مبعث‏ خاتم‌الاوصيا؛ سرآغاز بعثت‏ بزرگي ديگر

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: مبعث‏ خاتم‌الاوصيا؛ سرآغاز بعثت‏ بزرگي ديگر
گروه خبرنگاران افتخاري / نجيبه خروشي : از بعثت محمد تا برانگيخته شدن محمد؛ از آغازي غريبانه تا آغازي ديگر «بدا الاسلام غريبا و سيعود غريبا»؛ از «جاء الحق‏» تا «جاء الحق‏» كه آن روز رسول خدا با بعثتش، بت‏ها را سرنگون كرد؛ باطل را از ميان برداشت و بر جهالت و برداشت‏هاي غلط از زندگي آدمي، خط بطلان كشيد، و امروز كه فرزندش امام موعود، ظهور خواهد كرد، بت‏هاي عصر نوين را خواهد شكست و از فرهنگ مترقي اسلام پرده برخواهد داشت تا آن جا كه بپندارند ديني نوين آورده است و باطل را درهم فروخواهد ريخت.
امام باقر (ع) فرمود: «اذا قام القائم ذهبت دولة الباطل؛ اگر قائم آل محمد (ع) قيام كند، دولت‏باطل نابود خواهد شد». در روايت ولادت نيز، حكيمه خاتون گويد: هنگامي كه مهدي زاده شد، پاك و طاهر بود و بر بازوي راستش نوشته بود«جاء الحق و زهق الباطل ان الباطل كان زهوقا».

آري، همان گونه كه رسول خدا (ص) ماموريت مي‏يابد كه بت‏ها را درهم شكند و خط سرخ بر آن چه غير خدايي دارد بكشد و كفر و شرك و ضلال را مضمحل و نابود سازد و حق و هدايت و روشنايي را جايگزين باطل و جهالت و گمرهي نمايد، حجت‏خدا بر زمين؛ يعني «ابا صالح‏» نيز ماموريت دارد تا با ظهورش، حق را نمايان سازد و باطل را از صحنه خارج نمايد و قدرت‏هاي ضد خدايي را درهم شكند و زورگويان و ستم ‏پيشگان و جهان‏خواران و جائران و جباران را محو و نابود كند و از صحنه گيتي براندازد و پرچم حكومت راستين الهي را در سراسر جهان به اهتزاز درآورد.

اگر آن روز آخرين پيام رسان خدا - كه درود بي‏پايان بر او و خاندان پاكش باد - بر فراز خانه خدا برآمد و بت‏ها را يكي پس از ديگري درهم فرو ريخت و آواي دلنشينش در فضاي ظلمتكده مكه، بلند شد كه «قولوا لا اله الا الله تفلحوا»، به زودي نيز آخرين جانشينانش در كنار خانه خدا، همان نوا را سر خواهد داد و اين زمان دعوت الهي را تكرار خواهد كرد كه اي مردم «بقية الله خير لكم ان كنتم مؤمنين‏». تا آن روز اين دو فرياد هم‏چنان در فضاي جهان طنين‏انداز است كه «لا اله الا الله‏» و «بقية الله خير لكم‏».

و اگر آن روز رسول خدا در يك حركت‏سريع به اذن خداوند، 360 بت را از خانه خدا زدود، فرزندش نيز حكومت‏هاي باطل را مي‏زدايد و بت‏ها را مي‏شكند و حكومت واحده حق را جايگزين صدها حكومت پوشالي باطل خواهد نمود و به اثبات خواهد رساند كه آري! باطل، توانايي آن را ندارد كه در برابر حق و حق‏جويان بايستد و پايدار بماند.

