جراحي سرطان پروستات

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: اكثر افراد انتظار دارند كه با عمل جراحي و برداشتن تمام يا قسمتهايي از پروستات، سرطان آنها درمان شود. در سال 1905 ميلادي دكتر هيوهامپتون يانگ، جراح اورولوژيست بيمارستان جان هاپكينز آمريكا، براي اولين بار جراحي را در چند بيمار مبتلا به سرطان پروستات به كار برد. در اين نوع عمل جراحي، تمام پروستات برداشته مي شود. سرطان پروستات تا وقتي به جاهاي ديگر بدن گسترش نيافته است به سختي تشخيص داده مي شود و در آن هنگام هم ديگر تنها با برداشتن پروستات نمي توان بيماري را معالجه نمود.گرچه امروزه پزشكان مي توانند سرطان پروستات را در مراحل اوليه آن تشخيص دهند، بسياري از سرطانهاي كوچك پروستات خيلي به آرامي رشد مي كنند و حدود 10 سال طول مي كشد تا علايم خود را نشان دهند. بنابراين براي يك شخص سالخورده (مثلاً 85 ساله) اين نوع از سرطانها كه خيلي به كندي رشد مي كنند مشكل زيادي ايجاد نكرده و نبايد آنها را تحت عمل جراحي قرار داد، زيرا در سن آنها، تحمل عمل جراحي بسيار سخت مي باشد. به همين دليل، عمل جراحي برداشتن پروستات، فقط در بيماران با سنين كمتر و در مواردي كه دليلي وجود داشته باشد كه بدانيم سرعت رشد سرطان زياد مي باشد، انجام مي گردد. معمولاً عمل جراحي فقط در مردان زير 70 سال توصيه مي شود، گرچه سن دقيق آن بستگي به وضعيت سلامت هر فردي متفاوت است.

راديوتراپي
راديوتراپي مي توانود تومورهاي كوچك سرطاني را منهدم كرده و از بين ببرد و در نتيجه سرطان را معالجه كند، بنابراين مي تواند در مواقعي جايگزين عمل جراحي راديكال پروستاتكتومي شود. اگر وضعيت بيمار بريا عمل جراحي مساعد نمي باشد، مي توان راديوتراپي را براي آنها توصيه نمود و بعضي از آقايان، انجام راديوتراپي را به عمل جراحي ترجيح مي دهند. گرچه برداشتن يك تومور سرطاني به طور كامل از طريق عمل جراحي ممكن است به نظر بهتر باشد، اما هيچ دليل مشخصي وجود ندارد كه برتري يك ردمان را بر ديگري اثبات نمايد. همچنين در مواقعي كه به علت گسترش زياد سرطان، نمي توان از عمل جراحي استفاده نمود، راديوتراپي درمان مناسبي خواهد بود. در اين وضعيت ممكن است سرطان به طور كامل معالجه نشود، اما با كوچك كردن آن، از بروز علايم آن پيشگيري كرده و ممكن است از گسترش آن نيز كاسته شود.

صبر و انتظار
از آنجائي كه بسياري از سرطانها فوراً ايجاد خطر نمي كنندن ممكن است به بعضي از بيماران توصيه شود كه آنها نيازي به درمان سريع ندارند. البته اين بدان معني نيست كه آنها سرطان را ناديده گرفته و از آن غفلت كنند بلكه بايد به طور مرتب تحت نظر بوده و هرچند وقت يكبار آزمايشهاي مخصوص را انجام دهند تا ببينند كه آيا سرطان پيشرفت كرده است يا خير. در صورتي كه سرطان پيشرفت كرده باشد، ممكن است درمان توصيه شود. گاهي اوقات آزمايشها نشان مي دهند كه سرطان به قدري آهسته رشد مي كند كه مرخص كردن بيمار از بيمارستان هيچ خطري نخواهد داشت، گرچه او بايد تحت نظر پزشك قرار داشته باشد.

