محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830399884
على علیه السلام مثل الاعلای قرآن
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: على علیه السلام مثل الاعلای قرآن
گنجینه هاى گرانقدرتمدن وفرهنگ یك كشوردرآثارباستانى، نوشتارعلمى و پدیدههاى كهن آن به چشم مىخورد. و اندیشمندان فرهنگى جامعه ازجمله یادگاران ماندگار یك مرز و بوم و یا آیین به شمارمىروند كه گاه ارزش یكى ازآنان، برترازتمامى آثارو بناهاى تاریخى محسوب مىشود. فرهنگنامهها، دایرة المعارفها، و یا كتابهاى مقدس و آسمانى مردم، آینهاى شفاف در معرفى چنین الگوهاى شایسته به دیگران بوده و بیانگر ویژگیهاى روحى، ارزشهاى معنوى و یا حماسههاى كم نظیرو گاه بىنظیرهستند.قرآن را كه مىگشاییم، دهها و حتى صدها آیه روشنگر و الگو بخش مىیابیم كه نشان از رادمردى جاودانه دارد، والا گوهرى كه افزون برمقام عصمت كه ارزشی بس گرانبهاست فضایل كیمیاگون او درآینه آیات به خوبى بیان شده است و اكنون كه چهارده قرن از زمان حیات وى مىگذرد، گویى او، انسان امروز جامعه ماست و یكایك ویژگیهاى وى، به مثال آفتاب عالمتاب، تمامى افراد را ازظلمتهاى زندگانى رهایى مىبخشد.على، انسانى هزاربُعدى است كه صدها سال است، نظم و نثر، تفسیر و فقه، كلام و حقوق، ریاضیات وادبیات و... همه و همه از ریزش عظمت او روزى خوارند.امام على بن ابیطالب(ع) است كه تنها خداى او یاراى بیان صفات او را دارد و یا رسول حق كه سفیر خداوندى است توان یادآورى ویژگیهاى وزیر و پسرعم خود را داراست.اینك كه درماه رمضان نسیم روح بخش سخنان خداوند، رواق وجودمان را با عطرخود، معنویتى دیگرمىبخشد، برخى ازآیات قرآن كریم را درباره امیرمؤمنان (ع) با نگاه دل مىبینیم و سیماى على را درآینه قرآن نظاره مىكنیم.1_« ومن الناس من یشرى نفسه ابتغاء مرضات الله و الله رؤف بالعباد.» (بقره/207)" وازمیان مردم کسی است که جان خود را برای طلب خشنودی خدا می فروشد، و خدا نسبت به (این) بندگان مهربان است. "مفسرمعروف اهل تسنن، ثعلبى مىگوید: " هنگامى كه پیامبراسلام تصمیم به هجرت ازمكه به مدینه گرفت، براى تحویل امانتهاى مردم و پرداخت پولهاى آنان، على(ع) را بجاى خود قرار داد و شب هنگام كه به سوى «غار ثور» حركت نمود و مشركان اطراف خانه او را محاصره كرده بودند، دستورداد على(ع) دربستر پیامبر بخوابد و پارچه سبزرنگى (برد خضرمى) كه مخصوص خود پیامبربود، روى خویش بكشد.در این هنگام خداوند به «جبرئیل» و «میكائیل» وحى فرستاد كه من بین شما برادرى ایجاد كردم وعمر یكى از شما را طولانىتر قراردادم، كدام یك ازشما حاضراست ایثاربه نفس كند و زندگى دیگرى را برخود ترجیح دهد. هیچیك حاضر نشدند. به آنان وحى كرد اكنون، على(ع) در بستر پیامبرخوابیده است و آماده فدا کردن جان خویش است. به زمین روید وحافظ و نگاهبان او باشید.هنگامى كه جبرئیل بالاى سر و میكائیل پائین پاى على(ع) نشسته بودند، جبرئیل مىگفت:« بهبه! آفرین برتو اى على! خداوند به واسطه تو برفرشتگان افتخارمىكند.»