واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > خانواده - نماینده هلندی یونیسف در ایران درباره ارتباط این دفتر سازمان ملل با کشورمان میگوید ایران جزو نخستین کشورهایی بوده که همکاری با یونیسف را آغاز کرده است. هالس هوف اگرچه به قول خودش فقط چند کلمه فارسی یاد گرفته است، اما در طول دوره 3 ساله کارش در ایران در حدی از جامعه ما شناخت پیدا کرده که اطلاعاتش درباره وضعیت حقوق کودکان در ایران از بقیه فعالان ایرانی در این زمینه کمتر نیست وی گفت و گویی با جام جم انجام داده است که قسمتهایی از آن را می خوانیم:همکاری ایران با یونیسف از چه سالی آغاز شد و دقیقا در کشورمان چه نوع اهدافی را دنبال میکنید؟ایران جزو نخستین کشورهایی بود که کار با یونیسف را شروع کرد. یونیسف سال 1946میلادی به دلیل تبعات جنگ جهانی دوم برای ارائه کمکهای اضطراری به کودکان اروپایی تاسیس شد و 4 سال بعد در ایران دفترش را تاسیس کرد. فعالیت یونیسف در این کشور، ابتدا در زمینه واکسیناسیون کودکان علیه بیماریهای واگیردار بخصوص سل و پس از مدتی سرخک و مالاریا بود، اما با گذشت زمان، حیطه مسوولیتهایش گستردهتر شد و در زمینه کلیه حقوق کودکان فعالیت کرد.چارچوب فعالیتهای یونیسف در ایران با فعالیتهایش در 190 کشور دیگری که در آنها دفتری دایر کرده است تفاوتی ندارد، رسالت ما یک اصل ثابت است: کمک به دولتها برای احقاق حقوق کودکان در زمینه بقا، توسعه، پرورش و حمایت از آنها. البته کمکهای بشردوستانه به کودکانی که قربانی فجایعی همچون جنگ یا بلایای طبیعی شدهاند نیز از بخشهای مهم رسالت یونیسف در دنیاست. توضیحتان درباره اهدافی که در ایران دنبال میکنید، خیلی کلی است. میتوانید با جزئیات بیشتر بگویید در ایران چه میکنید؟ برای مثال فعالیتهایتان تا چه حد با برنامههای دولت منطبق است و چطور اولویتهای کاریتان را مشخص میکنید؟ما در ایران تابع برنامه 5 ساله کشوری هستیم که سال 2011 به پایان میرسد و از سال 2012، برنامه جدیدی را آغاز میکنیم. برنامه که از 5 سال پیش شروع کردیم شامل محورهای بهداشت، سلامت و تغذیه کودکان، آموزش دختران و توانمندسازی زنان، حمایت از کودکان در برابر انواع آزارها، پیشگیری از ایدز و نظارت بر پیماننامه حقوق کودکان است. ما برای تعیین این محورها، اولویتهای کشوری را در نظر گرفتیم و یکی از شاخصهایی که در این انتخابها نقش داشته، سند چشمانداز 20 ساله ایران و برنامه 5 ساله توسعه است. علاوه بر این محورها، ما در بحرانهای طبیعی و شرایط اضطراری که پیش آمده است نیز از کودکان ایرانی حمایت کردهایم. اصل کلی که ما برای کمک به کودکان در نظر میگیریم، کاهش محرومیتها و نابرابریهاست. ایران کشوری با درآمد متوسط است، اما در حوزه حقوق کودکان نابرابریهایی در آن وجود دارد و برنامه اصلی ما کاهش آنهاست. نابرابریها را در چه زمینههایی میبینید؟تفاوت زیادی میان کودکان اقشار ثروتمند که 10 درصد کل جمعیت کشور را تشکیل میدهند با کودکان اقشار آسیبپذیر که آنها هم10 درصد از جمعیت کشور را میسازند، وجود دارد، اما علاوه بر وضع اقتصادی، عواملی چون جنسیت، جغرافیا و... نیز میان کودکان نابرابری ایجاد کرده است. تمرکز ما در یونیسف بر کودکان مناطق آسیبپذیر است؛ کودکانی که بیشتر از اقشار دیگر جامعه به حاشیه رانده شدهاند. برای کاهش نابرابریها، امسال بیشتر بر کدام استانها متمرکز شدید؟ما بیشتر در 3 استان سیستان و بلوچستان، هرمزگان و آذربایجان غربی برنامههایمان را اجرا کردیم. به نظر میرسد شما صرفا بر اساس آمارها و برنامههایی که از سوی مراجع دولتی در اختیارتان قرار میگیرد برای فعالیتهایتان در کشور برنامهریزی میکنید و خودتان مرجعی برای آمارگیری و تحلیل ندارید.شما به نکتهای اشاره کردید که ما گاهی در مواجه با آن با مشکلاتی مواجه میشویم. در واقع ما دادهها و آمارهای لازم را همیشه در دسترس نداریم.