سرمقاله

واضح آرشیو وب فارسی:آفرينش: سرمقاله
قصاب ها سرزميني ندارند

گفته شده است صدام حسين درواقع وقتي مرد، كه او را با آن حالت ژوليده از يك گودال دراعماق زمين بيرون كشيدند.ديكتاتوري كه درپناه سرنيزه وارعاب سه دهه بر مردم عراق حكومت كرد و در نهايت پس از لشكركشي آمريكاه به عراق پس از چند هفته تعقيب وگريزبي فرجام، به دار آويخته شد.
امروز پس از صدام دست تقدير به سمت دستگيري رادوان كارادزيچ قصاب بالكان كشيده شد، همان كسي كه هنگام دستگيري، شباهت زيادي به چهره صدام هنگام دستگيري داشت.
همان كسي كه 13 سال پيش به افراد مسلح خود دستور داد تا در عرض 7 روز مردان و پسران مسلمان بوسنيايي را به جرم مسلمان بودن از دم تيغ بگذرانند وامروز خود دست در زنجير در انتظار مرگ به سر مي برد.
خود وي يقين داشت كه بعد از چند سال، بالاخره دستيگر و به دار آويخته خواهد شد، شايد خود او نيز زندگي همراه با ترس در گوشه و كنارها خسته شده و از مردن زودرس راضي تر باشد.
مطمئنا اين روزها كه سن و سالي از كارادزيچ گذشته است، ديگر دلمشغول آرزوها و روياهاي خونيين خودنيست، به يقين لهيب جنون برتري نژادي كه به سوختن جان هزاران انسان بي گناه انجاميد، امروز دروجود ترسان وي جاي خود را به خاكستر سرخوردگي وشايد ندامت داده باشد.
حافظه تاريخي انسان امروزي به دليل گسترده شدن وسايل ارتباط جمعي و تحولا ت سريع در عرصه سياست جهاني به گونه اي است كه حوادث را خيلي زود فراموش مي كند، اما فرجام عبرت انگيزجنايتكاران ضد بشري همچون صدام، پينوشه، ميلوسوويچ، شارون و امروز قصاب بالكان حكايتي است كه همواره درخاطره ها خواهد ماند.
تاريخ جهان حكايت مردماني است كه در دوره هاي مختلف زيسته اند و تلخ و شيريني هاي فراواني را از اين رهگذر تجربه كرده اند. تجربه اي كه به نظر مي رسد بايد درسي براي ديگر ديكتاتورها و آدم كشان جهان باشد.
دستگيري رادوان كارادزيچ كه تنها چند روز پس از سالگرد قتل عام مردم شهر سربرنيتسا رخ داد، بار ديگر تاريخ نه چندان دور خشونت هاي انساني را تداعي كرد.
تاريخ نشان داده كه از زمان جنگ دوم جهاني تا امروز آنهايي كه خون بي گناهان را به خاطر مطامع خود بر زمين ريختند، خود نيز كم وبيش به همان سرنوشت شومي دچارشدند كه براي ديگران رقم زده بودند. آنها يا گرفتار عدالت الهي شدند و يا اينكه در دامي كه خود گسترده بودند، گرفتار آمدند.
دستگيري كارادزيچ روز مهمي براي بازماندگان قربانياني است كه سالها انتظار دستگيري او را كشيده اند و آنها اين روز را بعنوان روز عدالت بين المللي ناميدند، چراكه دستگيري وي نشان مي دهد كه هيچ كس از دسترس قانون به دور نيست و زود يا دير در چنگ قانون گرفتار خواهند آمد.
ظاهرا، كارادزيچ پس از توافقنامه صلح ديتون در سال 1996 كه به جنگ داخلي خاتمه داد ناپديد شد و طي اين سال ها بين مناطق صرب نشين بوسني و صربستان و در كوه ها و غارها در رفت و آمد بوده است. برخي ديگر نيز بر اين باورند كه طي اين مدت وي با تغيير چهره ، خود را به عنوان يك اسقف ارتدوكس صرب جا زده بود و به راحتي در برخي مناطق رفت و آمد مي كرد.
تاريخ همواره سرشار از اين نوع عبرت آموزي هاست، اما گويا جنايتكاران چنين سرنوشت محتومي را هرگز براي خود باور ندارند و بر تداوم نسل كشي ها ادامه مي دهند.
اكنون سردمداران رژيم صهيونيستي و اشغالگران در عراق و افغانستان كه دست شان به خون هزاران هزار انسان بي گناه آغشته است، بايد آگاه باشند كه سرنوشتي بهتر از صدام و كارادزيچ در انتظارشان نخواهد بود.
چهارشنبه 2 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آفرينش]

[مشاهده در: www.afarineshdaily.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 357]