ناگاه آیه «ومن الناس...» نازل شد و درآن صفات على(ع) بیانگردید." (1)ابنابى الحدید معتزلى ازاهل سنت كه درباره تفسیراین آیه براین باوراست که حماسه على(ع) در لیلة المبیت - شب خوابیدن به جاى رسول الله(ص) - مورد تایید همگان است وغیرازكسانى كه مسلمان نیستند و افراد سبك مغز، آن را انكارنمىكنند. (2)2-« و اذان من الله و رسوله الى الناس یوم الحج الاكبر ان الله برى من المشركین و رسوله فان تبتم فهو خیرلكم و ان تولیتم فاعلموا انكم غیرمعجزى الله و بشرالذین كفروا بعذاب الیم.» (توبه/3)"واین اعلامى است ازجانب خدا و پیامبرش به مردم در روزحج اكبركه خدا و پیامبرش در برابر مشرکان تعهدی ندارند با این حال اگر توبه کنید آن برای شما بهتر است، و اگر روی بگردانید پس بدانید که شما خدا را درمانده نخواهید کرد؛ وکسانی را که کفر ورزیدند ازعذابی دردناک خبر ده."احمد حنبل - پیشواى معروف اهل سنت - از ابن عباس نقل مىكند كه پیامبر سوره توبه را به حضرت علی (ع) داد - تا به مردم هنگام حج ابلاغ كند - فرمود: ابلاغ این سوره تنها به وسیله كسى باید باشد كه او از من است و من از اویم. (3)3_«ان الذین اجرموا كانوا من الذین آمنوا یضحكون. واذا مروا بهم یتغامزون.» (مطففین/30-29)بدكاران «دردنیا» پیوسته به مؤمنان مىخندیدند و هنگامى كه ازكنارآنها مىگذشتند، آنان را با اشارات مورد سخریه و استهزا قرار مىدادند.پارهاى از مفسران اهل سنت در تفسیراین آیه، چنین نوشتهاند كه: روزى على(ع) و جمعى ازمؤمنان ازكنارجمعى ازكفارمكه گذشتند، آنها به حضرت و مؤمنان خندیدند و آنها را استهزا نمودند، این آیات نازل شد و سرنوشت مسخره كنندگان را درقیامت روشن ساخت. (4)4_«فمن حاجك فیه من بعد ما جاءك من العلم، فقل تعالوا ندع ابناءنا وابناءكم و نساءنا و نساءكم و انفسنا و انفسكم ثم نبتهل فنجعل لعنت الله على الكاذبین.» (آل عمران/61)پس هرکه دراین باره پس از دانشی که تو را حاصل آمده، با تو محاجه کند، بگو: بیایید پسرانمان و پسرانتان، و زنانمان و زنانتان، و ما خویشان نزدیک و شما خویشان نزدیک خود را فرا خوانیم؛ سپس مباهله کنیم، و لعنت خدا را بر دروغگویان قراردهیم.(مباهله به معناى رها كردن و قید و بند را ازچیزى برداشتن یعنى بنده را به حال خود گذاشتن وعاقبت كاراو را به دست خدا سپردن است.)انبوه بىشمارى ازمفسران اهل سنت «ابناءنا» درآیه را اشاره به حسن و حسین(ع)، نساءنا را فاطمه و انفسنا را اشاره به على(ع) دانستهاند. كه نشان از چشمگیرى مقام على(ع) درعرصه نفرین نمودن دشمنان و آشكار شدن حق و دركنار رسول خدا و حتى همانند جان او گردیدن، بیان شده است. (5)5_«سال سائل بعذاب واقع. للكافرین لیس له دافع. من الله ذى المعارج.» (معارج/3-2-1)تقاضاكنندهاى تقاضاى عذابى كرد كه واقع شد. این عذاب مخصوص كافران است و هیچكس نمىتواند آن را دفع كند. از سوى خداوند صاحب درجات ومراتب است.علامه امینى نام سى نفرازعالمان اهل سنت را بیان مىكند كه همگى علت نزول این سه آیه را درخواست عذاب از سوى منكرانتصاب و ولایت على(ع) بعد ازرسول خدا(ص) درصورت حقانیت امامت آن حضرت دانستهاند. داستان ازاین قرار بود كه: چون رسول خدا(ص)، على(ع) را در روزغدیرخم به خلافت منصوب نمود و درباره او فرمود: هر كه من مولا و ولى او هستم، على مولا و ولى اوست، چیزى نگذشت كه این سخن درتمامى شهرها منتشر شد. نعمان بن حارث فهرى خدمت پیامبرآمد و گفت: تو ما را دستور دادى، شهادت به یگانگى خدا و رسالت خود ازسوى او دادى، سپس دستور به جهاد و حج و روزه و نماز و زكات دادى، ما همه اینها را پذیرفتیم، اما با اینها راضى نشدى تا اینكه این جوان - اشاره به على(ع) - را به جانشینى خود منصوب كردى و گفتى: من كنت مولاه فعلى مولاه.