حماسه همواره ی حسین

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: از آغاز سلطنت اموى در دمشق، همه گونه زمینه سازى فراهم آمد – به جز آنچه امویان از آن پیش کرده بودند که در تاریخ معروف است – تا حق از پایگاه عظیم خود فرو افتد، و فروغ آن نابود گردد، و باطل میدان دار و حاکم باشد، جاهلیت‏باز گردد و “حزب اموى”پیروز شود. به خلافت رسیدن یزید (با کوششهاى مزورانه، و تهدیدها و تطمیعهاى دربار اموى دمشق، و به شهادت رساندن بزرگان اسلام، و چه بسا دخالت مرموز ایادى دربار بیزانس، دشمنان قسم خورده اسلام و قرآن)، بزرگترین دلیل وقوع این فاجعه بزرگ بود، یعنى فروافکندن حق و نشاندن باطل به جاى آن، محو اسلام قرآنى و بازگرداندن جاهلیت‏سفیانى …
در تاریخ بشر هیچ گاه فاجعه‏اى به این عظمت رخ نداده بود، که کسى مانند یزید پسر معاویه، در جاى کسى مانند پیامبر آخر الزمان و آورنده قرآن، حضرت محمدبن عبدالله (ص) بنشیند، و به نام خلیفه و جانشین پیامبر خدا و نماینده “نظام قرآنى” و مجرى احکام قرآن بر مردم حکم راند، و سرنوشت اسلام و مسلمانان را تعیین کند; موجودى پست و بى مقدار، در جاى بزرگترین انسان کامل سده‏ها و اعصار، اسیرى در دست‏شیطان، در جاى تلاوتگر آیات قرآن و فریادگر توحید و عدل و احسان، نقطه سیاهى سراسر پستى و تباهى، در جاى خورشید فروغگستر آفاق تعالى و آگاهى، خمیره‏اى از ضلال جاهلیت، در جاى اشعه زلال هدایت …
و روشن است که پیامد این سقوط بزرگ چیست: از میان رفتن همه آثار تربیت قرآنى و شیوع یافتن همه اوضاع منحط جاهلى.
و در چنان هنگامه‏اى – هنگامه زوال ارزشها و افول آثار جهادها و شهادتها – چه جاى زندگى و سکوت بود، در آن تباهستان
تباهیزار حاکمیت‏یزیدى، و فجور و انحطاط و نیرنگ اشرافیت مشرک جاهلى … که “لعبت هاشم بالملک …” را در گوشها
مى‏خواندند …؟ ! و آیا آن چه کس بود که مى‏بایست پرچم خورشید را برافرازد، و قله‏هاى کهکشان قرآنى را پرتو افشان سازد، آیا حسین (ع) زنده باشد و اسلام مرده؟ آیا پسر على و فاطمه (ع) جان داشته باشد و قرآن به صورت جسمى بى جان درآمده؟ این چگونه ممکن است؟
عالم مصرى، شیخ محمد محمد مدنى درست مى‏گوید که فریادى از درون، هماره حسین (ع) را مخاطب قرار مى‏داد که:
”اى فرزند پیامبر! تو مرد میدان این مبارزه‏اى! “. و آن امام شهیدان خود چنین مى‏گفت:
“انى لا ارى الموت الا سعادة، ولا الحیاة مع الظالمین الا برما.” من اکنون خوشبختى را در مرگ مى‏بینم، و از زندگى با این ستمگران به تنگ آمده‏ام. و مى‏گفت:
“اللهم انک تعلم انه لم یکن ما کان منا، تنافسا فى سلطان ولا التماسا من فضول الحطام، ولکن لنرى المعالم من دینک، و نظهر الاصلاح فى بلادک، و یامن المظلومون من عبادک …” خداوندا! تو خود مى‏دانى که قیام ما براى آن نیست که به حکومتى برسیم یا چیزى از مال و متاع دنیا به چنگ آوریم، بلکه ما مى‏خواهیم راه روشن دین تو را به همگان نشان دهیم، و شهرها و آبادیها را از چنگ فساد رها سازیم، تا مظلومان ستمکش نجات یابند و … پس رسالت جداسازى حق از باطل و عدل از ظلم به منظور پایدارى حق و عدل و نابودى باطل و ظلم – همواره – رسالتى عظیم است، و عاشوراى عظیم تجلى تام اداى این رسالت است. به هراندازه فاجعه قرار گرفتن یزید در جاى حضرت محمد (ص) بزرگ است، و ظلمات آفرین، و جاهلیت زنده کن، به همان‏اندازه حرکت‏بیدارى آفرین عاشورا بزرگ است … عاشورا دست‏بلندى است که از افق شهادت کربلا برآمد، و تا قله خورشید فرا رفت، و تا هماره تاریخ برفراز ماند، و سیاهیهاى جاهلیت از نو جان یافته را – در همه ابعاد الحاد و ظلم و فجور و ظلالت و بیخبرى – از چهره خورشید اسلام و قرآن فرو شست.
عاشورا فریادى است که براى همیشه خواب غفلت را از سرهاى شورگستران آبادیها و افقها بیرون کرد. عاشورا براى همیشه حق را از باطل جدا ساخت، تا دیگر یزیدیان عصرها نتوانند، با پوشش اسلام، جاهلیت را زنده سازند، چه جاهلیت کهن و چه جاهلیت نو. و سرانجام، خورشید حق از مشرق تابناک عاشورا، طلوعی جاودان کرد. و این حق که می‌گوییم- چنانکه اشاره کردیم- شامل همه نمودها و مظاهر حق است، پس عدل را نیز بخوبی در بر می‌گیرد، که عدل حق است و ظلم باطل. شهیدان راه حق و عدل- تا همیشه و در هر جا- سرود خوانان عصر عاشورایند، که در افق‌های زلال خویش، محو تجلّیات آن خورشید که در عصر عاشورا بر سر نیزه طلوع کرد (و هماره در این طلوع باقی است)، بانگ در بانگ، برای جاودانگی حق و عدل سرود می‌خوانند… و فرشتگان، بال در بال، به سرود آنان گوش می‌دهند، و شهیدان فردا- هر فردا- را می‌پرورند… و عاشورا، به نام یک «مکتب جاوید»، و یک «دانشگاه عالی»، پیوسته شاگرد و دانشجو می‌پذیرد، و معلّم و استاد تربیت می‌کند… تا بشریّت- همه بشریّت- را به بلوغ والای انسانی صعود دهد… . و عاشورا که با هیچ حاکمیّتی بیعت نکرد، می‌رود تا با مهدی «ع» بیعت کند، و در نماز فلسطین تکبیر گوید: الله اکبر…

* :صفحه ادبیات سایت تبیان مفتخر است که در طول ماه محرم هر روز بخشی از کتاب گرانسنگ ” قیام جاودانه” را برای عمق بخشیدن به معرفت حسینی مخاطبان فرهیخته ی خود ارائه دهد و این گونه قطره ای شود از دریای خردمندی های شیعی که نسل های غیبت زده را با نور پر فروغ ولایت آل الله علیهم السلام آشنا می کنند و این را بهانه تقرب به ساحت آن بزرگواران قرار می دهند . با ما در سلوک ” حماسه همواره ی حسین علیه السلام” همراه باشید .

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 399]