آشنایی با مهدی موعود

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: كيفيت تولد حضرت
آفتاب وجود دوازدهمين پيشواي ولايت در آسمان وجود بشريت در نيمه شعبان سال 255 هجري بر جهانيان پرتو افكند. در اين تاريخ هيچ اختلافي نيست و كليه علماي فريقَين (شيعه و سني) اتفاق نظر دارند. او هم نام رسول اكرم(ص) و هم كنيه آن حضرت (ابوالقاسم) است. حضرت حكيمه خاتون- دختر امام محمدتقي (ع) وعمه امام حسن عسگري(ع) مي گويد:

در روز پنجشنبه- نيمه شعبان- به منزل برادرزاده ام حضرت حسن بن علي العسگري(ع) رفتم. چون قصد مراجعت نمودم‏، حضرت فرمود: اي عمه، امشب را نزد ما باش كه در اين شب فرزند گرامي اي متولد مي شود كه حق تعالي به او زنده مي گرداند زمين را به علم و ايمان و هدايت، بعد از آنكه مرده باشد به شيوع كفر و ضلالت.

گفتم: اي سيد من، مولود از كه به هم مي رسد. فرمود: از نرجس. پس برخاستم پشت و شكم نرجس را ملاحظه كردم، هيچگونه اثري از حمل،در او نديدم. در حالِ حيرت بودم كه حضرت فرمود: اي عمه، صبح اثر حمل او ظاهر مي شود، مَثَل او مَثل مادر موسي است. شب را تا نزديك صبح آنجا ماندم و اثري در نرجس خاتون نديدم. نزديك بود شكي در من پيدا شود كه ناگاه امام از حجره خود صدا زد: شك مكن، وقتش نزديك شده. ناگاه مقارن صبح صادق حالت اضطراب در نرجس ظاهر شد. او را در برگرفتم. امام دستور فرمود: سوره قدر را بر او بخوانم. شروع كردم به خواندن سوره قدر. در آن حال شنيدم كه آن طفل در شكم مادر در خواندن سوره با من همراهي مي كرد. من از اين واقعه ترسيدم. امام فرمود: اي عمه تعجب مكن از قدرت باري تعالي كه طفلان ما را به حكمت گويا مي كند. در اين موقع بين من و نرجس خاتون پرده هايي حايل شد كه ديگر او را نمي ديدم. فرياد كنان نزد امام دويدم. حضرت فرمود: اي عمه، برگرد كه او را در جاي خود خواهي ديد. چون برگشتم پرده برداشته شده بود و در نرجس نوري مشاهده كردم كه ديده ام را خيره كرد و حضرت صاحب را ديدم- رو به قبله- به سجده افتاده، بعد انگشت سبابه را به آسمان بلند كرده و مي گويد: «اَشهَدُ اَن لا اِلهَ اِلا اللهُ وَحدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَ اَنَّ جَدي رَسولَ اللهِ وَ اَنَّ اَبِي اَميرَالمُؤمِنينَ وَصيُ رَسولِ اللهِ» و بعد يك يك امامان را شمرد تا به خودش رسيد.

صورت و سيرت حضرت
رسول خدا(ص) فرمود:

مهدي از اولاد من است. صورتش مانند ستاره درخشان، و رنگش مانند رنگ صورت مردم عربستان گندم گون، جسمش چون مردم بني اسرائيل بلند قد و عظيم الجثه است. او زمين را پر از عدل و داد مي كند پس از جور و ظلم و تمام موجودات از حكومت او راضي هستند. خواه سماواتيان و خواه زمينيان و پرندگان هوا.

بر حسب اخبار و روايات متواتره، حضرت مهدي(عج) شبيه ترين افراد به پيامبر خداست. و خطي از موي سبز به رنگ زمرد از گردن تا ناف مباركش كشيده شده است. رنگش گندم گون و مايل به سبزي است. داراي پيشاني درخشان و ابروان كشيده، چشمان مشكين و بيني كشيده و قلمي و ران هاي پهن است. گونه هايش داراي خال و جسم لطيفش اسرائيلي متساوي الخلقه مي باشد. داراي خال هاشمي درخشان است. موي ريش مباركش محرابي مايل به رنگ خرمايي سياه و كشيده و مجعد و انبوه است. داراي عمامه عربي و شمشير هميشه حمايل دارد. شكوه و جلال او هر بيننده را متوجه خود ساخته و صورتش در لطافت چون گل بابونه و ارغوان است كه شبنم بر آن نشسته باشد. بر تمامي اهل جهان غير از اجداد مباركش فضيلت دارد.

حضرت مهدي(عج) در سيرت، مردي خوش زبان، گرم خو، مهربان، عطوف، رحيم و جواد، شجاع، با هيبت و صلابت است. هر كسي او را ببيند مي گويد جوان چهل ساله اي بيش نيست، با يك قيافه بسيار جالب و جاذب.

او در صورت و سيرت شبيه پيغمبر اكرم(ص) مي باشد.

القاب و كنيه هاي حضرت
نام اصلي آن حضرت «م ح م د» است. نامي كه پيامبر اكرم(ص) بر او نهاده و فرمود: اسم او اسم من و كنيه او كنيه من است. كنيه حضرت ابوالقاسم است و به ايشان ابوصالح، ابو عبدالله، ابو ابراهيم، ابوجعفر، و ابوالحسن هم گفته مي شود. القاب آن حضرت بسيار زياد است. از جمله:

1- مهدي: مشهورترين لقب آن حضرت است. مهدي كه اسم مصدر هدايت است، به معني كسي است كه بوسيله خدا هدايت شده باشد. امام صادق(ع) در ضمن حديثي فرمودند:

آن حضرت را مهدي گويند، زيرا مردم را به امري كه گم كرده اند هدايت مي كند. (1)

همچنين امام باقر(ع) فرمودند:

او را مهدي ناميدند براي اينكه به امري پنهان (اسلام راستين) هدايت مي كند.