آیا این سخن ازناحیه خودت است یا ازسوى خدا؟پیامبر(ص) فرمود: قسم به خدایى كه معبودى جزاو نیست، این ازناحیه خدا است.نعمان روى برگرداند و درحالى كه مىگفت: خداوندا! گراین سخن حق است و از ناحیه توست، سنگى از آسمان بر ما بباران! اینجا بود كه ناگهان سنگى بر سرش فرود آمد و او را هلاك كرد. ناگاه آیه «سال سائل بعذاب واقع، للكافرین لیس له دافع» نازل شد.(6)6_«اهدنا الصراط المستقیم.» (حمد/5)ما را به راه راست هدایت فرما.علامه طباطبایى درالمیزان از«فقیه» و«تفسیر عیاشى» نقل نموده كه «صراط مستقیم» دراین آیه، امیرمؤمنان، على(ع) است. (7)در سخن دیگرى ازامام صادق(ع) صراط مستقیم، راه به سوى معرفت خدا تفسیرشده كه دو صراط است، یكى صراط در دنیا و دیگرى صراط درآخرت، صراط دردنیا امام واجب الاطاعة است، كسى كه او را شناخته و از وى پیروى كنند و در آخرت صراطى است كه پل دوزخ است و كسانى كه در دنیا امام واجب الاطاعة را نشاسند، براین صراط لغزیده و در آتش دوزخ هلاك خواهند شد. (8)7_«الذین ینفقون اموالهم بالیل والنهارسرا وعلانیة فلهم اجرهم عند ربهم ولاخوف علیهم ولا هم یحزنون.» (بقره/274)كسانى كه اموال خود را درشب و روز، پنهان و آشكارانفاق مىكنند، پاداششان نزد پروردگار آنان است و نه ترسى براى آنهاست و نه غمگین مىشوند.افزون بر مفسران شیعى، عالمان اهل تسنن نیز درتفاسیرخود نزول این آیه را درباره حضرت على(ع) دانستهاند، كسانى چون ابن عساكر، طبرانى، ابن حاتم، ابن جریر و امام فخررازى. (9)داستانى كه شان نزول وعلت نازل شدن آیه را درآن بیان كردهاند آن است كه: امام امیرالمؤمنین(ع) درحالى كه تنها چهار درهم داشت، یك درهم در روز، یك درهم درشب، سومین آن را مخفیانه و درهم آخر را آشكارا در راه خدا انفاق نمود.اما حكم كلى و معیارى كه درتمامى عصرها و نسلها درس آموزى آن براى دین باوران آن ضرورى مىنماید، آن است كه انفاق كنندگان باید ازنظر پنهان یا پیدا بودن عمل خویش، جنبههاى اخلاقى و اجتماعى و یا شخصیت انسانهایى را كه بدانها كمك مىكنند، مراعات نمایند، آنجا كه حفظ آبروى افراد لازم است، ازانفاق آشكاردورى كنند و زمانى كه تعظیم شعائرمذهبى، تشویق دیگران به عمل شایسته و الهى مطرح است، یا هتك احترام مسلمانى نمىشود، درنگاه دیگران كمك كنند. اما درهنگام انفاق و پس ازآن ازفقر و تنگدستى بیمى نداشته باشند و به وعدههاى خداوند ایمان داشته، به او توكل كنند تا بدین سان، رضایت خداوند را كسب وآثاراخروى را جلب نمایند، (10)همانند امام متقیان و پیشواى خداجویان،على(ع).8_«لنجعلها لكم تذكرة و تعیها اذن واعیه.» (الحاقه/12)تا آن را برای شما وسیله تذكرى قراردهیم و گوشهاى شنوا آن را نگاه دارد.برخى از مفسران شیعى سى حدیث ازاهل تسنن و تشیع درنزول این آیه درباره شخصیت حضرت على(ع) نقل كردهاند كه نشانگرعظمت مقام امام(ع) نسبت به دانایى اسرارپیامبرو وراثت تمام علوم رسول خدا است. (11)حدیث ازآنجا آغازمىشود كه پیامبراكرم(ص) - هنگام نزول آیه «و تعیها اذن واعیه» و گوشهاى شنوا آن را نگهدارى مىكنند. فرمود:«من ازخداوند درخواست كردم گوشهاى على را ازاین گوشهاى شنوا و نگه دارنده حقایق قراردهد.»