همواره پيروزي و سرافرازي با حق است و بس انگيزه دو بعثت اميرالمؤمنين (ع)در بيست و ششمين خطبه نهج‏البلاغه مي‏فرمايد: «ان الله بعث محمدا - صلي الله عليه و آله - نذيرا للعالمين و امينا علي التنزيل و انتم معشر العرب علي شر دين و في شر دار، منيخون بين حجارة خشن و حيات صم، تشربون الكدر و تاكلون الجشب، و تسفكون دماءكم و تقطعون ارحامكم، الاصنام فيكم منصوبة و الآثام بكم معصوبة؛ خداوند حضرت محمد - صلي الله عليه و آله - را براي هشدار دادن به مردم جهان و پاسداري از قرآن فرستاد، در حالي كه شما، گروه اعراب، زشت‏ترين آيين را براي خود برگزيده و در بدترين جايگاه به سر مي‏برديد.

در ميان سنگ‏هاي درشت‏خارا خانه مي‏ساختيد و با مارهاي زهردار مي‏زيستيد. آب لجن مي‏نوشيديد. غذاي خشن مي‏خورديد. خون يكديگر را مي‏ريختيد. از خويشاوندان دوري مي‏كرديد، بت در ميان شما نصب شده بود و از گناهان اجتناب نمي‏كرديد.

در چنين جاهليتي كه مردم از فرهنگ و اخلاق و انسانيت كاملا به دور بودند و فروغ حق و حقيقت رخت‏بر بسته و درخت علم و دانش، پژمرده و پرچم شقاوت و درندگي و نادرستي، نصب شده بود، خداوند حجتش و رسولش و پيام رسانش را برانگيخت تا فرهنگ پيشتاز اسلام را جايگزين آن همه نادرستي‏ها و كژي‏ها و جهالت‏ها كند و به جاي زنده به گور كردن دختران و كشتن معصومان و ريختن خون مظلومان، نه تنها به انسان‏ها، بلكه با حيوانات نيز خوش‏رفتاري شود و اخلاق الهي و منش رباني، حاكم گردد و به جاي بدبختي و ذلت و عقب افتادگي، پايداري و عزت و عظمت و سربلندي نصيب مسلمين گردد».

امام صادق(ع) درباره قيام امام زمان(عج) مي‏فرمايد: «اذا قام القائم حكم بالعدل، وارتفع في ايامه الجور، و امنت السبل، واخرجت الارض بركاتها، و رد كل حق الي اهله...؛ (1) هرگاه قائم آل محمد قيام كند، با عدل و داد حكومت نمايد و ظلم و ستم در دورانش برطرف شود و راه‏ها امن گردد و بركت‏هاي زمين ظاهر شود و حق ضايع شده هر كس را به خويش باز گرداند». و نيز همان حضرت مي‏فرمايد: «يصنع كما صنع رسول الله(ص)، يهدم ما كان قبله كما هدم رسول الله صلي الله عليه و آله امر الجاهلية، و يستانف الاسلام جديدا بعد ان يهدم ما كان قبله؛ (2) رفتارش چون رسول الله است، آن چه آيين غلط است، نابود مي‏سازد چنان كه پيامبر نيز آيين جاهليت را برانداخت و اسلام را از نو در گيتي حاكم مي‏نمايد؛ هم‏چنان كه ديگر حكومت‏ها را از بين مي‏برد».

بعثتي است؛ مانند بعثت رسول الله(ص) كه دولت‏باطل را سرنگون ساخت و حق را حاكم نمود. در اين زمان نيز مبعث ديگري تكرار مي‏شود. اين بار نيز «محمد» مبعوث شده است كه فسق و فجور و تباهي را برطرف سازد و ظلم و بي‏دادگري و تجاوز و نادرستي را از بين ببرد.

و در اين راه، مانند جدش اذيت و آزار مي‏بيند و به خاطر گسترش عدل و داد، براي خدا، همه اذيت‏ها و شكنجه‏ها را تحمل مي‏كند.

