واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: جهان - پيچيدگيهاي رقابت 4 نوامبر 2008
جهان - پيچيدگيهاي رقابت 4 نوامبر 2008
اميرحسين تيموري: وقتي در سال 2004 و در پايان رقابتهاي درون حزبي دموكراتها جاناف كري توانست ساير رقباي دموكراتش را كنار گذاشته و كانديداي احتمالي حزب متبوعش براي رويارويي با جورج بوش در 4 نوامبر همان سال لقب بگيرد، در فرداي پيروزي وي در ايالت نيو همپشاير كه وي را كانديداي احتمالي حزبش كرد در يكي از نظرسنجيهاي معروف فاصله بوش با وي را 3 درصد اعلام كرد. به معناي ديگر رئيسجمهور وقت آمريكا كه به شكرانه پيروزي برقآسا در عراق و جو عوامگرايانه حاكم بر آمريكا هنوز محبوبيتش كاهش نيافته بود در فرداي روزي كه جان كري كانديداي احتمالي دموكراتها لقب گرفت تنها 3 درصد از وي پيش بود. حدود پنجماه بعد و چند روز مانده به رقابت حساس 4 نوامبر 2004 كه منجر به صعود مجدد جورج بوش به كاخ سفيد شد در نظرسنجي همان بنگاه بوش با همان فاصله 3 درصدي از رقيب قدرتمند دموكراتش در پيش بود. اما ظاهرا در سال جاري و در انتخابات پيش رو كه كمتر از 100 روز به آغاز آن مانده اوضاع نهتنها با رقابت سال 2004 كه با بسياري از رقابتهاي سالهاي گذشته در آمريكا نيز تفاوت دارد. تفاوتهاي مهمتر باز ميگردد به تغيير آرايش نيروهاي سياسي- اجتماعي دخيل در انتخابات كه به اين خاطر رقابت 4 نوامبر 2008 را از رقابتهاي پيشين متمايز ميكند و از اين رو ما شاهد نوسان شديد نظرسنجيها هستيم. اين نوسان در نظرسنجيها ابتدا در رقابتهاي درون حزبي واقع شد. به گونهاي كه چندماه قبل از آغاز رقابتها در اردوگاه دموكراتها شاهد فاصله بسيار زياد سناتور هيلاري كلينتون از باراك اوباما بوديم اما به تدريج و با نزديك شدن به رقابتها و پايان رقابتهاي درونحزبي اوباما سناتور ايالت نيويورك را عقب راند. حال در مصاف با كانديداي سالخورده جمهوريخواهان نيز همين وضعيت به چشم ميخورد. اگرچه در نظرسنجي كنوني سيانان اوباما تنها 4 درصد از مككين جلوتر است اما در اوايل ماه ژوئن يعني زمانيكه وي كانديداي احتمالي حزبش لقب گرفت فاصله او با سناتور مككين بيش از 8 درصد بود. پيچيدگي رقابت كنوني محسوستر ميشود اگر بفهميم كه در نظرسنجي ساير بنگاهها نوسانات بيشتري حادث ميشود و هر روز معادلات به هم ميريزد. اما اين نوسان شديد همانطور كه بيان شد به خاطر تغيير در آرايش سنتي انتخاباتي در آمريكاست كه در اينجا به برخي از آنها اشاره ميشود؛
1- بهطور سنتي در آمريكا مستقلها يا در انتخابات شركت نميكنند يا در صورت شركت به كانديداي مستقل راي ميدهند. براي مثال در سال 2000 رالف يندر كانديداي مستقلها بود كه با حضورش آرايي را از سبد ال گور خارج كرد و منجر به پيروزي جورج بوش شد. در سال جاري علاوه بر حضور وي شاهد حضور پاب بار كانديداي ليبرتارينها هم هستيم. او كه عضو سابق حزب جمهوريخواه است به احتمال فراوان با حضورش دردسرهايي را براي سناتور مككين به خصوص در ايالت جورجيا به وجود خواهد آورد. از سوي ديگر اما به خاطر مواضع مككين كه بعضا از مسيحيان و محافظهكاران افراطي فاصله دارد وي براي برخي از مستقلها جذابيت دارد و از سوي ديگر اوباما كه با حضورش بسياري از جوانان و افرادي كه سابقا تمايلي به شركت در انتخابات را نداشتهاند به ميدان كشيده باعث تمايل گروههايي از مستقلها به وي شده است. پس در سال جاري به خصوص از ناحيه مستقلها رقابت و جذب آرا بسيار پيچيدهتر از سالهاي قبل است.
2- در آمريكا بهطور سنتي اقليتهايي چون يهوديان و لاتينتباران طرفدار حزب دموكراتاند. در اين دوره اما به خاطر اينكه كانديداي دموكراتها سياهپوست است و يهوديان بهطور سنتي با سياهپوستان مرزبندي دارند، پيشينههاي خانوادگي كانديداي دموكراتها و اينكه يك يهودي معروف و قدرتمند به نام جوزف ليبرمن از كانديداي جمهوريخواهان حمايت ميكند به احتمال فراوان آرايش سنتي حمايت يهوديان از دموكراتها به هم ميريزد و جان مككين از اين ناحيه بيشتر سود ميبرد. از سوي ديگر اما به اين دليل كه جان مككين از حاميان شديد لايحه مهاجرت بود و به نوعي حمايت از لاتينتبارهايي محسوب ميشد كه بهطور غيرقانوني در آمريكا به سر ميبردند او از ناحيه لاتينتبارها حداقل نسبت به جورج بوش در سال 2004 بيشتر حمايت ميشود، از طرفي اينكه در رقابتهاي درونحزبي حزب دموكراتها لاتينتبارها عمدتا جانب هيلاري كلينتون را گرفتند تا باراك اوباما.
3- از سوي ديگر اما آن حمايت غلاظ و شدادي كه مسيحيان و محافظهكاران افراطي از بوش در سال 2004 داشتند را نسبت به مككين شاهد نيستيم. برخي از مواضع وي در مسائل اجتماعي كه ميانهروتر و اعتدالي است باعث فاصله گرفتن حداقل بخشهايي از اين رايدهندگان آمريكايي كه در سالهاي 1980 در پيروزي ريگان و در 2004 در پيروزي بوش نقش داشتند از كانديداي جمهوريخواهان شده است.
4- كارگران يقه آبي و يقه سفيدي كه در رقابتهاي درونحزبي فاصله خود با اوباما را نشان دادند در روز چهارم نوامبر چه تصميمي خواهند گرفت؟ آيا در خانه خواهند ماند يا به كانديداي حزبشان روي خواهند آورد؟
نكات مذكور باعث شده كه ما تا روز چهارم نوامبر بهطور روزانه شاهد به هم خوردن نتيجه نظرسنجيها باشيم كه اين خود باعث تفاوت شگرف نوامبر 2008 با نوامبرهاي پيش از خود شده، پس بايد تا آن روز منتظر باشيم.
شنبه 12 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 127]