واضح آرشیو وب فارسی:ایران اسپورت: فوتبال و دوپينگ خدشه و لرزش در ليگ برتر
وحيد رسولىماجراى چندى پيش دوپينگ در فوتبال كشور و بهتر بگوييم اعلام نتايج و تبعات و مجازات هاى خاطيان قضيه، يك موج جديد از حيرت و ابهام را بر فوتبال ايران حاكم ساخته و به خصوص نحوه كار در باشگاه پاس همدان اگر همان گونه باشد كه اعلام شده است ( و البته توام با ابهام و عارى از تشريح دقيق ماجرا ) سوالات زيادى را ايجاد مى كند كه به نظر مى رسد نمونه ها و نظاير آن فقط در ورزش ايران رويت مى شود.شوراى صدور راى كنترل دوپينگ فدراسيون فوتبال اخيرا ضمن اعلام محروميت ۴ بازيكن دوپينگى و مجازات عوامل تشويق كننده آنها، باشگاه پاس همدان را نيز مجازات نقدى و دچار كسر امتياز كرده است. در اين راستا پرونده على مولايى، افشين كمايى، سعيد دقيقى و اختياروويچ مورد بررسى نهايى قرار گرفته و آراى لازم صادر شده است. على مولايى بازيكن تيم مس كرمان كه پيش از مطرح شدن ماجراى دوپينگ اش از پديده هاى ليگ توصيف شده بود، به مدت دو سال از حضور در تمامى مسابقات محروم شده و در عين حال پرونده ديگر عوامل دخيل در ماجراى مولايى در دست بررسى و اقدام است و مسوولان امر به زودى در اين مورد اظهارنظر خواهند كرد. از جانب ديگر براى افشين كمايى، بازيكن متهم به دوپينگ تيم استقلال اهواز يك سال محروميت در نظر گرفته شده است و سعيد دقيقى و اختياروويچ از تيم پاس نيز بايد ۶ ماه از ميدان ها دور باشند. احمد هاشميان رييس كميته پزشكى فدراسيون فوتبال مى گويد: براى عوامل بيرونى و افراد دخيل در ماجرا و ترغيب كنندگان فوتباليست هاى فوق به مواد نيروزا نيز مجازات هايى در نظر گرفته شده و به همين سبب براى رضا چلنگر و على مراد تيمورى ( مترجم وينگو بگوويچ و پزشكيار تيم پاس همدان) ۴ سال محروميت اعمال شده است. اين افراد طى دوران مجازات و محروميت شان حق همكارى با هيچ ارگان ورزشى اى را ندارند و باشگاه پاس همدان هم جريمه اى ۵/۲۲ ميليون تومانى را بايد بپردازد …. حقايقى ديگرموارد فوق در شرايطى كه مقام هاى مسوول در ورزش ايران و منجمله فوتبال بارها تاكيد بر پاكى ورزش هاى مختلف و منفى بودن آزمايش هاى دوپينگ داشته اند، رخداد بدى است كه حقايق ديگرى را به جامعه گوشزد مى كند و خبر از حاكميت اصولى به جز قواعد ورزشى صرف در برخى باشگاه ها و مخدوش بودن روابط در نزد آنها مى دهد. اگر معتقد باشيم در مس كرمان ماجراهاى دوپينگ بيش از تنظيم شده بودن نتيجه رويكرد فردى يك بازيكن بوده، ماجراهاى پاس همدان خطر بالقوه بيشترى را مطرح و اين نكته را گوشزد مى كند كه متاسفانه در برخى موارد دوپينگ به شكلى وسيع توسط افرادى مشخص و نامشخص در داخل باشگاه ها پيگيرى و اجرا مى شود و انگار يك دستور كار پنهان در اين خصوص وجود دارد. وقتى در يكى از تيم هاى ليگ برتر ايران با هدايت هر سه نفرى كه مسووليت شان از قضا در درجه اول اهميت هم قرار ندارد، به معدودى از بازيكنان داروهاى نيروزا داده مى شود و دوپينگ آنها از اين طريق سازماندهى و اجرا مى شود، بايد نگران سلامتى كامل فوتبال كشور شد. اين در حالى است كه هنوز معلوم نيست يك مترجم چگونه در يك باشگاه مى تواند واسطه و حداقل عامل اجراى دوپينگ باشد.نبود مدارك محكمه پسنديك فرضيه پرطرفدار اما ثابت نشده مى گويد، معدودى از مربيان در باشگاه ها و محل هاى كار خود طراح و مجرى برنامه هاى دوپينگ بوده و در اين خصوص طرح ها و انديشه هايى را داشته و به طور سازماندهى شده براى شمارى از نفرات تيم به اجرا گذاشته اند و نام چند مربى كه در اين خصوص بيش از سايرين متهم شده اند، بارها به ميان آمده است. اما از يك سو هرگز مداركى محكمه پسند در اين خصوص به دست نيامده است و از جانب ديگر كنترلى دقيق و مركزى در جامعه فوتبال و فدراسيون اين ورزش وجود نداشته است كه مو را از ماست بكشد و خاطيان را براى يك مقطع زمانى مشخص زير نظر بگيرد و به اطلاعات ذى قيمتى در اين باره برسد و در نتيجه هر از چند گاه خبرى دال بر دوپينگ اين و آن و مجازات هاى آنان مى رسد، اما انگار دوست نداشته اند طى اين مدت ريشه يابى و با امر مذموم دوپينگ احتمالى در برخى باشگاه ها برخورد اساسى صورت گيرد و نتيجه و محصول اين سياست ها مسايلى است كه مى بينيم و اخيرا رخ داده است و در احكام فدراسيون آمده است و آن را برشمرديم و مى گويد كه ليگ برتر فوتبال ايران عارى از لرزش و خدشه هاى جدى نيست.متاسفانه طى اين سال ها تمامى آنچه در مورد احتمال وقوع دوپينگ در بعضى باشگاه ها شنيده ايم، فقط گمانه زنى هاى كلى و رد و تكذيب، انكار و گاهى نيز شك ها و صبرهاى طولانى بوده است. هر گاه خبرى دال بر احتمال وقوع دوپينگ در يك باشگاه و توسط برخى خاطيان رسيده و يا شايعه شده كه نتيجه تست دوپينگ دو بازيكن در پايان يك بازى مهم باشگاهى احتمالا مثبت بوده، هيچ كس پيدا نشده كه رسما جوابگوى چنين احتمالى باشد و پس از يكى دو ماه صبر و شك و انتظار، موضوع به كلى معوق و بى نتيجه مانده و اگر قسمتى از اين فضا منوط و وابسته به تصورات رسانه ها و محصول خيال و انديشه خبرنگاران توصيف شود، راجع به اصل ماجرا و وجود احتمال دوپينگ در برخى مسابقات و بعضى تيم هاى ما نمى توان همين گمانه زنى را معمول داشت و چنان مسايلى را فقط تصور صرف ناميد و اگر هم خيالى زاييده شده باشد، پى آمد نوع برخورد ناكامل مسوولان فوتبال ما با اين گونه قضايا است.
يکشنبه 27 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایران اسپورت]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 189]