امام باقر (ع)فرمود: «ان صاحب هذا الامر لو ظهر، لقي من الناس مثل ما لقي رسول الله صلي الله عليه و آله و اكثر؛ (3) امام زمان، هرگاه ظهور كند، همان گونه كه پيامبر از مردم اذيت ديد، او هم چنان، بلكه بيش‏تر اذيت مي‏بيند». امام صادق (ع)مي‏فرمايد: «يعز الله به الاسلام بعد ذله و يحييه بعد موته... و يدعو الي الله بالسيف، فمن ابي قتل و من نازعه خذل. يظهر من الدين ما هو عليه الدين في نفسه ما لو كان رسول الله صلي الله عليه و آله يحكم به. يرفع المذاهب من الارض فلايبقي الا الدين الخالص؛ (4) خداوند، اسلام را به واسطه او عزت مي‏بخشد، پس از آن كه خوار شده باشد و اسلام را زنده مي‏كند، پس از آن كه مرده باشد.

او با شمشير (سلاح) مردم را به سوي خدا دعوت مي‏كند، پس اگر كسي نپذيرفت كشته مي‏شود و اگر كسي با او جنگيد، خوار و ذليل مي‏گردد. امام زمان، دين را چنان كه بايد باشد، ظاهر و آشكار مي‏گرداند و چنان كه رسول خدا، حكومت مي‏كرد، حكومت مي‏كند.تمام مذاهب و آيين‏ها را جز دين خالص خداوند، از ميان برمي‏دارد.»

چقدر زيبا و جالب، امام معصوم بين دو برانگيخته شدن و دو بعثت پيامبر و امام زمان، مقايسه مي‏كند. چقدر زيبا رفتارهاي امام را با نياي بزرگوارش، يكسان مي‏داند؛ تو گويي پيامبر از نو برانگيخته شده و پرده‏هاي تاريك ظلمت و گمراهي را كه هزاران بار، تاريك‏تر و نارواتر از جاهليت دوران رسول خدا است، با قدرت الهي و به كمك مؤمنان و منتظران فرج، درهم مي‏نوردد و پرچم «لا اله الا الله‏» را همان سان كه جد اطهرش برافراشت، برفراز گيتي مي‏افرازد.

با دشمنان خدا و منافقان و كافران و مشركان - كه چقدر زيادند و در رنگ و پوست‏ها و لباس‏هاي گوناگون پراكنده‏اند - چنان مبارزه‏اي بي‏امان مي‏كند و كارزار مي‏نمايد تا اثري از فتنه بر زمين نماند. «و قاتلوهم حتي لاتكون فتنة و يكون الدين كله لله‏» و اگر آن زمان، رسول خدا فرصت كافي نيافت تا تمام مشركان و منافقان را از بين ببرد، امروز فرزندش با تمام قدرت، اين امر الهي را اجرا مي‏سازد.

گويا هنوز تاويل اين آيه شريفه نرسيده است. وقتي اين آيه تاويل مي‏يابد كه اثري از مشركين و منافقين نباشد. روز موعود امير مؤمنان (ع)مي‏فرمايد: «و لا يبقي ارض الا نودي فيها شهادة ان لا اله الا الله وحده لاشريك له و ان محمدا رسول الله؛ و هيچ سرزميني نمي‏ماند جز آن كه شهادت به وحدانيت‏خدا و رسالت پيامبر در آن برملا مي‏گردد». و آن چه روز فرخنده‏اي است. حق‏جويان لحظه لحظه عمر خود را منتظر آن «روز موعود» هستند.

منتظرند كه بين ركن و مقام، امام و منجي خود را ببينند، با او «بيعت‏» كنند، چنان كه با جدش ناديده بيعت كردند.

