واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > رسانه - یزدان سلحشور کسانی که در مواجهه با عنوان «خبر فوری»، در مهمترین شبکههای خبری دنیا، «باراک اوباما» را دیدند که با همان شکل ایستادن «دیوید پالمر» جلوی میکروفن و با همان مدل مو و با همان حالت چهره موقع ادای کلمات و حتی با همان نوع تاًکید روی سیلابها، با جملاتی که یادآور سخنان «پالمر» در فصل دوم«24» بود[ موقعی که داشت جلوی دوربین وبه عنوان رییس جمهور امریکا، از خنثی کردن یک حملهی تروریستی اتمی از سوی بنیادگرایان خبر میداد]، اعلام کرد که اسامه بنلادن کشته شده ، به یاد آوردند که مثل همیشه جای «جک بائر» پشت دوربین است. این بار دیگر، نه نقش «پالمر» را «دنیس هیس برت» به عهده داشت، نه «کیفر ساترلند» آن «جک بائری» بود که در پاکستان توانست پیشانی «بنلادن» را هدف گلوله خود قرار دهد. نام این «جک بائر» را شاید نیم قرن بعد بشنویم!سریال «24»، جدا از ارتقایی که به سطح کیفی سریالسازی تلویزیونی در جهان بخشید، زمینهساز انتخاب «اوباما» به سِمَت ریاستجمهوری امریکا هم شد! میتوان به راحتی سکانسهای حضور «دنیس هیس برت» را در نقش «رییس جمهور پالمر»، کنار فیلمهای خبری «اوباما» گذاشت و به این نتیجه رسید که حتی شیوه راه رفتن «اوباما» جلوی دوربین، به شیوه «پالمر»، آمیزهای از راه رفتن رپهای سیاهپوست امریکایی[ که «جارموش» به کنایه در فیلم «گوست داگ» آن را هم دردیالوگها و در اجرا مورد نقد قرار داده] و راه رفتن «گرگ گونه» آل پاچینو در«پدرخوانده1» است.این شباهتها البته به همین جا محدود نمیشوند و شامل قدرت سخنوری «اوباما» هم میشوند که هم در انتخاب کلمات و هم در اجرای آنها، یادآور «پالمر» است با این تفاوت که «هیس برت» دراین نقش، باورپذیرتر به نظر میرسید!اگر به سایت سینمایی«IMDb» مراجعه کنید ، متوجه میشوید که سال کلید خوردن «24»، 2001 است یعنی همان سالی که 11سپتامبرش، نام «بنلادن»را به عنوان مهمترین تروریست پس از جنگ سرد مطرح کرد و حالا با کشته شدن مابهازای واقعی آن تروریست بنیادگرای عرب- در فصل دوم «24»-[ که بازیچهی دست چند میلیاردر نفتی شده بود و قصه اصلاً برسر نفت بود -اینها در خود فیلمنامه است ومحصول دخالت دوبلورهای ایرانی در جرح و تعدیل دیالوگها نیست!-] واعلام خبرش توسط یک رییس جمهور عربتبار، ما به آخرین سکانس این مجموعه رسیدهایم.یادم هست در 11سپتامبر 2001، سه ساعتی بود که از روزنامه ایران بیرون زده بودم و وقتی به منزل یکی از بستگان رسیدم و با فیلم خبری منفجر شدن برجهای دوقلو که از تلویزیون ایران در حال پخش بود، مواجه شدم، با این تصور که با سکانسی از یک فیلم هالیودی روبرویم، با خنده گفتم :«از این فیلمهایB است که آن قدر بودجه ندارند که جلوههای ویژهشان باورپذیر باشد!» متاًسفانه یک اثر هنری خوب، باورپذیرتر از واقعیت است!حالا که فکر میکنم ،میبینم که تقلید واقعیت از هنر به آن اندازه است که مدل موی همسر اوباما وشیوه لباس پوشیدناش هم یادآور همسر جاهطلب و ناکام «پالمر» در«24» است!راستی! چند نفر فیلم خبری اعلام خبر مرگ «بنلادن» توسط رییس جمهور امریکا تا آخر دیدند؟ CCN وتلویزیون دولتی این کشور، فیلم را تاآخر نشان دادند و«اوباما»،دقیقاً مثل «پالمر» ،بعداز تمام شدن حرفهایاش، به عقب چرخید وبه سمت در خروجی رفت؛ سکانسی که از لحاظ دکوپاژ وقطع تصویر - پیش از رسیدن «شخصیت» به در- یادآور سکانسی مشابه بود در... 5757
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 914]