به دنبال سخن پیامبر، على(ع) فرمود:«من هیچ سخن بعد ازآن ازرسول خدا نشنیدم كه آن را فراموش كنم.وهمیشه آن را به خاطر داشتم.» (12)9_«ان الابرار یشربون من كاس كان مزاجها كافورا. ویطعمون الطعام على حبه مسكینا و یتیما و اسیرا. انما نطعمكم لوجه الله لانرید منكم جزاء ولا شكورا.»(انسان/5و8 و9)نیكان از جامى مىنوشند كه با عطرخوشى آمیخته است.به پاس دوستی (خدا) ،بینوا ویتیم و اسیر را خوراک می دادند. ( و مىگویند) ما شما را براى خدا طعام مىدهیم و هیچ پاداش و تشكرى از شما نمىخواهیم.34 نفر ازعالمان معروف اهل تسنن، با نقل حدیثى دركتابهاى خود، این آیات را درباره ایثارامام على(ع) و خاندان تابناك او دانستهاند(13)و تمامى عالمان شیعى، هیجده آیه مورد بحث را ازافتخارات بىنظیر و فضایل بسیارمهم حضرت على، فاطمه زهرا و فرزندانشان(ع) شمردهاند.(14)ماجراى نزول آیات بدینگونه بود كه حسن وحسین(ع) بیمارشدند. پیامبر(ص) با جمعى ازیاران به عیادتشان رفتند و به على(ع) فرمودند: اى ابوالحسن! خوب بود نذرى براى شفاى فرزندان خود مىكردى.على(ع) و فاطمه(س) و فضه - خادم آنان - نذركردند اگرآن دو شفا یابند، سه روز روزه بگیرند(طبق برخى از روایات حسن و حسین(ع) نیز گفتند ماهم نذرمىكنیم، روزه بگیریم) چیزى نگذشت كه هر دو شفا یافتند، درحالى كه ازنظر مواد غذایى، دست خالى بودند، على سه من جو قرض نمود و فاطمه(س) یك سوم آن را آرد كرد و نان پخت، هنگام افطار سائلى بردر خانه آمد و گفت:السلام علیكم یا اهل بیت محمد. سلام برشما اى خاندان محمد!مستمندى ازمستمندان مسلمان هستم، غذایى به من دهید، خداوند به شما ازغذاهاى بهشتى مرحمت كند.آنان همگى مسكین را برخود مقدم داشتند و سهم خود را به اودادند و آن شب جز آب ننوشیدند. روز دوم همچنان روزه گرفتند و موقع افطار یتیمى نداى كمك سرداد و بازآنان غذاى خود را به او دادند. و درسومین روز روزه، اسیرى از غذاى آنان طلب نمود و باز آنان با آب افطار نمودند.صبح فردا على دست حسن و حسین را گرفته، خدمت رسول الله آمدند و هنگامى كه حضرت عزیزان خود را نظاره مىنمود، دید ازشدت گرسنگى مىلرزند! فرمود: این حالى را كه درشما مىبینم براى من بسیارگران است. سپس برخاست و با آنان به خانه فاطمه(س) وارد شدند، دید دخترعزیزش در محراب عبادت ایستاده است، درحالى كه ازشدت گرسنگى شكم او به پشت چسبیده و چشمانش به گودى نشسته است.اندوه وجود پیامبر(ص) را فرا گرفت و درحالى كه غبارغم برقلب مبارك حضرت نشسته بود، جبرئیل نازل شد و گفت:«اى محمد! این سوره را بگیر، خداوند باچنین خاندانى به تو تهنیت مىگوید، سپس سوره هل اتىرا کهمربوط به ایثار حضرت على،حضرت فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام بود را نازل نمود.» (15)10_«اجعلتم سقایة الحاج و عمارة المسجد الحرام كمن آمن بالله والیوم الاخر و جاهد فى سبیل الله لایستوون عند الله، والله لایهدى القوم الظالمین.» (توبه/19)آیا سیراب كردن حجاج و آباد ساختن مسجدالحرام را همانند «عمل» كسى قرار دادید كه ایمان به خدا و روز قیامت آورده و در راه اوجهاد كرده است. «این هردو» هرگزنزد خدا مساوى نیستند و خداوند گروه ظالمان را هدایت نمىكند.