2- قائم: يعني قيام كننده به حق. رسول خدا(ص) فرمودند:

از اين جهت او را قائم ناميدند كه پس از فراموش شدن نامش قيام مي كند. (2)

امام جواد (ع) در پاسخ به اين پرسش كه چرا او را قائم مي نامند، چنين فرمودند:

زيرا پس از آنكه نامش از خاطره ها فراموش شود و اكثر معتقدين به امامتش از دين خدا برگردند قيام مي كند. (3)

3- منتظر: از امام جواد(ع) پرسيدند چرا وي را منتظر مي گويند؟ ايشان فرمودند:

زيرا وي براي مدتي طولاني غيبت مي نمايد و علاقمندان، منتظر ظهورش خواهند بود و آنان كه ترديد دارند، او را انكار مي كنند. (4)

4- بقيه الله: روايت شده كه چون آن حضرت قيام كند، پشت به كعبه مي ايستد و سيصد و سيزده نفر دور او جمع مي شوند. اول چيزي كه مي فرمايد اين آيه شريفه است:

بَقِيَّهُ اللهِ خَيرٌ لَكُم اِن كُنتُم مُؤمِنين. آنگاه مي فرمايد: منم بقيه الله و حجت او و خليفه او بر شما. پس هيچ سلام كننده اي بر او سلام نمي كند مگر اينكه مي گويد: السلامُ عَلَيك يا بَقيهَ اللهِ فِي اَرضِهِ.

ديگر القاب آن حضرت عبارتند از: حجه الله، خلف صالح، مُنتقِم، ولي الله، صاحب الامر، صاحب الزمان، منصور و ... .

حضرت مهدي از ديدگاه قرآن
يكي از موضوعاتي كه خداوند متعال به آن اشاره فرموده اند، مساله حضرت مهدي و قيام ايشان است. آياتي در آن كتاب مقدس وجود دارد كه روزي را براي جهان نويد مي دهد كه حق پرستان و مردم شايسته جهان، قدرت و حكومت زمين را در دست مي گيرند و دين اسلام بر تمام اديان غالب مي گردد. بعنوان نمونه به ذكر چند مورد مي پردازيم:

1- در سوره نساء، آيه 105 مي فرمايد:

«وَ لَقَد كَتَبنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعدِ الذِكرِ اَنَّ الاَرضَ يَرِثُها عِبَادِي الصَالِحُون»، ما بعد از آنكه در تورات نوشته بوديم، در زبور نيز نوشتيم كه بندگان شايسته من وارث زمين مي شوند.

2- در سوره نور، آيه 55 مي فرمايد:

خداوند به كساني از شما كه ايمان آورده اند و عمل شايسته انجام داده اند، وعده داده كه آنان را خليفه زمين گرداند، چنان كه گذشتگان را نيز قبلاَ خليفه گردانيده بود و ديني را كه بر ايشان پسنديده است استوار و نيرومند گرداند و ترسشان را به ايمني تبديل كند، تا مرا عبادت كنند و چيزي را شريك قرار ندهند.

3- در سوره قصص، آيه 4 مي فرمايد:

«وَ نُريدَ اَن نَمُنَّ عَلَي الذِينَ اسْتُضعِفُوا فِي الاَرضِ وَ نَجعَلَهُم اَئِمَّهً وَ نَجعَلَهُم الوَارِثين»، ما اراده كرديم كه به ضعيفان زمين منت نهاده و آنها را پيشوايان و وارثان زمين گردانيم.

از اين آيات شريفه استفاده مي شود كه دنيا روزي را در پيش دارد كه قدرت و اداره زمين به دست مومنين و صالحان افتاده و آنان پيشوا و پيشرو تمدن هاي بشري مي گردند، و دين اسلام بر تمام اديان غالب مي شود و يكتاپرستي جايگزين شرك مي گردد. آن روز درخشان، همان روز قيام منجي بشريت، مهدي موعود مي باشد.

حضرت مهدي از ديدگاه اهل بيت(ع)
1- رسول اكرم(ص) فرمود: مهدي از فرزندان من است. اسم او‏ اسم من و كنيه اش كنيه من (ابوالقاسم) است. از نظر اخلاق شبيه ترين مردم به من است. براي او غيبت و سيرتي است كه در آن، بسياري گمراه مي شوند. آنگاه مثل شهاب ثاقب مي آيد و زمين را پر از عدل و داد خواهد كرد چنانكه پر از ظلم و ستم شده باشد.(5)

پيامبر اكرم (ص) در حجه الوداع- در سرزمين غدير خم- در برابر بيش از صد و بيست هزار نفر به همين موضوع اشاره كردند و فرمودند:

اي مردم! به خدا و رسول خدا و نوري كه همراه او نازل شده ايمان بياوريد، پيش از آنكه صورت هايي را واژگون كرده به طرف پشت بازگردانيم شان. اي مردم! نور خداي تبارك و تعالي در من قرار گرفته، سپس در وجود علي(ع) و پس از آن در نسل او تا قائم آل محمد(ص) كه حق خدا را بازستاند و همه حقوق از دست رفته ما را باز پس گيرد آگاه باشيد كه او هر دانشمندي را به دانش و هر ناداني را به جهلش مي شناسد. آگاه باشيد كه او نهري خروشان از اقيانوسي بي كران مي باشد. (6)

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 427]