوباره خانه شلوغ و پر از سرو صدا مي شود.
همين حالا شروع مي كنم. مي خواهم يك ساعت تنها بمانم و نترسم. شما چطور؟
چهارشنبه 30 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس]

[مشاهده در: www.qudsdaily.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 121]