طلوع سبز محمد (ص)

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: طلوع سبز محمد (ص)
نمى دانم در افسون لبش چه رمزى بود؟ كه بهار شكوفا مى شد و در عمق تبسمش چه سرى بود كه در كوچه باغ دلها شكوفه مى وزيد! در ترنم آهنگش مرغان بهشتى ترانه مى خواندند و در شعله آوازش پروانه هاى شيداپر مى سوختند. غنچه لب چو مى گشود بوى بهشت مى وزيد و از باغ دهانش دامن دامن گل محمدى (ص) مى ريخت و از تنگ لعلش، كوزه، كوزه عسل مى تراويد. با فواره آسمانى آوازش حوض چشمان اهل دل از بيم و اميد سر مى رفت و چون سكوت مى كرد هزار قافله فرياد در سكوتش بود. كوهسار بى فريادى مى ماند كه از سطوت سكوتش باد در صحرا حبس مى شد.در برابر لطافتش مخمل برگ گل خار مى نمود! و در مقابل صداقتش سپيده صبح بهارى گلگون مى گشت!گل شب بو از نسيم شب مويش روييده است و آهوى ختن سنبلستان كاكلش را بوييده، شقايق آينه افروز روى پاكش بود و بنفشه تاب دار طره مشكسايش.غبار نعلينش سرمه چشم حوريان بود و از رد پايش شميم بهشت برمى خاست.در عرصه تيغ ابروانش، خونريزترين گرد آوران سپر مى انداخت. شيرى نبود كه صيد غزال چشمش نگردد، قلبى نبود كه مجروح نيزه زار ساحل چشمانش نباشد و دلى كه سوخته شعشعه خورشيد نگاهش نشود. باغبانى بود كه از نگاهش عشق مى باريد و دستانش در آسمان دلها آئينه مى كاشت. مردى كه با گلهاى باغچه هم صحبت بود. چون شبنمى بر عذار غنچه اى مى غلتيد لاله رخسارش بر افروخته مى گشت و ماهيان الماس گون در ساحل بلور چشمانش تلالو مى زد.آه! اگر چه سيه دستى مرواريد دندانش را شكست. ولى به خدا سوگند! شكسته اش هم بازار در فروشان را شكست!خدايا! چه بگويم كه هزار دستان حمد و ثنا وصف گلعذارش نتواند كرد و طوطيان شكر شكن شرح شيرين لبش نتوانند نمود. شاهبازان تيزبال شديد القوى در حريم آسمان لاهوتش پر شوند و باد سواران سليمان سلطنت در سنگلاخ صحراى سوزان عشقش پى گردند. سيد و مولاى من! به خدا سوگند! بهشت در نسيم صلوات تو سبز مى شود و دوزخ با شبنم عشق تو سرد مى گردد! آفتاب هستى از عطسه مبارك تو چكيد و آدم و حوا از دم قدسى تو روييد و روزى نيز قافله قطرات وجود به غدير كوثر بيكرانه تو متصل خواهد شد. حبيب من! كرشمه و ناز كن كه زيبنده توست و فرمان بده كه حسن و ملاحت بى نظير تو به اتفاق جهان را خواهد گرفت.چرا كه پيامبران به احترام تو برخاسته اند. و منظومه درخشان و با شكوه عترت از آفتاب جمال تو فيض مى گيرد. ستارگان تابناك ولايت از دامن مهر زهراى تو طلوع كرده اند. جنت و جهنم از عشق و نفرت وصى تو شكل مى گيرد و مهدى موعود براى تو برمى خيزد همان موعود سبزى كه در رجعت سرخش ترديدى نيست!مردى كه پيشانى مشرق آفتاب بهاريست و بوى خدا از ردايش جاريست، همانكه در سايه سبز شمشير سرخش فرهنگ فقر زدوده مى شود و قاموس قسط براى همه معنى خواهد شد. آرزوها به او ختم مى گردد وانتظارها با او پايان مى گيرد. او خواهد آمد و زمين را به نور پروردگارش روشن خواهد ساخت.ابوالفضل فيروزى
دوشنبه 7 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 134]