دانشمند معروف اهل سنت حاكم «ابوالقاسم حسكانى» از«بریده» نقل مىكند كه شیبه وعباس هركدام بردیگرى افتخار مىكردند. على(ع) ازكنارآن دو مىگذشت ازافتخار نمودن آن دو پرسش نمود. عباس گفت: امتیازى به من داده شده كه احدى ندارد و آن مساله آب دادن به حجاج خانه خدا است.شیبه گفت: من تعمیركننده مسجد الحرام و كلیددارخانه كعبه هستم. على(ع) گفت: با این كه ازشما حیا مىكنم، باید بگویم كه با این سن كم افتخارى دارم كه شما ندارید. آن دو پرسیدند كدام افتخار؟!حضرت فرمود: من با شمشیرجهاد كردم تا شما ایمان به خدا و پیامبرکه- درود خداوند براو خاندان وى باد - آوردید.عباس خشمناك برخاست و دامن كشان نزد رسول الله رفت.(و به عنوان شكایت) گفت: آیا نمىبینى، على با من چگونه سخن مىگوید؟پیامبر،على(ع) را خواست و ازچگونگى ماجرا پرسش كرد. ناگاه جبرئیل نازل شده و گفت: اى محمد! پروردگار به تو سلام مىفرستد و مىگوید این آیات را برآنها بخوان: «اجعلتم سقایة الحاج و...» (16)امید آن كه نسیمى روح بخش ازبوستان معرفت قرآن، نهال وجودمان را رایحه علوى بخشیده باشد و به زودى دركنار تربت پاك آن امام زمزمه كنیم.ای آفتاب آینه دار جمال تو مشک سیاه مجمره گردان خال توصحن سرای دیده بشستم ولی چه سود کاین گوشه نیست درخور خیل خیال تو(17)پی نوشتها:1- تفسیر نمونه، آیت الله مكارم و جمعى از نویسندگان، ج 2، ص46/ الغدیر، ج 2، ص44.2- شرح نهجالبلاغه، ابن ابى الحدید، ج3، ص 270/ احیاء العلوم، غزالى، ج3، ص 238/ نزهة المجالس، صفورى، ج2، ص209/ تذكرة الخواص، سبط ابن جوزى حنفى، ص 21/ مسند، احمد حنبل، ج1، ص 348/ تاریخ طبرى، ج2، ص99 – 101/ سیره ابن هشام، ج 2، ص291/ تاریخ یعقوبى، ج2، ص29.3- مسند احمد حنبل: ج1، ص 231(طبع مصر)/ همان، ج3، ص212; همان، ج1، ص 150/ خصایص نسائى، ص 28.4- تفسیر فخر رازى، قرطبى، روح المعانى و كشاف، ذیل آیه29 و 30 از سوره مطففین.5- صحیح مسلم، ج7، ص 120/ مسند احمد بن حنبل، ج1، ص 185/ تفسیر طبرى، ج3، ص 192/ مستدرك حاكم نیشابورى، ج3، ص 150/ دلائل النبوة، حافظ ابونعیم اصفهانى، ص297/ روح المعانى، آلوسى، ج3، ص167/ كشاف، زمخشرى، ج1، ص193/ فصول المهمه ابن صباغ، ص 108/ الجامع لاحكام القرآن، علامه قرطبى، ج3، ص 104.6- تفسیر نمونه، ج 25، ص7.7- تفسیر المیزان(ترجمه)،ج1، ص49/ تفسیر البرهان، علامه بحرانى، ج1، ص 50.8- همان.9- تفسیر نورالثقلین، ج1،صص290 و291.10- تفسیر نمونه، ج 2، ص267.11- تفسیر قرطبى، ج1، ص6743/ مجمع البیان، روح البیان، روح المعانى، المیزان و تفسیر ابوالفتوح رازى، ذیل آیه 12 سوره معارج.20- مناقب ابن مغازلى شاخصى، ص 265.13- الغدیر، ج3، ص107 تا 111/ احقاق الحق، ج3، ص157 تا 171.14- تفسیر نمونه، ج 25، ص 345.15- تفسیر احسن الحدیث، ج12، ص 274/ الجدید، ج7، ص283/ حجة التفاسیر، ج7، ص139/ الكاشف، ج4، ص 670/ كشف الاسرار، ج 10، ص319.16- تفسیر طبرى، فخررازى و آثار اصحاب النزول واحدى/ تفسیر خازن بغدادى/ معالم التنزیل بغوى/ مناقب ابن مغازلى و جامع الاصول ابن اثیر، براى توضیح بیشتر درباره این حدیث و مشخصات مدارك آن به احقاق الحق مرحوم شوشترى، ج3، ص 122 تا127 مراجعه كنید(تفسیر نمونه، ج7، ص 322.)17- دیوان خواجه حافظ شیرازى.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 245]
-
گوناگون
پربازدیدترینها