پارگي منيسک ها

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: ضايعات منيسک ها يا غضروفهاي هلالي در مردان زير ۴۵ سال شايع است . پارگي معمولاً ناشي از چرخش زانو در حالتي که بصورت خم شده يا نيمه خم شده است مي باشد . اين ضايعه معمولاً بر اثر صدمات بازي فوتبال ايجاد مي شود اما در افرادي که به حالت چمباتمه کار مي کنند مثل کارگران ذغال سنگ نيز به طور شايعي ديده مي شود . پارگي منيسک داخلي بسيار شايع تر از پارگي منيسک هاي خارجي مي باشد .
پارگي منيسک چگونه ايجاد مي شود ؟
پارگي منيسک در جوانان به دو صورت زير است که همه آنها به صورت يک شکاف طولي شروع مي شوند . در صورتي که شکاف در تمام طول منيسک ادامه يابد پارگي دسته سطلي ايجاد مي شود که در آن قطعات حاصله به هم چسبيده باقي مي مانند . اين شايعترين نوع پارگي است .
در اين پارگي قطعه مرکزي به سمت ميان مفصل جابجا مي شود . در نتيجه کونديل استخوان ران ( کونديل = يک برآمدگي استخواني در انتهاي تحتاني استخوان ران مي باشد ) از طريق شکاف منيسک روي سطح مفصلي استخوان درشت ني مي چرخد . کونديل استخوان ران به شکلي است که در هنگام راست شدن زانو ، بيشترين فضاي مفصل را اشغال مي کند . بنابراين با جابجائي قطعه دسته سطلي فضا محدود شده و زانو بطور کامل باز نمي شود به اين پديده، قفل شدن مفصل مي گويند . در صورتي که پارگي طولي به کناره مقعر منيسک امتداد يابد يک زائده پايه دار ايجاد مي شود . اگر در خلف باشد پارگي شاخ خلفي ناميده مي شود .

اگر پارگي در قدام باشد پارگي شاخ قدامي ناميده مي شود . يک نوع پارگي هم در طي عمل جراحي توسط جراح ايجاد مي شود که پارگي عرضي ناميده مي شود .

منيسکها رگ خوني ندارند بنابراين در هنگام پارگي آنها ، خونريزي داخل مفصلي ايجاد نمي شود . اما مايع مفصلي در پاسخ به صدمه وارد شده ترشح مي شود که باعث ورم مفصل مي شود . احتمالاً پارگيهاي منيسک به اين علت که قطعات حاصل توسط اين مايع جدا شده خودبخود ترميم نمي يابند .

پارگي منيسک چه علائمي را ايجاد مي نمايد ؟

۱ ) علائم مربوط به پارگي منيسک داخلي : معمولاً سن بيمار ۱۸-۴۵ سال است . شرح حال بيمار خصوصاً در پارگي دسته سطل ( Bucket handle ) اختصاصي مي باشد . بدنبال يک ضربه به زانو بيمار بر زمين افتاده و درد قسمت داخلي مفصل ايجاد مي شود . پس او قادر به ادامه فعاليتي که انجام مي داده نيست و يا به سختي آنرا انجام مي دهد . در ضمن بيمار توانايي راست کردن کامل زانويش را ندارد . روز بعد متوجه ورم تمام زانو مي شود در اين وضعيت بيمار مجبور به استراحت مي شود پس از ۲ هفته تورم کاهش يافته و بيمار مي تواند زانو را راست نموده و فعاليتهاي خود را از سر بگيرد . پس از چند هفته و حتي ماهها زانو در هنگام يک حرکت پيچشي ناگهاني مجدداً دچار درد و بدنبال آن تورم مي شود ، چنين مسأله اي مکرراً اتفاق مي افتد .

۲ ) علائم مربوط به پارگي منيسک خارجي :

علائم بسيار شبيه نوع قبل مي باشند ، اما در اغلب موارد از شدت کمتري برخودار مي باشد . محل درد بيشتر در قسمت خارجي مفصل مي باشد .

تشخيص : براي رسيدن به تشخيص توجه به علائم باليني بسيار حائز اهميت است . پزشکان پس از شک به پارگي منيسک براي اثبات تشخيص از آرتروگرافي ( ماده حاجب را به داخل مفصل تزريق نموده سپس با اشعه X عکس مي گيرند ) و آرتروسکوپي ( با يک آندوسکوپ مخصوص داخل مفصل را مي بيند ) استفاده مي کنند .

درمان منيسک به چه صورتي بوده و در صورت عدم درمان چه اتفاقي مي افتد ؟

درمان صحيح پس از اثبات تشخيص برداشتن تمام منيسک مي باشد . با پيشرفت تکنولوژي پزشکي امروز به جاي شکافتن زانو از آرتروسکوپي براي خارج کردن منيسک پاره شده استفاده مي نمايند .

در صورت بي اهميتي و عدم درمان ، منيسک پاره شده ساختمان مفصل را بر هم زده ايجاد سائيدگي زانو مي نمايد . با اين وجود سال ها پس از عمل جراحي و برداشتن منيسک سائيدگي مفصل زانو گزارش شده است

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 193]