عمل جراحي راديكال پروستاتكتومي
اگر وقتي كه سرطان در مراحل اوليه بوده و محدود به خود پروستات است، توصيه به درمان آن مي شود، معمولاً در انتخاب روش درمان بحث هايي وجود دارد. از آنجايي كه بهترين درمان براي سرطان در مراحل اوليه پروستات مشخص نمي باشد، خود فرد بيمار بايد با اطلاعاتي كه جراح به او ارائه مي كند، در تصميم گيري راجع به انتخاب بهترين روش درمان به جراحش كمك كند.
عمل جراحي راديكال پروستاتكتومي عبارت است از برداشتن تمام پروستات. اين نوع از عمل، با عملي كه براي بزرگ شدن خوش خيم پروستات (BPH) انجام مي گردد متفاوت است. در عمل جراحي بزرگ شدن خوش خيم پروستات فقط قسمت داخلي پروستات برداشته مي شود.
پروستات را مي توان از طريق برشي كه در زير شكم زده مي شود بيرون آورد. همچنين غدد لنفاوي اطراف آن نيز برداشته شده و با ميكروسكوپ بررسي مي شوند تا مشخص كردد كه آيا سلولهاي سرطاني به آنها هم سرايت كرده اند يا خير. برداشتن اين غدد لنفاوي هيچ مشكلي براي بيمار ايجاد نمي كنند. اگر در اين غدد لنفاوي، هيچگونه سرطاني ديده نشد، پروستات برداشته شده و پيشابراه از قسمت زير پروستات بريده مي شود و به گردن مثانه متصل مي گردد. يك سوند در اين محل قرار داده مي شود و معمولاً دو. هفته در آنجا باقي مي ماند تا محل جراحي التيام يابد. اكثر بيماران بعد از عمل جراحي به سرعت وضعيتشان بهبود مي يابد، بطوريكه مي توانند بعد از چند روز در حاليكه سوند به آنها وصل است به خانه بروند.

عوارض عمل جراحي توتال پروستاتكتومي
بزگ ترين مشكل در هنگام عمل جراحي، خطر خونريزي از رگهاي بزرگ در جلوي پروستات مي باشد. در صورت بروز خونريزي، ممكن است نياز به تزريق خون پيدا شود. در محل اتصال پيشابراه به گردن مثانه، ممكن است كمي ادرار نشت كند اما معمولاً اين حالت بزودي برطرف مي گردد. دو مشكلي كه ممكن است بعد از عمل جراحي ايجاد شوند عبارتند از: (1) عدم كنترل مناسب ادرار كردن و (2) اختلال در فعاليتهاي جنسي.

-
عدم كنترل مناسب ادرار كردن: قبلاً در مورد نزديكي عضله تنگ كننده مثانه و پروستات توضيحاتي داده ايم، برداشتن پروستات در عمل جراحي مي تواند باعث آسيب ديدن اين عضلات شود. اشكال در كنترل ادرار به مدت يك يا دو روز بعد از برداشتن سوند، بسيار شايع مي باشد. به بيمار در اين مورد هشدارهاي لازم داده مي شود و براي قوي تر شدن اين عضلات، تمرينهايي آموزش داده مي شود. گرچه بسياري از افراد به سرعت دوباره كنترل ادراري خود را به دست مي آورند، اما بعضي از مردان از نشت كردن ادرارشان در بعضي مواقع (مثلاً در هنگام تمرينات ورزشي يا شبها در بستر) شاكي بوده و ممكن است نياز به استفاده از پوشك داشته باشند. در موارد خيلي كمي، نشت ادرار خيلي شديد مي باشد. در چنين مواردي اگر درمان ضرورت يابد، مي توان با عمل جراحي و قراردادن يك وسيله پلاستيكي به نام "اسفنكتر مصنوعي" مشكل را برطرف نمود، اما اين كار زياد انجام نمي گيرد.

-
مشكلات جنسي: اعصابي كه براي نعوظ آلت استفاده مي شوند، در نزديكي پروستات قرار دارند. سابقاً گفته مي شد كه در عمل جراحي توتال پروستاتكتومي بعلت آسيبي كه به اين اعصاب وارد مي آيد، عمل نعوظ تقريباً ديگر در مردان ايجاد نمي شود.امروزه جراحان اطلاعات بيشتري در مورد محل اعصاب دارند و عمل جراحي را طوري انجام مي دهند كه تا آنجايي كه ممكن است به اين اعصاب آسيبي وارد نشود. با اين حال، جراحان به بيماران هشدار مي دهند كه هنوز هم ممكن است براي اينكه سرطان به طور كامل با عمل جراحي برداشته شود، امكان آسيب ديدن به اين اعصاب وجود دارد. نارسايي در نعوظ را مي توان درمان نمود اما معمولاً نياز به انجام تزريقاتي در آلت تناسلي دارد. متأسفانه مصرف داروي جديد اغلب بعد از عمل جراحي توتال پروستاتكتومي هيچ تأثيري در ايجاد نعوظ ندارد. از آنجايي كه اعصاب مي توانند به راحتي كمي آسيب ديده اما بعد از مدتي بهبود يابند، ممكن است به مدت چند ماه اشكال در نعوظ وجود داشته باشد اما به تدريج اين مشكل برطرف مي گردد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 10887]