ما آمارها را از دولتها میگیریم. در ایران نیز وضع به همین ترتیب است و آمارها از مراکز مختلف دولتی برای ما ارسال میشوند. ما بر آمارهای مختلفی که به دستمان میرسد نظارت داریم، اما مشکل اینجاست که گرچه این اعداد و ارقام شاید در سطح کشوری کامل باشد، اما امکان دارد در سطوح پایینتر کامل و تفکیک شده نباشد. از سویی دیگر، برخی آمارها برای هیچ مرجعی قابل دسترسی نیستند مثلا شمار همه کودک آزاریهایی که در کشور رخ میدهد قابل تخمین زدن نیست چون چنین جرائمی پشت درهای بسته رخ میدهد و قابل تخمین زدن نیست. در این شرایط ما ناچاریم به آمارها و اطلاعات دست دوم مانند شنیدههایمان از سطح جامعه، مطالب روزنامهها و.... بسنده کنیم. کمتر یونیسف را در حال کمک کردن مستقیم به کودکان محروم دیدهایم و به نظر میآید حضورتان در جامعه کمرنگ است.در نظر داشته باشید وظیفه یونیسف این نیست که مستقیم نیازهای کودکان را در زمینههای گوناگون رفع کند. مخاطبان و دستاندرکاران اصلی، والدین و دولت هستند. برخی مردم تصور میکنند اگر در جایی از ایران حق کودکی پایمال شده است باید یونیسف برای رسیدگی به حقوق او وارد عمل شود. در حالی که واقعا این گونه نیست! وظیفه ما یاری مردم و دولت برای تحقق بهتر حقوق کودکان و رفع نیازهای آنهاست. برای مثال یکی از برنامههایی که ما در این 3 استان انجام دادیم برنامههای تغذیهای بود. کار ما در این برنامهها تامین غذای کودکان در این استانها نبود، بلکه ما وظیفه داشتیم الگوی صحیح تغذیه را به مردم یاد بدهیم. ما در حقیقت، ضمن رعایت حساسیتهای فرهنگی و احترام به سنتها و باورهای یک کشور، میخواهیم مسوولان و مردم را برای حل مشکلات کودکان متقاعد کنیم. تاکنون وقفهای در همکاری تان با ایران به وجود آمده است؟پس از انقلاب اسلامی، به دلیل برخی سوءتفاهمها میان ما و دولت وقت آن زمان، دفتر یونیسف در ایران تعطیل شد اما پس از مدت کوتاهی، دولت جمهوری اسلامی ایران از یونیسف دعوت کرد بار دیگر دفترش را در این کشور باز کند. بودجه شما از طریق 190 کشوری که در آنها دفتر دارید تامین میشود؟خیر 190 کشوری که به آنها اشاره کردم کشورهایی هستند که ما در آنها فعالیت میکنیم و خیلی از آنها عضو یونیسف نیستند اما هرگاه نیاز به کمک ما داشته باشند، با امضای سندی 5 ساله برای همکاری، در آنها مشغول فعالیت میشویم. این سند 5 ساله باید به تایید هیات اجرایی و مدیریتی یونیسف برسد. هیات اجرایی، مشتمل بر 36 کشور است که بودجه اصلی ما را تامین میکنند و تصمیمگیریها در سطح کلان یونیسف از طرف آنهاست. کشور ما هم جزو این هیات اجرایی است؟هیات اجرایی یونیسف، شامل کمیتههایی از مناطق مختلف دنیاست، یکی از این کمیتهها، کمیته آسیایی است که ایران هم در آن عضو بود و در گذشته، ریاست آن را نیز به عهده داشت، اما کرسیهای این کمیته چرخشی هستند و به طور کلی هر سال 7 کشور آسیایی، در کمیته آسیایی آن عضو میشوند. همین ماهیت چرخشی باعث شده است فعلا ایران عضو هیات اجرایی نباشد. 7 کشور آسیایی عضو کمیته آسیایی از طرف چه مرجعی انتخاب میشوند؟ما در یونیسف شورایی به نام شورای اجتماعی در یونیسف داریم که تعیین اعضا در هر دوره به عهده آنهاست. در گزارشی آمده بود که تعداد کارمندان ایرانی در سازمان ملل نسبت به سایر ملیتها بسیار پایین است. از 50 کارمند یونیسف چه تعداد ایرانی هستند؟من آن گزارش را مطالعه نکردهام و نمیتوانم دربارهاش نظری بدهم اما میدانم که در دفتر یونیسف ایران وضع بر عکس چیزی است که شما گفتید. ما در این دفتر فقط 3 کارمند خارجی داریم. کشور ما پیماننامه جهانی حقوق کودک را به صورت مشروط امضاء کرده است .برخی گروه های فعال در حوزه حقوق کودکان میگویند امکان دارد این نوع پذیرش پیچیدگیهایی در اجرای پیمان نامه ایجاد کند و گروههای دیگر معتقدند چنین ادعایی صحت ندارد. شما چه نظری دارید؟ ایران یکی از اعضای فعال در تنظیم پیماننامه حقوق کودک بوده است، اما زمانی که قرار بود این پیمان را تصویب کند شرط کرد یک حق را برای خود محفوظ نگه دارد. بر اساس این حق، ایران مجاز است هر کدام از اصول پیماننامه را که خلاف قانون اسلام و شریعت هستند اجرا نکند. اما در نگاهی کلی ما در ایران شاهد تحولاتی مثبت هستیم برای مثال تحول مثبتی که سال 88 در ایران رخ داده تاسیس نهادی به نام مرجع ملی حقوق کودک زیر نظر وزارت دادگستری است که کار آن نظارت بر اجرای پیماننامه جهانی حقوق کودک در ایران است. 44201
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 419]