منتظرند كه پس از قرن‏ها انتظار، وارث زمين گردند «و نريد ان نمن علي الذين استضعفوا في الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثين. و نمكن لهم في الارض و نري فرعون و هامان و جنودهما منهم ما كانوا يحذرون‏». منتظرند تا در زير سايه امامشان، با دشمنانش كارزار كنند و ظالمان و ستم‏پيشگان را از زمين بردارند؛ همان‏ها كه در طول ساليان دراز، شيعيان و پيروان امامان را آزار مي‏دادند و از هيچ شكنجه‏اي - چه روحي و چه جسمي - فروگذار نمي‏كردند؛ اكنون نور خدا نمايان شده و آنان كه خواستند اين نور را در طول تاريخ خاموش نمايند، بايد امروز خاموش گردند كه اين نور خاموش شدني نيست.

«يريدون ليطفئوا نور الله بافواهم والله متم نوره‏» و با ظهور مهدي، اين نور كاملا گسترده مي‏شود و فروغش همه جا را فرا مي‏گيرد، هرچند كافران و مشركان را خوش نيايد. و منتظران، هر صبح و شام درگاه و بي‏گاه دست دعا و نيايش را بلند كرده‏اند و فرياد مي‏زنند «عجل علي ظهورك يا صاحب الزمان‏» و بايد بسيار «دعاي فرج‏» كنند تا صاحبشان از راه رسد، تا ابراهيم با تبر بت‏شكنش و موسي با عصاي معجزه آسايش و عيسي با دم روح اللهيش و محمد با قرآنش و علي با ذوالفقارش برسند كه او وارث تمام پيامبران و امامان و تمام تقوا پيشگان و مجاهدان و صديقان و شهيدان است.

و چقدر تاكيد بر انتظار فرج شده است كه رسول خدا فرمود: «انتظار الفرج عبادة. افضل اعمال امتي انتظار فرج الله عزوجل؛ (5) نتظار فرج، عبادت است. برترين و بهترين اعمال امتم، انتظار فرج از سوي خداي - عزوجل - است‏». و اين منتظران ظهورش - شيعيان حقيقي - برترين انسان‏ها هستند و از پيروان و اصحاب ساير امامان نيز شايد برتر باشند، چرا كه نديده به امامشان ايمان آورده‏اند.

اينها را رسول خدا(ص) برادران خود مي‏داند و وقتي به ياد برادرانش مي‏افتد و اظهار علاقه به آنان مي‏كند، يكي از اصحاب عرضه مي‏دارد مگر ما برادرانت نيستيم، اي رسول خدا؟ حضرت مي‏فرمايد «نه! شما اصحاب من هستيد، ولي برادرانم كساني هستند كه در آخر الزمان مي‏آيند و به من ايمان مي‏آورند، در حالي كه مرا نديده‏اند... همانا آنان چراغ‏هاي هدايت در تاريكي هستند كه خداوند آنها را از فتنه‏هاي ظلماني مي‏رهاند». (6)

خوشا به حالتان اي صابران در دوران غييبت؛ خوشا به حالتان اي پايداران در محبت و عشق به حضرت حجت؛ خوشا به حالتان اي منتظران واقعي فرج؛ و خوشا به حالتان اي پيروان صديق و مخلص امام زمان. هم چنان پابرجا بمانيد و استقامت ورزيد و مواظب باشيد كه كژي‏هاي فريب دهنده، شما را كج و راست نكند و در احياي امر الهي، پيشتاز و پيشگام باشيد و به انتظار ياري رساندن به «مضطر» واقعي همواره «امن يجيب‏» بخوانيد تا خداوند دعايتان را مستجاب گرداند و پراكندگي‏هايتان را مبدل به وحدت سازد و «سوء» را از شما برطرف نمايد.

********************************************************************

پي‏نوشت‏ها 1) منتخب الاثر، ص‏308. 2) بحارالانوار، ج‏52، ص‏352. 3) بحارالانوار، ج‏52، ص‏362. 4)بشارة الاسلام ، ص‏297. 5) بحارالانوار، ج‏52، ص‏122. 6) منتخب الاثر، ص‏515 و 516. 7) صحيفه نور 28
يکشنبه 13 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 95]