واضح آرشیو وب فارسی:مهر: ولادت حضرت ابوالفضل العباس(ع)/حضرت ابوالفضل(ع) ؛ اسوه وفاداري و شجاعت
خبرگزاري مهر - گروه دين و انديشه : ويژگيهاي خاص حضرت ابوالفضل(ع) هر انساني را به تكريم و بزرگداشت واميدارد. علاوه بر قهرمانيهاي شـگـفـت آور، آن حضرت نـمـونـه كـامل شهامت، نجابت، وفادارى، همدردى و بزرگ منشي است.
زندگى حضرت ابوالفضل(ع) دائرة المعارفى است كه چگونه زيستن و آگاهانه رفتن را مىآموزد و فرصت دستيابى به مقام آدميت را هموار مىسازد.
پرورش در آغوش امامت و دامان عصمت، شالوده اى پاك و مبارك براى ايام نوجوانى و جوانى عباس فراهم كرد تا در آينده نخل بلند قامت استقامت و سنگربان حماسه و مردانگى باشد.
گاه كه على(ع) با نگاه بصيرت خود آينده عباس را نظاره مىكرد، با لبخندى رضايت آميز، سرشك غم جارى و در مورد علت آن مي گفت: دستان عباس در راه يارى حسين(ع) قطع خواهد شد.
حضرت عباس(ع) انسانى آسمانى بود كه عظمتش كنيه هاى بسيارى براى او رقم زند. "ابوالفضل"» مشهورترين كنيه اوست. اين كنيه برخى از صاحبنظران را بر آن داشت تا شعاع چشمگير شخصيت عباس را بستر اين واژه بدانند. ويژگيهاى دوران كودكى و شكوهمندى روح افزاى نوجوانى او نشان از بزرگى مقام وى داشت. بسيارى از فرهيختگان و شعرا بهره مندى از فضايل فراوان را علت اين لقب دانسته اند.
"ابوالقاسم" كنيه اى ديگر است. مورخان، با دقت در واژههاى معرفت آفرين زيارت اربعين، اين كلمه را كنيه آن حضرت دانسته اند. آنجا كه جابر انصارى خطاب به اين رادمرد الهى مىگويد: السلام عليك يا اباالقاسم، السلام عليك يا عباس بن على ؛ سلام بر تو، اى پدر قاسم؛ سلام بر تو، اى عباس بن على.
القاب تابناك
قمر بنىهاشم : بهره مندى بسيار عباس از جمال و جلال و سيماى سپيد و زيبا و سيرت سبز و نورانى، زمينه ساز اين لقب است.
باب الحوائج : كريمى از دودمان كريمان كه چون حاجتمندى سوى او روى كند، خواسته هايش را برآورده مىسازد.
طيار : بيانگر مقام و عظمت حضرت عباس(ع) در فضاى عالم قدس و بهشت جاودان است.
الشهيد: شهادت، كه نشان نمايان ابوالفضل(ع) است و در چهره حيات او درخشندگى بسيار دارد، زمينه ساز اين لقب است.
سقا : دلاورى عباس در صحنه هاى حيرت آور آبرسانى به تشنگان، سبب اين لقب شد.
عبد صالح : لقبى كه حضرت صادق(ع) در زيارت عموى گرانقدرش بدان اشاره دارد: السلام عليك ايها العبد الصالح.؛ سلام بر تو، اى بنده صالح خدا.
سپهسالار: صاحب لواء يا سپهسالار لقب بزرگترين شخصيت نظامى است و عباس در روز عاشورا اين لقب را از آن خود ساخت.
پرچمدار و علمدار: يادآور دلاورى و حفظ لشكر در برابر دشمن است. علمدارى عباس(ع) اين لقب را برايش به ارمغان آورد.
ابوقربه (صاحب مشك)، عميد ( ياور دين خدا)، سفير( نماينده حجت خدا)، صابر( شكيبا)، محتسب ( به حساب خدا گذارنده تلاشها)، مستعجل ( تلاشگرى مهربان در برآوردن حاجات ديگران) از ديگر لقبهاى ابوالفضل است.
چهارشنبه 16 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 209]