پل ارلیخ

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: پل ارلیخ (1915-1854) در اشترلن در سیلزی علیا در خانواده یک مهمانخانه دار یهودی متولد شد. ابتدا به تحصیل شیمی پرداخت ولی به مقدمات زیست شناسی هم دست یافت. وی برای احاطه بر فرایندهای زیست شناختی نظام های زنده و جستجوی راه های معالجه بیماری ها به مدرسه پزشکی رفت.
کارل وایگرت یکی از بستگان نزدیک وی در 1878 کشف کرد که باکتری های مشخص رنگهای مختلف می پذیرند. ارلیخ شیفته این کشف شد و این فن را از او یاد گرفت و به پژوهش های مستقل پرداخت. وی درضمن تحقیقات خود متوجه شد که بافتهای مشخص بدن، هر کدام نسبت به یک ترکیب خاص شیمیایی حساسیت دارند، مثلا اگر آبی متیلن به جانور زنده تزریق شود به وسیله ساختارهای ظریف بدن جذب می شود و بنابراین می توان این ماده را به عنوان یکی از رنگهای متمایز کننده به کار برد. این موضوع به وسیله کالبد شناسان به عنوان ابزاری برای مشخص کردن بافت های مورد نظر به کار گرفته شد.
در مطالعه دیفتری نخستین پرسش منطقی این بود که «چگونه زهرابه، سلول را آلوده می کند؟»
ارلیخ در تولید پادزهری که تأثیرات زهرابه دیفتری را خنثی کند، نقش عمده ای داشت، اما جریان کاربرد پادزهر او را خرسند نمی کرد. وی می خواست بداند پادزهر چگونه از آلوده شدن سلول به وسیله زهر جلوگیری می کند. نیز مشتاق بود بداند جانور چگونه در بدن خود مقدار زیادی پادزهر به وجود می آورد و مصونیت می یابد. زهر و پادزهر هر دو ماده شیمیایی هستند و ارلیخ کوشید این دو ماده را در آزمایشگاه تهیه کند و گرچه خود در این امر توفیق نیافت. اما همه پیشرفت هایی که در این زمینه نصیب بشر شده است مدیون تلاشهای او است.
شاهکار او کشف «سال وارزان – Salvarzan» بود که ماده آرسنیکی معالج سیفلیس است. ارلیخ کمی پس از کشف «Treponema Pallidum» عامل سیفلیس به وسیله «فریتز شادین – Fritz Schaudinn» در 1905، به آزمایش مواد مختلف آرسنیکی پرداخت. هدف آن بود که دارویی فراهم آید که بدون مسموم ساختن بیمار، بتواند عامل مارپیچی شکل بیماری را بکشد.
ارلیخ و دستیارانش در این تحقیقات داروی معروف «606» را کشف کردند. این دارو پس از شکست داروی «605» با توفیق آزمایش شد. بعدا معلوم شد که سال وارزان با داروی 606 ، بیمار را به طور کلی از شر بیماری خلاص نمی کند، بلکه عمدتا علائم بیماری را تحت کنترل در می آورد.

ارلیخ نخستین کسی بود که رویکرد سیستمی را در سطح وسیع کموتراپی به کار بست. مواد آرسنیکی تا زمان کشف داروهای گوگردی و پنی سیلین در سالهای بعد، همچنان به عنوان بهترین عامل معالج سیفلیس شناخته می شد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 311]